Wykonanie dekretu z dnia 3 lutego 1947 o rejestracji i umarzaniu niektórych dokumentów na okaziciela emitowanych przed dniem 1 września 1939 r.

INSTRUKCJA NR 1
MINISTRA SKARBU, SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAW ZAGRANICZNYCH
z dnia 3 lutego 1947 r.
w sprawie wykonania dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o rejestracji i umarzaniu niektórych dokumentów na okaziciela emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 88).

Celem przeprowadzenia w jednolity sposób rejestracji, przewidzianej dekretem z dnia 3 lutego 1947 r. (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 88) wszystkie placówki rejestracyjne zarówno w kraju, jak i za granicą obowiązane są przestrzegać następujących zasad:

I.

Wykładnia przepisów dekretu z dnia 3 lutego 1947 r.

Art.  1.

Podstawę do rejestracji stanowią: 1) oryginały dokumentów na okaziciela (listy zastawne, obligacje, świadectwa tymczasowe, akcje itd.) lub ich duplikaty, 2) prawomocne postanowienia sądów polskich o umorzeniu dokumentów na okaziciela oraz 3) zaświadczenia, wydane przez instytucje kredytowe, urzędy i osoby prawne wymienione w ust. 1 art. 2, jeżeli dotyczą dokumentów utraconych w czasie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 17 grudnia 1945 r. i jeżeli dokumenty te znajdowały się w chwili ich utraty w posiadaniu lub dzierżeniu tych instytucji, urzędów lub osób prawnych.

Oryginały dokumentów podlegają rejestracji, o ile były emitowane przed dniem 1 września 1939 r. a więc miarodajna jest tutaj data emisji, a nie data puszczenia ich w obieg. Duplikaty takich dokumentów podlegają natomiast rejestracji, o ile były wydane przed dniem 4 czerwca 1947 r. Duplikaty wydane po 4 czerwca 1947 r. zgodnie z art. 16 zastępują dokument na okaziciela ze wzmianką o rejestracji.

Postanowienia prawomocne sądów o umorzeniu stanowią podstawę do rejestracji tylko wtedy, jeżeli były wydane przed dniem 4 czerwca 1947 r.

Zawinkulowane papiery procentowe na okaziciela podlegają również rejestracji.

Na wystawcach ciąży obowiązek powiadomienia polskich urzędów konsularnych, jakie dokumenty emitowane przed dniem 1 września 1939 r. były już w tym dniu przedawnione.

Podstawę do rejestracji stanowią również postanowienia prawomocne sądów o umorzeniu, wydane w czasie od 1 września 1939 r. przez sądy polskie na terenie t.zw. Generalnego Gubernatorstwa.

Art.  2.

Zaświadczenia mogą być wydawane tylko przez polskie instytucje kredytowe, związki samorządu terytorialnego i gospodarczego, zakłady ubezpieczeń społecznych, Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych, urzędy i osoby prawne prawa publicznego.

Instytucje, urzędy i osoby prawne, wymienione w ust 1 art. 2, mogą wydawać zaświadczenia tylko na podstawie zachowanych ksiąg depozytowych lub innych pism depozytariusza, z których wynika niezbicie, że odnośne dokumenty znajdowały się w chwili ich utraty w posiadaniu lub dzierżeniu wystawiającej zaświadczenie instytucji. Wystawca może dokonać rejestracji na podstawie wystawionego przez siebie zaświadczenia, o ile odnośne dokumenty w chwili ich utraty znajdowały się u niego jako właściciela lub depozytariusza.

Art. 3 i 4.

Obowiązek rejestracji dokumentów na okaziciela, objętych dekretem, tak oryginalnych (również duplikatów), jako też na podstawie zaświadczeń, przewidzianych w art. 2 dekretu, oraz na podstawie postanowień sądu o umorzeniu - ciąży na wszystkich dzierżycielach dokumentów z jakichkolwiek bądź tytułów, a mianowicie: depozytów, zastawów, kaucyj, wadiów itp.

Rejestracji dokonywa wystawca dokumentu na okaziciela (instytucja, która papier emitowała). Rejestrację przeprowadza się w faktycznej w dniu 4 czerwca 1947 r. siedzibie centralnego zakładu instytucji bądź w oddziałach tych instytucyj. Od tej zasady przewidziano dwa wyjątki, a to: 1) wyznaczenie przedstawiciela wystawcy dla przeprowadzenia rejestracji na wniosek posiadacza dokumentu, w przypadku gdy wystawca nie ma organu powołanego do prowadzania jego spraw, przez właściwy polski sąd rejestrowy według ostatniej siedziby zakładu centralnego wystawcy lub w braku takiego sądu w kraju przez sąd rejestrowy w siedzibie Sądu Najwyższego, oraz 2) dokonywanie rejestracji dokumentów, będących w posiadaniu osób zamieszkałych za granicą, przez polskie urzędy konsularne.

Urzędy konsularne mają obowiązek rejestrowania dokumentów także na podstawie zaświadczeń, wystawionych zgodnie z art. 2.

Urzędy konsularne winny dołożyć starań, ażeby ogłoszenia o rejestracji były dokonane jak najrychlej. Jednakże 10-miesięczny termin rejestracji za granicą będzie się liczyć dopiero od dnia faktycznego dokonania ogłoszenia, bez względu na to, kiedy ogłoszenia te nastąpią.

Art.  5.

Oświadczenie przewidziane w ust. 1. art. 5, winien złożyć każdy zgłaszający dokument do rejestracji. Jeżeli nie może podać, kiedy i od kogo dokument nabył, winien w każdym razie podać powód, dla którego tych danych nie może zeznać, oraz okoliczności, na podstawie których jest w posiadaniu dokumentu.

Protokół o zarejestrowaniu winien zawierać wszystkie dane podlegające zamieszczeniu w myśl ust. 1 art. 5.

Przez określanie "każdy rodzaj dokumentów" w ust. 2, art. 5, rozumieć należy nie tylko poszczególne emisje dokumentów, ale i poszczególne serie w obrębie jednej emisji, dla której organ przeprowadzający rejestrację jest obowiązany prowadzić oddzielny wykaz.

Minister Skarbu może sprawować nadzór nad należytym prowadzeniem rejestracji i wykazów (ust. 4, art. 5) za pośrednictwem instytucji kredytowej, która wykonywać będzie powierzone czynności na podstawie osobnego zarządzenia i zgodnie z wydaną przez Ministra Skarbu instrukcją.

Art.  7.
1.
Przed rozpoczęciem wydawania przez wystawcę duplikatów utraconych dokumentów lub świadectw tymczasowych wystawca winien zwrócić się do Ministerstwa Skarbu o dyspozycję. Po otrzymaniu tej dyspozycji wystawca będzie mógł dopiero wydawać duplikaty utraconych dokumentów lub świadectw tymczasowych, o ile nie zaszedł przypadek zgłoszenia wniosku o umorzenie dokumentu zarejestrowanego W takim przypadku wydanie duplikatu lub świadectwa tymczasowego nastąpi po prawomocnym zakończeniu postępowania z art. 12-15 dekretu i z uwzględnieniem, jego wyniku.
Art.  9.

Sądem właściwym z ust. 1 art. 9 jest tylko polski sąd siedziby zakładu centralnego wystawcy wzgl. sąd w siedzibie Sądu Najwyższego, a to zgodnie z przepisami art. 3 dekretu.

Art.  10.

Po upływie terminu rejestracji wystawca lub jego przedstawiciel, wyznaczony przez sąd rejestrowy, obowiązany jest przedstawić sądowi wykaz dokumentów zgłoszonych do umorzenia z zaznaczeniem na tym wykazie wszelkich przypadków zbiegu dokonanych zarejestrowań w odniesieniu do tego samego dokumentu. Wystawca obowiązany jest nadto przedstawić sądowi pełne wykazy zarejestrowanych dokumentów również z zaznaczeniem na nich wszelkich przypadków zbiegu dokonanych zarejestrowań w odniesieniu do tego samego dokumentu.

Art.  12.

W razie zbiegu zgłoszeń rejestracyjnych placówka rejestracyjna uczyni na dokumencie zgłoszonym do rejestracji przez drugą bądź następną z kolei osobę adnotację obok pieczęci, iż rejestracja danego dokumentu miała już miejsce, padając równocześnie zainteresowanemu nazwisko, imię i adres osób, które ten dokument zarejestrowały na innej podstawie. Placówka rejestracyjna obowiązana jest również do odnotowania w wykazie powtórnego bądź kilkakrotnego zarejestrowania wraz z podaniem w każdym przypadku podstawy rejestracji.

Zarejestrowanie falsyfikatu nie pozbawia osoby roszczącej prawo do dokumentu uprawnienia do sądowego dochodzenia swych praw.

Z zarejestrowania falsyfikatu nie wypływa obowiązek wystawcy do honorowania falsyfikatu.

Art.  18.

do punktu 2. Dokumentami emitowanymi za granicą nie podlegającymi obowiązkowi rejestracji są:

1. dawniej 8% obecnie 4 i 5% listy zastawne Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie serii z r. 1924 w dol. St. Zjedn. A. P., poręczone przez Skarb Państwa; nazwa listu zastawnego w języku angielskim: na odcinkach po dol. 1.000: "8 Per Cent first Mortgage Bond, redeemable in 161/2 years (33 half years) ot Thousand United States dollars, issued in 1924 by the Land Mortgage Credit Association of Warsaw", zaś na odcinkach po dol. 500 lub dol. 50: "8 Per Cent First Mortgage Bank, redeemable in 161/2 years (33 half years) of "The United States dollars issued in 1924 by the Land Credit Association in Warsaw";

2. 6% listy zastawne Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie serii z r. 1929 we fr. fr., opartych na dolarach St. Zjedn. A. P.: nazwa listu zastawnego w języku francuskim: "Societé du Credit Foncier à Varsovie 6% obligation hypothecaire (Lettre de Gage) au portsitr serie 1929, valeur 1.000 francs français ou 39 170/1.000 dolars des Etats-Unis ďAmerique";

3. 3% (dawn. 8%) gwarantowane obligacje komunalne Banku Gospodarstwa Krajowego w Polsce z r. 1925 (Guaranteed and Municipally Secured 8% Sinking Fund Gold Bond of the National Economic Bank Poland 1925) wyrażone w dolarach w złocie St. Zjedn. A. P.;

4. 3% (dawn. 8%} gwarantowane, zabezpieczone i amortyzowane obligacje Banku Gospodarstwa Krajowego w Polsce z r. 1926 (National Economic Bank Poland, Guaranteed and Secured 8% Sinking Fund Gold Bond, 1926) wyrażone w dolarach w złocie St. Zjedn. A. P.;

5. 41/2% (dawn. 7%) listy zastawne Banku Gospodarstwa Krajowego emisji II PZ/I wyrażone w dolarach St. Zjedn. A. P.

do punktu 3. Przepisów dekretu nie stosuje się również i do talonów.

do punktu 4. Przepisów dekretu nie stosuje się do banknotów i innych dokumentów płatnych w całości za okazaniem jednakże przepisy dekretu stosują się do książeczek wkładkowych na okaziciela z wyjątkiem książeczek wkładkowych na okaziciela Pocztowej Kasy Oszczędności.

do punktu 6. Przepisów dekretu nie stosuje się do dokumentów na okaziciela z zastrzeżeniem nieumarzalności, jeżeli dokumenty te według dotychczasowych przepisów nie podlegały umorzeniu lub jeżeli nieumarzalność wypływa z charakteru dokumentu.

Art.  19.

Zgłoszenie przewidziane w tym artykule może być dokonane tylko u wystawcy w siedzibie jego zakładu centralnego

Art.  20.

Dekret przewiduje specjalny tryb sądowej amortyzacji dokumentów na okaziciela, emitowanych przed dniem 1 września 1939 r., a utraconych w czasie od 1.IX.1939 r. do 17.XII.1945 r. Umorzenie dokumentów na okaziciela utraconych w czacie od 1.IX.1939 r. do 17.XII.1945 r. mogło być przeprowadzone do 25 stycznia 1947 r. (tj. do chwili wejścia w życie dekretu z 10 grudnia 1946 r. o umarzaniu utraconych dokumentów (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 5, poz. 20) na podstawie obowiązujących do tego dnia tj. 25 stycznia .1947 r. przepisów. Od dnia 25 stycznia 1947 r. (wejście w życie dekretu z 10 grudnia 1946 r.) dokumenty na okaziciela utracone w czasie od 1.IX.1939 r. do 17.XII.1945 r. nie podlegały amortyzacji sądowej w ogóle. Dopiero z chwilą wejścia w życie dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o rejestracji i umarzaniu niektórych dokumentów na okaziciela emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 88) zaistniała możliwość wszczęcia postępowania sądowego o umorzenie tych dokumentów zgodnie z art. 20 tegoż dekretu.

Amortyzacja sądowa dokumentów utraconych w czasie od 17.XII.1945 r. do dnia 25.I.1947 r. mogła być wszczęta na podstawie obowiązujących do dnia 25 stycznia 1947 r. przepisów, a więc zależnie od właściwości miejscowej bądź na podstawie ustawy z 26 lipca 1919 r. (Dz. U. R. P. Nr 69, poz. 406), bądź rozporządzenia cesarskiego z 31 sierpnia 1915 r. (Dz. u. p. austr. Nr 257), bądź niemieckiego kodeksu cywilnego. Od dnia 25 stycznia 1947 r. umarzanie sądowe może się odbywać tylko według przepisów dekretu z 10 grudnia 1946 r. o umarzaniu utraconych dokumentów (Dz. U. R. P. Nr 5 z 1947 r., poz. 20) z tym jednakże, że sprawy wszczęte przed 25 stycznia 1947 r. mogą się toczyć aż do zakończenia według przepisów poprzednio obowiązujących.

Według art. 20 dekretu z 3 lutego 1947 r. sprawy umorzeniowa wszczęte przed 4 czerwca 1947 r. odnośnie dokumentów emitowanych przed 1 września 1939 r. rozpoznaje się według dawnych przepisów, jeżeli zostały dokonane ogłoszenia. Jeżeli ogłoszeń tych nie dokonano przed dniem 4 czerwca 1947 r. dalsze postępowanie odbywa się według przepisów dekretu z dnia 3 lutego 1947 r.

Specjalna instrukcja dla polskich urzędów konsularnych odnośnie sporządzania protokółów i wykazów.

1.
Urzędy konsularne przy przeprowadzaniu rejestracji winy przestrzegać przepisów dekretu z 3 lutego 1947 r. (Dz. U. P. Nr 22, poz. 88) oraz I i II części niniejszej instrukcji.
2.
Protokóły z dokonanej rejestracji należy wypełnić w urzędzie konsularnym w 2 egzemplarzach, według załączonego wzoru. W jednym protokóle należy spisywać dokumenty na okaziciela rejestrowane tylko na jednej i tej samej podstawie, a więc w osobnym protokóle dla rejestracji na podstawie oryginałów dokumentów, a w osobnym dla rejestracji na podstawie zaświadczeń, przewidzianych w art. 2 dekretu itd.
3.
Jeżeli posiadacz sam zgłasza dokumenty do rejestracji pkt. I i II protokółu należy wypełnić identycznie.
4.
Jeżeli zgłaszający nie ma możności wypełnienia pkt. III protokółu, winien podać w tym punkcie powody niezłożenia oświadczenia o pochodzeniu rejestrowanych dokumentów oraz okoliczności, na podstawie których jest w ich posiadaniu. Oświadczenie o pochodzeniu rejestrowanych dokumentów winno być podane ściśle w odniesieniu do odpowiednich odcinków. W przypadku więc rejestrowania przez jednego posiadacza dokumentów o różnym pochodzeniu należy spisać dwa protokóły, bądź oświadczenie o pochodzeniu podać nie pkt. III protokółu lecz w wykazie rejestrowanych dokumentów (pkt. V protokółu) przed nazwą papieru - w odniesieniu do grupy odcinków o tym samym źródle pochodzenia i dacie posiadania.
5.
W punkcie V protokółu winny być podane wszystkie istotne znamiona zarejestrowanych dokumentów.
6.
Po sprawdzeniu protokółu z przedłożonymi dokumentami urząd konsularny wypełni na protokóle wzmiankę o dokonanej rejestracji oraz ostempluje przedłożone dokumenty (wymienione w pkt. IV protokółu) pieczątką ze wzmianką o dokonanej rejestracji. Protokół oraz wzmiankę o dokonanej rejestracji na rejestrowanych dokumentach urząd konsularny podpisuje urzędowo obok pieczęci konsularnej. Pieczątki ze wzmianką o rejestracji, według załączonego wzoru, polecą urzędy konsularne wykonać w miejscu swej siedziby. Po zakończeniu rejestracji pieczątki te należy komisyjnie zniszczyć, spisując z tej czynności protokół w 2 egzemplarzach. Zarejestrowane dokumenty należy stemplować w górnej prawej ćwiartce dokumentu, tuszem o kolorze kontrastowym do ogólnego tła stemplowanego papieru.
7.
Protokóły należy numerować bieżąco w kolejności zgłoszeń, bez względu na typ papierów rejestrowanych, odrębnie jednak dla dokumentów poszczególnych wystawców.
8.
Urzędy konsularne winny prowadzić oddzielne wykazy dla każdej serii poszczególnych emisji rejestrowanych dokumentów, zawierające dane zamieszczone w protokóle. Wykazy należy prowadzić bieżąco według załączonych wzorów.
9.
Po zakończeniu rejestracji po jednym egzemplarzu każdego z protokółów oraz wykazy rejestracyjne należy przekazać niezwłocznie pod adresem poszczególnych wystawców, pierwsze zaś egzemplarze protokółów komisyjnego zniszczenia pieczątek pod adresem Banku Gospodarstwa Krajowego, Warszawa, Al Sikorskiego Nr 1.

Drugie egzemplarze protokółów rejestracyjnych i komisyjnego zniszczenia pieczątek pozostaną w aktach urzędów konsularnych.

10.
W razie braku jakichkolwiek zgłoszeń rejestracyjnych urząd konsularny winien po upływie terminu rejestracji donieść o tym niezwłocznie Bankowi Gospodarstwa Krajowego, Warszawa, Aleja Sikorskiego Nr 1.

w/z MINISTER SKARBU

(-) E. Drożniak

MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI

(-) H. Świątkowski

w/z MINISTER SPRAW ZAGRANICZNYCH

(-) J. Olszewski

Wzór ogłoszenia w kraju

OGŁOSZENIE

o rejestracji niektórych dokumentów na okaziciela emitowanych przed dniem 1 września 1939 r.

Podaje się do publicznej wiadomości, iż zgodnie z dekretem z dnia 3 lutego 1947 r. o rejestracji i umarzaniu niektórych dokumentów na okaziciela, emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 88), wystawcy (instytucje, które dokumenty emitowały) przeprowadzają rejestrację i ostemplowanie emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. dokumentów na okaziciela, a w dniu tym nieprzedawnionych.

Rejestrację w Kraju przeprowadzają zakłady centralne wystawców, bądź ich oddziały. W przypadkach, gdy wystawca nie ma obecnie organu powołanego do prowadzania jego spraw, sąd rejestrowy ostatniej siedziby wystawcy względnie siedziby Sądu Najwyższego wyznaczy na wniosek posiadacza dokumentu zgodnie z art. 3 powołanego dekretu przedstawiciela wystawcy dla przeprowadzenia rejestracji.

Rejestracja trwać będzie do dnia 3 kwietnia 1948 r. włącznie.

Rejestrację dokumentów na okaziciela, emitowanych przed dniem 1 września 1939 r., a będących w posiadaniu osób zamieszkałych za granicą, przeprowadzają polskie urzędy konsularne.

Dokumenty podlegające rejestracji, nie ostemplowane przed upływem terminu rejestracji, tracą moc prawną.

W równej mierze z posiadaczami, obowiązani są do rejestrowania dokumentów stanowiących podstawę rejestracji ich dzierżyciele.

Podstawę rejestracji stanowią: 1) oryginały dokumentów na okaziciela i ich duplikaty, 2) prawomocne postanowienia sądów polskich o umorzeniu dokumentów na okaziciela oraz 3) zaświadczenia instytucyj kredytowych, związków samorządu terytorialnego i gospodarczego, zakładów ubezpieczeń społecznych, P. Z. U. W. oraz urzędów i wszelkiego rodzaju osób prawnych prawa publicznego, o utraceniu w okresie od dnia 1 września 1939 r. odnośnych dokumentów na okaziciela, które znajdowały się w ich posiadana lub dzierżeniu w chwili utraty.

Rejestracji nie podlegają dokumenty na okaziciela:

1. emitowane przez Państwo,

2. emitowane zagranicą,

3. kupony,

4. banknoty i inne dokumenty płatne za okazaniem,

5. książeczki wkładowe na okaziciela Pocztowej Kasy Oszczędności i

6. dokumenty z zastrzeżeniem nieumarzalności.

Zgłoszenie utraconego dokumentu w przypadkach, gdy nie można podać istotnych znamion tego dokumentu, przewidziane w art. 19 powołanego dekretu, może być dokonane tylko u wystawcy utraconego dokumentu.

Powołanym dekretem z dnia 3 lutego 1947 r. zostało unormowane również postępowanie umorzeniowe w odniesieniu do utraconych dokumentów na okaziciela, emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. Wszczęcie postępowania umorzeniowego w odniesieniu do tych dokumentów winno nastąpić przed upływem terminu rejestracji. Właściwym do przeprowadzenia sądowego postępowania umorzeniowego utraconych dokumentów na okaziciela jest sąd grodzki, położony w okręgu siedziby zakładu centralnego wystawcy.

Wszystkie instytucie, które emitowały dokumenty na okaziciela, obowiązane są podać do publicznej wiadomości dokładne adresy swoich placówek rejestracyjnych w kraju.

MINISTERSTWO SKARBU

Wzór ogłoszenia zagranicą

OGŁOSZENIE

o rejestracji i umarzaniu polskich dokumentów na okaziciela emitowanych przed dniem 1 września 1939 r.

Zgodnie z dekretem z dnia 3 lutego 1947 r. o rejestracji i umarzaniu niektórych dokumentów na okaziciela, emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. (Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, Nr 22, poz. 88) polskie urzędy konsularne przeprowadzać będą rejestrację i ostemplowanie będących w posiadaniu osób zamieszkałych zagranicą polskich dokumentów na okaziciela, emitowanych przed dniem 1 września 1939 r. a w dniu tym nieprzedawnionych. Rejestracja trwać będzie przez 10 miesięcy, licząc od dnia niniejszego ogłoszenia o rejestracji.

Dokumenty podlegające rejestracji nieostemplowane przed upływem terminu rejestracji tracą moc prawną.

W równej mierze z posiadaczami, obowiązani są do rejestrowania dokumentów stanowiących podstawę rejestracji ich dzierżyciele.

Podstawę rejestracji stanowią : 1) oryginały dokumentów na okaziciela i ich duplikaty, 2) prawomocne postanowienia sądów polskich o umorzeniu dokumentów na okaziciela oraz 3) zaświadczenia polskich instytucyj kredytowych, związków samorządu terytorialnego i gospodarczego, zakładów ubezpieczeń społecznych, Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych oraz urzędów i wszelkiego rodzaju osób prawnych prawa publicznego, o utraceniu w okresie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 17 grudnia 1945 r. odnośnych dokumentów na okaziciela, które znajdowały się w ich posiadaniu lub dzierżeniu w chwili utraty.

Rejestracji nie podlegają dokumenty na okaziciela:

1. emitowane przez Państwo Polskie,

2. emitowane zagranicą,

3. kupony,

4. banknoty i inne dokumenty płatne za okazaniem,

5. książeczki wkładowe na okaziciela Pocztowej Kasy Oszczędności i

6. dokumenty z zastrzeżeniem nieumarzalności.

Zgłoszenie utraconego dokumentu w przypadkach, gdy nie można podać istotnych znamion tego dokumentu, przewidziane w art. 19 powołanego dekretu, może być dokonane tylko u wystawcy utraconego dokumentu.

Powołanym dekretem z dnia 3 lutego 1947 r. zostało unormowane również postępowanie umorzeniowe w odniesieniu do utraconych dokumentów na okaziciela, emitowanych w Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 września 1939 r. Wszczęcie postępowania umorzeniowego w odniesieniu do tych dokumentów winno nastąpić przed upływem terminu rejestracji. Właściwym do przeprowadzenia sądowego postępowania umorzeniowego utraconych dokumentów na okaziciela jest sąd grodzki, położony w okręgu siedziby zakładu centralnego wystawcy.

Bliższych informacyj o przeprowadzeniu rejestracji oraz o trybie sądowego postępowania umarzającego dokumenty na okaziciela udzielać będzie polski urząd konsularny w ..........

Rejestracja odbywać się będzie począwszy od dnia .......... w lokalu Polskiego Urzędu Konsularnego w ..........

w godzinach od .......... do ..........

POLSKI URZĄD KONSULARNY

w ..........

Wzór Nr ..........

PROTOKÓŁ

z przeprowadzonej rejestracji dokumentów na okaziciela

..........

zgodnie z dekretem z dn. 3.II.47 r. (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 88)

I.

Posiadacz rejestrowanych dokumentów na okaziciela

1)
nazwisko i imię (nazwa) ..........
2)
adres ..........
3)
narodowość ..........
4)
przynależność państwowa

II.

Zgłaszający dokumenty do rejestracji

1)
nazwisko i imię (nazwa) ..........
2)
adres ..........
3)
narodowość ..........
4)
przynależność państwowa

III.

Oświadczenie o pochodzeniu rejestrowanych dokumentów

1)
źródło pochodzenia ..........
2)
od kiedy posiada ..........

IV.

Podstawa rejestracji

1)
oryginały dokumentów na okaziciela
2)
duplikaty dokumentów na okaziciela
3)
świadectwa tymczasowe
4)
postanowienie sądu .......... w .......... o umorzeniu Nr .......... z dnia ..........
5)
zaświadczenie z dnia .......... L. .......... wydane przez ..........

V.

Wykaz rejestrowanych dokumentów ..........

Oprocentowanie i nazwa papierów, Nr emisji względnie seria, numery odcinków Wartość nominalna odcinka Ilość sztuk Łączna wartość nominalna L. p. wykazu
do przeniesienia
.........., dnia .......... 194.. r.

..........

podpis zgłaszającego dokumenty do rejestracji

Zarejestrowano w .........., dnia .......... 194.. r. i umieszczono wzmiankę o rejestracji na dokumentach, wymienionych w punkcie IV.

..........

podpis organu przeprowadzającego rejestrację

Wzór

WYKAZ

..........

zarejestrowanych zgodnie z dekretem z dnia 3.II.1947 r. (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 88).

Nr kolejny Nr protokółu Data rejestracji dokumentów Posiadacz Zgłaszający Oświadczenie wg. art. 5 dekretu Podstawa rejestracji Specyfikacja zarejestrowanych papierów wartościowych Ilość sztuk Wartość nominalna. Uwagi
1) Nazwisko i imię lub nazwa

2) Adres

3) Narodowość

4) Przynależność państw.

1) Nazwisko i imię lub nazwa

2) Adres

3) Narodowość

4) Przynależność państw).

1) Źródło pochodzenia

2) Od kiedy posiada

Jak punkt IV protokółu Wyszczególnienie emisji, serii, liter i t. p., a w granicach każdej emisji, serii, litery i t. p. wyszczególnienie numerów

poszczególnych odcinków

Wzór pieczątki

ZAREJESTROWANO
na zasadzie dekretu z dnia 3 lutego 1947 r.
(Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 88)
.........., dn. .......... 194.. r..
..........
Podpis urzędowy Organu Rejestrującego

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024