Przedmiotem prac Komisji będą dwa projekty: pierwsza wersja, węższa, zawiera uregulowania dotyczące wydłużenia okresu rozliczeniowego, ruchomego i przerywanego czasu pracy, dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych. Druga – to propozycja całościowej zmiany działu szóstego kodeksu pracy.

Obydwa projekty, które powstały z inicjatywy MPiPS, uwzględniają także propozycje zgłaszane przez partnerów społecznych w trybie roboczych ustaleń. Proponowany kierunek zmian polega na tym, że w k.p. mają być zawarte normy ogólne, chroniące pracownika, dotyczące m. in.: wymiaru czasu pracy i okresów rozliczeniowych, odpoczynku dobowego i tygodniowego; przerw w pracy, rozkładów czasu pracy, dyżuru, pracy w nadgodzinach i porze nocnej, dopuszczalnej pracy w niedziele i święta, dokumentacji czasu pracy. Natomiast uszczegółowienie organizacji czasu pracy zostaje przekazane samym zainteresowanym stronom na poziomie niższym tj. zakładowym lub ponadzakładowym w drodze uzgodnień ze związkami zawodowymi bądź przedstawicielstwem pracowników. Chodzi np. o wydłużenie okresów rozliczeniowych, wprowadzanie rozkładów czasu pracy przewidujących pracę do 24 godzin czy ustalanie czasu pracy w celu wykonania powierzonych zadań, ustalanie dłuższych przerw w pracy czy większą niż 150 liczbę nadgodzin, stosowanie różnych godzin rozpoczynania i kończenia pracy. Ponadto propozycja zawiera poszerzenie przestrzeni dla układów zbiorowych, które, wzorem wielu państw europejskich, powinny odgrywać większą rolę w procesie stanowienia prawa pracy, niż ma to obecnie miejsce a także umożliwienie organizowania procesu pracy w dostosowaniu do dynamicznie zmieniającej się sytuacji na rynku. Zmiany mają zmierzać w kierunku umożliwienia pracownikom w większym niż dotychczas stopniu godzenia życia zawodowego z osobistym, pracy z nauką, podejmowania dodatkowej aktywności zawodowej, łączenia pracy zawodowej z pełnieniem funkcji rodzicielskich. Temu ma służyć ograniczenie regulacji z zakresu czasu pracy o charakterze ustawowym do norm ochronnych, wynikających zwłaszcza z prawa UE oraz przekazania na szczebel zakładowy możliwości podejmowania decyzji w szczegółowych kwestiach odnośnie organizacji procesu pracy. Uzgodnienia z reprezentacją pracowników wymagałoby przede wszystkim: wydłużenie okresu rozliczeniowego czasu pracy powyżej 4 miesięcy (maksymalnie do 12 miesięcy), stosowanie przerywanego czasu pracy jak również ruchomego czasu pracy z tym, że ruchomy czas pracy mógłby być stosowany także na wniosek pracownika. Jak się okazuje, zmiany wymagają również regulacje dotyczące telepracy, wobec wyzwań związanych z rozwojem informatyki w społeczeństwie. Zespół problemowy ds. prawa pracy i układów zbiorowych Trójstronnej Komisji ds. Społeczno – Gospodarczych przystąpi do dalszych prac nad projektami.