Wykonanie ustawy emerytalnej funkcjonarjuszów państwowych z dnia 28 lipca 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 10 listopada 1921 r.
w przedmiocie wykonania ustawy emerytalnej funkcjonarjuszów państwowych z dnia 28 lipca 1921 r.

Na zasadzie art. 55 ustawy emerytalnej funkcjonarjuszów państwowych z dnia 28 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 70, poz. 466)-zarządza się, co następuje:
(Do rozdziału II).
§  1.
Funkcjonarjusz państwowy otrzymuje dożywotnią emeryturą z powodu trwałej niezdolności do dalszego pełnienia obowiązków służbowych z reguły po upływie co najmniej dziesięciu lat służby państwowej.

Wyjątki od tej zasady określone są w art. 3 ustawy, który przyznaje emeryturę pod pewnemi warunkami już po pięciu latach służby, a w razie nieszczęśliwego wypadku, doznanego z powodu lub w czasie pełnienia obowiązków służbowych, nawet bez względu na liczbę lat służby.

Wymienione w art. 4 powody niezdolności do służby, t. j. paraliż, utrata wzroku, pomieszanie zmysłów i gruźlica same przez się mają wpływ tylko na wysokość zaopatrzenia emerytalnego, a nie na uzasadnienie roszczenia do zaopatrzenia. W tych wszystkich wypadkach należy przyznać uposażenie emerytalne z doliczeniem dziesięciu lat służby tylko w takim razie, jeżeli funkcjonariusz w chwili przeniesienia na emeryturę; miał już w myśl art. 3 prawo do emerytury.

§  2.
Funkcjonarjusza można przenieść z urzędu na emeryturę z powodów podanych w art. 7 lit. b) po poprzedniem stwierdzeniu przez lekarza rządowego jego niezdolności do służby.
§  3.
Wymiar emerytury następuje w porozumieniu z władzami skarbowemi, t. j. z Ministerstwem Skarbu, względnie z właściwą izbą skarbową. Władze skarbowe I instancji nie są uprawnione do wydawania opinji w sprawach wymiaru emerytury.
§  4.
Jeżeli koniec terminów przewidzianych w art. 9, 10 i 11 przypadnie na niedzielę lub święto uroczyste, kończy się termin następnego dnia powszedniego. Dni biegu pocztowego nie wlicza się do terminu.
§  5.
Podlegający wliczeniu-w myśl art. 14 -do podstawy wymiaru uposażenia emerytalnego dodatek za kierownictwo (dodatek wizytatorski, dodatek zastępcy inspektora szkolnego, dodatek nauczycieli kierujących) należy doliczyć w każdym razie, gdy funkcjonarjusz przechodzi na emeryturę ze stanowiska, na którem pobierał dodatek, choćby z powodu choroby, delegacji urzędowej, wyjątkowego urlopu i t. p., dodatku tego czasowo-w chwili przeniesienia na emeryturę nie pobierał.

Natomiast nie zalicza się dodatku za kierownictwo u funkcjonariusza, któremu powierzono tylko zastępczo lub przejściowo dane stanowisko, choćby dodatek ten w chwili przeniesienia na emeryturę rzeczywiście pobierał.

W wypadkach przejścia na emeryturę-w myśl art. 3 ustęp 2 należy funkcjonariusza traktować tak, jakby wysłużył dziesięć lat.

§  6.
Wszystkie władze i urzędy państwowe lub samorządowe, zatrudniające u siebie emerytów za wynagrodzeniem winny o terminie przyjęcia emeryta do służby czynnej zawiadomić właściwą izbę skarbową, w które] okręgu emeryt pobiera emeryturę, a następnie z początkiem każdego miesiąca przesyłać tej izbie skarbowej wykaz wypłaconych emerytowi kwot tytułem wynagrodzenia służbowego celem ewentualnej wypłaty przypadającej części uposażenia emerytalnego.

(Do rozdziału III).

§  7.
Wdowa po funkcjonarjuszu, zmarłym w czynnej służbie, otrzymuje pensję wdowią w wysokości 50% tego uposażenia emerytalnego, do którego zmarły mąż w chwili śmierci miałby prawo wedle zasad ustawy emerytalnej.

Jeżeli śmierć męża nastąpiła przed wysłużeniem dziesięciu, jednak po wysłużeniu co najmniej pięciu lat w służbie państwowej, należy przyznać pensję wdowią, chyba że da się stwierdzić, iż śmierć nie nastąpiła z powodu choroby lub kalectwa, nabytych bez własnej umyślnej winy po wstąpieniu do służby państwowej.

§  8.
Gdyby suma zaopatrzenia sierocego, czy to sama czy łącznie z pensją wdowią, przekraczała wysokość uposażenia emerytalnego, które zmarły funkcjonarjusz państwowy faktycznie pobierał lub do którego miałby prawo w chwili śmierci, należy pensję sierocą dla każdej sieroty w równej mierze stosunkowo obniżyć na tak długa, aż wskutek wyjścia z prawa zaopatrzenia wdowy, względnie jednej lub więcej sierot pensja sieroca nie osiągnie znowu wysokości podanej w art. 24.

To samo odnosi się do dodatku drożyźnianego, pobieranego przez sieroty w myśl art. 49.

§  9.
Na czas zajmowania jakiegokolwiek stanowiska w służbie państwowej lub samorządowej, połączonego ze stałem uposażeniem, zawiesza się pensję sierocą, o ile uposażenie to jest wyższe od przyznanego zaopatrzenia sierocego, wdowie natomiast wypłaca się pensję nadal wraz z dodatkiem drożyźnianym.
§  10.
Pensję sierocą wypłaca się z zastrzeżeniami, zawartemi w art. 34 i 35 do końca tego miesiąca, w którym sierota kończy osiemnasty rok życia.

W razie odbywania studjów w zakładach naukowych, która to okoliczność winna być z początkiem każdego roku szkolnego poświadczeniem odnośnego zakładu stwierdzona, przedłuża się wypłatę pensji sierocej na okres jednego roku szkolnego do końca września, najdłużej jednak do końca tego miesiąca, w którym sierota kończy dwudziesty czwarty rok życia.

§  11.
Pośmiertne w Wysokości trzymiesięcznego pełnego uposażenia w służbie czynnej lub na emeryturze należy się przede wszystkiem pozostałej wdowie.

W wypadku, gdy wdowa w chwili śmierci męża nie żyła z nim we wspólności małżeńskiej, należy się pośmiertne w tej samej wysokości dzieciom bez względu na to, czy zmarły pozostawił jakikolwiek ruchomy lub nieruchomy majątek.

Wspólność małżeńska w rozumieniu ustawy emerytalnej zachodzi także wtedy, gdy małżonkowie żyli czasowo oddzielnie z powodu wychowania dzieci, z powodu braku odpowiedniego mieszkania i innych podobnych powodów niezależnych od ich osobistych stosunków.

O ile wdowa w chwili śmierci męża nie żyła z nim we wspólności małżeńskiej, a dalsi krewni lub inne osoby poniosły koszta leczenia i pogrzebu, może być im przyznane pośmiertne aż do wysokości rzeczywiście poniesionych i udowodnionych, względnie zapłacić się mających, kosztów w granicach trzymiesięcznego pełnego uposażenia zmarłego, ale tylko o tyle, o ile koszta te nie znalazły pokrycia częściowo lub w całości w pozostałym ruchomym lub nieruchomym majątku.

Pośmiertne przyznaje w porozumieniu z równorzędną władzą skarbową ta władza, która W danym wypadku jest lub byłaby powołaną do wymiaru zaopatrzenia po zmarłym funkcjonarjuszu.

Pośmiertne po funkcjonarjuszu zmarłym w czynnej służbie należy się bez względu na to, czy funkcjonarjusz w chwili śmierci miał prawo do emerytury czy nie.

§  12.
W celu uzyskania pośmiertnego petenci winni dołączyć do podania:
a)
wdowa-metrykę śmierci męża i metrykę ślubu oraz poświadczenie odnośnego urzędu parafialnego lub metrykalnego, względnie właściwej władzy administracyjnej 1 instancji, stwierdzające wspólność pożycia małżeńskiego,
b)
dzieci - metrykę śmierci ojca i metryki urodzenia, wreszcie
c)
dalsi krewni lub inne osoby, prócz metryki śmierci, nadto rachunek poniesionych, względnie wykazanych do zapłaty kosztów leczenia i pogrzebu, tudzież odpis sądowego aktu zejścia (w b. zaborach austrjackim i pruskim), względnie potwierdzenia władzy administracyjnej I instancji (w b. zaborze rosyjskim), stwierdzające, że zmarły nie pozostawił ani uprawnionej wdowy, względnie dzieci, ani majątku dostatecznego do pokrycia kosztów ostatniej choroby i pogrzebu.

(Do rozdziału IV).

§  13.
Przepis art. 42 odnosi się do wszystkich funkcjonarjuszów, którzy przed objęciem służby w Państwie Polskiem pozostawali w służbie jednego z byłych państw zaborczych i przechodzą na emeryturę ze służby państwowej polskiej po wejściu w życie ustawy emerytalnej. Wszystkim tym funkcjonariuszom liczy się czas służby w byłem państwie zaborczem wedle przepisów emerytalnych (ogólne państwowe przepisy emerytalne, statuty osobnych kas emerytalnych, zabezpieczeń, funduszów pensyjnych, prowizyjnych i t. p. instytucji) odnośnego państwa, nadto czas służby państwowej polskiej.

Uposażenie emerytalne wymierza się za pierwszych 10 lat służby w wysokości 40% a za każdy następny rok służby w wysokości 2,4% aż do najwyższej dopuszczalnej granicy 100% pobieranego ostatnio w służbie czynnej uposażenia (art. 14).

Przepis art. 42 należy stosować także do tych funkcjonarjuszów, którzy przed objęciem służby w Państwie Polskiem pozostawali w służbie jednego z b. państw zaborczych i przeszli na emeryturę ze służby państwowej polskiej przed wejściem w życie ustawy emerytalnej.

Za podstawę wymiaru uposażenia emerytalnego należy przyjąć uposażenie w służbie czynnej, pobierane ostatnio według jednej z ustaw o uposażeniu z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 429 do 436), a jeżeli przeszli na emeryturę przed dniem 1 lipca 1920 r., to uposażenie w służbie czynnej, któreby się im należało, gdyby jedna z powołanych wyżej ustaw była obowiązywała już w chwili przeniesienia na emeryturę. Dodatek za wysługę lat (starszeństwa, za trzechlecie) ustali w tych wypadkach właściwa władza naczelna w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu w myśl postanowień rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 77, poz. 521) tudzież rozporządzenia wykonawczego do ustawy o uposażeniu sędziów i prokuratorów (Dz. U. R. P. z r. 1920 № 92, poz. 612).

§  14.
Ażeby wymierzyć emeryturę wedle art. 43 emerytowanemu funkcjonariuszowi państwa zaborczego, należy danego emeryta przede wszystkiem zaliczyć do jednego z dwunastu stopni służbowych, względnie do jednego z dziewięciu stopni płacy, ustanowionych ustawą z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 429).
I.
Zaliczenie to odbywa się wedle następujących zasad:

A. Ma obszarze b. zaboru austrjackiego:

a)
wszystkich emerytowanych urzędników państwowych, którzy wedle obowiązujących w b. zaborze austrjackim przepisów piastowali jedną z jedenastu klas rangi, zaliczyć należy do równorzędnego stopnia służbowego, odpowiadającego cyfrowo klasie ostatnio nadanej rangi, a jeżeli w drodze czasowego posunięcia w myśl § 51 ustawy z dnia 25 stycznia 1914 r. (austr. dz. u. p. № 15) osiągnęli pobory wyższej klasy rangi, - do stopnia służbowego, odpowiadającego wyższej klasie rangi.

Emerytowanych urzędników b. wydziału krajowego należy -traktować narówni z emerytowanymi urzędnikami państwowymi;

b)
emerytowanych oficjantów i oficjantki kancelaryjne-do XII stopnia służbowego;
c)
emerytowanych nauczycieli szkól ludowych, kierowników 2 i 3 klasowych szkół ludowych, mających do włącznie 18 lat policzalnej służby-do X, mających ponad 18 lat służby-do IX stopnia służbowego, emerytowanych nauczycieli i dyrektorów szkół wydziałowych i kierowników szkół ludowych 4, 5 i 6 klasowych, mających do włącznie 13 lat policzalnej służby - do X, od 14 do włącznie 28 lat-do IX, a ponad 28 lat służby-do VIII stopnia służbowego;
d)
emerytowanych leśniczych i pomocników lasowych w zarządach dóbr państwowych i funduszowych tudzież w administracji politycznej do stopnia służbowego od Xli do VIII włącznie;
e)
emerytowanych egzekutorów podatkowych do stopnia służbowego od XII do X włącznie;
f)
emerytowanych urzędników poczt klasowych do stopnia służbowego od Xli do VIII włącznie, wszystkie kategorje emerytów, wymienionych pod d) do f) -odpowiednio do ilości policzalnych lat służby wedle tych samych reguł, które stosowano do wymiaru uposażenia czynnego powyższych kategorji funkcjonarjuszów państwowych w służbie czynnej; g) emerytowanych strażników skarbowych do XII stopnia służbowego; h) emerytowanych starszych strażników skarbowych, respicjentów i starszych respicjentów do XI stopnia służbowego; i) emerytowanych żandarmów do plutonowego włącznie do 4 stopnia, wachmistrzów żandarmerji do 5 stopnia płacy; j) emerytowanych b. posłańców pocztowych do 1 stopnia płacy; k) wszystkich innych emerytowanych niższych funkcjonarjuszów stosownie do stopnia płacy lub ilości lat służby do jednego z dziewięciu stopni płacy wedle tych samych reguł, które stosowano do równorzędnych funkcjonarjuszów będących w czynnej służbie na podstawie rozporządzeń Prezydenta Ministrów i Ministra Skarbu z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Oz. U. R. P. N° 77, poz. 520) i z dnia 21 października 1920 r. (Dz. G. R. P. № 101, poz. 672); i) emerytowanych urzędników kolejowych do stopnia służbowego niższego o jeden stopień od nadanej ostatnio w austrjackim zarządzie kolejowym klasy służbowej;
m)
wszystkich emerytowanych niższych funkcjonarjuszów kolejowych należy stosownie do stopnia płacy lub ilości lat służby zaliczyć przede wszystkiem do jednego ze stopni płac od 7-15, unormowanych ustawą z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. G. R. P. № 65, poz. 430) wedle tych samych reguł, które stosowano do równorzędnych funkcjonarjuszów będących w czynnej służbie - na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. G. R. P. № 77, poz. 522), a następnie przenieść do tego stopnia płacy od 2 do 9, ustanowionych ustawą z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. G. R. P. № 65, poz. 429),któremu dany stopień płacy kolejowej ze względu na wysokość przywiązanego do niego uposażenia w zupełności odpowiada, względnie do którego najbardziej się zbliża.

B. Ma obszarze b. zaboru pruskiego:

a)
wszystkich emerytowanych funkcjonarjuszów państwowych stosownie do klasy płacy, względnie ostatnio zajmowanego stanowiska umieścić należy w jednej z piętnastu klas płacy wedle zasad stosowanych w rozporządzeniu komisariatu Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu z dnia 31 lipca 1919 r. (Tygodnik Grzędowy Na 34), a następnie zaliczyć emerytowanych funkcjonarjuszów I-XII klasy płacy do równorzędnego stopnia służbowego, emerytowanych funkcjonarjuszów XIII, XIX i XV klasy płacy do jednego z dziewięciu stopni płacy wedle tych samych reguł, które stosowano do równorzędnych funkcjonarjuszów, będących w czynnej służbie - na podstawie rozporządzenia Prezydenta. Ministrów, Ministra Skarbu i Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 30 września 1920 r. (Dz. U. R. P. № 95, poz. 626);
b)
emerytowanych nauczycieli szkół ludowych, jak wyżej pod A) lit. c);
c)
emerytowanych funkcjonarjuszów kolejowych należy przede wszystkiem zaliczyć do jednego ze stopni płacy od 1 do 15, unormowanych ustawą z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 430) wedle zasad, które stosowano do równorzędnych funkcjonarjuszów, będących w czynnej służbie na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 77, poz. 522).

Następnie należy funkcjonarjuszów zaliczonych do stopnia od 1 do 8 przenieść do jednego z dwunastu stopni służbowych, a funkcjonarjuszów zaliczonych od 9 do 15 do jednego z dziewięciu stopni płacy, a to do tego, któremu dany stopień płacy kolejowej ze względu na wysokość przywiązanego do niego uposażenia w zupełności odpowiada, względnie do którego najbardziej się zbliża.

C. Na obszarze b. zaboru rosyjskiego:

a)
wszystkich emerytowanych funkcjonarjuszów, którzy wedle obowiązujących w b. zaborze rosyjskim przepisów zaliczeni byli do jednej z klas I-XI, zaliczyć należy do równorzędnego stopnia służbowego, funkcjonarjuszów XII, XIII i XIV klasy do XII stopnia służbowego;
b)
emerytowanych nauczycieli szkół powszechnych, jak wyżej pod A) lit. e);
c)
emerytowanych pocztarków do 1 stopnia płacy;
d)
emerytowanych niższych funkcjonarjuszów państwowych stosownie do ostatnio zajmowanego stanowiska do jednego z dziewięciu stopni płacy wedle tych samych reguł, które stosowano do równorzędnych funkcjonarjuszów, będących w czynnej służbie na podstawie rozporządzeń Prezydenta Ministrów i Ministra Skarbu z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 77, poz. 520) i z dnia 21 października 1920 r. (Dz. U. R. P. № 101, poz. 672);
e)
emerytowanych funkcjonarjuszów kolejowych, jak wyżej pod B) lit. c).
II.
Czas służby należy przyjąć w rozmiarze ustalonym do wymiaru emerytury, względnie obliczyć wedle przepisów danego państwa zaborczego, a następnie ustalić uposażenie emerytalne od samej płacy zasadniczej tego stopnia służbowego, względnie stopnia płacy, do którego emeryt został zaliczony, licząc za pierwszych dziesięć lat służby 40%, a za każdy następny rok 2,4% do najwyżej dopuszczalnej granicy 100%.

75% ustalonej w ten sposób kwoty przypada dla emeryta tytułem uposażenia emerytalnego. Gdyby uposażenie to wraz z dodatkiem drożyźnianym było niższe od pobieranej dotąd na zasadzie ustaw właściwego państwa zaborczego emerytury z dodatkami drożyźnianemi wraz z ewentualną rentą z tytułu odszkodowania za nieszczęśliwe wypadki, należy różnicę dopłacać tak długo, aż wskutek podwyższenia dodatku drożyźnianego nowa emerytura nie osiągnie conajmniej wysokości dawnego uposażenia emerytalnego.

§  15.
Art. 44 odnosi się do tych wszystkich funkcjonarjuszów Państwa Polskiego, którzy przed wstąpieniem do służby polskiej nie pozostawali ani w służbie państwowej b. państw zaborczych, ani w służbie samorządowej, policzalnej w myśl przepisów emerytalnych państwa zaborczego do służby państwowej (np. służba samorządowa w b. wydziale krajowym galicyjskim) uzyskali natomiast na zasadzie postanowień ustaw o uposażeniu z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 429 do 436) zaliczenie czasu służby samorządowej lub pracy zawodowej do wysługi lat.

Wszyscy ci funkcjonarjusze państwowi uzyskują prawo do emerytury po wysłużeniu co najmniej pięciu lat w służbie państwowej polskiej, o ile wraz z zaliczonym do wysługi lat czasem służby samorządowej lub pracy zawodowej wykażą co najmniej dziesięć lat policzalnej służby (art. 3 ustęp 1).

W wypadkach, w których funkcjonariuszowi nie zaliczono do wysługi lat czasu służby samorządowej lub pracy zawodowej w pełnej wysokości jedynie z powodu, że czas tej służby lub pracy przekraczał lat dwadzieścia, względnie dwadzieścia jeden, jako też w wypadkach, w których sędzia lub prokurator ubiega się o zaliczenie do wysługi emerytalnej pewnego czasu służby samorządowej lub pracy zawodowej, winno być wniesione osobne podanie wraz z dokumentami, przepisanemi w art. 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 77, poz. 521). Orzeczenie o zaliczeniu lub niezaliczeniu do wysługi emerytalnej czasu służby samorządowej lub pracy zawodowej wydaje szef właściwej władzy naczelnej w porozumieniu z Ministrem Skarbu, kierując się temi samemi zasadami, co komisja weryfikacyjna w sprawie wysługi lat na podstawie powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów. '

Funkcjonariuszom, który na podstawie policzalnej służby państwowej w b. państwach zaborczych nabyli prawo do emerytury przed upływem pięciu lat służby w Państwie Polskiem, dolicza się do wysługi emerytalnej czas ewentualnej służby samorządowej lub pracy zawodowej dopiero po wysłużeniu co najmniej pięciu lat w służbie państwowej polskiej.

§  16.
Kwoty przypadające do spłaty w myśl art. 45 zobowiązani są funkcjonarjusze państwowi i emeryci (wdowy i sieroty), pragnący korzystać z praw przyznanych im ustawą emerytalną w zasadzie uiścić jednorazowo' w walucie polskiej wedle kursu urzędownie ustalonego. Jednorazowa spłata może być w wypadkach zasługujących na uwzględnienie zastąpiona spłatami miesięcznemi w przeciągu najwyżej jednego roku. Wzór deklaracji dołącza się (załącznik Nr 1).
§  17.
Art. 46 normuje pensje wdowie i sieroce po funkcjonariuszach i emerytach b. państw zaborczych, którzy zmarli przed wejściem lub po wejściu w życie ustawy emerytalnej. Pensję wdowią i sierocą należy wymierzyć w odpowiedniej wysokości art. 23 i 24 od uposażenia emerytalnego zmarłego męża, względnie ojca, obliczonego wedle art. 43.

Natomiast art. 47 i 48 odnosi się do wdów i sierot po funkcjonarjuszach i emerytach Państwa Polskiego, zmarłych przed wejściem lub po wejściu w życie ustawy emerytalnej. Pensję wdowią i sierocą należy wymierzyć w odpowiedniej wysokości (art. 23 i 24) od uposażenia emerytalnego zmarłego męża, względnie ojca, obliczonego wedle art. 42, względnie 44.

§  18.
Dodatek drożyźniany dla emerytów oblicza się wedle norm w art. 49 podanych w tym samym stosunku procentowym, zależnym od ilości lat służby (art. 14) co i samo uposażenie emerytalne.

Dodatek drożyźniany należy się emerytowi wedle stawki dla małej rodziny tylko wtedy, jeżeli ma na swem utrzymaniu przynajmniej jednego członka rodziny, kogo należy uważać za członka rodziny i pod jakiemi warunkami, określa art. 5 ustawy z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 429) oraz art. 15 i 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 77, poz. 521).

Wdowom należy się dodatek drożyźniany w wysokości 50% dodatku drożyźnianego, przypadającego na emeryturę zmarłego męża, obliczonego zawsze wedle stawki dla małej rodziny.

§  19.
Wdowom i sierotom po emerytach b. państw zaborczych należy się pośmiertne w wysokości trzymiesięcznej emerytury zmarłego wraz z dodatkami drożyźnianemi.
§  20. 1
Wszyscy emerytowani funkcjonariusze b. państw zaborczych, otrzymujący emeryturę ze Skarbu Państwa, jako też emerytowani funkcjonarjusze Państwa Polskiego winni w celu uzyskania nowego wymiaru emerytury w mysi art. 43, względnie 42 ustawy emerytalnej wnieść pisemne prośby do tej władzy II instancji danego działu służbowego, w której okręgu znajdowało się ostatnie miejsce służbowe emeryta, a gdyby ostatnie miejsce służbowe położone było poza granicami Państwa Polskiego, do władzy II instancji danego działu służbowego, w której okręgu znajduje cię obecnie stałe miejsce zamieszkania emeryta, która to władza dokona wymiaru zaopatrzenia w porozumieniu z właściwą izbą skarbową.

Do prośby dołączyć należy:

a)
swój ostatni dekret nominacyjny i pensyjny tudzież wszelkie inne dokumenty, stwierdzające czas służby od dnia wstąpienia do służby państwowej aż do czasu wystąpienia ze służby.

Władza powołana do wymiaru emerytury może zwolnić od obowiązku przedłożenia powyższych dokumentów, o ile dane potrzebne do wymierzenia uposażenia emerytalnego (policzalny czas służby, klasa rangi, klasa służbowa, względnie stopień płacy, zajmowane ostatnio w czynnej służbie stanowisko i t. p.) dadzą się stwierdzić na podstawie aktów, będących w posiadaniu władzy powołanej do wymiaru. W przeciwnym razie winien emeryt w braku odnośnych dokumentów powyższe okoliczności stwierdzić w inny sposób, wykluczający wszelką wątpliwość;

b)
poświadczenie władzy administracyjnej 1 instancji (biura meldunkowego) miejsca zamieszkania, stwierdzające, że emeryt w danej miejscowości w dniu 1 października 1921 r. stale zamieszkiwał;
c)
w razie jeżeli emeryt ma na swem utrzymaniu rodzinę, t. j. żonę (męża), względnie ślubne i uprawnione dzieci (pasierby) poniżej lat osiemnastu, także metrykę ślubu oraz metryki urodzenia dzieci (pasierbów); nadto dołączyć należy poświadczenie właściwego urzędu parafialnego lub metrykalnego, względnie właściwej władzy administracyjnej I instancji, stwierdzające, że żona i dzieci (pasierby) żyją i są na utrzymaniu emeryta; o ile chodzi o emerytowaną kobietę - funkcjonarjusza, której mąż jest zupełnie niezdolny do zarobkowania, poświadczenie powyższej okoliczności, wystawione przez lekarza urzędowego.

Jeżeli dzieci powyżej lat 18 do 24 uczęszczają do szkół publicznych lub wskutek ułomności fizycznych albo umysłowych nie mogą na swoje utrzymanie zarabiać, należy, oprócz metryki urodzenia, dołączyć poświadczenie odnośnego zakładu naukowego, względnie świadectwo lekarza urzędowego, stwierdzające powyższe okoliczności;

d)
w razie zachodzących wątpliwości co do obywatelstwa polskiego winien emeryt na żądanie władzy powołanej do wymiaru emerytury przedłożyć odnośny dowód.
§  21.
Wdowy po funkcjonarjuszach i emerytach b. państw zaborczych, jakoteż wdowy po funkcjonarjuszach i emerytach Państwa Polskiego winny w celu uzyskania pensji wdowiej (i sierocej) - w myśl art. 46, względnie 47 i 48 - wnieść również pisemne prośby do tych samych władz, jak emeryci wymienieni w § 20 (mieniem niepełnoletnich, zupełnych sierot winien wnieść prośbę prawny opiekun.

Do prośby dołączyć należy:

a)
dekret przyznania pensji wdowiej (sierocej) i ostatni dekret nominacyjny, względnie także pensyjny męża (ojca), wreszcie wszelkie inne dokumenty, stwierdzające czas służby męża (ojca) od dnia wstąpienia do służby państwowej aż do czasu wystąpienia ze służby.

Postanowienia § 20 lit. a) ustęp 2 tudzież lit. b) mają analogiczne zastosowanie także do wdów i sierot;

b)
w razie, jeżeli wdowa ma na swem utrzymaniu ślubne i uprawnione dzieci niżej lat 18, którym należałaby się pensja sieroca, także metryki urodzenia oraz poświadczenia właściwego urzędu parafialnego lub metrykalnego, względnie właściwej władzy administracyjnej, stwierdzającej, że dzieci pozostają przy życiu, a gdy dzieci w wieku powyżej lat 18 do lat 24 odbywają studia w zakładach naukowych, należy, oprócz metryki urodzenia, przedłożyć poświadczenie odnośnego zakładu naukowego;
c)
w sprawie obywatelstwa polskiego obowiązuje postanowienie § 20 lit. d).
§  22.
Władza ustali na podstawie aktów, będących w jej posiadaniu, względnie na podstawie dostarczonych jej przez zainteresowaną osobę dokumentów dane, potrzebne do wymiaru emerytury (pensji wdowiej, sierocej) i dodatku drożyźnianego i umieści te dane w tabeli pensyjnej, uskuteczni wymiar emerytury (pensji wdowiej, sierocej) i dodatku drożyźnianego tudzież sporządzi dekret pensyjny i prześle go wraz z wszystkiemi aktami wymiarowemi, wypisem należytości i zwrotów tudzież odpisem tabeli pensyjnej, zaopatrzonym pieczęcią urzędową i podpisem naczelnika władzy wymiarowej, względnie jego zastępcy, właściwej władzy skarbowej do wglądu.

Władza skarbowa sprawdzi wymiar emerytury (pensji wdowiej, sierocej), zatrzyma u siebie odpis tabeli pensyjnej i zarządzi na jej podstawie przypis emerytury (pensji wdowiej, sierocej), cały zaś akt wymiarowy, zaopatrzony klauzulą "Zgodzono się, wypłatę emerytury (pensji wdowiej, sierocej) zarządzono w kasie skarbowej w .....:.................................... przez pocztową kasę oszczędności" odeśle z powrotem władzy wymiarowej.

Po otrzymaniu aktu wymiarowego, zaopatrzonego powyższą klauzulą zarządzi władza wymiarowa doręczenie dekretu pensyjnego interesowanej osobie.

Wzory tabeli pensyjnej i dekretów pensyjnych załącza się (załączniki Na 2 do 7).

§  23.
Wynikające z obliczenia tak uposażenia emerytalnego (pensji wdowiej, sierocej), jak i dodatku drożyźnianego ułamki marek zaokrągla się w górę do pełnej marki.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

Wzór deklaracji.

DEKLARACJA

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 2

Wzór 1. tabeli pensyjnej.
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 3

Wzór 2. tabeli pensyjnej.
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 4

Wzór 1 dekretu pensyjnego dla emeryta.
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 5

Wzór 2. dekretu pensyjnego dla emeryta.
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 6

Wzór 1 dekretu przyznania pensji wdowiej (i sierocej).
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 7

Wzór 2 dekretu przyznania pensji wdowiej (i sierocej).
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

1 § 20 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 14 czerwca 1923 r. (Dz.U.23.62.461) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 czerwca 1923 r.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024