(Dz.U.UE C z dnia 7 lipca 2025 r.)
Oznaczenie sądu odsyłającego
Landgericht Duisburg
Strony postępowania głównego
Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: RH
Strona pozwana: Grupa Mercedes-Benz AG
Pytania prejudycjalne
1. Czy może zostać wyłączone lub przynajmniej ograniczone uprawnienie sądu cywilnego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w sprawach, w których w odniesieniu do pojazdu silnikowego udzielono homologacji typu WE, do zasądzania na rzecz nabywcy pojazdu silnikowego, który zgodnie ze specyfikacją producenta został wyprodukowany i wprowadzony do obrotu na podstawie homologacji typu WE, odszkodowania w szczególności od jego sprzedawcy lub producenta z uzasadnieniem, że dany pojazd nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej ze względu na określone okoliczności z powodu niezgodności z homologowanym typem lub niezgodności z prawem samej homologacji typu WE, jeżeli po udzieleniu homologacji typu WE, na podstawie której pojazd miał być wyprodukowany i wprowadzony do obrotu, nie zostało wydane prawnie wiążące oświadczenie przez jeden z organów, o których mowa w art. 5 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2018/858 1 , że dany pojazd nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej na podstawie tych właśnie okoliczności i z tych właśnie powodów, a mianowicie niezgodności z homologowanym typem lub niezgodności z prawem samej homologacji typu WE, lub nawet że organy te wydały prawnie wiążące oświadczenie, że dany pojazd jest zgodny z wymogami prawa Unii Europejskiej, także biorąc pod uwagę te właśnie okoliczności?
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1:
W jakich dokładnie przypadkach i w jakim zakresie sądy cywilne państwa członkowskiego nie mogą zasądzić na rzecz nabywcy pojazdu silnikowego, który zgodnie ze specyfikacją producenta został wyprodukowany i wprowadzony do obrotu na podstawie homologacji typu WE, odszkodowanie od jego sprzedawcy lub producenta na tej podstawie, że ze względu na określone okoliczności dany pojazd nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej, ponieważ nie jest zgodny z homologowanym typem lub ponieważ sama homologacja typu WE jest niezgodna z prawem?
3. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1:
Czy prawo Unii Europejskiej ustanawia zasady dotyczące rozkładu obowiązku przedstawienia okoliczności faktycznych i ciężaru dowodu, ułatwień dowodowych i obowiązków stron w związku z postępowaniem dowodowym w przedmiocie istnienia tych przesłanek, na podstawie których sąd cywilny państwa członkowskiego jest uprawniony do zasądzenia odszkodowania na rzecz nabywcy pojazdu silnikowego na tej podstawie, że ze względu na określone okoliczności dany pojazd nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej, ponieważ nie jest zgodny z homologowanym typem lub ponieważ sama homologacja typu WE jest niezgodna z prawem, w sporze cywilnym pomiędzy nabywcą pojazdu silnikowego a jego producentem, dotyczącym odpowiedzialności odszkodowawczej producenta wobec nabywcy?
4. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3 i jeśli istnieją wymogi wynikające z prawa Unii Europejskiej: Jak należy rozłożyć obowiązek przedstawienia okoliczności faktycznych zgodnie z prawem Unii Europejskiej? Jak należy rozłożyć ciężar dowodu zgodnie z prawem Unii Europejskiej? W szczególności, czy mają mieć miejsce ułatwienia dowodowe dla jednej lub drugiej strony? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie? Czy jedna lub druga strona musi w toku postępowania dowodowego wypełnić obowiązki dotyczące przedmiotowych wymogów? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie? O ile obowiązki muszą istnieć: Jakie są skutki prawne wynikające z prawa Unii Europejskiej w przypadku niewypełnienia tych obowiązków przez jedną lub drugą stronę? 5. Czy uprawnienie sądu cywilnego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w sprawach, w których istnieje prawnie wiążące oświadczenie jednego z organów, o których mowa w art. 5 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia 2018/858, że pojazd silnikowy nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej z powodu pewnych okoliczności wynikających z niezgodności z homologowanym typem lub z powodu niezgodności z prawem samej homologacji typu WE, do odmówienia nabywcy pojazdu silnikowego odszkodowania od jego sprzedawcy lub producenta z uzasadnieniem, że wbrew temu prawnie wiążącemu oświadczeniu dany pojazd silnikowy spełnia wymogi prawa Unii Europejskiej ze względów faktycznych lub prawnych, może zostać wyłączone lub przynajmniej ograniczone? 6. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 5: W jakich dokładnie przypadkach i w jakim zakresie sądy cywilne państwa członkowskiego nie mogą odmówić nabywcy tego pojazdu silnikowego odszkodowania od jego sprzedawcy lub producenta z uzasadnieniem, że wbrew temu prawnie wiążącemu oświadczeniu dany pojazd silnikowy spełnia wymogi prawa Unii Europejskiej ze względów faktycznych lub prawnych? W szczególności: Czy ograniczenie uprawnienia sądu cywilnego państwa członkowskiego w takich sprawach rozciąga się jedynie na odmówienie odszkodowania z przyczyn faktycznych, czy jedynie na odmówienie odszkodowania z przyczyn prawnych, czy też zarówno na odmówienie odszkodowania z przyczyn faktycznych, jak i odmówienie odszkodowania z przyczyn prawnych? 6a. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 5: Czy prawo Unii Europejskiej ustanawia zasady dotyczące rozkładu obowiązku przedstawienia okoliczności faktycznych i ciężaru dowodu, ułatwień dowodowych i obowiązków stron w związku z postępowaniem dowodowym w przedmiocie istnienia prawnie wiążącego oświadczenia jednego z organów wymienionych w art. 5 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia 2018/858, że pojazd silnikowy nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej, ponieważ nie jest zgodny z homologowanym typem lub ponieważ sama homologacja typu WE jest niezgodna z prawem, lub ewentualnych dalszych warunków, na podstawie których ograniczone lub wyłączone jest uprawnienie sądu cywilnego państwa członkowskiego do odmowy nabywcy pojazdu silnikowego roszczeń odszkodowawczych na tej podstawie, że dany pojazd wbrew prawnie wiążącemu oświadczeniu jednego z organów, o których mowa w art. 5 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2018/858, nie spełnia wymogów prawa Unii, w sporze cywilnym pomiędzy nabywcą pojazdu mechanicznego a jego producentem, który go również sprzedał nabywcy, o to, czy producent jest zobowiązany do zapłaty odszkodowania na rzecz nabywcy? 6b. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 6a i jeśli istnieją wymogi wynikające z prawa Unii Europejskiej: Jak należy rozłożyć obowiązek przedstawienia okoliczności faktycznych zgodnie z prawem Unii Europejskiej? Jak należy rozłożyć ciężar dowodu zgodnie z prawem Unii Europejskiej? W szczególności, czy należy przewidzieć ułatwienia dowodowe dla jednej lub drugiej strony? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie? Czy jedna lub druga strona musi w toku postępowania dowodowego wypełnić obowiązki dotyczące przedmiotowych wymogów? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie? Jeśli muszą istnieć obowiązki: Jakie są skutki prawne wynikające z prawa Unii Europejskiej w przypadku niewypełnienia tych obowiązków przez jedną lub drugą stronę? 7. Do czego dokładnie i w jakich warunkach mają zastosowanie do pojazdów silnikowych podlegających normie emisji spalin Euro 5 limity emisji spalin określone w rozporządzeniu (WE) nr 715/2007 2 ? 8. O ile, w zależności od treści odpowiedzi na pytania 1-6, mogą zaistnieć sprawy, w których sąd cywilny państwa członkowskiego w sporze między nabywcą pojazdu silnikowego a jego sprzedawcą lub producentem w przedmiocie roszczenia odszkodowawczego tego pierwszego przeciwko temu drugiemu z powodu domniemanego stanu pojazdu sprzecznego z wymogami prawa Unii Europejskiej jest właściwy do dokonania niezależnych ustaleń co do tego, czy dany pojazd spełnia wymogi prawa Unii Europejskiej w zakresie zgodności z limitami emisji spalin: Czy w sporze cywilnym pomiędzy nabywcą pojazdu silnikowego a jego producentem dotyczącym roszczenia odszkodowawczego wniesionego przez tego pierwszego przeciwko temu drugiemu w związku z utrzymywanym przekroczeniem określonych ustawowo dopuszczalnych limitów emisji spalin w warunkach, w których należałoby je przestrzegać, prawo Unii Europejskiej ustanawia zasady dotyczące rozkładu ciężaru dowodu, ułatwień dowodowych i obowiązków stron w związku z postępowaniem dowodowym w przedmiocie tego, czy limity emisji spalin pojazdów silnikowych są zgodne z tymi dopuszczalnymi wartościami w warunkach, w których ustanowione dla nich dopuszczalne wartości musiałyby być przestrzegane? 9. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 8 i o ile istnieją wymogi wynikające z prawa Unii Europejskiej: Jak należy rozłożyć ciężar dowodu zgodnie z prawem Unii Europejskiej? W szczególności, czy mają mieć miejsce ułatwienia dowodowe dla jednej lub drugiej strony? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie? Czy jedna lub druga strona musi wypełniać obowiązki w trakcie postępowania dowodowego? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie? O ile muszą istnieć obowiązki: Jakie są wynikające z prawa Unii Europejskiej skutki prawne w przypadku niewypełnienia tych obowiązków przez jedną lub drugą stronę? Czy istnieją jakieś różnice w stosunku do powyższego w zależności od tego, czy roszczenie o odszkodowanie opiera się na naruszeniu umowy, czy na czynie niedozwolonym, a jeśli tak, to jakie? 9a. Jak dokładnie należy zdefiniować skuteczność działania układu kontroli emisji zanieczyszczeń w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 715/2007? W odniesieniu do czego i w jaki sposób się ją mierzy? W szczególności: Czy jest ona mierzona na podstawie oceny względnej lub bezwzględnej? 9b. Jak dokładnie należy zdefiniować pojęcie ograniczania skuteczności działania układu kontroli emisji zanieczyszczeń w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 715/2007? Co dokładnie należy tu porównać i w jaki sposób? W szczególności: Czy w ramach porównania zmiennych podlegających porównaniu, należy dokonywać oceny względnej lub bezwzględnej?
10. Czy element konstrukcyjny w pojeździe silnikowym, dokonujący pomiaru temperatury, prędkości pojazdu, prędkości obrotowej silnika [(obr./min)], przełożenia skrzyni biegów, podciśnienia w kolektorze lub wszelkich innych parametrów w celu, w zależności od wyniku tego pomiaru, zmiany parametrów procesu spalania w silniku, może również wtedy zmniejszać skuteczność układu kontroli emisji zanieczyszczeń w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 715/2007 i tym samym stanowić urządzenie ograniczające skuteczność działania w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 715/2007, jeżeli zmiana parametrów procesu spalania spowodowana wynikiem pomiaru przez element konstrukcyjny zwiększa wprawdzie z jednej strony emisję określonej substancji szkodliwej, na przykład tlenków azotu, ale jednocześnie z drugiej strony zmniejsza emisję jednej lub więcej innych substancji szkodliwych, na przykład cząstek stałych, węglowodorów, tlenku węgla lub dwutlenku węgla?
11. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 10:
Przy spełnieniu jakich przesłanek element konstrukcyjny stanowi w takim przypadku urządzenie ograniczające skuteczność działania?
12. Czy układ lub system sterujący w pojeździe silnikowym, który poprzez dokonaną przezeń zmianę parametrów procesu spalania z jednej strony zwiększa wprawdzie emisję określonej substancji szkodliwej, na przykład tlenków azotu, ale jednocześnie z drugiej strony zmniejsza emisję jednej lub więcej innych substancji szkodliwych, na przykład cząstek stałych, węglowodorów, tlenku węgla lub dwutlenku węgla, może być niedopuszczalny w świetle prawa Unii Europejskiej z innego punktu widzenia niż istnienie urządzenia ograniczającego skuteczność działania w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 715/2007, w związku z czym ich uzasadnienie na podstawie art. 5 ust. 2 zdanie drugie tego rozporządzenia jest również wykluczone w przypadkach, o których mowa w tym przepisie?
13. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 12:
Przy spełnieniu jakich przesłanek ma to miejsce?
14. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 10:
Czy zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. a) zdanie drugie rozporządzenia nr 715/2007 urządzenie ograniczające skuteczność działania w rozumieniu art. 3 pkt 10 tego rozporządzenia jest dopuszczalne również wtedy, gdy nie jest ono wprawdzie niezbędne dla zabezpieczenia silnika przed uszkodzeniem lub awarią, ale jest niezbędne ze względu na bezpieczeństwo użytkowania pojazdu silnikowego?
15. O ile, w zależności od treści odpowiedzi na pytania 1-6, mogą zaistnieć sprawy, w których sąd cywilny państwa członkowskiego w sporze między nabywcą pojazdu silnikowego a jego producentem dotyczącym roszczenia odszkodowawczego tego pierwszego przeciwko temu drugiemu z powodu domniemanego sprzecznego stanu pojazdu z wymogami prawa Unii Europejskiej jest właściwy do dokonania niezależnych ustaleń co do tego, czy dany pojazd spełnia wymogi prawa Unii Europejskiej w odniesieniu do zainstalowanych w nim obwodów i urządzeń sterujących
i jednocześnie
w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 10:
Czy w prawie Unii Europejskiej istnieją przepisy dotyczące ciężaru dowodu, ułatwień dowodowych i obowiązków stron w związku z postępowaniem dowodowym w sporze cywilnym między nabywcą pojazdu silnikowego a jego producentem, dotyczącym roszczenia odszkodowawczego wniesionego przez tego pierwszego przeciwko temu drugiemu z powodu domniemanego zamontowanego w nim niezgodnego z prawem urządzenia ograniczającego skuteczność działania w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 715/2007, w zakresie, w jakim okoliczności faktyczne, z których wynika istnienie urządzenia ograniczającego skuteczność działania i jego niezgodność z prawem, są sporne między stronami, jeżeli producent jest również stroną, od której nabywca kupił pojazd?
16. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 15 i o ile istnieją wymogi wynikające z prawa Unii Europejskiej:
Jak powinien wyglądać rozkład ciężaru dowodu w tym zakresie zgodnie z prawem Unii Europejskiej?
W szczególności, czy mają mieć miejsce ułatwienia dowodowe dla jednej lub drugiej strony? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
Czy jedna lub druga strona musi wypełniać obowiązki w toku postępowania dowodowego? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
O ile muszą istnieć obowiązki: Jakie są skutki prawne wynikające z prawa Unii Europejskiej w przypadku niewypełnienia tych obowiązków przez jedną lub drugą stronę?
Czy istnieją jakieś różnice w stosunku do powyższego w zależności od tego, czy roszczenie o odszkodowanie opiera się na naruszeniu umowy, czy na czynie niedozwolonym, a jeśli tak, to jakie?
17. O ile, w zależności od treści odpowiedzi na pytania 1-6, mogą zaistnieć sprawy, w których sąd cywilny państwa członkowskiego w sporze między nabywcą pojazdu silnikowego a jego producentem lub sprzedawcą dotyczącym roszczenia odszkodowawczego tego pierwszego przeciwko temu drugiemu z powodu domniemanego sprzecznego stanu pojazdu z wymogami prawa Unii Europejskiej jest właściwy do dokonania niezależnych ustaleń co do tego, czy dany pojazd spełnia wymogi prawa Unii Europejskiej w odniesieniu do zainstalowanych w nim obwodów i urządzeń sterujących
i jednocześnie
w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 12:
Czy w prawie Unii Europejskiej istnieją przepisy dotyczące rozkładu ciężaru dowodu, ułatwień dowodowych i obowiązków stron w związku z postępowaniem dowodowym w sporze cywilnym między nabywcą pojazdu silnikowego a jego producentem, dotyczącym roszczenia odszkodowawczego wniesionego przez tego pierwszego przeciwko temu drugiemu z powodu domniemanego zamontowanego w nim niezgodnego z prawem urządzenia ograniczającego skuteczność działania w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 715/2007, w zakresie, w jakim okoliczności faktyczne, z których wynika istnienie urządzenia ograniczającego skuteczność działania i jego niezgodność z prawem, są sporne między stronami, jeżeli producent jest również stroną, od której nabywca kupił pojazd?
18. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 17 i o ile istnieją wymogi wynikające z prawa Unii Europejskiej:
Jak powinien wyglądać rozkład ciężaru dowodu w tym zakresie zgodnie z prawem Unii Europejskiej?
W szczególności, czy mają mieć miejsce ułatwienia dowodowe dla jednej lub drugiej strony? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
Czy jedna lub druga strona musi wypełniać obowiązki w toku postępowania dowodowego? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
O ile muszą istnieć obowiązki: Jakie są skutki prawne wynikające z prawa Unii Europejskiej w przypadku niewypełnienia tych obowiązków przez jedną lub drugą stronę?
Czy w stosunku do powyższego istnieją jakieś różnice w zależności od tego, czy roszczenie o odszkodowanie opiera się na naruszeniu umowy, czy na czynie niedozwolonym, a jeśli tak, to jakie?
19. Czy przepisy dyrektywy 2007/46/WE 3 , w szczególności art. 18 ust. 1, art. 26 ust. 1 akapit pierwszy, art. 3 pkt 36 tej dyrektywy oraz przepisy, które mają zostać przyjęte przez państwa członkowskie na jej podstawie, mają również na celu ochronę indywidualnego nabywcy pojazdu silnikowego, niezależnie od tego, od kogo nabył pojazd, również wobec jego producenta, zawsze lub przynajmniej w niektórych przypadkach, przed dokonaniem niekorzystnego pod względem ekonomicznym zakupu pojazdu silnikowego, który nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej i którego nie dokonałby, gdyby wiedział, że nie spełnia on wymogów prawa Unii Europejskiej, oraz przed częściowym zobowiązaniem do przestrzegania tego zobowiązania i poniesieniem choćby częściowych konsekwencji, a także przed obciążeniem kosztami, które w uzasadniony sposób wynikają z dochodzenia przez niego całkowitego zwolnienia z takiego niezamierzonego zakupu? Jeśli tak jest tylko w niektórych przypadkach lub tylko w ograniczonym zakresie: W jakich przypadkach lub w jakim zakresie ma to miejsce?
20. Czy niezależnie od odpowiedzi na pytanie 19, z innych powodów wynikających z prawa Unii Europejskiej w przypadku dopuszczenia się przez producenta pojazdu silnikowego naruszenia wydanych na podstawie art. 18 ust. 1, art. 26 ust. 1 akapit pierwszy, trzeci pkt 36 tej dyrektywy 2007/46 przepisów państw członkowskich w postaci naruszenia przez producenta pojazdu silnikowego zakazu wystawiania niewłaściwego świadectwa zgodności, producent - zawsze, a przynajmniej w określonych przypadkach - musi być zobowiązany, zwolnić nabywcę w całości, niezależnie od tego, od kogo nabył pojazd, od skutków nabycia pojazdu silnikowego niezgodnego z wymogami prawa Unii Europejskiej, którego nie zamierzałby nabyć, gdyby wiedział, że pojazd ten nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej i który w wyniku tego naruszenia jest dla niego niekorzystny ekonomicznie, a w szczególności - na jego żądanie - zwrócić mu koszty nabycia pojazdu - w razie potrzeby w zamian za przekazanie i przewłaszczenie pojazdu z uwzględnieniem wartości wszelkich innych korzyści uzyskanych przez nabywcę w wyniku nabycia pojazdu - oraz również do zwrotu uzasadnionych kosztów poniesionych przez niego w związku z dochodzeniem zwrotu kosztów nabycia pojazdu? Jeśli tak jest tylko w niektórych przypadkach lub tylko w ograniczonym zakresie: W jakich przypadkach lub w jakim zakresie ma to miejsce?
21. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze w ramach pkt 20 jedynie w odniesieniu do określonych przypadków:
Czy prawo Unii Europejskiej zawiera wytyczne dotyczące rozkładu ciężaru dowodu, ułatwień w jego przeprowadzeniu i obowiązków stron w związku z postępowaniem dowodowym w kwestii tego, czy spełnione są przesłanki sprawy, w której zastosowanie mają przepisy dyrektywy 2007/46, w szczególności art. 18 ust. 1, 3 pkt 36 tej dyrektywy oraz przepisy, które mają zostać przyjęte przez państwa członkowskie na ich podstawie, mają również na celu zapewnienie, aby indywidualnego nabywcę pojazdu silnikowego, niezależnie od tego, od kogo nabył pojazd, również wobec jego producenta zawsze lub przynajmniej w niektórych przypadkach chronić przed dokonaniem niekorzystnego ekonomicznie zakupu pojazdu silnikowego, który nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej i którego nie dokonałby, gdyby wiedział, że nie spełnia on wymogów prawa Unii Europejskiej, ponieważ nie chce on być nawet częściowo związany tym zakupem i nawet częściowo ponosić jego konsekwencje, oraz chronić również przed obciążeniem kosztami powstałymi w odpowiedni sposób w związku z dochodzeniem całkowitego zwolnienia z takiego nabycia nieobjętego wolą, w sporze cywilnym między nabywcą pojazdu a producentem, przeciwko któremu jako takiemu wniesiono powództwo dotyczące roszczenia odszkodowawczego tego pierwszego przeciwko temu drugiemu za rzekomo niezgodny z prawem stan pojazdu?
22. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 21 i jeśli istnieją wymogi wynikające z prawa Unii Europejskiej:
Jaki powinien wyglądać rozkład ciężaru dowodu w tym zakresie zgodnie z prawem Unii Europejskiej?
W szczególności, czy mają mieć miejsce ułatwienia dowodowe dla jednej lub drugiej strony? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
Czy jedna lub druga strona musi wypełniać obowiązki w trakcie postępowania dowodowego? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
O ile muszą istnieć obowiązki: Jakie są skutki prawne wynikające z prawa Unii Europejskiej w przypadku niewypełnienia tych obowiązków przez jedną lub drugą stronę?
23. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie w ramach pkt 20 jedynie w odniesieniu do określonych przypadków:
Czy prawo Unii Europejskiej zawiera wytyczne dotyczące rozkładu ciężaru dowodu, ułatwień w jego przeprowadzeniu i obowiązków stron w związku z postępowaniem dowodowym w kwestii istnienia przesłanek sprawy, w której z przyczyn innych niż opisane w pytaniu 19, prawo Unii Europejskiej przewiduje, że w przypadku naruszenia przez producenta pojazdu mechanicznego obowiązków nałożonych na podstawie wydanych na podstawie art. 18 ust. 1, art. 26 ust. 1 akapit pierwszy, trzeci pkt 36 dyrektywy 2007/46 przepisów państw członkowskich w postaci naruszenia przez producenta pojazdu silnikowego zakazu wystawiania niewłaściwego świadectwa zgodności, producent zawsze, a przynajmniej w określonych przypadkach, musi być zobowiązany, zwolnić nabywcę w całości, niezależnie od tego, od kogo nabył pojazd, od skutków nabycia pojazdu silnikowego niezgodnego z wymogami prawa Unii Europejskiej, co którego nabycia nie miałby woli, gdyby wiedział, że pojazd nie spełnia wymogów prawa Unii Europejskiej i który w wyniku tego naruszenia jest dla niego niekorzystny pod względem ekonomicznym, a w szczególności - na jego żądanie - zwrócić mu koszty nabycia pojazdu - w razie potrzeby w zamian za przekazanie i przewłaszczenie pojazdu z uwzględnieniem wartości wszelkich innych korzyści uzyskanych przez nabywcę w wyniku nabycia pojazdu - oraz również do zwrotu uzasadnionych kosztów poniesionych przez niego w związku z dochodzeniem zwrotu kosztów nabycia pojazdu, w sporze cywilnym między nabywcą pojazdu a producentem, przeciwko któremu jako takiemu wniesiono powództwo dotyczące roszczenia odszkodowawczego tego pierwszego przeciwko temu drugiemu za rzekomo niezgodny z prawem stan pojazdu?
24. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 23 i o ile istnieją wymogi wynikające z prawa Unii Europejskiej:
Jaki jest rozkład ciężaru dowodu w tym zakresie zgodnie z prawem Unii Europejskiej?
W szczególności, czy mają mieć miejsce ułatwienia dowodowe dla jednej lub drugiej strony? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
Czy jedna albo druga strona musi wypełniać obowiązki w toku postępowania dowodowego? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Jakie?
O ile muszą istnieć obowiązki: Jakie są skutki prawne wynikające z prawa Unii Europejskiej w przypadku niewypełnienia tych obowiązków przez jedną albo drugą stronę?
25. Czy prawo Unii wymaga, w przypadkach, w których producent jest co do zasady zobowiązany do zapłaty odszkodowania na rzecz nabywcy pojazdu silnikowego z powodu wydania świadectwa zgodności, które błędnie stwierdza, że pojazd jest zgodny ze wszystkimi aktami prawnymi w momencie jego produkcji, aby nabywca pojazdu silnikowego otrzymał minimalne odszkodowanie od producenta, z zastrzeżeniem wyrównania korzyści uzyskanych z zakupu, nawet jeśli nabywca, bez uwzględnienia wyrównania korzyści, w rzeczywistości nie poniósł żadnej szkody lub poniósł jedynie niewielką szkodę? Jeśli ma to miejsce tylko w niektórych przypadkach: W jakich przypadkach istnieje taki wymóg?
26. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 25, przynajmniej w odniesieniu do niektórych przypadków:
Jaka jest, z zastrzeżeniem wyrównania korzyści uzyskanych z zakupu, minimalna kwota odszkodowania, która powinna zostać przyznana?
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.3494 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-184/25, Mercedes-Benz Group: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Duisburg (Niemcy) w dniu 7 marca 2025 r. - RH / Mercedes-Benz Group AG |
| Data aktu: | 07/07/2025 |
| Data ogłoszenia: | 07/07/2025 |