Czy pracodawca może wyrazić zgodę na prośbę pracownika, aby nie miał obowiązku świadczenia pracy, w okresie wypowiedzenia umowy o pracę złożonego przez pracownika?
Strony umowy o pracę mogą się umówić, że w okresie wypowiedzenia pracownik nie będzie świadczył pracy zachowując prawo do wynagrodzenia.
Skoro bowiem strony umowy o pracę mogą w każdej chwili rozwiązać stosunek pracy czy też skrócić okres wypowiedzenia (art. 36 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) - dalej k.p.), to zgodnie z zasadą a maiori ad minus (komu wolno więcej, wolno mniej) mogą zrezygnować ze świadczenia pracy. Potwierdza to wyrok SN z dnia 20 maja 1998 r. I PKN 137/98 (OSNAPIUS 1999, z.12, poz. 388), zgodnie z którym ugoda, na mocy której pracodawca zwalnia pracownika od obowiązku świadczenia pracy w okresie pozostającym do daty rozwiązania umownego stosunku pracy nie narusza art. 18 § 2 k.p. i jest ważna. W świetle art. 22 § 1 zobowiązującego pracodawcę do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem, nie może on natomiast jednostronnie odsunąć pracownika od wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia (L. Florek, w: Kodeks pracy. Komentarz, red. L. Florek, Warszawa 2005, s. 324).
Pracodawca i pracownik mogą się zatem umówić, że pracownik nie będzie w okresie wypowiedzenia świadczył pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że to pracownik wypowiedział umowę o pracę. Jeżeli pracodawca nie che ponosić finansowych kosztów takiego zwolnienia, a pracownik chce wcześniej zaprzestać świadczenia pracy (np. ma już nową pracę i chce wcześniej ją rozpocząć) strony mogą skorzystać z możliwości skrócenia okresu wypowiedzenia, o której mówi art. 36 § 6 k.p. Zgodnie z tym przepisem strony mogą po dokonaniu wypowiedzenia umowy o pracę przez jedną z nich ustalić wcześniejszy termin rozwiązania umowy; ustalenie takie nie zmienia trybu rozwiązania umowy o pracę.
Strony umowy o pracę mogą się umówić, że w okresie wypowiedzenia pracownik nie będzie świadczył pracy zachowując prawo do wynagrodzenia.
Skoro bowiem strony umowy o pracę mogą w każdej chwili rozwiązać stosunek pracy czy też skrócić okres wypowiedzenia (art. 36 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) - dalej k.p.), to zgodnie z zasadą a maiori ad minus (komu wolno więcej, wolno mniej) mogą zrezygnować ze świadczenia pracy. Potwierdza to wyrok SN z dnia 20 maja 1998 r. I PKN 137/98 (OSNAPIUS 1999, z.12, poz. 388), zgodnie z którym ugoda, na mocy której pracodawca zwalnia pracownika od obowiązku świadczenia pracy w okresie pozostającym do daty rozwiązania umownego stosunku pracy nie narusza art. 18 § 2 k.p. i jest ważna. W świetle art. 22 § 1 zobowiązującego pracodawcę do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem, nie może on natomiast jednostronnie odsunąć pracownika od wykonywania pracy w okresie wypowiedzenia (L. Florek, w: Kodeks pracy. Komentarz, red. L. Florek, Warszawa 2005, s. 324).
Pracodawca i pracownik mogą się zatem umówić, że pracownik nie będzie w okresie wypowiedzenia świadczył pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że to pracownik wypowiedział umowę o pracę. Jeżeli pracodawca nie che ponosić finansowych kosztów takiego zwolnienia, a pracownik chce wcześniej zaprzestać świadczenia pracy (np. ma już nową pracę i chce wcześniej ją rozpocząć) strony mogą skorzystać z możliwości skrócenia okresu wypowiedzenia, o której mówi art. 36 § 6 k.p. Zgodnie z tym przepisem strony mogą po dokonaniu wypowiedzenia umowy o pracę przez jedną z nich ustalić wcześniejszy termin rozwiązania umowy; ustalenie takie nie zmienia trybu rozwiązania umowy o pracę.