(notyfikowana jako dokument nr C(2021) 981)(2021/C 59 I/01)
(Dz.U.UE C z dnia 19 lutego 2021 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 1 ("rozporządzenie w sprawie połowów NNN"), w szczególności jego art. 32,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. WPROWADZENIE
(1) Rozporządzeniem w sprawie połowów NNN ustanowiono unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom (połowom NNN) oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(2) W rozdziale VI rozporządzenia w sprawie połowów NNN określono procedurę dotyczącą uznania państw trzecich za niewspółpracujące, działań wobec takich państw, sporządzania wykazu takich państw, usunięcia z tego wykazu, publicznego dostępu do niego i wszelkich środków nadzwyczajnych.
(3) Zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna wskazać państwa trzecie, które uznaje za niewspółpracujące w zakresie zwalczania połowów NNN. Państwo trzecie należy uznać za niewspółpracujące, jeżeli nie wypełnia ono obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(4) Przed uznaniem państw trzecich za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja ma obowiązek powiadomić państwa trzecie o możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 32 tego rozporządzenia. To powiadomienie ma charakter wstępny.
(5) Opiera się ono na kryteriach określonych w art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Komisja powinna również podjąć wobec powiadamianych państw trzecich wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W szczególności Komisja powinna zawrzeć w powiadomieniu informacje dotyczące istotnych faktów i ustaleń leżących u podstaw takiego uznania, a także zapewnić tym państwom możliwość udzielenia odpowiedzi i dostarczenia dowodów przemawiających przeciwko takiemu uznaniu lub, w stosownych przypadkach, przedstawienia planu działania na rzecz poprawy sytuacji oraz środków już podjętych w celu jej naprawy. Komisja powinna wyznaczyć powiadamianym państwom trzecim odpowiedni czas na przedstawienie odpowiedzi na powiadomienie, a także wystarczający czas na naprawę sytuacji.
(6) Uznanie państw trzecich za niewspółpracujące zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN powinno opierać się na przeglądzie wszelkich informacji określonych w art. 31 ust. 2 tego rozporządzenia. Opiera się ono na przeglądzie wszelkich informacji uzyskanych na mocy rozporządzenia w sprawie połowów NNN lub, w stosownych przypadkach, wszelkich innych istotnych informacji, takich jak dane o połowach, informacje handlowe otrzymane z krajowych urzędów statystycznych i innych wiarygodnych źródeł, rejestry statków i bazy danych ich dotyczące, systemy dokumentacji połowowej lub dokumenty statystyczne oraz wykazy statków NNN przyjęte przez regionalne organizacje zarządzania rybołówstwem (RFMO), a także wszelkie inne informacje uzyskane w portach i na łowiskach.
(7) Zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Rada powinna sporządzić wykaz niewspółpracujących państw trzecich. W odniesieniu do tych państw mają zastosowanie między innymi środki określone w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(8) Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN świadectwa połowowe zatwierdzone przez państwa trzecie bandery są akceptowane pod warunkiem że Komisja otrzymała powiadomienie od danego państwa bandery o ustaleniach dotyczących wdrożenia, kontroli i egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, których muszą przestrzegać jego statki rybackie.
(9) Zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja ma prowadzić współpracę administracyjną z państwami trzecimi w obszarach związanych z wdrożeniem przepisów tego rozporządzenia dotyczących świadectw połowowych.
2. PRZEBIEG POSTĘPOWANIA DOTYCZĄCEGO REPUBLIKI KAMERUNU
(10) Republika Kamerunu (zwana dalej "Kamerunem") przedłożyła swoje powiadomienie jako państwo bandery zgodnie z art. 20 rozporządzenia w sprawie połowów NNN i zostało ono zaakceptowane przez Komisję w dniu 15 lipca 2009 r.
(11) W sierpniu 2019 r. Komisja zainicjowała proces współpracy administracyjnej z organami Kamerunu w kontekście zwalczania połowów NNN. Współpraca ta obejmowała w szczególności warunki przyznawania statkom rybackim przynależności państwowej Kamerunu, obowiązujące ustalenia krajowe dotyczące rejestracji statków rybackich na terytorium danego państwa, warunki dotyczące prawa do pływania pod banderą tego państwa oraz wynikające z nich systemy kontroli. Spowodowała ona wymianę pism z organami, w wyniku której Komisja pozyskała i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne, w szczególności wykaz statków zarejestrowanych pod banderą Kamerunu oraz wykaz statków, które uzyskały licencję połowową od właściwych organów Kamerunu, w celu oceny stopnia realizacji przez Kamerun jego zobowiązań międzynarodowych w zakresie zwalczania połowów NNN.
(12) Kamerun ratyfikował Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) 2 z 1982 r. Kamerun nie jest umawiającą się stroną ani współpracującym podmiotem niebędącym umawiającą się stroną żadnej regionalnej organizacji ds. rybołówstwa.
(13) Aby ocenić przestrzeganie przez Kamerun międzynarodowych zobowiązań spoczywających na nim jako państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, określonych na mocy prawa międzynarodowego, Komisja pozyskała, zgromadziła i przeanalizowała wszystkie potrzebne informacje, takie jak informacje publikowane przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa, informacje przekazywane przez organy państw portu w ramach współpracy w zakresie zwalczania połowów NNN, informacje uzyskane w otwartych i wiarygodnych bazach danych oraz informacje dostępne publicznie.
3. MOŻLIWOŚĆ UZNANIA KAMERUNU ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE
(14) Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeprowadziła analizę obowiązków spoczywających na Kamerunie jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę kryteria określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
3.1. Działania podjęte w odniesieniu do powtarzających się połowów NNN oraz przepływów handlowych produktów pochodzących z połowów NNN (art. 31 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(15) Zgodnie z art. 31 ust. 4 lit. a) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeanalizowała środki wprowadzone przez Kamerun w odniesieniu do wszelkich powtarzających się połowów NNN prowadzonych lub wspieranych przez statki rybackie pływające pod jego banderą, przez jego podmioty krajowe lub przez statki rybackie prowadzące działalność na jego wodach morskich lub korzystające z jego portów.
(16) Na podstawie informacji pochodzących z wykazu statków NNN prowadzonego przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) oraz informacji dostarczonych przez właściwe organy Kamerunu Komisja ustaliła, że następujące statki pływały pod banderą Kamerunu po umieszczeniu ich w wykazie statków NNN prowadzonym przez IOTC 3 : UTHAIWAN (poprzednia nazwa WISDOM SEA REEFER, nr IMO 7637527), SEA VIEW (poprzednia nazwa AL WESAM 2, nr IMO 8692342) oraz SEA WIND (poprzednia nazwa AL WESAM 1, nr IMO 8692354) 4 .
(17) Organy Kamerunu potwierdziły Komisji, że statki te pływały pod banderą Kamerunu po umieszczeniu ich w wykazie statków NNN prowadzonym przez IOTC.
(18) Ponadto wymieniony w wykazie statków NNN statek AL WESAM 5 zmienił banderę na banderę Kamerunu pod nazwą PROGRESO, a zatem wykaz statków NNN prowadzony przez IOTC został odpowiednio zmieniony w listopadzie 2020 r. 5 .
(19) W związku z tym procedury wprowadzone w Kamerunie przed rejestracją statku rybackiego nie obejmują uprzedniej kompleksowej oceny historii zgodności statku z przepisami i zdolności do przestrzegania wszelkich mających zastosowanie przepisów i środków międzynarodowych, ani weryfikacji wykazów statków NNN przyjętych przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa, jak przewidziano w pkt 36 i 42 międzynarodowego planu działania na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (MPD-NNN) 6 . Takie praktyki mogły prowadzić do połowów NNN dokonywanych przez statki pływające pod banderą Kamerunu.
(20) Świadczy o tym również fakt, że statek rybacki UTHAIWAN nadal pływał pod banderą Hondurasu, podczas gdy był zarejestrowany przez Kamerun pod jego banderą. Zostało to potwierdzone przez organy Hondurasu w komunikacie skierowanym do IOTC 7 . Sytuacja ta jest sprzeczna z art. 92 ust. 2 UNCLOS, który stanowi, że statki nie mogą pływać pod banderą więcej niż jednego państwa pod groźbą uznania ich za statki nieposiadające przynależności państwowej.
(21) W świetle informacji przekazanych przez organy Kamerunu Komisja ustaliła również, że wykaz zarejestrowanych statków pływających pod banderą tego państwa nie jest właściwie prowadzony. Organy potwierdziły banderę Kamerunu statków rybackich, które nie zostały ujęte w wykazie zarejestrowanych statków przekazanym Komisji (UTHAI- WAN, MAYI SEIS IMO nr 8803630), o którym mowa w motywie 11. Ponadto z informacji zgromadzonych przez Komisję na podstawie otwartych baz danych wynika, że prawdopodobnie co najmniej 12 statków rybackich zostało zarejestrowanych pod banderą Kamerunu w 2019 r. i 2020 r. 8 , lecz nie zostały one ujęte w wykazie przekazanym Komisji. Postępując w ten sposób, organy Kamerunu naruszają postanowienia art. 94 ust. 2 lit. a) UNCLOS oraz zalecenie zawarte w pkt 42 MPD-NNN, które stanowią, że każde państwo prowadzi rejestr statków zawierający nazwy statków pływających pod jego banderą i dotyczące ich dane. Potwierdza to również, że Kamerun nie dysponuje solidną i ustaloną procedurą rejestracji statków pływających pod jego banderą.
(22) Rejestracja kilku statków rybackich w ograniczonym okresie czasu (2019 r. i 2020 r.) kwestionuje również zdolności organów Kamerunu do ustanowienia rzeczywistego związku między Kamerunem a tymi statkami, co stanowi naruszenie warunków określonych w art. 91 UNCLOS w odniesieniu do przynależności państwowej statków.
(23) Ponadto informacje dostępne publicznie 9 wskazują, że statek pływający pod banderą Kamerunu (OLUTORSKY, nr IMO 8826151) został przyłapany na prowadzeniu nielegalnych połowów na wodach państwa trzeciego w 2020 r. Statek został zatrzymany, a państwo nadbrzeżne nałożyło na operatora statku grzywnę.
(24) Ponadto w 2019 r., pływając pod banderą Kamerunu, statek UTHAIWAN został zatrzymany w porcie państwa trzeciego, a organy tego państwa trzeciego ukarały jego operatora grzywną, ponieważ statek wszedł do portu bez powiadomienia oraz figurował w wykazie statków NNN 10 .
(25) W odniesieniu do informacji przedstawionych w motywach powyżej Komisja doszła do wniosku, że Kamerun nie wywiązał się ze swoich zobowiązań państwa bandery w zakresie sprawowania kontroli nad swoją flotą i zapobiegania uczestniczeniu przez jego flotę w połowach NNN na wodach poza jego jurysdykcją. Stanowi to naruszenie art. 94 ust. 1 i 2 UNCLOS, w których określono, że każde państwo zobowiązane jest skutecznie sprawować jurysdykcję i sprawować kontrolę nad statkami pływającymi pod jego banderą. Kamerun nie wywiązał się zatem ze spoczywającego na nim obowiązku zachowania należytej staranności polegającego na zastosowaniu odpowiednich środków, podjęciu wszelkich możliwych działań oraz dołożeniu wszelkich starań, aby zapobiec połowom NNN prowadzonym przez statki pływające pod jego banderą 11 . To niewywiązanie się z obowiązku jest również niezgodne z pkt 34 i 35 MPD-NNN, które stanowią, że państwa członkowskie powinny zapewnić, aby statki rybackie uprawnione do pływania pod ich banderą nie prowadziły połowów NNN ani nie wspierały tych połowów, a także aby przed rejestracją statku rybackiego państwa bandery mogły wywiązać się ze spoczywającego na nich obowiązku dopilnowania, by takie statki nie prowadziły połowów NNN.
(26) W związku z tym nie można również wykluczyć, że statki rybackie zarejestrowane w Kamerunie, o których mowa w motywach 16-24, a co za tym idzie przynależące państwowo do Kamerunu i uprawnione do pływania pod jego banderą, prowadziły połowy NNN lub działania związane z tymi połowami na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją Kamerunu, w tym na obszarach znajdujących się pod jurysdykcją państw trzecich, oraz korzystały z portów państw trzecich. Ponadto brak kontroli Kamerunu nad statkami pływającymi pod jego banderą umożliwia takim statkom wyładunek lub przeładunek produktów rybołówstwa, co powoduje, że utrudnianie wprowadzania na rynki produktów rybołówstwa pochodzących z połowów NNN nie jest możliwe.
(27) Uwzględniając sytuację opisaną w niniejszej części decyzji oraz na podstawie stanu faktycznego ustalonego przez Komisję, zgodnie z art. 31 ust. 3 i art. 31 ust. 4 lit. a) rozporządzenia w sprawie połowów NNN można stwierdzić, że Kamerun nie wypełnił obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(28) Na podstawie informacji przedstawionych w motywie 26 stwierdza się, zgodnie z art. 31 ust. 3 i art. 31 ust. 4 lit. b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Kamerun nie uniemożliwił dostępu produktów rybołówstwa pochodzących z połowów NNN do rynków.
3.2. Niewypełnienie obowiązku współpracy i egzekwowania prawa (art. 31 ust. 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(29) Na podstawie art. 31 ust. 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja sprawdziła, w jakim stopniu Kamerun współpracował, odpowiadając na pytania, przekazując informacje zwrotne i prowadząc dochodzenia w sprawach dotyczących połowów NNN i związanej z nimi działalności.
(30) Komisja miała trudności z nawiązaniem kontaktu z właściwymi organami ds. rybołówstwa i organami administracji morskiej Kamerunu. Ponadto organy, o których mowa, nie reagowały na pytania zadawane przez Komisję, odpowiadając na nie jedynie częściowo, a działania następcze wprowadzane w odniesieniu do poruszonych kwestii były ograniczone. Przykładowo Komisja nie otrzymała jasnych i wyczerpujących wyjaśnień na temat statusu statków rybackich pływających pod banderą Kamerunu i ich działalności ani na temat procedury rejestracji statków rybackich pływających pod banderą Kamerunu.
(31) Ponadto Kamerun nie wykazał również, że współpracuje i koordynuje działania z innymi państwami i odpowiednimi regionalnymi organizacjami ds. zarządzania rybołówstwem w odniesieniu do statków pływających pod jego banderą i umieszczonych w wykazach statków NNN prowadzonych przez takie organizacje, w odniesieniu do ochrony zasobów rybnych i zarządzania nimi, jak określono w pkt 28 MPD-NNN. Kamerun nie odpowiedział na wnioski o wzajemną pomoc przesłane przez jedno państwo członkowskie w 2020 r. na podstawie art. 51 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, ani na wnioski przesłane przez inne państwo członkowskie w latach 2019 i 2020 w odniesieniu do statków rybackich pływających pod jego banderą, które korzystały z portów Unii Europejskiej.
(32) Zgodnie z art. 31 ust. 5 lit. b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja dokonała analizy istniejących środków egzekwowania prawa w celu zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania, przyjętych przez Kamerun.
(33) Zgodnie z informacjami uzyskanymi przez Komisję z otwartych baz danych oraz zawartymi w motywie 21 Kamerun zarejestrował pod swoją banderą co najmniej 12 statków rybackich w latach 2019 i 2020. Wszystkie te statki rybackie prowadzą działalność poza wodami podlegającymi jurysdykcji Kamerunu. Pomimo zapytań skierowanych do Kamerunu w sprawie odpowiednich ram prawnych mających zastosowanie w tym państwie, Komisja nie otrzymała żadnych informacji. Z informacji dostępnych publicznie wynika, że obowiązujące przepisy krajowe dotyczące rybołówstwa (Loi n° 94/01 portant régime des forets, de la faune et de la péche 12 ) nie zawierają żadnych szczegółowych przepisów dotyczących zarządzania statkami rybackimi i ich kontroli, ani na wodach terytorialnych Kamerunu, ani na wodach podlegających jego jurysdykcji, ani poza jego wodami.
(34) Te ramy prawne nie są zgodne z art. 94 ust. 2 lit. b) UNCLOS, który stanowi, że państwo bandery obejmuje swoją jurysdykcją statki pływające pod jego banderą na mocy swojego prawa wewnętrznego. Ponadto pkt 31, 32 i 33 dobrowolnych wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery wymagają, aby państwa bandery wdrożyły system kontroli statków pływających pod ich banderą oraz wprowadziły środki egzekwowania prawa umożliwiające, między innymi, wykrywanie naruszeń obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych oraz międzynarodowych środków ochrony i zarządzania 13 , a także stosowanie odpowiednich sankcji i środków wobec sprawców naruszeń. Sankcje i środki muszą być wystarczająco surowe, aby gwarantować przestrzeganie przepisów i zniechęcać do naruszania przepisów, gdziekolwiek do tego dochodzi; powinny również pozbawiać sprawców korzyści wynikających z ich nielegalnej działalności.
(35) Mimo prowadzenia działalności na obszarach podlegających jurysdykcji państw trzecich żaden ze statków rybackich, o których mowa w motywie 33, nie figurował w wykazie statków rybackich posiadających licencję, który został przekazany Komisji przez właściwe organy Kamerunu w 2019 r. Wydaje się, że sytuacja ta nie jest zgodna z pkt 30 dobrowolnych wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery, który stanowi, że państwa bandery wprowadzają system wydawania upoważnień do połowów i działalności związanej z połowami, ani z art. 3 ust. 2 porozumienia FAO o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, ani z pkt 45 MPD-NNN, zgodnie z którym państwo bandery zapewnia, aby każdy statek rybacki pływający pod jego banderą i prowadzący połowy na wodach znajdujących się poza jego zwierzchnictwem lub jurysdykcją, posiadał ważne upoważnienie do połowów wydane przez właściwe organy państwa bandery.
(36) Ponadto statek rybacki OCEAN MARIA (nr IMO 8719164) pływający pod banderą Kamerunu przekazał organom państwa członkowskiego nieaktualny, a zatem nieważny dokument rejestracyjny, występując z wnioskiem o wejście do portu Unii Europejskiej w 2020 r. Mimo że przedstawił organom ważne świadectwo przed swoim wejściem do portu, wydaje się, że statek nadal prowadził działalność, nie posiadając ważnego świadectwa rejestracji w okresie od dnia 4 lutego 2020 r. do dnia 13 kwietnia 2020 r. Organy Kamerunu nie odpowiedziały na pytania Komisji ani na pytania zainteresowanego państwa członkowskiego dotyczące tego statku i jego statusu.
(37) Ponadto Kamerun potwierdził Komisji wyrejestrowanie statków SEA WIND i SEA VIEW figurujących z powodu prowadzenia nielegalnej działalności połowowej w wykazie statków NNN prowadzonym przez IOTC, a zgodnie z informacjami pochodzącymi z publicznie dostępnej bazy danych i informacjami przekazanymi przez organy innych państw trzecich statek UTHAIWAN figurujący w wykazie NNN prowadzonym przez IOTC pływa obecnie również pod banderą innego państwa. Organy Kamerunu nie poinformowały jednak Komisji o żadnych innych środkach zastosowanych wobec statków i operatorów statków wymienionych w wykazie NNN. Wyrejestrowanie statków rybackich przez państwo bandery nie jest wystarczającym środkiem, ponieważ środek taki nie dotyczy połowów NNN ani nie gwarantuje stosowania sankcji lub środków przeciwko prowadzonym połowom NNN.
(38) Narusza to zalecenia mające na celu wprowadzanie środków egzekwowania prawa w stosunku do połowów NNN i dostatecznie surowe karanie sprawców, aby skutecznie zapobiegać połowom NNN, powstrzymywać je i eliminować oraz aby pozbawić sprawców korzyści płynących z takich połowów, jak określono w pkt 21 MPD-NNN, art. 8 ust. 2 pkt 7 Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa FAO oraz pkt 31-33, 35 i 38 dobrowolnych wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery.
(39) Na podstawie informacji przedstawionych w motywach 33-37 stwierdza się, zgodnie z art. 31 ust. 5 lit. b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Kamerun nie wdrożył odpowiednich środków egzekwowania prawa, aby zapobiegać połowom NNN, powstrzymywać je i eliminować.
(40) Zgodnie z art. 31 ust. 5 lit. c) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeanalizowała zakres i wagę przypadków połowów NNN.
(41) Mimo że Komisja podkreśliła w kilku pismach skierowanych do właściwych organów Kamerunu, że statki rybackie pływające pod jego banderą figurowały w wykazie statków NNN prowadzonym przez IOTC, organy Kamerunu potwierdziły, że statek rybacki UTHAIWAN pływał pod jego banderą, i nie wskazały, czy zamierzają zastosować jakiekolwiek środki względem tego statku. Ponadto organy nie poinformowały również Komisji o jakichkolwiek środkach wprowadzonych w odniesieniu do statków SEA WIND i SEA VIEW wymienionych w wykazie NNN prowadzonym przez IOTC, ani przed wyrejestrowaniem statków z rejestru krajowego, ani po ich wyrejestrowaniu.
(42) Właściwe organy Kamerunu nie zapewniły również właściwej współpracy z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi, o których mowa w motywie 31. Ponadto umieszczenie w wykazie IOTC statków Kamerunu wskazuje na brak współpracy jako państwa bandery z innymi właściwymi państwami w kontekście regionalnych środków zarządzania rybołówstwem.
(43) Uwzględniając rozważania przedstawione w niniejszej części oraz na podstawie stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń złożonych przez organy Kamerunu, zgodnie z art. 31 ust. 3 i 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN można stwierdzić, że Kamerun nie wypełnił obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do współpracy oraz środków egzekwowania prawa.
3.3. Niewdrożenie przepisów międzynarodowych (art. 31 ust. 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(44) Zgodnie z art. 31 ust. 6 lit. a) i b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeprowadziła analizę dokumentów ratyfikacyjnych lub dotyczących przystąpienia Kamerunu do odpowiednich międzynarodowych instrumentów w dziedzinie rybołówstwa oraz statusu Kamerunu jako umawiającej się strony regionalnych organizacji zarządzania rybołówstwem lub jego zgody na stosowanie przyjętych przez te organizacje środków ochrony i zarządzania.
(45) Z wyjątkiem UNCLOS opisanej w motywie 12 Kamerun nie ratyfikował Porozumienia w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi (UNFSA), ani porozumienia FAO o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, ani umowy FAO o środkach stosowanych przez państwo portu z 2009 r.
(46) Nie jest to zgodne z obowiązkiem współpracy i obowiązkiem wprowadzania lub współpracy w zakresie wprowadzania środków niezbędnych do ochrony żywych zasobów morza na pełnym morzu, jak określono w art. 117 i 118 UNCLOS. Ten brak współpracy jest również sprzeczny z zaleceniami zawartymi w pkt 11 MPD-NNN, w którym zachęca się państwa, aby w trybie priorytetowym ratyfikowały lub przyjęły porozumienie UNFSA oraz porozumienie FAO o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu bądź do tych porozumień przystąpiły. Narusza to także postanowienia pkt 14 MPD-NNN, który stanowi, że państwa powinny w pełni i skutecznie stosować Kodeks odpowiedzialnego rybołówstwa FAO i związane z nim międzynarodowe plany działania.
(47) Jak określono w motywie 12, Kamerun nie jest umawiającą się stroną ani współpracującym podmiotem niebędącym umawiającą się stroną żadnej regionalnej organizacji ds. rybołówstwa.
(48) Zgodnie z art. 31 ust. 6 lit. c) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeanalizowała, czy Kamerun mógł uczestniczyć w jakichkolwiek działaniach zmniejszających skuteczność obowiązujących ustaw, przepisów lub międzynarodowych środków ochrony i zarządzania lub był winny zaniedbań tym zakresie.
(49) Rejestrując w Kamerunie statki rybackie figurujące w wykazie NNN prowadzonym przez IOTC i w związku z tym przyznając im prawo do pływania pod jego banderą, organy Kamerunu zmniejszyły skuteczność środków ochrony i zarządzania przyjętych przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa i naruszyły uzgodnione na szczeblu międzynarodowym zasady, takie jak art. 3 ust. 1 lit. a) porozumienia FAO o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu, art. 18 ust. 2 porozumienia UNFSA, pkt 35 dobrowolnych wytycznych FAO w sprawie funkcjonowania państwa bandery oraz pkt 38 i 39 MPD-NNN.
(50) Na podstawie rozważań zawartych w niniejszej części oraz stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń wydanych przez właściwe organy Kamerunu istnieją wyraźne wskazówki, zgodnie z art. 31 ust. 3 i 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że Kamerun nie wypełnił wszystkich obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do międzynarodowych przepisów, regulacji oraz środków ochrony i zarządzania.
3.4. Szczególne ograniczenia krajów rozwijających się (art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(51) Według wskaźnika rozwoju społecznego ONZ (UNHDI) 14 w 2019 r. Kamerun uznano za państwo o średnim stopniu rozwoju społecznego (153. miejsce wśród 189 państw).
(52) Pomimo szczególnych ograniczeń możliwości, które mogą występować w odniesieniu do monitorowania i kontroli jego floty oraz nadzoru nad nią, szczególne ograniczenia Kamerunu związane z jego poziomem rozwoju nie uzasadniają braków opisanych w poprzednich częściach. Odnosi się to w szczególności do braku szczegółowych przepisów w krajowych ramach prawnych dotyczących zarządzania jego flotą rybacką oraz zwalczania, powstrzymywania i eliminowania połowów NNN, w tym środków egzekwowania prawa, a także braku procedur zapewniających właściwą weryfikację rejestracji statków rybackich pływających pod jego banderą oraz braku współpracy między krajowymi organami administracji, Komisją, regionalnymi organizacjami ds. zarządzania rybołówstwem lub organami administracji innych państw.
(53) Uwzględniając fakty przedstawione w niniejszej części oraz na podstawie stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń wydanych przez Kamerun, można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że poziom rozwoju tego państwa może wywierać negatywny wpływ na stopień zaawansowania działalności w odniesieniu do zarządzania rybołówstwem i jej ogólną skuteczność. Biorąc jednak pod uwagę charakter stwierdzonych w Kamerunie uchybień, poziom rozwoju tego państwa nie może całkowicie usprawiedliwiać ani w inny sposób uzasadniać braku współpracy ani ogólnych wyników działalności Kamerunu jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu w odniesieniu do rybołówstwa bądź niezastosowania wystarczających działań służących zapobieganiu połowom NNN, ich powstrzymywaniu i eliminowaniu.
4. WNIOSKI DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI UZNANIA PAŃSTWA TRZECIEGO ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE
(54) Biorąc pod uwagę wnioski wyciągnięte w odniesieniu do niewywiązania się przez Kamerun z obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nabrzeż- nym lub państwie zbytu oraz w odniesieniu do niepodjęcia działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, Kamerun należy powiadomić o możliwości uznania go przez Komisję za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN.
(55) Komisja powinna również podjąć wobec Kamerunu wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W celu zapewnienia sprawnego zarządzania należy ustalić okres, w którym wymienione państwo może odpowiedzieć na piśmie na powiadomienie i dokonać naprawy sytuacji.
(56) Ponadto należy stwierdzić, że powiadomienie Kamerunu o możliwości uznania go za państwo, które zdaniem Komisji jest niewspółpracującym państwem trzecim, do celów niniejszej decyzji, nie wyklucza ani nie powoduje automatycznie żadnego późniejszego działania podejmowanego przez Komisję lub Radę na potrzeby określenia i ustanowienia wykazu państw niewspółpracujących,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Brukseli dnia 17 lutego 2021 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Virginijus SINKEVIČIUS |
|
Członek Komisji |
