| Sprawozdawczym: Birgitta SACREDEUS (SE/EPL), radna regionu Dalarna |
EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW (KR)
1. Z zadowoleniem przyjmuje wytyczne polityczne na następną kadencję Komisji Europejskiej 2024-2029 1 oraz zawartą w nich obietnicę stworzenia szybszej, prostszej, bardziej ukierunkowanej i zjednoczonej Unii, która zapewnia większe wsparcie.
2. Jest zdania, że dobry stan zdrowia całej ludności ma decydujące znaczenie dla dobrobytu i dobrostanu społeczeństwa. Dobry stan zdrowia jest wartością samą w sobie, lecz jednocześnie zdrowie ludności sprzyja konkurencyjności. Sprawiedliwe świadczenie usług zdrowotnych wszystkim obywatelkom i obywatelom na równych warunkach jest zatem niezwykle ważne. Komitet zwraca uwagę, że konstytucja WHO stanowi, że korzystanie z najwyższego osiągalnego poziomu zdrowia jest jednym z podstawowych praw każdej istoty ludzkiej bez względu na rasę, religię, przekonania polityczne, warunki ekonomiczne lub społeczne.
3. Uważa, że sprawnie funkcjonujący system opieki zdrowotnej jest istotnym elementem odporności europejskiego społeczeństwa, jak wyjaśniono w sprawozdaniu Sauliego Niinisto w sprawie gotowości Europy pt. "Safer together - Strengthening Europe's civilian and military preparedness and readiness" 2 . W związku z tym wspieranie systemów ochrony zdrowia powinno być priorytetem unijnego programu gotowości. Sektor zdrowia powinien być w stanie przygotować się do zarządzania ryzykiem i zapewnić ciągłość również w sytuacjach kryzysowych.
4. Stwierdza, że między państwami członkowskimi występują znaczne różnice odnośnie do kompetencji w ochronie zdrowia. Władze lokalne i regionalne odpowiadają często za opiekę zdrowotną, a także za pomoc społeczną i usługi społeczne. W pewnym stopniu te sektory oddziaływają na siebie wzajemnie, jeśli chodzi o podaż wykwalifikowanej siły roboczej. Należy przy tym dopilnować, by wszystkie strategie i plany dotyczące siły roboczej w tych sektorach w UE były opracowywane i realizowane wspólnie z władzami lokalnymi i regionalnymi.
5. Stwierdza wyraźnie, że ani na szczeblu krajowym, ani regionalnym systemy opieki zdrowotnej nie mogą charakteryzować się odpornością, jeżeli brakować będzie odpowiednich pracowników. Według sprawozdania OECD "Ready for the next crisis" 3 pracownicy ochrony zdrowia odgrywają decydującą rolę w wypadku wszystkich środków mających na celu zwiększenie odporności.
6. Wskazuje, że różnice regionalne mogą wpływać na odporność i spójność społeczeństwa, które są z kolei istotne dla opanowania kryzysów zarówno zdrowotnych, jak i geopolitycznych. UE i jej państwa członkowskie muszą zatem przedsięwziąć środki, by zapewnić podaż wykwalifikowanych pracowników w całym systemie opieki zdrowotnej.
7. Wzywa do zwiększenia inwestycji publicznych w pracowników służby zdrowia, aby zapewnić sprawiedliwe płace, dobre warunki pracy i zrównoważony poziom zatrudnienia. Zaznacza, że dysproporcje między państwami członkowskimi prowadzą do odpływu specjalistek i specjalistów w służbie zdrowia, co pogłębia nierówności regionalne. Podkreśla potrzebę silnych publicznych systemów opieki zdrowotnej, w których priorytetowo traktuje się dobrostan i zatrzymywanie pracowników, istnieje równowaga między różnymi formami organizacyjnymi i zapewniony jest sprawiedliwy dostęp do opieki zdrowotnej.
8. Podkreśla pilną potrzebę zajęcia się kwestią upłciowionego charakteru nieodpłatnej pracy opiekuńczej, co ma niewspółmierny wpływ na udział kobiet w formalnych strukturach służby zdrowia. Wzywa Komisję Europejską i państwa członkowskie do opracowania strategii mających na celu ograniczenie i redystrybucję nieodpłatnych obowiązków opiekuńczych - w tym poprzez inwestycje w dostępne i wysokiej jakości usługi opieki długoterminowej, uznanie opiekunów nieformalnych oraz włączenie urlopów opiekuńczych do ram zatrudnienia. Kompleksowe podejście do równowagi między życiem zawodowym a prywatnym ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia równości płci w karierach w służbie zdrowia i zmniejszenia obciążenia opiekuńczego, które wzrasta wraz ze starzeniem się społeczeństwa.
9. Podkreśla, że wyzwaniem są tendencje demograficzne panujące w państwach członkowskich, gdyż rodzi się mniej dzieci, starzejące się społeczeństwo potrzebuje większego wsparcia społecznego, a liczba ludności aktywnej zawodowo nie rośnie w tym samym tempie co potrzeby rynku pracy 4 . Stanowi to wyzwanie dla całego społeczeństwa, szczególnie dla opieki zdrowotnej.
10. Uznaje, że zmiana klimatu i degradacja środowiska pogłębiają nierówności zdrowotne i przyczyniają się do powstawania nowych zagrożeń dla zdrowia, co wymaga bardziej zdecydowanych interwencji w dziedzinie zdrowia publicznego i zrównoważonych modeli opieki zdrowotnej.
11. Odnotowuje, że starzejące się społeczeństwo dotknięte chorobami współwystępującymi będzie jeszcze bardziej zdane na wsparcie społeczne i opiekę zdrowotną. Dzięki postępowi medycyny można pokonać choroby, które wcześniej były śmiertelne, lub długo z nimi żyć. Dlatego też zmienia się zapotrzebowanie na ochronę zdrowia i opiekę. Ponadto więcej osób starszych żyje samotnie, co sprawia, że mniej ludzi korzysta z opieki i wsparcia bliskich. Ta sytuacja może pogłębiać samotność, która z kolei wpływa na zdrowie i dobrostan.
12. Wzywa UE do wspierania sprawiedliwej mobilności w sektorze opieki zdrowotnej, w tym w kontekście przyszłego budżetu UE. Problem drenażu pracowników służby zdrowia - podobnie jak drenażu młodzieży i drenażu mózgów - należy rozwiązać za pomocą unijnych instrumentów promujących bardziej sprawiedliwą mobilność wewnętrzną i wzmacniających - dzięki inwestycjom, szkoleniom i strategiom zatrzymywania pracowników - systemy opieki zdrowotnej w regionach, z których odpływają specjaliści. W tym celu wzywa do wsparcia państw członkowskich i regionów najbardziej dotkniętych odpływem pracowników służby zdrowia, co umożliwi im utrzymanie wysokiej jakości usług zdrowotnych i wdrożenie skutecznej polityki zatrzymywania pracowników.
13. Wyjaśnia, że w ciągu ostatnich 20 lat w większości krajów wzrosła liczba lekarzy i pielęgniarzy na mieszkańca. Zgodnie ze sprawozdaniem "Health at a Glance: Europe 2022 State of Health in the EU cycle" 5 w opiece zdrowotnej UE występuje jednak niedobór wykwalifikowanej siły roboczej. Szacuje się, że w 2022 r. brakowało 1,2 mln lekarek, lekarzy, pielęgniarek, pielęgniarzy oraz położnych. Jest to związane z wieloma czynnikami, do których należy starzenie się społeczeństwa dotykające też pracowników ochrony zdrowia. Niedobór pracowników opieki zdrowotnej wywiera różnoraki wpływ w poszczególnych państwach członkowskich i dotyka w większym stopniu obszary wiejskie niż miasta.
14. Zauważa, że nie wszystkie obywatelki i nie wszyscy obywatele mają równy dostęp do opieki zdrowotnej, gdyż zależy to między innymi od ich miejsca zamieszkania. Regiony, w których obywatelki i obywatele mają mniejszy dostęp do specjalistów medycznych i mają więcej trudności z korzystaniem z opieki zdrowotnej, określa się mianem pustyń medycznych 6 . Apeluje do państw członkowskich, by wykorzystywały dane służące do identyfikacji pustyń medycznych, dokonywały inwestycji oraz przedsiębrały środki w celu poprawienia dostępu do opieki zdrowotnej na tych obszarach.
15. Popiera postulaty zawarte w deklaracji bukareszteńskiej w sprawie pracowników ochrony zdrowia i opieki, którą WHO przyjęła w 2023 r. 7
16. Zwraca uwagę, że podaż wykwalifikowanej siły roboczej w opiece zdrowotnej jest złożonym problemem, który wymaga podejmowania działań na wszystkich szczeblach i z różnych perspektyw. Biorąc pod uwagę tendencje demograficzne i popyt na pracę w całym społeczeństwie, niemożliwe jest skupienie się jedynie na zwiększeniu liczby pracowników w systemie opieki zdrowotnej. Aby zaradzić niedoborowi wykwalifikowanej kadry, potrzebne jest szerokie spektrum środków.
Profilaktyka, promocja zdrowia i wsparcie samowystarczalności
17. Wzywa Komisję Europejską, by kontynuowała istotną promocję zdrowia w ramach Programu UE dla zdrowia na lata 2021-2027 8 . Zaznacza, że profilaktyka ma decydujący wpływ na poprawę stanu zdrowia, również psychicznego, na zapobieganie chorobom oraz - co za tym idzie - na zmniejszenie zapotrzebowania na opiekę zdrowotną. Środki na rzecz promowania zdrowia publicznego dla wszystkich obywateli oraz wydłużenia życia starzejącego się społeczeństwa w dobrym zdrowiu i z zachowaniem samodzielności są inwestycją długoterminową, która nie tylko umożliwia obywatelkom i obywatelom dobre życie, lecz również zmniejsza zapotrzebowanie na wsparcie ze strony społeczeństwa.
18. Zwraca uwagę, że państwa członkowskie muszą systematycznie działać na rzecz promowania zdrowia publicznego, zapobiegania chorobom w drodze szczepień oraz wczesnego wykrywania chorób za pomocą programów badań przesiewowych. Zauważa, że zmiana klimatu i degradacja środowiska mogą stwarzać nowe zagrożenia dla zdrowia oraz że konieczne są działania w celu ograniczenia negatywnego wpływu m.in. zanieczyszczenia oraz złych warunków mieszkaniowych i warunków pracy na zdrowie.
19. Podkreśla, że wzmacniając zdrowie publiczne i ograniczając wpływ czynników społecznoekonomicznych na zdrowie, należy przyjąć szeroką perspektywę społeczną. Mogłoby to obejmować na przykład poprawę kompetencji zdrowotnych całej ludności oraz dążenie - w ramach zagospodarowania przestrzennego - do zdrowego środowiska życia sprzyjającego aktywności fizycznej i zaangażowaniu społecznemu.
20. Podkreśla wartość większej samodzielności dla obywatelek i obywateli, którzy dzięki samowystarczalności mają więcej możliwości podejmowania starań na rzecz osiągnięcia zdrowia i dobrostanu. Umożliwia to uniknięcie ciągłych wizyt w gabinecie lekarza oraz w szpitalu, co może również zmniejszyć zapotrzebowanie na personel medyczny.
Przyciąganie, kształcenie i rekrutacja pracowników w opiece zdrowotnej
21. Uważa, że należy zwrócić uwagę na wiele możliwości związanych z opieką zdrowotną, która oferuje pracę nadającą życiu sens i zapewniającą środki utrzymania. Są to ważne zawody, które umożliwiają również troszczenie się o dobrostan i zdrowie innych ludzi oraz o zachowanie przez nich dobrej jakości życia, nawet pomimo choroby i wieku. By zaradzić niedoborowi wykwalifikowanej siły roboczej, do zawodów w sektorze opieki zdrowotnej należy przyciągać zwłaszcza młodych ludzi.
22. Pragnie wyjaśnić, że konieczne jest położenie nacisku na kształcenie pracowników ochrony zdrowia. Każde państwo członkowskie musi zadbać o wysoką jakość kształcenia w sektorze opieki zdrowotnej. Wraz ze zmianami w społeczeństwie przyszłe potrzeby w zakresie umiejętności muszą zostać włączone do programów nauczania w zakresie zdrowia i rozwoju umiejętności pracowników. Konieczna jest zatem koordynacja między opieką zdrowotną a instytucjami edukacyjnymi. Rozsądne byłoby również umożliwienie kształcenia w miejscach, w których szczególnie pilnie potrzebni są pracownicy ochrony zdrowia. Można by się zastanowić na przykład nad kształceniem zdecentralizowanym oraz zdalnym.
23. Dostrzega potencjał zwiększenia wymiaru pracy lub wydłużenia życia zawodowego pracowników opieki zdrowotnej. Na przykład czynni pracownicy mogliby mieć możliwość podjęcia pracy w większym wymiarze czasu. Starszym pracownikom można by umożliwić wydłużenie życia zawodowego poprzez stworzenie odpowiednich warunków. Z kolei osobom z niepełnosprawnościami można by stworzyć możliwość wniesienia wkładu dzięki ich umiejętnościom. W ten sposób można by elastycznie wykorzystywać umiejętności i doświadczenie i stworzyć okazję do podejmowania aktywności wypełniającej życie treścią i sensem.
24. Zwraca uwagę, że podejście skupiające się w większym stopniu na umiejętnościach niż na kwalifikacjach może umożliwić lepsze wykorzystanie dostępnych kompetencji niezależnie od sposobu ich zdobycia. W stosownych przypadkach należałoby stosować walidację kompetencji.
25. Z zadowoleniem przyjmuje propozycję UE 9 w sprawie stworzenia narzędzia umożliwiającego automatyczne kojarzenie ofert - w formie puli talentów opartej na platformie informatycznej, za której pośrednictwem pracodawcy unijni i osoby poszukujące pracy z krajów trzecich mogliby łatwiej nawiązać kontakt. Jeżeli we własnym kraju lub w innych krajach UE/EOG nie można znaleźć danego specjalisty, należy umożliwić jego rekrutację z krajów trzecich.
26. Pozytywnie odnosi się do tego, że platforma informatyczna opiera się na istniejącym systemie Europejskich Służb Zatrudnienia (EURES) i ma na celu uproszczenie procedur rekrutacji pracowników. Zgodnie z propozycją narzędzie umożliwiające automatyczne kojarzenie ofert może być stosowane wyłącznie w wypadku zawodów wpisanych na listę zawodów deficytowych. Podkreśla jednak, że istotne jest opracowanie metodyki sporządzania tej listy tak, by odzwierciedlała ona rzeczywisty niedobór wykwalifikowanej siły roboczej w określonych zawodach w poszczególnych państwach członkowskich. Uważa ponadto, że rozsądne byłoby pozostawienie w gestii państw członkowskich decyzji, czy chcą uczestniczyć w proponowanej platformie lub do niej dołączyć.
27. Zaleca przestrzeganie wytycznych WHO dotyczących etycznej rekrutacji z myślą o tym, by nabór personelu medycznego i pielęgniarskiego z innych krajów był również korzystny dla systemów opieki zdrowotnej w tych krajach i by zapobiec między innymi wyzyskowi w miejscu pracy oraz drenażowi mózgów 10 .
28. Zwraca uwagę, że przy rekrutacji personelu medycznego i pielęgniarskiego z innych krajów należy skupić się najpierw na przyswajaniu i nauce języka, ponieważ dobra znajomość języka jest warunkiem wstępnym istotnego porozumiewania się z pacjentami, członkami rodziny oraz koleżankami i kolegami.
Zdrowe miejsca pracy, opracowanie metod pracy i wykorzystanie możliwości technicznych
29. Zwraca uwagę, że dla rekrutacji i zatrzymania pracowników ważne jest promowanie zdrowych miejsc pracy, oferowanie dobrych warunków i troszczenie się o zadowolenie personelu. Zasadniczą rolę odgrywa w tym dobre kierownictwo. Ponadto trzeba chronić pracowników opieki zdrowotnej przed zagrożeniami i przemocą oraz poprawić ochronę pracowników służby zdrowia w sytuacjach ryzyka.
30. Jest zdania, że należy położyć szczególny nacisk na zatrzymywanie pracowników ochrony zdrowia. Obejmuje to na przykład propagowanie modeli rozwoju kariery w klinikach, które uwzględniają i nagradzają kompetencje doświadczonego personelu, a także zapewnianie dobrych warunków pracy oraz równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. By zarówno kobiety, jak i mężczyźni mogli godzić aktywność zawodową z rodzicielstwem, istotna jest również dostępna opieka nad dziećmi. Jest to szczególnie ważne dla sektora opieki zdrowotnej, w którym zatrudnionych jest wiele kobiet.
31. Uważa, że należy zmienić metody pracy, aby jak najlepiej spożytkować umiejętności w dziedzinie zdrowia. Rozwój gospodarczy opiera się na założeniu, że zasoby ludzkie nie są niewyczerpanym zasobem. Aby innowacyjne rozwiązania mogły być skutecznie wykorzystywane w również praktyce, niezbędne jest praktyczne podejście. Należy podkreślać i upowszechniać dobre praktyki, które mogą służyć za inspirację, takie jak na przykład metody wymagające mniejszej liczby personelu oraz rozwój skoncentrowanych na pacjencie usług zdrowotnych 11 w oparciu o szczególne potrzeby pacjentów i z wykorzystaniem mocnych stron poszczególnych osób.
32. Uważa, że ważne jest skuteczne wykorzystywanie umiejętności w opiece zdrowotnej oraz uwzględnianie kompetencji wszystkich zainteresowanych. Należy spożytkować kompetencje całego zespołu, tak aby różni specjaliści mogli łączyć siły w sposób interdyscyplinarny. Należy jasno określić podział odpowiedzialności i można się zastanowić nad racjonalną redystrybucją zadań, czyli task shifting. Rozmaite przykłady mogą służyć za inspirację w tym względzie. Na przykład w ramach projektu TaSHI 12 przeanalizowano różne rodzaje redystrybucji zadań w pięciu krajach.
33. Sądzi, że państwa członkowskie muszą skupić się na wzmocnieniu podstawowej opieki zdrowotnej, również z punktu widzenia podaży wykwalifikowanych pracowników. Podstawowa opieka zdrowotna odgrywa ważną rolę w zaspokajaniu potrzeb starzejącego się społeczeństwa. Należy również zacieśniać współpracę w celu zwiększenia wydajności w całym łańcuchu usług zdrowotnych.
34. Jest zdania, że rozwój technologiczny i cyfrowy, w tym sztuczna inteligencja (AI), stwarza ogromne możliwości. Poprawa profilaktyki, wykrywania chorób, diagnostyki, leczenia, przekazywania informacji i komunikacji może zwiększyć skuteczność opieki zdrowotnej. Cyfryzacja może całkowicie wyeliminować niektóre zadania, np. zwiększając skuteczność administracji. Inne zadania mogą być wykonywane zdalnie, niezależnie od lokalizacji, np. zdalne diagnozowanie, opieka zdalna, konsultacje i monitorowanie bądź udzielanie pacjentom porad i wskazówek. Byłoby to szczególnie istotne na obszarach określanych jako pustynie medyczne. Cyfryzacja wymagałaby również rozbudowania infrastruktury na wszystkich obszarach w celu wsparcia transformacji cyfrowej. Udostępnianie pacjentom dokumentacji medycznej w formacie cyfrowym dotyczącej wszystkich przypadków korzystania z usług medycznych zwiększa również ich udział w leczeniu. Apeluje o etyczne wykorzystanie sztucznej inteligencji w opiece zdrowotnej, tak aby cyfryzacja nie zastąpiła opieki nad ludźmi, lecz zwiększyła jej dostępność i efektywność.
35. Podkreśla znaczenie zaangażowania pracowników służby zdrowia w planowanie szpitali i placówek opieki zdrowotnej w celu zapewnienia, aby budynki i środowisko pracy sprzyjały zarówno efektywności, jak i dobrostanowi pracowników. Akcentuje, że dobrze zaprojektowane miejsca pracy przyczyniają się do zadowolenia z pracy, zmniejszają stres i poprawiają ogólne świadczenie opieki zdrowotnej.
36. Zwraca uwagę, że rozwój cyfrowy i technologiczny wymaga nowych umiejętności oraz innych metod pracy w opiece zdrowotnej. Uważa, że istotne jest, by państwa członkowskie to uwzględniły i przygotowały do zmian zarówno nowo zatrudnionych, jak i dłużej pracujących w celu pełnego wykorzystania potencjału transformacji cyfrowej i technologicznej, w czym pomocna może być AI. Dlatego też decydujące znaczenie ma to, aby kształcenie personelu medycznego i pielęgniarskiego zapewniało umiejętności korzystania z narzędzi cyfrowych, które mogą wspomagać i uzupełniać usługi zdrowotne świadczone bezpośrednio w kontakcie z pacjentem. Transformacja cyfrowa musi również następować w ścisłej współpracy z użytkownikami, aby optymalnie i skutecznie wykorzystywać narzędzia cyfrowe.
Doskonalenie umiejętności i współpraca
37. Zwraca uwagę, że dalszy rozwój opieki zdrowotnej wymaga ciągłego doskonalenia umiejętności i podnoszenia kwalifikacji. W tym kontekście szczególne znaczenie ma wsparcie ze strony doświadczonych koleżanek i kolegów, między innymi poprzez doradztwo i mentoring w istotnych kwestiach, a także na przykład możliwość zdobywania nowej wiedzy o narzędziach cyfrowych i AI. Jest to również ważne w odniesieniu do działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej.
38. Wskazuje, że można zakładać ośrodki wiedzy, aby umożliwić dostęp do tworzonej wspólnie bazy wiedzy oraz jej wykorzystanie w szerszym kontekście. Na przykład w Szwecji ośrodki wiedzy od dawna uczestniczą w badaniach nad rakiem.
39. Pozytywnie ocenia możliwości oferowane przez program Erasmus, który umożliwia studentom wymianę oraz uczenie się od siebie nawzajem zarówno w celu doskonalenia umiejętności, jak i opracowywania metod pracy oraz wykorzystywania szans związanych z cyfryzacją. Erasmus umożliwia również odbycie istotnych praktyk zawodowych i zdobycie doświadczenia zawodowego.
40. Podkreśla, że UE przyjęła w 2005 r. dyrektywę w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (dyrektywa zmieniająca weszła w życie w 2014 r. i powinna była zostać wdrożona w państwach członkowskich do 2016 r.). Wyraża zaniepokojenie wnioskami Europejskiego Trybunału Obrachunkowego 13 , wedle którego unijny mechanizm uznawania kwalifikacji zawodowych "jest (...) rzadko i niespójnie wykorzystywany", i apeluje do Komisji, by - zgodnie z propozycją zawartą w sprawozdaniu - lepiejmonitorowała przestrzeganie dyrektywy przez państwa członkowskie. Należy na przykład zapewnić przestrzeganie terminów zakończenia procedury uznawania kwalifikacji oraz stosowanie w tejże procedurze mechanizmu ostrzegania.
41. Zwraca uwagę, że można rozwijać współpracę między państwami członkowskimi w dziedzinie zdrowia w regionach przygranicznych, gdzie najbliższa instytucja zdrowia publicznego może leżeć w dużej odległości. Zaleca dokonanie przeglądu ustawodawstwa krajowego w celu umożliwienia tej współpracy. Przykłady współpracy w regionach przygranicznych dotyczą na przykład służb ratownictwa. Ta kwestia została poruszona w opinii "Usuwanie przeszkód dla współpracy służb ratunkowych w regionach przygranicznych UE" (COTER-VII/042).
42. Uważa, że państwa członkowskie powinny mieć możliwość uzupełnienia zdolności rescEU i udostępnienia sobie nawzajem pracowników opieki zdrowotnej w razie krótkoterminowego zapotrzebowania podczas kryzysu lub innego poważnego zdarzenia w jednym państwie członkowskim lub większej ich liczbie. W razie pilnej potrzeby prawodawstwo może stanowić przeszkodę w szybkiej pomocy. Dlatego też KR proponuje przeprowadzenie przez każde państwo członkowskie przeglądu ustawodawstwa, tak by możliwe było udzielanie pilnego i krótkoterminowego wsparcia za pośrednictwem personelu medycznego, a także korzystanie z tego wsparcia.
43. Wzywa do kontynuacji silnej polityki spójności, aby zapewnić wszystkim miastom i regionom większe możliwości kształcenia i doskonalenia zawodowego w dziedzinie zdrowia dla większej liczby osób. UE musi zarówno zaspokoić potrzeby kadrowe, jak i zaoferować czynnym pracownikom możliwości rozwoju zawodowego. Jak zauważył Enrico Letta w sprawozdaniu pt. "Much more than a market" 14 , Fundusz Spójności może również odgrywać ważną rolę w inwestowaniu w lokalną infrastrukturę zdrowotną i ośrodki badań przesiewowych na obszarach słabiej zaludnionych oraz w tworzeniu zachęt służących do przyciągania i zatrzymywania pracowników ochrony zdrowia.
44. Zaleca pogłębienie współpracy na szczeblu UE, by sprzyjać wymianie wiedzy między państwami członkowskimi, np. w zakresie strategii, rozwiązań cyfrowych i rozwoju, które przyczyniają się do zwiększenia podaży wykwalifikowanych pracowników w opiece zdrowotnej. Współpraca powinna również obejmować inspirujące przykłady środków mających na celu zatrzymanie specjalistów, rozwój podstawowej opieki zdrowotnej i poprawę dostępu do opieki zdrowotnej na pustyniach medycznych.
Bruksela, dnia 14 maja 2025 r.
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.3476 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Pracownicy ochrony zdrowia - wyzwania i rozwiązania na poziomie regionów |
| Data aktu: | 16/07/2025 |
| Data ogłoszenia: | 16/07/2025 |