Rozporządzenie 2046/97 w sprawie współpracy Północ-Południe w kampanii przeciwko narkotykom i narkomanii

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2046/97
z dnia 13 października 1997 r.
w sprawie współpracy Północ-Południe w kampanii przeciwko narkotykom i narkomanii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 130w,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 189c Traktatu(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

następstwa gospodarki opierającej się na produkcji środków odurzających - lub czerpiącej znaczące zyski z takiej produkcji - dla struktur rozwijającego się społeczeństwa, poddają w wątpliwość harmonijną integrację kraju z gospodarką światową;

rozpad struktur społecznych w krajach rozwijających się, wynikający ze spożywania narkotyków oraz z istnienia pokrewnego przemysłu szkodzi trwałemu rozwojowi społecznemu oraz realizacji celów polityki Wspólnoty w dziedzinie współpracy dla rozwoju, określonych w art. 130u Traktatu;

w ramach walki z dostarczaniem narkotyków szczególnie istotne jest, żeby radykalnie ograniczyć ubóstwo na Południu i zaoferować ludności legalną alternatywę do prowadzenia nielegalnych upraw;

należy wesprzeć instytucjonalnie te kraje rozwijające się, które o to wnioskują, żeby mogły one skutecznie walczyć z narkomanią;

w komunikacie z dnia 23 czerwca 1994 r. do Parlamentu Europejskiego i Rady, Komisja przedstawiła swoje wytyczne dotyczące planu działań Unii Europejskiej w walce z narkotykami (1995-1999), włącznie ze środkami na poziomie międzynarodowym;

Parlament Europejski wypowiedział się na temat tych wytycznych w swojej opinii w sprawie tego komunikatu przyjętej w dniu 15 czerwca 1995 r.;

Czwarta konwencja AKP-WE oraz układy o współpracy, stowarzyszeniu i partnerstwie podpisane przez Wspólnotę z krajami rozwijającymi się zawierają klauzule dotyczące współpracy w walce z nadużywaniem oraz z nielegalnym handlem narkotykami, dotyczące nadzoru handlu prekursorami, produktami chemicznymi oraz substancjami psychotropowymi, oraz wymiany odpowiednich informacji, łącznie ze środkami w zakresie prania pieniędzy; istnieje związek między walką z narkotykami a narkomanią, a także celami współpracy prowadzonej przez Wspólnotę i kraje rozwijające się, będące jej partnerami;

międzynarodowa strategia walki wspólnotowej z nadużywaniem i nielegalnym handlem narkotykami opiera się na powszechnym przystąpieniu do Jednolitej konwencji o środkach odurzających z 1961 r., zmienionej Protokołem z 1972 r., do Konwencji. o substancjach psychotropowych z 1971 r., do Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi z 1988 r., jak również na systematycznym wdrażaniu tych konwencji na poziomie krajowym i międzynarodowym;

Wspólnota Europejska jest stroną Konwencji z 1988 r., w szczególności na mocy jej art. 12, i przyjęła ona prawodawstwo wspólnotowe oparte na zaleceniach Grupy Zadaniowej

ds. Produktów Chemicznych (CATF) utworzonej przez G7 i przewodniczącego Komisji w 1989 r., której skuteczność zostałaby ogólnie zwiększona poprzez przyjęcie odpowiednich przepisów prawnych i procedur w innych regionach świata;

skuteczna walka z narkotykami powinna także zawierać środki przeciw praniu pieniędzy pochodzących z nielegalnego handlu narkotykami, takie jak przyjęcie odpowiednich ram prawnych oraz stosownych mechanizmów w przedmiotowych krajach;

prawa człowieka powinny być należycie przestrzegane podczas wykonania środków na mocy niniejszego rozporządzenia;

Państwa Członkowskie Wspólnoty Europejskiej zatwierdziły deklarację polityczną oraz globalny plan działań przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych na jego siedemnastym posiedzeniu specjalnym;

finansowa kwota referencyjna, w rozumieniu pkt 2 deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 6 marca 1995 r. jest włączona do niniejszego rozporządzenia na okres 1998-2000, bez uszczerbku dla uprawnień organu budżetowego określonych w Traktacie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W ramach polityki współpracy na rzecz rozwoju i uwzględniając szkodliwe skutki produkcji, handlu oraz spożywania narkotyków na działania rozwojowe, Wspólnota prowadzi działania w zakresie współpracy w dziedzinie walki z narkotykami i narkomanią w krajach rozwijających się, dając pierwszeństwo tym, którzy wykazali na najwyższym poziomie polityczną wolę rozwiązania problemu narkomanii. Istnienie takiej woli może być okazane, między innymi, poprzez ratyfikację Jednolitej konwencji z 1961 r., zmienionej Protokołem z 1972 r., Konwencji z 1971 r. oraz Konwencji z 1988 r. Zaangażowanie ze strony krajów rozwijających się konkretyzuje się, między innymi, poprzez wdrożenie ustawodawstwa krajowego przeciw praniu pieniędzy pochodzących z nielegalnych narkotyków.

Artykuł  2

Pomoc zapewniona na mocy niniejszego rozporządzenia uzupełnia i wzmacnia pomoc zapewnianą przez inne instrumenty współpracy na rzecz rozwoju.

Artykuł  3

Wspólnota udziela wsparcia priorytetowego, na wniosek kraju partnerskiego, dla przygotowania ogólnego planu krajowego walki z narkotykami, w ścisłej konsultacji z Programem Narodów Zjednoczonych ds. Międzynarodowej Kontroli Narkotyków (UNDCP). Plany te, będą wskazywać nie tylko cele, strategie oraz priorytety walki z narkotykami, ale także potrzeby w znaczeniu wszelkich środków, łącznie z finansowymi, tworząc w ten sposób zintegrowane, multidyscyplinarne i wielosektorowe podejście, którego zamiarem jest maksymalizacja skuteczności krajowych programów walki z narkotykami oraz pomocy międzynarodowej.

Zapobieganie narkomanii oraz ograniczenie popytu powinny stanowić przedmiot spójnej polityki obejmującej edukację oraz obiektywną informację dotyczącą konsekwencji narkomanii skierowaną w szczególności do ludzi młodych.

Współpraca wspólnotowa przebiega w duchu dialogu odzwierciedlającego rzeczywiste różnice kulturowe, które mają wpływ na postrzeganie problemów związanych z narkomanią. Dialog tego rodzaju jest podstawą dla zagwarantowania społecznej i politycznej możliwości realizacji strategii walki z narkotykami.

Artykuł  4

Działając przeważnie w ramach strategii ustalonej przez plany krajowe, Wspólnota wspiera działania szczególne mogące mieć wymierne skutki (to znaczy wyniki skuteczne i namacalne w terminie ustalonym z góry) w następujących dziedzinach:

– rozwój możliwości instytucjonalnych, w szczególności dla:

– wprowadzenia przez kraje rozwijające się planów krajowych walki z narkotykami,

– umów między Wspólnotą i niektórymi krajami rozwijającymi się, w szczególności w dziedzinie walki z niewłaściwym wykorzystaniem prekursorów chemicznych i walki z praniem pieniędzy,

– ograniczenie popytu, w szczególności poprzez analizę zjawiska lokalnego, wprowadzenie środków kontroli handlu i spożycia środków odurzających i substancji psychotropowych, leczenie i resocjalizacja narkomanów, a także ograniczenie ryzyka. Te działania muszą być częścią polityki zdrowia i edukacji, rozwoju, walki z ubóstwem oraz z wykluczeniem społecznym i gospodarczym,

– promocja projektów pilotażowych rozwoju alternatywnego, pojmowana jako proces, poprzez który produkcja nielegalnych narkotyków zostaje ostatecznie zwalczona i wyeliminowana, drogą stosownych środków rozwoju obszarów wiejskich w kontekście trwałego krajowego wzrostu gospodarczego. Te projekty zawierają środki społeczne i gospodarcze, które uwzględniają czynniki przyczyniające się do nielegalnej produkcji, a także środki, które mogą ułatwić lepsze wykorzystanie preferencji handlowych. W związku z tym systematycznie badana jest możliwość większego wykorzystania innych instrumentów finansowych Wspólnoty (np. ALA) oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju dla projektów rozwoju alternatywnego,

– finansowanie badań, seminariów, forów celem wymiany doświadczeń w wyżej wymienionych dziedzinach.

Podczas identyfikacji, planowania i realizacji działań szczególna uwaga zostanie poświęcona udziałowi społeczności lokalnych lub grup docelowych.

Wspólnota wspiera tylko projekty, w ramach, których zagwarantowane jest poszanowanie praw człowieka.

Artykuł  5 1

Partnerami tej współpracy, kwalifikującymi się do otrzymania pomocy finansowej na mocy niniejszego rozporządzenia, są organizacje regionalne i międzynarodowe, w szczególności UNDCP, organizacje pozarządowe, krajowe, regionalne i lokalne urzędy i agencje, organizacje gminne, instytucje oraz podmioty publiczne. Uprawnienie do udziału w umowach jest określone zgodnie z kryteriami kwalifikującymi, a także odstępstwami od nich, zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty(3).

Artykuł  6
1.
Instrumenty, które mają zostać zastosowane w trakcie działań określonych art. 3 i 4 obejmują badania, pomoc techniczną, szkolenia lub inne usługi, dostawy oraz roboty budowlane, jak również audyty i misje mające na celu ocenę i monitorowanie.
2.
Stosownie do potrzeb danych działań, finansowanie wspólnotowe może pokryć tak koszty inwestycyjne, z wyjątkiem zakupu nieruchomości, jak i koszty operacyjne, w walucie obcej lub lokalnej. Jednakże z wyjątkiem programów szkoleniowych, koszty operacyjne mogą być zwykle pokrywane tylko wprowadzania początkowej fazie oraz na zasadzie degresywnej.
3.
Dla każdego działania w ramach współpracy dąży się do finansowego udziału partnerów określonych w art. 5. O udział ten wnioskować się będzie w granicach możliwości danych partnerów i w zależności od charakteru danego działania.
4.
O udział finansowy partnerów lokalnych, w szczególności funkcjonowaniem odniesieniu do kosztów operacyjnych, zabiega się przede wszystkim w przypadku projektów, których przeznaczeniem jest rozpoczęcie realizacji długoterminowych działań, w celu zagwarantowania wykonalności tych projektów po zakończeniu finansowania wspólnotowego.
5. 2
Można poszukiwać możliwości współfinansowania z innymi podmiotami finansującymi, w szczególności z Państwami Członkowskimi. Udział w procedurach zawierania umów za pośrednictwem organizacji międzynarodowych lub współfinansowanych przez państwo trzecie jest określony w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005.
6.
Komisja zapewni, żeby został uwydatniony wspólnotowy charakter pomocy udzielonej na podstawie niniejszego rozporządzenia.
7.
Aby osiągnąć określone w Traktacie cele spójności i komplementarności oraz mając na celu zagwarantowanie optymalnej skuteczności ogółu tych działań, Komisja podejmie wszelkie niezbędne środki koordynujące, obejmujące w szczególności:

a) system regularnej wymiany i analizy informacji w sprawie działań finansowanych oraz tych, których finansowanie proponuje Wspólnota i Państwa Członkowskie;

b) koordynację realizacji działań na miejscu za pomocą regularnych spotkań i wymiany informacji między przedstawicielami Komisji i Państw Członkowskich w kraju korzystającym z pomocy.

8.
Celem osiągnięcia jak największego skutku w skali światowej i krajowej, Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi, podejmuje wszelkie inicjatywy konieczne do zapewnienia właściwej koordynacji oraz ścisłej współpracy z krajami beneficjentami, podmiotami finansującymi oraz z innymi zaangażowanymi organizacjami międzynarodowymi, w szczególności z organizacjami stanowiącymi część systemu Narodów Zjednoczonych oraz w szczególności z UNDCP.
Artykuł  7

Wsparcie finansowe na mocy niniejszego rozporządzenia udzielane jest w postaci dotacji.

Artykuł  8

Finansowa kwota referencyjna na wdrożenie niniejszego programu w latach 1998-2000 wynosi 30 miliony ECU.

Wartość rocznych środków zatwierdzana jest przez organ budżetowy w ramach limitów perspektyw finansowych.

Artykuł  9
1.
Komisja odpowiada za ocenę, zatwierdzanie i zarządzanie działaniami objętymi niniejszym rozporządzeniem zgodnie z obowiązującymi procedurami budżetowymi i innymi, w szczególności z ustanowionymi w rozporządzeniu finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.
2.
Przy ocenie projektów i programów uwzględnia się następujące czynniki:

– skuteczność i wykonalność działań,

– aspekty kulturalne, społeczne, równości płciowej oraz środowiska,

– instytucjonalny rozwój niezbędny do osiągnięcia celów projektu,

– doświadczenie zdobyte na podstawie działań tego samego rodzaju.

3.
Decyzje odnoszące się do dotacji przekraczających 2 miliony ECU na pojedyncze działanie, finansowanych z tytułu niniejszego rozporządzenia, oraz jakiekolwiek zmiany powodujące zwiększenie o więcej niż 20 % sumy zatwierdzonej początkowo na takie działanie, przyjmowane są na mocy procedury ustanowionej w art. 10.

Komisja powiadamia w krótkiej formie określony w art. 10 komitet o decyzjach finansowych, które zamierza podjąć w odniesieniu do projektów i programów o wartości poniżej 2 milionów ECU. Informacje te zostają udostępnione najpóźniej tydzień przed podjęciem decyzji.

4.
Komisja jest upoważniona do zatwierdzenia, bez zasięgania opinii komitetu określonego w art. 10, wszelkich dodatkowych zobowiązań, które są niezbędne do pokrycia przewidywanych lub rzeczywistych przekroczeń kosztów związanych z danymi działaniami, jeżeli przekroczenie lub dodatkowe zapotrzebowanie jest mniejsze lub równe 20 % początkowego zobowiązania ustalonego w decyzji finansowej.
5.
Wszelkie porozumienia i umowy finansowe, zawierane na mocy niniejszego rozporządzenia przewidują, iż Komisja i Trybunał Obrachunkowy przeprowadzają kontrolę na miejscu zgodnie ze zwykłymi procedurami, ustanowionymi przez Komisję na mocy obowiązujących przepisów, w szczególności z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.
6.
W przypadku gdy działania są przedmiotem umowy finansowej między Wspólnotą a krajem beneficjentem, umowa ta przewiduje, że podatki, opłaty i inne należności nie są pokrywane przez Wspólnotę.
7. 3
Uprawnienie do udziału w procedurach przetargowych na podstawie niniejszego rozporządzenia określa się zgodnie z kryteriami kwalifikującymi oraz odstępstwami od nich, zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005.
8. 4
Pochodzenie dostaw i materiałów zakupionych na podstawie niniejszego rozporządzenia określają reguły pochodzenia, a także odstępstwa od tych reguł, zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 2110/2005.
9.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:

– dążenie do efektywności pod względem kosztów i trwałego skutku przy opracowaniu projektów,

– jasne określenie i monitorowanie celów i wskaźników realizacji dla wszystkich projektów.

Artykuł  10 5
1.
Komisję wspomaga Komitet ds. Rozwoju, właściwy pod względem geograficznym.
2.
W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu - art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE(4) stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3.
Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
4.
W ramach Komitetu określonego w ust. 1, raz do roku ma miejsce wymiana poglądów na podstawie prezentacji przez przedstawiciela Komisji strategicznych wytycznych dla działań, które mają zostać przeprowadzone w następnym roku.
Artykuł  11
1.
Po upływie każdego roku budżetowego Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie podsumowujące działania sfinansowane w ciągu tego roku oraz oceniające wykonanie niniejszego rozporządzenia w tym okresie.

Podsumowanie zawiera w szczególności informacje o podmiotach, z którymi zawarto umowy.

2.
Komisja regularnie ocenia działania finansowane przez Wspólnotę w celu ustalenia, czy cele tych działań zostały osiągnięte i zapewnienia wytycznych dla poprawy skuteczności przyszłych działań. Komisja przedkłada komitetowi określonemu w art. 10 podsumowanie przeprowadzonych ocen, które komitet może zbadać, w razie potrzeby. Sprawozdania z ocen są udostępniane każdemu Państwu Członkowskiemu na żądanie.
3.
Komisja informuje Państwa Członkowskie, najpóźniej miesiąc po podjęciu decyzji, o zatwierdzonych działaniach i projektach, określając ich koszt i charakter, jak również kraj otrzymujący pomoc i partnerów.
Artykuł  12
1.
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
2.
Trzy lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ocenę całości działań finansowanych przez Wspólnotę na mocy niniejszego rozporządzenia i, w razie potrzeby, propozycje ich zmiany lub zakończenia.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 października 1997 r.

W imieniu Rady
J.-C. JUNCKER
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 242 z 19.9.1995, str. 8.

(2)Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 kwietnia 1996 r. (Dz.U. C 141 z 13.5.1996, str. 252), wspólne stanowisko Rady z dnia 22 listopada 1996 r. (Dz.U. C 6 z 9.1.1997, str. 1) oraz decyzja Parlamentu

(3) Dz.U. L 344 z 27.12.2005, str. 1.

(4)Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23). Europejskiego z dnia 13 marca 1997 r. (Dz.U. C 115 z 14.4.1997, str. 127).

1 Art. 5 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
2 Art. 6 ust. 5 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
3 Art. 9 ust. 7 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
4 Art. 9 ust. 8 zmieniony przez art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2110/2005 z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (Dz.U.UE.L.05.344.1) z dniem 28 grudnia 2005 r.
5 Art. 10 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.284.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 listopada 2003 r.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024