(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 1329)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2008/416/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 5 czerwca 2008 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 165,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W trakcie wznowienia strategii lizbońskiej w 2005 r. głowy państw i rządów podkreśliły kluczową rolę, jaką odegrać może lepsze powiązanie publicznych instytucji badawczych, w tym uczelni wyższych, i przemysłu dla poprawy obiegu i wykorzystania idei w dynamicznym społeczeństwie opartym na wiedzy oraz w zwiększaniu konkurencyjności i dobrobytu.
(2) Należy podjąć wysiłki mające na celu bardziej skuteczne osiąganie korzyści społeczno-ekonomicznych z wiedzy. W związku z tym publiczne organizacje badawcze muszą rozpowszechniać wyniki badań finansowanych ze środków publicznych oraz bardziej skutecznie je wykorzystywać w celu przełożenia ich na nowe produkty i usługi. Środki, za pomocą których można zrealizować ten cel, obejmują w szczególności współpracę między uczelniami a przemysłem (działania badawcze realizowane we współpracy lub na zlecenie, prowadzone lub finansowane wspólnie z sektorem prywatnym), udzielanie licencji i tworzenie przedsiębiorstw typu spin-off.
(3) Efektywne wykorzystywanie wyników badań finansowanych ze środków publicznych zależy od właściwego zarządzania własnością intelektualną (tj. wiedzą w najszerszym tego słowa znaczeniu, obejmującą np. wynalazki, oprogramowanie, bazy danych i mikroorganizmy niezależnie od tego, czy są one chronione instrumentami prawnymi takimi, jak patenty), od rozwoju kultury przedsiębiorczości i związanych z nią umiejętności w publicznych organizacjach badawczych, a także od lepszej komunikacji pomiędzy sektorem publicznym i prywatnym i od ich lepszego współdziałania.
(4) Czynne zaangażowanie publicznych organizacji badawczych w zarządzanie własnością intelektualną i transfer wiedzy ma fundamentalne znaczenie dla osią-gania korzyści społeczno-ekonomicznych oraz dla mobilizowania studentów i naukowców do udziału w badaniach, a także przyciągania nowych środków finansowych.
(5) Państwa członkowskie podjęły w ostatnich latach inicjatywy mające na celu ułatwienie transferu wiedzy na poziomie krajowym, jednakże znaczne różnice występujące między krajowymi ramami regulacyjnymi, strategiami politycznymi i praktykami, a także zróżnicowane normy zarządzania własnością intelektualną obowiązujące w publicznych organizacjach badawczych uniemożliwiają lub utrudniają ponadnarodowy transfer wiedzy w Europie i urzeczywistnienie Europejskiej Przestrzeni Badawczej.
(6) W związku z komunikatem Komisji z 2007 r.(1) określającym podeście do wspólnych europejskich ram w zakresie transferu wiedzy, Rada Europejska zwróciła się w czerwcu 2007 r. do Komisji o opracowanie, w formie zalecenia dla państw członkowskich, wytycznych dotyczących zarządzania własnością intelektualną przez publiczne organizacje badawcze.
(7) Zalecenie to ma na celu wyposażenie państw członkowskich i ich regionów w polityczne wytyczne dla opracowania lub zaktualizowania krajowych wytycznych i ram, a także wyposażenie publicznych organizacji badawczych w Kodeks postępowania, w celu poprawy sposobu zarządzania własnością intelektualną i transferem wiedzy przez publiczne instytucje badawcze.
(8) Współpraca w obszarze badań i rozwoju, a także działania związane z transferem wiedzy prowadzone przez Wspólnotę i kraje trzecie powinny opierać się na jasnych i jednolitych zaleceniach i praktykach, które gwarantują równy i sprawiedliwy dostęp do własności intelektualnej wytworzonej za pośrednictwem międzynarodowych projektów współpracy badawczej, co leży w interesie wszystkich zaangażowanych partnerów. W tym kontekście załączony Kodeks postępowania powinien być wykorzystany jako punkt odniesienia.
(9) Określono szereg dobrych praktyk, które powinny pomóc państwom członkowskim we wdrażaniu niniejszego zalecenia. Każde państwo członkowskie z osobna dokonuje wyboru procedur i praktyk, których forma jest najodpowiedniejsza do zapewnienia postępowania zgodnego z zasadami określonymi w niniejszym zaleceniu, przy jednoczesnym uwzględnieniu procedur i praktyk, które będą najbardziej skuteczne w warunkach charakterystycznych dla danego państwa członkowskiego, ponieważ praktyki, które są skuteczne w jednym państwie członkowskim, mogą nie być już tak skuteczne w innym państwie. Należy również uwzględnić istniejące wytyczne przewidziane na poziomie Wspólnoty i OECD.
(10) Komisja i państwa członkowskie powinny monitorować wdrażanie niniejszego zalecenia oraz jego wpływ, a także sprzyjać wymianie dobrych praktyk dotyczących transferu wiedzy,
NINIEJSZYM ZALECA PAŃSTWOM CZŁONKOWSKIM, CO NASTĘPUJE:
1) zapewnienie, że wszystkie publiczne organizacje badawcze określają transfer wiedzy jako strategiczną misję;
2) zachęcanie publicznych organizacji badawczych do ustanowienia i upowszechniania strategii politycznych oraz procedur zarządzania własnością intelektualną zgodnych z Kodeksem praktyk przedstawionym w załączniku I;
3) wspieranie rozwoju zdolności w zakresie transferu wiedzy oraz umiejętności w publicznych organizacjach badawczych, a także przyjmowanie środków zmierzających do zwiększenia świadomości i umiejętności studentów - zwłaszcza w dziedzinie nauki i techniki - w zakresie własności intelektualnej, transferu wiedzy i przedsiębiorczości;
4) wspieranie upowszechniania na szeroką skalę wiedzy wytworzonej dzięki środkom publicznym poprzez działania mające na celu zachęcanie do udostępniania wyników badań, przy jednoczesnym umożliwieniu, w stosownych przypadkach, ochrony odnośnej własności intelektualnej;
5) współpracowanie i podejmowanie działań mających na celu poprawę spójności ich odpowiednich systemów własności
intelektualnej w zakresie praw własności intelektualnej w taki sposób, by wprowadzić ułatwienia w transgranicznej współpracy i transferze wiedzy w dziedzinie badań i rozwoju;
6) opieranie się na zasadach wskazanych w niniejszym zaleceniu celem wprowadzenia lub dostosowania krajowych wytycznych i przepisów dotyczących zarządzania własnością intelektualną i transferem wiedzy przez publiczne organizacje badawcze, a także celem zawarcia umów w sprawie współpracy badawczej z krajami trzecimi oraz przyjmowania wszelkich innych środków zmierzających do wsparcia transferu wiedzy, lub celem ustanowienia nowych odnośnych strategii politycznych lub systemów finansowania w tej dziedzinie, przy jednoczesnym przestrzeganiu zasad udzielania pomocy państwa;
7) podejmowanie działań w celu zapewnienia możliwie najbardziej powszechnego wdrożenia Kodeksu postępowania bezpośrednio lub za pośrednictwem przepisów ustanawianych przez krajowe i regionalne podmioty finansujące badania;
8) zapewnienie równego i sprawiedliwego traktowania pochodzących z państw członkowskich i z krajów trzecich uczestników międzynarodowych projektów badawczych, jeżeli chodzi o prawa własności intelektualnej oraz dostęp do tych praw, we wspólnym interesie wszystkich zaangażowanych partnerów;
9) wyznaczenie krajowego punktu kontaktowego, którego zadania powinny obejmować koordynowanie działań związanych z transferem wiedzy między publicznymi organizacjami badawczymi i sektorem prywatnym, w tym podejmowanie kwestii ponadnarodowych, we współpracy z analogicznymi punktami kontaktowymi w innych państwach członkowskich;
10) przeanalizowanie najlepszych praktyk określonych w załączniku II i stosowanie ich, z uwzględnieniem warunków krajowych;
11) poinformowanie Komisji, do dnia 15 lipca 2010 r. i następnie co dwa lata, o działaniach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia, a także o ich skutkach.
Sporządzono w Brukseli, dnia 10 kwietnia 2008 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Janez POTOČNIK |
|
Członek Komisji |
______
(1) COM(2007) 182.
ZAŁĄCZNIKI