Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzonej zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego oznaczeniem geograficznym zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2025/27

Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzonej zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego oznaczeniem geograficznym zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2025/27 ¹

(C/2025/4196)

POWIADOMIENIE O ZATWIERDZENIU ZMIANY STANDARDOWEJ

(art. 24 rozporządzenia (UE) 2024/1143)

"Buzet"

PDO-FR-A0148-AM02 - 8.5.2025

1. Nazwa produktu

"Buzet"

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

Chroniona nazwa pochodzenia (ChNP)

Chronione oznaczenie geograficzne (ChOG)

Oznaczenie geograficzne (OG)

3. Sektor

Produkty rolne

Wina

Napoje spirytusowe

4. Państwo, do którego należy obszar geograficzny

Francja

5. Organ państwa członkowskiego powiadamiający o zmianie standardowej

Ministère de l'Agriculture, de l'Alimentation, de la Pêche, de la Ruralité et de l'Aménagement du Territoire

[Ministerstwo Rolnictwa, Żywności, Rybołówstwa, Spraw Wsi i Planowania Przestrzennego]

Direction Générale des Politiques Agricoles, Agroalimentaires et des Territoires

[Dyrekcja Generalna ds. Polityki Rolnej, Rolno-Spożywczej i Gruntowej]

6. Kwalifikacja jako zmiana standardowa

Zmiany wprowadzone w niniejszej specyfikacji są zmianami standardowymi zgodnie z definicją określoną w art. 24 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2024/1143.

Wniosek o zmianę specyfikacji ChNP "Buzet" nie dotyczy żadnej z trzech sytuacji stanowiących zmianę na poziomie Unii, a w szczególności:

a) nie obejmuje zmiany w nazwie, stosowaniu nazwy ani w kategorii produktu lub produktów noszących odnośne oznaczenie geograficzne;

b) nie grozi zanikiem związku z obszarem geograficznym;

c) nie wiąże się z dalszymi ograniczeniami dotyczącymi wprowadzania produktu do obrotu.

W związku z tym władze francuskie uznają, że wniosek dotyczy zmiany standardowej.

7. Opis zatwierdzonych zmian standardowych

7.1. Włączenie odmian o przeznaczeniu adaptacyjnym

W rozdziale I specyfikacji produktu pkt V ppkt 1 Odmiany winorośli uzupełniono wykaz odmian przez dodanie:

- w odniesieniu do produkcji win białych, odmian: Floréal B, Voltis B oraz Souvignier Gris B

- w odniesieniu do produkcji win czerwonych i różowych, odmian: Syrah N, Marselan N, Nielluccio N, Tempranillo N, Vidoc N oraz Artaban N

Odmiany te mogą obecnie stanowić do maksymalnie 5 % uprawianych odmian winorośli i 10 % kupaży.

Aby wspierać ograniczenie stosowania środków ochrony roślin na obszarach przyległych do obszarów zamieszkałych/miejskich, obszarów:

- obsadzonych odmianami Vidoc N, Artaban N, Floréal B, Voltis B i Souvignier Gris

- oraz znajdujących się w odległości mniejszej niż 20 metrów od miejsc wymienionych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego nie bierze się pod uwagę przy obliczaniu obszarów uprawy odmian "o przeznaczeniu adaptacyjnym" objętych limitem 5 % powierzchni gospodarstwa zadeklarowanej do celów ChNP.

Włączenie tych odmian jest jednym z rozwiązań wprowadzonych przez producentów win objętych nazwą w celu przeciwdziałania zmianie klimatu i ograniczenia środków ochrony roślin. Odmiany dodane jako drugorzędnie odmiany winorośli są zgodne z profilem win objętych przedmiotową nazwą i umożliwiają przystosowanie się winorośli do suszy i grzybowych chorób roślin. Umożliwiają również stosowanie mniejszej ilości środków ochrony roślin.

Uzupełniono punkt "Główne odmiany winorośli do produkcji wina" jednolitego dokumentu.

7.2. Zmiana zasad dotyczących proporcji odmian w gospodarstwach

Te nowe zasady dotyczące proporcji odmian w gospodarstwach zwiększają elastyczność i w większym stopniu umożliwiają wykorzystanie odmian drugorzędnych, z których część może być obecnie lepiej dostosowana do niektórych rodzajów gleb i do zmieniającego się klimatu.

W przypadku win czerwonych i różowych udział odmian drugorzędnych wzrósł z 10 % do 30 % odmian winorośli. Odmiany drugorzędne są odporniejsze i wnoszą kwasowość. Umożliwiają stworzenie przeciwwagi dla winogron Merlot, które są bardzo podatne na choroby i przy których zwiększa się potencjalna zawartość alkoholu. Mieszanie z odmianami drugorzędnymi pozwala na uzyskanie win odznaczających się świeżością i okrągłością, przy jednoczesnym zachowaniu stylu właściwego dla nazwy "Buzet".

W przypadku win białych usunięto zasadę odróżniania odmian drugorzędnych od głównych odmian w kupażu. Ponadto mieszanie z odmianami drugorzędnymi pozwala osiągnąć interesujący wachlarz aromatów. Aby zachować spójność ze zmianą usuwającą zasady dotyczące proporcji odmian w gospodarstwach, zmieniono wykaz odmian dopuszczonych w produkcji win białych.

Nie ma to wpływu na jednolity dokument.

7.3. Prowadzenie winnicy: zasady dotyczące przywiązywania pędów i wysokości ulistnienia

Usunięto wymóg określający wysokość ulistnienia przy palikowaniu i zastąpiono go wymogiem, zgodnie z którym stosunek liści do owoców musi wynosić 1,4 m² powierzchni liści na 1 kg produkowanych winogron. Celem jest kontrola dojrzałości winogron przez promowanie równowagi fizjologicznej krzewów winorośli, a tym samym dostosowanie ilości liści umożliwiającej dojrzewanie 1 kg winogron.

Wzrost zawartości alkoholu to jeden z przykładów wpływu zmiany klimatu na profil win; jest to sprzeczne z oczekiwaniami społecznymi i szkodliwe dla równowagi samych win.

W punkcie dotyczącym środków przejściowych usunięto przepis dotyczący zasad palikowania, aby zapewnić spójność ze zmianą.

Nie ma to wpływu na jednolity dokument.

7.4. Kupaż odmian winorośli

W zasadzie, zgodnie z którą główne odmiany muszą stanowić co najmniej 90 % kupażu, w przypadku win czerwonych i różowych wymagany udział ograniczono do 70 %.

W przypadku win białych udział odmian Muscadelle B, Sauvignon B, Sauvignon Gris G i Sémillon B w każdej partii kupażu na etapie pakowania nie może być mniejszy niż 70 %.

Zmiana ta zwiększa udział odmian drugorzędnych z 10 do 30 % w przypadku win białych, czerwonych i różowych. Ma związek ze zmianą zasad dotyczących proporcji odmian w gospodarstwach. Podkreśla ona dążenie do elastyczności w obliczu zmiany klimatu i do zwiększania kwasowości przez dodawanie odmian drugorzędnych. Zmiany te nie mają istotnego wpływu na profil produktu.

Zmieniono punkt "Związek z obszarem geograficznym" jednolitego dokumentu.

7.5. Praktyka enologiczna: wykorzystanie węgla do celów enologicznych

Zniesiono zakaz stosowania węgla do celów enologicznych w winach różowych.

Dozwolone jest ono obecnie w przypadku moszczu i zastosowania enologicznego, w granicach 20 % objętości win różowych produkowanych przez odnośnego producenta wina z danego zbioru.

Celem jest umożliwienie kontroli barwy win różowych w kontekście globalnego ocieplenia, które prowadzi do zwiększonej akumulacji cukrów i obniżenia kwasowości i zwiększa tym samym zagrożenie dla zdrowia roślin, w szczególności zagrożenie chorobami grzybowymi.

Zmieniono punkt "Szczególne praktyki enologiczne" jednolitego dokumentu.

7.6. Pojemność kadzi fermentacyjnych w winnicy

Wprowadzono nową metodę obliczania zdolności w zakresie produkcji i przechowywania win czerwonych, różowych i białych.

Powodem jest rosnąca liczba podmiotów gospodarczych, których wydajność jest niższa od określonej w specyfikacji produktu w wyniku zagrożeń związanych ze zmianą klimatu. Pojemność kadzi fermentacyjnych w winnicy odpowiada półtorakrotności (w przypadku win białych i różowych) i dwukrotności (w przypadku win czerwonych) średniej wydajności w ostatnich pięciu latach zbiorów w gospodarstwie. Wydajność w ostatnich zbiorach spada, co wymaga dostosowania pojemności kadzi fermentacyjnych w winnicy.

Nie ma to wpływu na jednolity dokument.

7.7. Aktualizacja kodu geograficznego

Gminy obszaru geograficznego zaktualizowano zgodnie z oficjalnym kodem geograficznym z 2024 r. Zmiana ta nie powoduje zmiany obszaru geograficznego objętego nazwą.

Zmieniono punkt "Wyznaczony obszar geograficzny" jednolitego dokumentu.

7.8. Odniesienia

Zaktualizowano dane kontaktowe krajowego instytutu ds. jakości i pochodzenia (Institut national de l'origine et de la qualité - INAO).

Zmieniono zasady kontroli specyfikacji produktu.

Zmiany te nie mają wpływu na jednolity dokument.

JEDNOLITY DOKUMENT

1. Nazwa lub nazwy

Buzet

2. Rodzaj oznaczenia geograficznego

ChNP - chroniona nazwa pochodzenia

3. Kategorie produktów sektora wina

1. Wino

3.1. Kod Nomenklatury scalonej

22 - NAPOJE BEZALKOHOLOWE, ALKOHOLOWE I OCET

2204 - Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009

4. Opis wina lub win

4.1. Wina białe

Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach po fermentacji nie przekracza 3 g/l. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu win białych po wzbogacaniu nie przekracza 12,5 %. Kwasowość lotna oraz całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach wspólnotowych. W przypadku win białych minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu wynosi 10 %. Pozostałe cechy charakterystyczne są domyślnie zgodne z cechami określonymi w prawodawstwie UE. Wina białe wytrawne z odmian Sauvignon B oraz Sauvignon Gris G są dość delikatne i lekkie oraz wyróżniają się jasną barwą i prostymi aromatami owoców, a ich kwasowość wywołuje wrażenie świeżości. Gdy w kupażu dominują odmiany Muscadelle B, a zwłaszcza Semillon B, wina są bardziej aromatyczne i okrągłe oraz odznaczają się intensywnym aromatem przypraw, grzanek lub owoców egzotycznych. Ich gęstsza konsystencja zapewnia im odpowiednią równowagę.

Ogólne cechy analityczne

- Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości): -Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) -Minimalna kwasowość ogólna: -Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr): -Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr): -

4.2. Wina czerwone i różowe

Na etapie pakowania zawartość kwasu jabłkowego w winach czerwonych nie przekracza 0,4 g/l. Zawartość cukrów fermentacyjnych (glukozy i fruktozy) w winach po fermentacji nie przekracza 3 g/l. Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach czerwonych i różowych po wzbogacaniu nie przekracza 13 %. Kwasowość lotna oraz całkowita zawartość dwutlenku siarki są zgodne z wartościami określonymi w przepisach UE. W przypadku win czerwonych i różowych minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu wynosi 10,5 %. Pozostałe cechy charakterystyczne są domyślnie zgodne z cechami określonymi w prawodawstwie UE. Wina czerwone występują w wersjach od owocowych i bogatych po aromatyczne i cieliste. W bukiecie win pierwszej z tych kategorii, wytwarzanych przez mieszanie odmian Merlot N i Cabernet Franc N, dominują aromaty owocowe. Taniny są oczywiście obecne, ale odznaczają się subtelnością; wina te należy pić, gdy są młode. W winach drugiej z tych kategorii dominuje Cabernet Sauvignon N i są to wina cieliste o intensywnej barwie oraz silnych i złożonych aromatach owoców i przypraw, niekiedy z lekko dymnymi nutami. Wina te mają dobrą strukturę taninową, która sprawia, że powinny dojrzewać przez kilka lat, i wywołują aksamitne odczucie w ustach. Wina różowe, produkowane głównie z odmian Cabernet Franc N i Cot N, są winami owocowymi i żywymi, z aromatami owoców i kwiatów oraz pewnym bogactwem smaku. Ich lekka kwasowość sprawia, że są przyjemnie intensywne.

Ogólne cechy analityczne

- Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości): -Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) -Minimalna kwasowość ogólna: -Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr): -Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr): -

5. Praktyki enologiczne

5.1. Szczególne praktyki enologiczne

5.1.1. Szczególne praktyki enologiczne

W produkcji win różowych wykorzystywanie węgla do celów enologicznych jest dopuszczone w moszczu, w granicach 20 % objętości win różowych wyprodukowanych przez danego winiarza z danego zbioru. W przypadku win czerwonych dopuszcza się subtraktywne techniki wzbogacania, przy czym próg stężenia wynosi 10 %. Wzrost naturalnej objętościowej zawartości alkoholu we wzbogacanej partii nie przekracza 1 % objętości. Po wzbogaceniu całkowita objętościowa zawartość alkoholu nie przekracza 12,5 % w przypadku win białych i 13 % w przypadku win czerwonych i różowych. Poza wymienionymi powyżej zakazami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wszelkich wymogów obowiązujących na poziomie Unii oraz zawartych w kodeksie rolnictwa.

5.1.2. Metoda uprawy

Minimalna gęstość nasadzeń w winnicy wynosi 4 000 roślin na hektar. Odstęp między rzędami nie może przekraczać 2,5 m. Na każdą roślinę przypada maksymalnie 2,5 m² powierzchni. Powierzchnię tę oblicza się przez pomnożenie odległości między rzędami przez odległość między roślinami.

Winorośl przycina się w formie jedno- lub dwuramiennego sznura Guyota lub za pomocą cięcia krótkiego (niski sznur Royat na rusztowaniu).

Każda roślina ma maksymalnie 13 oczek.

Można zezwolić na nawadnianie.

5.2. Maksymalna wydajność

66 hektolitrów z hektara

6. Wyznaczony obszar geograficzny

Zbiór winogron, ich fermentacja i wytwarzanie wina odbywają się na obszarze następujących gmin w departamencie Lot-et-Garonne: Ambrus, Anzex, Barbaste, Bruch, Buzet-sur-Baïse, Calignac, Caubeyres, Damazan, Espiens, Feugarolles, Lavardac, Leyritz-Moncassin, Moncaut, Montagnac-sur-Auvignon, Montesquieu, Montgaillard- en-Albret, Nérac, Pompiey, Puch-d'Agenais, Razimet, Saint-Léon, Saint-Pierre-de-Buzet, Sainte-Colombe-en- Bruilhois, Sérignac-sur-Garonne, Vianne, Villefranche-du-Queyran oraz Xaintrailles.

7. Odmiany winorośli

Abouriou B

Artaban N

Cabernet Franc N

Cabernet Sauvignon N

Colombard B

Cot N - Malbec

Floréal B

Gros Manseng B

Marselan N

Merlot N

Muscadelle B

Nielluccio N - Nielluciu

Petit Manseng B

Petit Verdot N

Sauvignon B - Sauvignon Blanc

Sauvignon Gris G - Fié Gris

Sémillon B

Souvignier Gris B

Syrah N - Shiraz

Tempranillo N

Vidoc N

Voltis B

8. Opis związku lub związków

Obszar geograficzny produkcji znajduje się w Gaskonii, w departamencie Lot-et-Garonne w pobliżu zbiegu rzek Garonna i Lot, w połowie drogi między Tuluzą a Bordeaux oraz niedaleko Agen i Marmande. Obszar ten, którego granicę od północy stanowi dolina Garonny, jest pasem o długości ok. 40 km i szerokości ok. 15 km. Na zachodzie obszar ten graniczy z rozległym lasem Landes. Nawiewane wiatrem piaski, na których rośnie las Landes, nie mogły przemieszczać się dalej na wschód, zatrzymywane przez system rzeczny Gelise-Baïse. Linia ich najdalszego zasięgu docierała (w głąb lądu) aż do miejscowości Barbaste, wyznaczając zarazem granicę obszaru produkcji. Na południe od Nérac obszar produkcji Buzet graniczy z trzeciorzędowymi molasowymi formacjami geologicznymi. Tutaj formacjom pochodzącym z akwitanu (okresu geologicznego) towarzyszą warstwy białego i szarego wapienia. W czwartorzędzie rzeka Garonna stworzyła na tym obszarze kilka warstw gliniasto-żwirowych tarasów. W rezultacie topografia została silnie wygładzona, a krajobraz przybrał postać łagodnych wzgórz z wychodniami twardego wapienia u podnóży zalesionych zboczy. Jeżeli chodzi o warunki glebowe, na szarym wapieniu powstają brunatne gleby wapienne, dość drobnoziarniste i przepuszczalne. Gleby na molasach akwitańskich tworzą cechującą się większą głębokością warstwę gruntu lokalnie znaną jako "terrefort". Odznacza się ona zmienną zawartością gliny i jest dobrze nawodniona. Gleby na średnich tarasach to gleby bielicowe typu "boulbènes". Po usunięciu górnej warstwy gleby pojawia się akumulacja horyzontu glebowego bogata w glinę i tlenek żelaza. Dzięki temu gleby mają wyraźnie czerwoną barwę (tzw. "rougets"). Wreszcie gleby górnych tarasów na najwyższej części zboczy składają się z gliniastych i żwirowych osadów zmieszanych na powierzchni z drobnoziarnistą ilastą frakcją nawianą przez wiatr. Klimat jest morski, z nieznacznym wpływem z południa. Komponent morski jest w dużej mierze dominujący - z zachodu wieją niosące wilgoć wiatry o umiarkowanej sile, czego efektem są łagodne temperatury i opady deszczu, które są najbardziej intensywne w maju i grudniu. Jesienią dzięki wiatrowi autan, wiejącemu doliną Garonny znad Morza Śródziemnego, na pierwszy plan wysuwa się wpływ z południa. Autan to ciepły wiatr o działaniu osuszającym, hamujący niestabilne atlantyckie układy pogodowe napływające z północy.

Zbieg rzek Baïse i Gélise na granicy gmin Lavarde i Barbaste to największe "skrzyżowanie" rzek na południe od Garonny. W średniowiecznym dokumencie nadania praw miejskich miejscowości Buzet stwierdza się, że wino jest bardzo ważnym produktem w życiu miasta. Istotnie, w regionie Buzet zawsze prowadzono działalność handlową, która następnie rozwijała się z biegiem rzek i w kierunku Bordeaux, dzięki żegludze śródlądowej na rzece Baïse, następnie na Garonnie, a w końcu na biegnącym równolegle do Garonny kanale wybudowanym w 1856 r. W latach 1884-1885, mimo plagi filoksery, co miesiąc transportowano rzeką ponad 1 000 beczek. Po pladze filoksery sektor uprawy winorośli pogrążył się w zastoju gospodarczym, który pogłębiły kryzysy okresu międzywojennego. Szlachetne odmiany Vitis vinifera zastąpiono hybrydowymi odmianami winorośli należącymi do bezpośredniego producenta wytwarzanego z nich wina lub odmianami o wysokiej wydajności sadzonymi na żyznych glebach w dolinie Baïse. Odnowa rozpoczęła się w 1946 r. wraz z utworzeniem związku plantatorów winorośli; następnie utworzono spółdzielnię, a w 1953 r. winom wysokiej jakości przyznano nazwę pochodzenia AOVDQS. Buzet stało się symbolem renesansu win z "Haut-Pays" - położonejw głębi lądu części regionu winiarskiego Bordeaux. W 1948 r. spory między plantatorami winorośli zakończyły się przed sądem w Nérac. W wyroku z 31 lipca 1948 r. określono po raz pierwszy obszar produkcji, którego rdzeń stanowiło sześć gmin. Dopiero później, 11 kwietnia 1967 r., sąd w Agen uznał obszar produkcji w obecnej konfiguracji oraz produkcję win różowych. Przyznana w 1973 r. kontrolowana nazwa pochodzenia [appellation d'origine contrôlée, czyli AOC] stanowiła wyraz uznania dla wysiłków podjętych przez plantatorów winorośli i spółdzielnię - jako pierwsi w departamencie wprowadzili zróżnicowanie płatności za winogrona w oparciu o kryteria jakościowe (dojrzałość, wydajność, stan zdrowia itp.).

Chociaż spółdzielnia obejmuje ponad 200 producentów i odpowiada za 95 % całkowitej produkcji, kilkanaście indywidualnych wytwórni wina wprowadziło sprzedaż bezpośrednią, rozszerzając w ten sposób asortyment i bazę klientów win Buzet. Wina czerwone, które stanowią 72 % produkcji, występują w wersjach od owocowych i bogatych po aromatyczne i cieliste. W bukiecie win pierwszej z tych kategorii, wytwarzanych przez mieszanie przede wszystkim odmian Merlot N i Cabernet Franc N, dominują aromaty owocowe. Taniny są oczywiście obecne, ale odznaczają się subtelnością; wina te należy pić, gdy są młode. Wina drugiej z tych kategorii, produkowane z kupaży, w których największy udział ma odmiana Cabernet Sauvignon N, są cielistymi winami o silnych i złożonych aromatach owoców i przypraw, niekiedy z lekko dymnymi nutami (grzanek, kawy, wanilii itp.). Wina te mają dobrą strukturę taninową, która sprawia, że powinny dojrzewać przez kilka lat, i wywołują aksamitne odczucie w ustach.

Są to przede wszystkim wina różowe, mające stały udział w produkcji na poziomie 25 %, wytwarzane głównie z odmian Cabernet Franc N i Cot N. Są owocowe i żywe, z aromatami owoców i kwiatów oraz z pewnym bogactwem smaku. Ich lekka kwasowość sprawia, że są przyjemnie intensywne. Niektóre wina różowe, zawsze wytrawne i owocowe, ale z udziałem odmian Merlot N i Cabernet Sauvignon N w kupażu, są bliskie winom typu "clairet", o łagodniejszym, długo utrzymującym się słodkim smaku i dominującym owocowym aromacie. Wina białe wytrawne z odmian Sauvignon B oraz Sauvignon Gris G są dość delikatne i lekkie oraz wyróżniają się jasną barwą i prostymi aromatami owoców, a ich kwasowość wywołuje wrażenie świeżości. Gdy w kupażu dominują odmiany Muscadelle B, a zwłaszcza Sémillon B, wina są bardziej aromatyczne i okrągłe oraz odznaczają się intensywnym aromatem przypraw, grzanek lub owoców egzotycznych. Ich gęstsza konsystencja zapewnia im odpowiednią równowagę. W przypadku każdego koloru wina udział odmian drugorzędnych w kupażu nie może przekraczać 30 %. Na działkach położonych na wysokich tarasach występuje znaczna ilość żwiru z Garonny, który umożliwia naturalne i skuteczne odwadnianie gleby oraz jej wcześniejsze nagrzewanie się wiosną, dzięki czemu działki te są szczególnie odpowiednie do uprawy winorośli. Na tych działkach późniejsze odmiany, takie jak Cabernet Franc N i Cabernet Sauvignon N, osiągają dojrzałość fenolową i stanowią podstawę produkcji najmocniejszych win czerwonych. W winach tych ujawnia się pełna siła aromatu odmian Sauvignon B i Sauvignon Gris G. Działki na średnich tarasach, z drobnoziarnistymi wyługowanymi glebami piaszczysto-gliniastymi ("boulbènes"), pozwalają należycie kontrolować żywotność winorośli, zwłaszcza pod względem wydajności. Działki te są szczególnie odpowiednie dla odmian Cabernet Franc N i Cot N, w szczególności do produkcji win różowych. Najtrudniejsze do zagospodarowania są działki z glebami "terrefort" położonymi na gliniastych molasach oraz wapiennymi glebami "terrefort" pochodzącymi z erozji wapienia jeziornego. Rozwój zarządzanych gruntów trawiastych umożliwił powstanie konkurencji dla winorośli. Pozwoliło to na ograniczenie żywotności głównych odmian, a w szczególności Merlot N. W takich przypadkach odmiany Sémillon B i Muscadelle B nadają winom cielistość i oleistość.

Powrót wina "Buzet" do kategorii win gatunkowych jest możliwy jedynie dzięki dążeniu grupy osób, które zdołały zmienić przeznaczenie odnośnych odmian winorośli. Jednocześnie rozwój struktur handlowych i sprzedaż bezpośrednia na rzecz indywidualnych nabywców wzmocniły renomę win. Od końca średniowiecza mnisi, opaci i przywódcy wspólnot religijnych wnosili wkład w lepsze zrozumienie metod uprawy winorośli i produkcji wina. Kapitele kolumn kościoła w Damazan, zdobione kiściami winogron, świadczą o monastycznym pochodzeniu winnic.

W przeszłości winnica z "Haut-Pays" w regionie winiarskim Bordeaux nie miała wyraźnie określonej tożsamości, ponieważ wina, po przetransportowaniu ich Garonną, sprzedawano pod nazwą "Bordeaux". Odniesienie do win "Buzet" pojawia się w umowie celnej podpisanej 12 grudnia 1284 r. przez króla Anglii. Księstwo Albret, ze stolicą w Nérac, na którego terytorium znajdował się przedmiotowy obszar geograficzny, należało do Królestwa Nawarry. Henryk z Nawarry, książę Albret i przyszły król Francji Henryk IV, spędził tam część swojej młodości, a jego dwór prowadził wystawne życie, nie odmawiając sobie przyjemności, jaką było picie miejscowego wina.

9. Dodatkowe wymogi zasadnicze (pakowanie, etykietowanie i inne wymogi)

Ramy prawne:

przepisy krajowe

Rodzaj wymogów dodatkowych:

przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania

Opis wymogu

Wszystkie określenia fakultatywne umieszcza się na etykietach czcionką o wymiarach nieprzekraczających (pod względem wysokości, szerokości i grubości) dwukrotności wymiarów czcionki, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Na etykiecie wina objętego kontrolowaną nazwą pochodzenia "Buzet" można umieścić nazwę większej jednostki geograficznej: "Sud-Ouest". Nazwa przedmiotowej większej jednostki geograficznej może również występować na ulotkach lub pojemnikach. Czcionka, którą zapisana jest nazwa większej jednostki geograficznej, nie może być większa (pod względem wysokości i szerokości) niż czcionka, którą zapisano kontrolowaną nazwę pochodzenia.

Link do specyfikacji produktu

https://info.agriculture.gouv.fr/boagri/document_administratif-556dff9f-9af7-429e-bf37-5badc2bef0c6

1 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2025/27 z dnia 30 października 2024 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1143 o przepisy dotyczące rejestracji i ochrony oznaczeń geograficznych, gwarantowanych tradycyjnych specjalności i określeń jakościowych stosowanych fakultatywnie oraz uchylające rozporządzenie delegowane (UE) nr 664/2014 (Dz.U. L, 2025/27, 15.1.2025, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2025/27/oj).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.4196
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzonej zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego oznaczeniem geograficznym zgodnie z art. 5 ust. 4 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2025/27
• Data aktu: 28/07/2025
• Data ogłoszenia: 28/07/2025