(Pełny tekst niniejszej opinii jest dostępny w wersji angielskiej, francuskiej i niemieckiej na stronie internetowej EIOD www.edps.europa.eu)(2021/C 251/06)
(Dz.U.UE C z dnia 28 czerwca 2021 r.)
14 kwietnia 2021 r. Komisja przyjęła zalecenie dotyczące decyzji Rady upoważniającej do rozpoczęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o współpracy między UE a Międzynarodową Organizacją Policji Kryminalnej (Interpol).
Pomimo istniejącej współpracy z Interpolem Komisja wyodrębniła obszary, w których można i należy zacieśnić współpracę, a nawet podjąć ją w nowym zakresie, aby odpowiedzieć na szereg niezbędnych potrzeb operacyjnych i wdrożyć obowiązujące akty prawne, co pozwoli skuteczniej wspierać państwa członkowskie w przeciwdziałaniu terroryzmowi i przestępczości zorganizowanej oraz zwalczaniu tych zjawisk. Potrzeby te wymagają zawarcia umowy o współpracy z Interpolem.
EIOD pragnie podkreślić, że cel, jakim jest wspieranie (obecnej i przyszłej) współpracy między UE a Interpolem w szerokim zakresie działań w ramach jednego instrumentu prawnego, sprawia, że planowana umowa ma wysoce niejednorodny charakter. Podkreśla on zatem potrzebę przeprowadzenia dogłębnej oceny skutków oraz zaznacza, że podejście to nie powinno prowadzić do osłabienia podstawowych praw i wolności osób fizycznych, w szczególności ich prawa do ochrony danych i prywatności.
Unijny system ochrony danych przewiduje co do zasady, że przekazywanie danych do organizacji międzynarodowej może odbywać się bez dodatkowych wymogów tylko wtedy, gdy ta organizacja międzynarodowa zapewnia odpowiedni poziom ochrony. Jeżeli organizacja międzynarodowa nie została uznana za odpowiednią, w odniesieniu do szczególnych przypadków przekazywania danych stosuje się wyjątki, o ile wprowadzone zostaną odpowiednie zabezpieczenia. W związku z powyższym EIOD przedstawia również trzy główne zalecenia, aby zapewnić, że przewidywana umowa będzie gwarantować odpowiednie zabezpieczenia:
Ponadto EIOD zaleca, aby cytaty w preambule zalecenia odnosiły się nie tylko do odpowiedniej proceduralnej podstawy prawnej, ale również do odpowiedniej materialnej podstawy prawnej, w tym do art. 16 TFUE, biorąc pod uwagę przedmiot przyszłej umowy.
Inspektor jest również gotów udzielać dalszych porad podczas negocjacji i formalnych konsultacji, które muszą się odbyć w sprawie wniosku do Rady o podpisanie i zawarcie umowy na mocy art. 218 TFUE, zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725.
Bruksela, dnia 25 maja 2021 r.
|
Wojciech Rafał WIEWIÓROWSKI |
1 Ustanowienie ICPO-Interpol [I/CONS/GA/1956 (2017)].
2 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie strategii UE w zakresie unii bezpieczeństwa, Bruksela, 24 lipca 2020 r., COM(2020) 605 final.
3 COM(2021) 177 final.
4 Strona 8.
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53) (zwane dalej "rozporządzeniem w sprawie Europolu"). Zgodnie z uzasadnieniem istnieje już porozumienie o współpracy z Interpolem, które przewiduje wymianę danych osobowych, zawarte w 2001 r., na długo przed rozporządzeniem w sprawie Europolu. Porozumienie to nie zapewnia jednak Europolowi bezpośredniego ani pośredniego dostępu do informacji i baz danych Interpolu, w szczególności do jego komunikatów zawierających informacje na temat terrorystów. Ponadto Agencja wymienia informacje z Interpolem i uzyskuje dostęp do baz danych Interpolu w celu wykonywania powierzonych jej zadań za pośrednictwem oficera łącznikowego Interpolu w Europolu lub oficera łącznikowego Agencji w Interpolu. Następnie umowa została uzupełniona kilkoma dokumentami dotyczącymi współpracy uzgodnionymi lub zawartymi między organizacjami, na przykład dotyczącymi współpracy za pośrednictwem oficerów łącznikowych oraz utworzenia, wdrożenia i obsługi bezpiecznej linii komunikacyjnej do celów wymiany informacji.
6 W związku z przyjęciem rozporządzeń w sprawie interoperacyjności pomiędzy systemami informacyjnymi UE w obszarach granic i wiz tj. rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie ustanowienia ram intero- peracyjności systemów informacyjnych UE w obszarze granic i polityki wizowej oraz zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (UE) 2016/399, (UE) 2017/2226, (UE) 2018/1240, (UE) 2018/1726, (UE) 2018/1861 oraz decyzje Rady 2004/512/WE i 2008/633/WSiSW (Dz. U. UE L 135 z 22.5.2019, s. 27) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/818 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie ustanowienia ram interoperacyjności systemów informacyjnych UE w obszarze współpracy policyjnej i sądowej, azylu i migracji oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) 2018/1726, (UE) 2018/1862 i (UE) 2019/816 (Dz.U. L 135 z 22.5.2019, s. 85).
7 Frontex oznacza Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1) ("rozporządzenie w sprawie Fronteksu").
8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, p. 60); wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 767/2008, rozporządzenie (WE) nr 810/2009, rozporządzenie (UE) 2017/2226, rozporządzenie (UE) 2016/399, rozporządzenie XX/2018 [rozporządzenie w sprawie interoperacyjności] i decyzję 2004/512/WE oraz uchylające decyzję Rady 2008/633/WSiSW COM/2018/302 final) oraz zob. porozumienie polityczne: https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST- 5537-2021-INIT/en/pdf
9 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej ("EPPO") (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1) ("rozporządzenie w sprawie EPPO").
10 Zgodnie z art. 54 rozporządzenia w sprawie Fronteksu stała służba Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej musi składać się z czterech kategorii personelu operacyjnego. Kategoria 1 obejmuje personel statutowy rozmieszczony w charakterze członków zespołów na obszarach operacyjnych zgodnie z art. 55 niniejszego rozporządzenia. Agencja musi wnosić wkład członków swojego personelu statutowego (kategoria 1) do stałej służby rozmieszczanej w obszarach operacyjnych w charakterze członków zespołów posiadających zadania i uprawnienia przewidziane w art. 82 niniejszego rozporządzenia. Ich zadania obejmują zwalczanie przestępczości transgranicznej i terroryzmu.
11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2002/187/WSiSW (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138), (zwane dalej "rozporządzeniem w sprawie Eurojustu").