Rozporządzenie 1554/97 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1696/71 w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1554/97
z dnia 22 lipca 1997 r.
zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1696/71 w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 42 i 43,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Pomoc dla producentów powinna być wykorzystywana przede wszystkim do zapewnienia wyższych i bardziej stabilnych dochodów; w związku z powyższym, wszelkie kwoty wstrzymane w celu osiągnięcia założeń grup producentów ustanowionych w art. 7 ust. 1 lit. a)-d) rozporządzenia (EWG) nr 1696/71(4), muszą zostać doprowadzone do właściwego pułapu; w związku z powyższym, art. 7 ust. 1a tego rozporządzenia musi zostać odpowiednio zmieniony.

(2) Zwiększenie pomocy do innych odmian chmielu prawdopodobnie spowodowałoby znaczne zwiększenie obszaru pod uprawę tych odmian, wywierając niekorzystny wpływ na jakość produkcji; prawdopodobnie ze względu na nadmierną podaż i słaby popyt wystąpiłby znaczny spadek cen takich odmian, co z kolei zmusiłoby grupy producentów do skorzystania z przysługującego im prawa weta i ponownego wykupu chmielu; taki chmiel może nie znaleźć nabywców na rynku, wskutek czego w rękach grup producentów znalazłyby się duże zapasy odmian gorszej jakości; mogłoby to prowadzić do destabilizacji rynku; aby zapobiec wystąpieniu takiej sytuacji, grupy producentów powinny podjąć decyzję, jakie odmiany chmielu ich członkowie mają prawo uprawiać; w tym celu, należy zmienić art. 7 ust. 1 lit d) oraz art. 7 ust. 3 lit. b) akapit pierwszy.

(3) Artykuł 7 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 1696/71 ustanawia zobowiązanie, dotyczące zasadniczo producentów, będących członkami grup producentów oraz uznanych grup producentów, będących członkami zrzeszeń producentów, do sprzedaży całości swojej produkcji za pośrednictwem tych grup lub zrzeszeń; stosowanie tej zasady okazało się stwarzać problemy producentom wspólnotowym, związane z tym, że większość tych producentów jest członkami tej samej grupy; okres przejściowy, ustanowiony w ostatnim punkcie wymienionego przepisu, w którym członkowie uznanej grupy mają prawo, pod warunkiem otrzymania na to upoważnienia od tej grupy, samodzielnie sprzedawać całość lub część swojej produkcji, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami i pod nadzorem tej grupy, traci moc dnia 31 grudnia 1996 r.; w związku z powyższym, należy podjąć decyzję w sprawie ustaleń, które mają obowiązywać od dnia 1 stycznia 1997 r., a art. 7 ust. 3 lit. b) powinien zostać odpowiednio zmieniony.

(4) Wycofanie uznania grup producentów byłoby szkodliwe, w szczególności że organizacje te prawidłowo wykonują wszystkie inne swoje zadania, na przykład w zakresie zarządzania pomocą dla producentów i osiągania celów wspomnianych powyżej; w związku z tym, członkom uznanych grup producentów należy zapewnić możliwość prowadzenia samodzielnego zbytu całości lub części swojej produkcji bez podlegania w związku z tym jakiejkolwiek obniżce wysokości pomocy tytułem kary, o ile mają upoważnienie do prowadzenia takiego zbytu od grupy, której są członkami oraz pod warunkiem, że grupa ta ma prawo monitorowania cen negocjowanych między producentami, a pośrednikami i prawo weta odnośnie do tych cen; w tym samym kontekście, producenci, którzy sobie tego życzą, powinni mieć prawo do sprzedawania części swojej produkcji za pośrednictwem innej grupy producentów, wyznaczonej przez grupę, której są członkami, w odniesieniu do tych produktów, które ze względu na pewne swoje cechy szczególne nie są objęte działalnością handlową ich własnej grupy.

(5) Każda grupa producentów ma własne, swoiste cechy charakterystyczne w zakresie warunków produkcji i zbytu; w związku z tym, grupa jest najlepiej przygotowana do podejmowania w każdej chwili decyzji w imieniu swoich członków w zakresie doraźnych działań, jakie należy podjąć w celu dostosowania produkcji do aktualnych warunków rynkowych; uznanie tej swobody sugeruje, że wskazane jest wprowadzenie pewnej elastyczności w zakresie budżetu i zarządzania tych grup.

(6) W tym celu konieczne jest wypłacanie pomocy w okresie żniw plonów będących ich przedmiotem, bez wprowadzania rozróżnień na grupy odmian produktu; wynika z tego konieczność zarzucenia metody obliczeń, ustanowionej w art. 12 ust. 5 lit. a) i b), opierających się na deklaracjach ze strony Państw Członkowskich; zasada ta winna zostać zastąpiona pomocą o stawce zryczałtowanej, uzależnionej od liczby hektarów, obliczonej na podstawie średnich historycznych; w wypadku wystąpienia zakłóceń rynku, pomoc można ograniczyć, obejmując nią tylko część upraw chmielu; w takich wypadkach, powinna również zachodzić możliwość zróżnicowania wysokości pomocy; ust. 6 wspomnianego powyżej artykułu powinien zostać zmieniony, a ust. 7 powinien zostać skreślony.

(7) Grupy producentów powinny mieć możliwość decydowania o możliwości wypłacania swoim członkom pomocy o stawce zryczałtowanej w pełnej wysokości, proporcjonalnie do obszaru upraw, czy tylko ich część, w granicach 80 %-100 %; art. 7 ust. 1 lit. e), odnoszący się do systemu zarządzania pomocą powinien zostać odpowiednio dostosowany.

(8) Grupy producentów powinny mieć możliwość zatrzymania do 20 % pomocy w celu dążenia do osiągnięcia założeń określonych w art. 7 ust. 1 lit. a)-d), głównie lub wyłącznie w związku z zamiarem zmiany odmian, jeśli nadal zachodzi taka konieczność; niezależnie od innych działań specjalnych istnieje możliwość wprowadzenia badań w zakresie zdrowia roślin; badania takie winny się skupiać na wykorzystaniu technik i metod przyjaznych dla środowiska; w tym celu, można stosować wyrazy "Zintegrowana Ochrona Plonów".

(9) W przypadku gdy grupy producentów nie zbywają całości produkcji swoich członków, powyżej wspomniana opcja staje się rozwiązaniem obowiązującym; określający to przepis powinien zostać ujęty w art. 12 ust. 5.

(10) Wstrzymaną pomoc można akumulować przez maksymalny okres pięciu lat; na końcu tego okresu, wszystkie zgromadzone kwoty wstrzymanej pomocy muszą zostać wydane; określający to przepis powinien to zostać ujęty w art. 12 ust. 5.

(11) W celu racjonalizacji i uproszczenia, płatności powinny być od tego czasu dokonywane tylko raz w roku i powinny obejmować zarówno pomoc dla producentów, jak i pomoc na rzecz zmiany odmian; płatności powinny być dokonywane wkrótce po żniwach, a w każdym wypadku do dnia 31 grudnia danego roku; jednak w odniesieniu do 1996 r. data ta już minęła, w związku, z czym należy znaleźć odpowiednie rozwiązanie w tym zakresie; w tym celu należy zmienić art. 17.

(12) Należy wprowadzić zasadę oceniania wprowadzanych działań i ich wpływu na sytuację ekonomiczną w omawianym sektorze, a także w razie konieczności sformułować odpowiednie wnioski; określający to przepis powinien to zostać ujęty w art. 18,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (EWG) nr 1696/71 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7:

a) ustęp 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) koncentrowania podaży i stabilizacji rynku przez zbywanie całości produkcji członków lub, jeżeli jest to konieczne, skupu chmielu po cenach wyższych niż ustanowione w art. 7 ust. 3 lit. b);"

b) ustęp 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

"b) wspólnego dostosowywania tej produkcji do wymogów rynku i udoskonalania produktu przez przestawianie produkcji na inne odmiany chmielu, reorganizację upraw, prowadzenie działań promocyjnych oraz prowadzenie badań w zakresie produkcji, marketingu i zintegrowanej ochrony;"

c) ustęp 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

"c) wspierania racjonalizacji i mechanizacji działań w zakresie uprawy i żniw chmielu w celu podniesienia zyskowności produkcji i poziomu ochrony środowiska;"

d) ustęp 1 lit. d) otrzymuje brzmienie:

"d) podejmowania decyzji, jakie odmiany chmielu mogą uprawiać członkowie grupy i przyjęcie wspólnych przepisów w zakresie produkcji;"

e) ustęp 1 lit. e) otrzymuje brzmienie:

"e) zarządzania systemem pomocy, przewidzianej w art. 12 przez przydzielanie odpowiedniej części pomocy każdemu członkowi grupy, proporcjonalnie do obszaru upraw, z zastrzeżeniem stosowania ust. 5 niniejszego artykułu;"

f) ustęp 1a otrzymuje brzmienie:

"1a. Grupy producentów mogą wykorzystywać do 20 % pomocy na realizację działań, mających na celu osiągnięcie celów, określonych w ust. 1 lit. a)-d);"

g) ustęp 3 lit. b) otrzymuje brzmienie:

"b) zamieścić w swoich statutach zobowiązanie, nałożone na producentów, którzy są członkami grup oraz na uznane grupy producentów, które są członkami zrzeszeń, do:

- przestrzegania wspólnych przepisów w zakresie produkcji oraz decyzji w sprawie odmian, które należy uprawiać,

- zbywania całości swojej produkcji za pośrednictwem grupy lub zrzeszenia.

Zobowiązanie to nie ma zastosowania do produktów, będących przedmiotem umów sprzedaży, zawartych przez producentów przed ich wstąpieniem do grup, pod warunkiem, że grupa została powiadomiona o istnieniu tych umów i zatwierdziła je.

Jednakże, jeżeli grupa producentów upoważnia do tego, oraz zgodnie z nałożonymi przez nią warunkami, jej członkowie mogą:

- zastąpić zobowiązanie do przekazania całej swojej produkcji do zbycia za pośrednictwem grupy producentów prowadzeniem jej samodzielnego zbycia, zgodnie z wspólnymi przepisami zawartymi w statucie grupy i mającymi na celu zagwarantowanie grupie producentów prawa do monitorowania cen sprzedaży, które grupa ta musi zatwierdzić, przy czym w braku takiego zatwierdzenia producent ma prawo żądać od grupy przejęcia chmielu po wyższej cenie,

- zbywać, za pośrednictwem biur innej grupy producentów, wyznaczonej przez własną grupę, produkty, które ze względu na pewne swoje cechy szczególne nie są objęte działalnością handlową jego własnej grupy.";

2) skreśla się art. 9;

3) artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 10

1. Rada, na wniosek Komisji działając zgodnie z procedurą głosowania, określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu, przyjmuje ogólne zasady stosowania art. 8.

2. Szczegółowe zasady stosowania art. 8 przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20.";

4) w art. 12:

a) ustęp 3 otrzymuje brzmienie:

"3. a) W regionach Wspólnoty, w których uznane grupy producentów są w stanie zapewnić swoim członkom godziwe dochody i w sposób racjonalny regulować podaż, pomoc przyznaje się wyłącznie takim grupom producentów.

b) W konkretnym przypadku, gdy dany producent prowadzi działalność w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym działa grupa, której jej członkiem, pełna kwota pomocy jest wypłacana bezpośrednio temu producentowi przez właściwe władze tego Państwa Członkowskiego, w którym prowadzi działalność.

c) Na pozostałych obszarach pomoc przyznaje się również poszczególnym producentom.";

b) ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

"5. a) Pomoc na hektar jest taka sama dla wszystkich grup odmian. Przez okres pięciu lat, począwszy od żniw w 1996 r., wynosi ona 480 ECU/ha.

b) W przypadku gdy pomoc przyznawana jest uznanej grupie producentów zgodnie z ust. 3 akapit pierwszy, grupa ta ma prawo zadecydować, czy wypłacać corocznie pełną kwotę pomocy swoim członkom, proporcjonalnie do obszaru ich upraw, czy tylko część tej kwoty, wynoszącą co najmniej 80 %, w zależności od tego, czy w danej grupie nadal są nie rozpatrzone wnioski o zmianę odmian chmielu pod uprawą, względnie inne cele, do których osiągnięcia dąży się zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. a)-d).

c) W przypadku, gdy pomoc przyznawana jest uznanej grupie producentów, a organizacja ta nie zbywa całej produkcji swoich członków, zatrzymuje ona corocznie 20 % pomocy dla producentów, aby umożliwić sobie osiągnięcie celów określonych w lit. b).

d) Wstrzymaną pomoc można akumulować przez maksymalny okres pięciu lat; na końcu tego okresu wszystkie zgromadzone kwoty wstrzymanej pomocy muszą zostać wydane.

e) W przypadku określonym w ust. 3 lit. b) niniejszego artykułu, dany producent musi zapłacić grupie producentów, której jest członkiem, kwotę stanowiącą równowartość kwoty zatrzymanej zgodnie z lit. b) lub c) powyżej.";

c) ustęp 6 otrzymuje brzmienie:

"6. W przypadku, gdy sprawozdanie, określone w art. 11, wykazuje, że zachodzi ryzyko stworzenia nadwyżek strukturalnych lub zakłóceń w zakresie struktury podaży na wspólnotowym rynku chmielu, Rada, działając na wniosek Komisji, zgodnie z procedurą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu, ma prawo skorygować kwotę pomocy, podaną w ust. 5, w drodze:

a) przyznania pomocy jedynie dla części obszaru uprawy chmielu, zarejestrowanej na dany rok, korygując pomoc, gdy zachodzi taka potrzeba; lub

b) uznania za nie kwalifikujące się pomocy te obszary uprawy chmielu, które są dopiero w pierwszym lub w drugim roku produkcji.";

d) skreśla się ust. 7;

5) skreśla się art. 12a;

6) artykuł 16 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 16

Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego rozporządzenia, art. 92, 93 i 94 Traktatu stanowią inaczej, art. 92, 93 i 94 Traktatu stosuje się do produkcji i handlu produktami, określonymi w art. 1 ust. 1.";

7) artykuł 17 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 17

1. Rozporządzenia w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej stosuje się do rynku produktów, określonych w art. 1 ust. 1 od daty wprowadzenia w życie ustaleń określonych w niniejszym rozporządzeniu.

2. Pomoc przyznana przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 8 stanowi wspólny środek w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 4256/88(1). Objęta jest ona sporządzanymi corocznie prognozami wydatków, określonych w art. 31 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2328/91(2).

Artykuł 1 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2328/91 stosuje się względem pomocy określonej w niniejszym ustępie.

Pomoc wypłaca się zgodnie z art. 21 rozporządzenia (EWG) nr 4253/88(3).

3. Państwa Członkowskie wypłacają pomoc producentom w najkrótszym możliwym terminie po żniwach i nie później niż dnia 15 października 1997 r. za żniwa 1996 r., natomiast poczynając od żniw 1997 r., w okresie między dniem 16 października a dniem 31 grudnia danego roku gospodarczego, w którym złożone zostały wnioski o tę pomoc.

4. Komisja przyjmuje szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu.

______

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4256/88 z dnia 19 grudnia 1988 r., ustanawiające przepisy wykonawcze dla rozporządzenia nr 2052/88/EWG w odniesieniu do Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Sekcja Orientacji, (Dz.U. L 374 z 31.12.1988, str. 25). Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2085/93 (Dz.U. L 193 z 31.7.1993, str. 44).

(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2328/91 z dnia 15 lipca 1991 r. w sprawie poprawy efektywności struktur rolnych (Dz.U. L 218 z 6.8.1991, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2387/95 (Dz.U. L 244 z 12.10.1995, str. 50).

(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4253/88 z dnia 19 grudnia 1988 r., ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzenia (EWG) nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi (Dz.U. L 374 z 31.12.1988, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3193/94 (Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 11).";

8) artykuł 18 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 18

Państwa Członkowskie i Komisja przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje niezbędne do stosowania niniejszego rozporządzenia. Procedurę przesyłania, oceniania i rozpowszechniania takich informacji przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 20.

Komisja zobowiązuje się sporządzić, w terminie przed dniem 1 września 2000 r., na podstawie tych informacji, ocenę omawianego sektora dla Rady Unii Europejskiej; do oceny tej Komisja może dołączyć wnioski, o ile uzna to za stosowne."

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1997 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 lipca 1997 r.

W imieniu Rady
F. BODEN
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 127 z 24.4.1997, str. 11.

(2) Opinia wydana dnia 18 lipca 1997 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Opinia wydana dnia 29 maja 1997 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(4) Dz.U. L 175 z 4.8.1971, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3290/94 (Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 105).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024