Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 lutego 2019 r. w sprawie wdrażania przepisów prawnych oraz wspólnego oświadczenia zapewniających parlamentarną kontrolę agencji zdecentralizowanych (2018/2114(INI)).

Wdrażanie przepisów prawnych oraz wspólnego oświadczenia zapewniających parlamentarną kontrolę nad agencjami zdecentralizowanymi

P8_TA(2019)0134

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 lutego 2019 r. w sprawie wdrażania przepisów prawnych oraz wspólnego oświadczenia zapewniających parlamentarną kontrolę agencji zdecentralizowanych (2018/2114(INI))

(2020/C 449/25)

(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2020 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając postanowienia Traktatów dotyczące agencji, w szczególności art. 5 i 9 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz art. 15, 16, 71, 123, 124, 127, 130, 228, 263, 265, 267, 277, 282, 287, 290, 291, 298 i 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 41, 42, 43, 51 i 52,
uwzględniając wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie agencji zdecentralizowanych oraz załączone do niego wspólne podejście,
uwzględniając art. 52 Regulaminu, art. 1 ust. 1 lit. e) decyzji Konferencji Przewodniczących z dnia 12 grudnia 2002 r. w sprawie procedury udzielania zgody na sporządzenie sprawozdań z własnej inicjatywy i załącznik 3 do tej decyzji,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych oraz opinie Komisji Budżetowej, Komisji Kontroli Budżetowej, Komisji Gospodarczej i Monetarnej, Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jak również Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0055/2019),
A.
mając na uwadze, że agencje odgrywają istotną rolę we wdrażaniu polityki UE na szczeblu europejskim i krajowym, realizując szeroki zakres zadań przyczyniających się do wdrażania strategii politycznych UE, takich jak tworzenie sieci lub wspieranie współpracy między UE a organami krajowymi; mając na uwadze, że dobra współpraca między agencjami UE a państwami członkowskimi zwiększa skuteczność i efektywność pracy agencji; mając na uwadze, że agencje również nawiązały współpracę między sobą za pośrednictwem sieci agencji Unii Europejskiej;
B.
mając na uwadze, że dotychczasowa koordynacja i współpraca między różnymi agencjami i komisjami parlamentarnymi na ogół przebiegała pomyślnie; mając na uwadze, że Europol jest jedyną agencją kontrolowaną przez Parlament Europejski wspólnie z parlamentami krajowymi za pośrednictwem grupy ds. wspólnej kontroli parlamentarnej;
C.
mając na uwadze, że poszczególne agencje powstają pojedynczo i na przestrzeni czasu; mając na uwadze, że w Traktacie z Lizbony formalnie uznano rosnącą liczbę agencji wykonawczych UE przez formalne wprowadzenie agencji UE do Traktatów;
D.
mając na uwadze, że agencje odpowiadają przede wszystkim przed Parlamentem i Radą, które muszą przewidzieć odpowiednie mechanizmy kontroli w aktach ustawodawczych regulujących te agencje, a następnie odpowiednie wdrażanie tych mechanizmów; mając na uwadze, że przekazywanie uprawnień wykonawczych Unii agencjom nie może prowadzić do osłabienia kontroli Parlamentu przewidzianej w art. 14 TUE;
E.
mając na uwadze, że Traktaty nie zawierają ani definicji agencji zdecentralizowanych, ani ogólnego opisu uprawnień, które mogą zostać przyznane agencjom;
F.
mając na uwadze, że pewna liczba agencji ma za podstawę prawną art. 352 TFUE, natomiast inne powstały w oparciu o konkretną podstawę prawną dla danego sektora;
G.
mając na uwadze, że wspólne oświadczenie i wspólne podejście z 2012 r. są wynikiem prac międzyinstytucjonalnej grupy roboczej ds. agencji regulacyjnych, która została powołana przez Komisję, Parlament Europejski i Radę, aby ocenić spójność, skuteczność, odpowiedzialność i przejrzystość agencji, po tym jak w 2005 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie agencji regulacyjnych, który nie uzyskał koniecznego wsparcia Rady i Parlamentu;
H.
mając na uwadze, że wspólne podejście zawiera postanowienia dotyczące struktury agencji i kierowania nimi, a także ich funkcjonowania, planowania działalności, finansowania, zarządzania zasobami budżetowymi, procedur budżetowych, odpowiedzialności, kontroli i przejrzystości, które pomagają zapewnić kontrolę parlamentarną nad agencjami zdecentralizowanymi;
I.
mając na uwadze, że mimo ogólnie pozytywnej oceny w kilku przypadkach agencje spotykały się z sporadycznym brakiem zaufania do swoich opinii naukowych i technicznych;

Główne uwagi

1.
zauważa, że mechanizmy zapewniające rozliczalność agencji są włączone do Traktatów, rozporządzeń ustanawiających agencje, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości, a także do wspólnego oświadczenia i wspólnego podejścia; podkreśla, że dzięki przyznaniu uprawnień Parlament ma uprawnienia kontrolne w stosunku do agencji zdecentralizowanych, które nie zostały jednak szczegółowo określone w traktatach; w związku z tym zwraca uwagę na niewiążący charakter wspólnego oświadczenia i wspólnego podejścia; ubolewa jednak, że instytucje nie uzgodniły jeszcze wiążących ram regulacyjnych;
2.
zwraca uwagę, że Parlament kontroluje agencje na różne sposoby:
jako jeden z organów władzy budżetowej w procesie podejmowania decyzji dotyczących wkładów z budżetu UE na rzecz agencji,
jako organ udzielający absolutorium,
przez wyznaczenie członków zarządów agencji,
przez procedurę mianowania (lub odwoływania) dyrektora wykonawczego,
przez konsultacje na temat programów prac,
przez prezentację sprawozdań rocznych,
w inny sposób (wizyty delegacji, grupy lub osoby kontaktowe, wymiana poglądów, przesłuchania, briefingi, zapewnienie wiedzy fachowej);
3.
zauważa, że przepisy rozporządzeń ustanawiających różnią się od mechanizmów rozliczalności i kontroli parlamentarnej określonych we wspólnym podejściu w różnym stopniu, co może wynikać z bardzo odmiennych zadań i funkcji realizowanych przez agencje;
4.
zauważa, że komisje parlamentarne aktywnie wykonują zadania kontrolne pomimo różnorodności przepisów w rozporządzeniach ustanawiających;
5.
odnotowuje wdrożenie przez agencje unijne wspólnego oświadczenia i wspólnego podejścia oraz związanego z nimi planu działania; wskazuje szczególnie na zalecenia międzyinstytucjonalnej grupy roboczej ds. agencji zdecentralizowanych poparte przez Konferencję Przewodniczących 18 stycznia 2018 r.; stwierdza, że wraz z kolejnym posiedzeniem, które odbyło się 12 lipca 2018 r., pracę międzyinstytucjonalnej grupy roboczej można uznać za zakończoną;

Zalecenia

6.
uważa jednak, że można dołożyć większych starań w celu uproszczenia niektórych przepisów rozporządzeń ustanawiających agencje odnoszących się do mechanizmów zarządzania i rozliczalności agencji, biorąc pod uwagę różne rodzaje agencji, które obecnie istnieją, oraz określając ogólne zasady regulujące stosunki między instytucjami UE a agencjami; zwraca uwagę, że kwestie te powinny być również poruszane w ocenach skutków w każdym przypadku, gdy proponuje się ustanowienie agencji; podkreśla, że agencje muszą mieć pewną elastyczność organizacyjną, aby lepiej dostosowywać się do planowanych zadań i zaspokajać potrzeby pojawiające się podczas wykonywania obowiązków; z zadowoleniem przyjmuje opartą na klastrach i międzyklastrową wewnętrzną organizację agencji działających w podobnych dziedzinach;
7.
w związku z tym wzywa do dokładnej oceny wdrożenia wspólnego podejścia we wszystkich jego aspektach, która zawierałaby szczegółową dokumentację analityczną podobną do tej opracowanej w 2010 r. i kładła nacisk na sfery dotyczące zarządzania, zwłaszcza przez dokonanie przeglądu zgodności przepisów obejmujących uprawnienia Parlamentu w zakresie współdecyzji i kontroli, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia elastyczności z uwagi na zróżnicowaną mozaikę agencji zdecentralizowanych;
8.
ubolewa nad tym, że Parlament jako główny gwarant poszanowania zasady demokracji w UE nie został w pełni zaangażowany w procedurę wyboru nowej siedziby EMA i EUNB; w związku z tym przypomina swój wniosek o jak najszybsze wprowadzenie zmian do wspólnego oświadczenia i wspólnego podejścia z 2012 r., a także przypomina o zobowiązaniu Rady do przeprowadzenia ich przeglądu, a równocześnie zwraca się do Komisji o to, by do kwietnia 2019 r. przedstawiła szczegółową analizę wspólnego oświadczenia i wspólnego podejścia pod kątem lokalizacji agencji zdecentralizowanych;
9.
podkreśla, że lokalizacja siedziby danej agencji nie ma wpływu na wykonywanie przez tę agencję jej uprawnień i zadań, jej strukturę zarządzania, funkcjonowanie głównej organizacji ani na główne finansowanie jej działalności;
10.
oczekuje, że w przyszłości przy podejmowaniu decyzji o siedzibach agencji prerogatywy zarówno Parlamentu, jak i Rady jako współprawodawców zostaną w pełni uszanowane; uważa, że Parlament powinien być angażowany systematycznie i na równych warunkach z Radą i Komisją w określanie i ocenę wagi kryteriów wyboru lokalizacji wszystkich organów i agencji Unii, z zachowaniem przejrzystości; zwraca uwagę, że w porozumieniu międzyinstytu- cjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z 13 kwietnia 2016 r. Parlament, Rada i Komisja zobowiązały się do lojalnej i przejrzystej współpracy, a w porozumieniu tym podkreśla się także zasadę równości obu współprawodawców, która jest zapisana w Traktatach; podkreśla wartość aktywniejszej wymiany informacji już na wstępnych etapach przyszłych procesów ustalania siedziby agencji, podkreślając że wymiana informacji na wczesnym etapie ułatwiłaby trzem instytucjom korzystanie z przysługujących im praw i prerogatyw;
11.
uważa, że wybór siedziby agencji ma istotne znaczenie, oraz jest zdania, że aby podjąć jak najlepszą decyzję, instytucje unijne muszą brać pod uwagę obiektywne kryteria, takie jak dostępność, synergia administracyjna oraz położenie w pobliżu siedzib zainteresowanych podmiotów;
12.
zgodnie z zaleceniami międzyinstytucjonalnej grupy roboczej ds. zasobów agencji zdecentralizowanych zwraca się do Komisji o szybkie przedstawienie oceny agencji mających wiele siedzib, z zastosowaniem spójnego podejścia do oceny ich wartości dodanej przez uwzględnienie ponoszonych kosztów; apeluje, aby na podstawie wyników tej oceny przyjęto istotne środki w celu zmniejszenia liczby siedzib, w razie potrzeby i w stosownych przypadkach;
13.
proponuje, aby na podstawie przeglądu wspólnego podejścia ponownie rozważyć opracowanie porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie agencji oraz aby porozumienie to zawierało postanowienia dotyczące przeprowadzanego co pięć lat przeglądu zasad regulujących ustanawianie i funkcjonowanie agencji, z wykorzystaniem specjalistycznej wiedzy grupy wybitnych osobistości;
14.
uważa, że w tym porozumieniu międzyinstytucjonalnym powinno się szanować uprawnienia Parlamentu Europejskiego w procedurze współdecyzji oraz że powinno obejmować ono również stosunki między agencją a instytucjami państwa członkowskiego, w którym agencja ma siedzibę, a także środki służące przejrzystości, procedury unikania konfliktu interesów i zapewniania równowagi płci wśród członków organów decyzyjnych i doradczych, a także uwzględniania aspektu płci we wszystkich działaniach agencji;
15.
uważa, że przy sporządzaniu takiego porozumienia międzyinstytucjonalnego należy rozpatrzyć szereg konkretnych sugestii, których celem jest wzmocnienie nadzoru demokratycznego, zwiększenie odpowiedzialności agencji unijnych oraz wzmocnienie systemu składania sprawozdań Parlamentowi, w tym:
ustanowienie terminu na udzielanie przez agencje odpowiedzi na pytania skierowane do nich przez Parlament Europejski lub Radę;
ustalenie sposobu wymiany informacji szczególnie chronionych i poufnych oraz w razie potrzeby konsultacji z komisjami parlamentarnymi;
zdecydowaniem, czy w zarządach agencji powinna zasiadać konkretna liczba członków mianowanych przez Parlament;
przeanalizowanie wartości dodanej wnoszonej przez obecność przedstawicieli/obserwatorów z Parlamentu na posiedzeniach rad nadzorczych i grup zainteresowanych stron;
usprawnienie udziału Parlamentu w rocznych i wieloletnich programach prac agencji;
usprawnienie i zharmonizowanie obowiązku sprawozdawczego, w szczególności w odniesieniu do rocznego sprawozdania z działalności, sprawozdania z zarządzania budżetem i finansami oraz końcowego sprawozdania finansowego;
szczegółowe informowanie Parlamentu o środkach podjętych w celu spełnienia zaleceń organu udzielającego absolutorium ("sprawozdania uzupełniające") i Trybunału Obrachunkowego;
16.
uważa ponadto, że rola Parlamentu w nadzorowaniu wymiaru zarządzania agencjami zdecentralizowanymi mogłaby ulec znacznej poprawie; ponadto sugeruje zacieśnienie współpracy z grupą ds. wspólnej kontroli parlamentarnej oraz przegląd przepisów dotyczących służbowych wyjazdów do agencji, aby umożliwić regularniejsze kontakty między komisjami parlamentarnymi i agencjami wchodzącymi w zakres ich kompetencji;
17.
proponuje, by przy okazji przeprowadzanego co pięć lat przeglądu, w oparciu o prowadzone przez komisje Parlamentu działania kontroli nad agencjami wchodzącymi w zakres ich kompetencji, Komisja Spraw Konstytucyjnych przeprowadzała coroczną debatę na temat funkcjonowania agencji i zarządzania nimi, a następnie, jeżeli uzna to za stosowne lub konieczne, przeprowadzała debatę na posiedzeniu plenarnym, aby ułatwić wprowadzenie ściślejszego i lepiej zorganizowanego systemu kontroli działalności agencji w Parlamencie; biorąc pod uwagę rolę agencji jako pośredników między UE a państwami członkowskimi, wysuwa też propozycje ustanowienia okres konsultacji z parlamentami narodowymi na wypadek, gdyby chciały zainterweniować w tej sprawie;
18.
uważa, że agencje Unii powinny stosować przepisy i zasady dobrego zarządzania i lepszego stanowienia prawa, w tym przeprowadzać otwarte konsultacje społeczne na temat swoich projektów wniosków dotyczących aktów prawa wtórnego i aktów prawa trzeciego stopnia, jeżeli pozwala na to zakres kompetencji agencji; proponuje, aby agencje podlegały takim samym zasadom przejrzystości jak Komisja, w tym zasadom i obowiązkom odnoszącym się do przedstawicieli grup interesu;
19.
podkreśla, że dopilnowując, by wszystkie zadania wynikające z ram regulacyjnych były realizowane w całości i w terminie, agencje Unii powinny ściśle przestrzegać swoich zadań i działać zgodnie z mandatami powierzonymi im przez Parlament i Radę; uważa za bezwzględnie konieczne, aby podczas wykonywania swoich mandatów agencje unijne zachowywały przejrzystość;
20.
proponuje, aby wszystkie agencje mogły przedstawiać niewiążące opinie na temat bieżących spraw w ramach swoich kompetencji;
21.
uważa ponadto, że w przypadku wszelkich przyszłych zmian Traktatów należy zastanowić się, w jaki sposób można jeszcze silnej umocować agencje w Traktatach, w szczególności w odniesieniu do art. 13 i 14 TUE oraz art. 290 i 291 TFUE, przez wprowadzenie jasnych definicji różnych rodzajów agencji, uprawnień, które można im przekazać i ogólnych zasad gwarantujących, że podlegają one kontroli parlamentarnej;

Sprawy budżetowe

22.
zauważa, że obecnie finansowanie agencji z opłat wynosi około 1 mld EUR rocznie, co może odciążyć budżet UE i stanowić skuteczny sposób finansowania działalności agencji w przypadkach, gdy pozwala na to ich model biznesowy; wyraża zaniepokojenie potencjalnymi konfliktami interesów, które mogą powstać, jeśli agencje będą uzależnione od składek członkowskich stanowiących ich główne źródło dochodu; zdecydowanie podkreśla, że należy zastosować środki zabezpieczające, aby zapobiec wszelkim konfliktom interesów;
23.
podkreśla potrzebę uwzględnienia w kolejnych WRF nowych priorytetów w dziedzinie klimatu, zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska oraz zadań przydzielonych poszczególnym agencjom w związku z wdrażaniem WRF;
24.
zauważa, że choć agencje zdecentralizowane łączą pewne podobieństwa pod względem zarządzania budżetowego, uniwersalne podejście okazało się szkodliwe dla skutecznego i efektywnego zarządzania niektórymi agencjami; uważa, że cel zakładający redukcję zatrudnienia o 5 % i pulę realokacji wśród agencji ma charakter jednorazowy; ponownie wyraża zamiar sprzeciwiania się takiemu podejściu w przyszłości;
25.
z niepokojem zauważa, że ze względu na warunki zatrudnienia wiele agencji ma trudności z przyciągnięciem wykwalifikowanych pracowników; uważa, że organy Unii muszą być w stanie przyciągać wykwalifikowanych pracowników, aby mogły skutecznie i wydajnie wykonywać swoje zadania; z związku z tym wzywa do podjęcia konkretnych działań pozwalających zrealizować te cele;
26.
zauważa, że ściślejsza współpraca między agencjami w zakresie wspólnego korzystania z usług przyniosła oszczędności, osiągane np. dzięki utworzeniu wspólnego portalu zamówień publicznych; zachęca do dalszego zbadania możliwości wspólnego korzystania z usług przez same agencje albo przez Komisję i agencje w celu stworzenia nowych synergii i optymalizacji już istniejących; uważa, że w stosownych przypadkach można osiągnąć dodatkowe zwiększenie efektywności budżetowej dzięki ścisłej współpracy w zakresie usług wsparcia administracyjnego i zarządzania infrastrukturą między organami i agencjami Unii znajdującymi się w swym bezpośrednim pobliżu;
27.
zwraca uwagę, że budżety agencji powinny być przygotowywane zgodnie z zasadą budżetowania zadaniowego, z uwzględnieniem celów agencji i oczekiwanych wyników ich zadań; wzywa do przyjęcia podejścia tematycznego do budżetowania agencji zdecentralizowanych, aby lepiej ustalać priorytety w zakresie zadań agencji, zacieśniać współpracę i unikać powielania działań, szczególnie w przypadku agencji działających w tym samym obszarze polityki;
28.
z zaniepokojeniem zauważa, że niektóre wymogi administracyjne są nieproporcjonalne w odniesieniu do agencji, które nie osiągnęły określonej wielkości; oczekuje, że Komisja i Rada dopilnują, by obowiązujące wymogi administracyjne były współmierne do zasobów finansowych i ludzkich wszystkich agencji;
29.
przypomina, że procedura ustawodawcza skutkuje zmianą pierwotnego wniosku Komisji; zauważa z zaniepokojeniem, że zaktualizowane sprawozdania finansowe zasadniczo są dostępne dopiero pod koniec procedury ustawodawczej, jeżeli w ogóle są udostępniane; przypomina również o podwójnej roli Parlamentu i Rady jako organów władzy ustawodawczej i budżetowej.
30.
z zadowoleniem przyjmuje projekt zmienionego tekstu ramowego rozporządzenia finansowego Komisji dotyczącego agencji zdecentralizowanych, a w szczególności zawarte w nim plany wzmocnienia zarządzania tymi agencjami;
31.
twierdzi jednak, że wciąż pozostaje wiele nierozwiązanych kwestii, i wzywa Komisję, by niezwłocznie przedstawiła ocenę agencji mających wiele lokalizacji (jak zaleca międzyinstytucjonalna grupa robocza) oraz propozycje ewentualnego połączenia agencji, ich zamknięcia i/lub przekazania ich zadań Komisji - na podstawie dokładnej pogłębionej analizy i przy zastosowaniu jasnych i przejrzystych kryteriów - co zostało przewidziane w zakresie uprawnień międzyinstytucjonalnej grupy roboczej, lecz nigdy nie zostało dokładniej przeanalizowane z powodu braku propozycji ze strony Komisji;
32.
odnotowuje, że za audyt zdecentralizowanych agencji wciąż "jest odpowiedzialny Trybunał Obrachunkowy, który nadzoruje konieczne procedury administracyjne i postępowania o udzielenie zamówienia i je finansuje"; przypomina, że audyt przeprowadzony przez audytorów sektora prywatnego spowodował znaczny wzrost obciążeń administracyjnych dla agencji, a czas poświęcony na udzielanie zamówień publicznych i zarządzanie umowami dotyczącymi kontroli spowodował dodatkowe wydatki, jeszcze bardziej nadwyrężając ograniczone zasoby agencji; podkreśla, że konieczne jest rozwiązanie tego problemu zgodnie ze wspólnym podejściem i w kontekście przeglądu ramowego rozporządzenia finansowego; wzywa wszystkie strony zaangażowane w ten przegląd do wyjaśnienia tej kwestii w trybie pilnym w celu istotnego zmniejszenia nadmiernych obciążeń administracyjnych;

o

o o

33.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu, a także zdecentralizowanym agencjom UE.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2020.449.176

Rodzaj: Rezolucja
Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 lutego 2019 r. w sprawie wdrażania przepisów prawnych oraz wspólnego oświadczenia zapewniających parlamentarną kontrolę agencji zdecentralizowanych (2018/2114(INI)).
Data aktu: 14/02/2019
Data ogłoszenia: 23/12/2020