12 grudnia 2015 roku weszły w życie przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych określające definicję skierowania, a także przepisy określające elementy z jakich musi się składać informacja o wystawionym skierowaniu w postaci elektronicznej praz przepisy zmieniające definicję świadczenia zdrowotnego rzeczowego.

Ponadto w ustawie o świadczeniach nadano Prezesowi Narodowego Funduszu Zdrowia nowe uprawnienia.

Zmiany do ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z., wprowadziła ustawa z 9 października 2015 roku o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1991). Jedną ze zmian jest określenie definicji skierowania, zgodnie z którą jest to skierowanie w postaci elektronicznej, a w postaci papierowej w przypadku:

a) braku dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 7 ustawy z 28 kwietnia 2011 roku o systemie informacji w ochronie zdrowia (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 636 z późn. zm.),

b) osoby o nieustalonej tożsamości,

c) skierowania do zakładu opiekuńczo-leczniczego i zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego,

d) skierowania na badania i konsultacje psychologiczne,

e) skierowania z zakresu prawa pracy,

f) skierowania na rehabilitację leczniczą,

g) skierowania, o którym mowa w art. 42b ust. 3 u.ś.o.z.;

Ponadto w ustawie o świadczeniach zmieniono definicję świadczenia zdrowotnego rzeczowego, zgodnie z którą są to obecnie związane z procesem leczenia leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne.

Do ustawy o świadczeniach wprowadzono także zmianę, iż zaopatrzenie w wyroby medyczne przysługuje świadczeniobiorcom na podstawie zlecenia albo recepty wystawionych przez osobę uprawnioną, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy z 12 maja 2011 roku o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 345 z późn. zm.), na zasadach określonych w tej ustawie.

Konsekwencją wprowadzenia skierowania w postaci elektronicznej, jest dodanie do ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych art. 59b u.ś.o.z., zgodnie z którym, w przypadku skierowania w postaci elektronicznej, świadczeniobiorca otrzymuje informację o wystawionym skierowaniu zawierającą następujące dane:

1) klucz dostępu do skierowania;

2) kod dostępu do skierowania;

3) identyfikator zbioru wersji skierowania;

4) datę wystawienia skierowania;

5) imię i nazwisko świadczeniobiorcy;

6) imię i nazwisko osoby wystawiającej skierowanie;

7) numer prawa wykonywania zawodu osoby wystawiającej skierowanie;

8) numer telefonu kontaktowego do osoby wystawiającej skierowanie;

9) nazwę dokumentu, jeżeli jest inna niż "skierowanie";

10) typ skierowania zgodny z klasyfikacją skierowań stosowaną w Systemie Informacji Medycznej, o którym mowa w ustawie z dnia o systemie informacji w ochronie zdrowia;

11) informację "przypadek pilny", jeżeli dotyczy;

12) oznaczenie rodzaju podmiotu, do którego kieruje się świadczeniobiorcę, jeżeli dotyczy;

13) wskazane przez osobę wystawiającą skierowanie miejsce jego realizacji, jeżeli dotyczy.

Wskazaną wyżej informację świadczeniobiorca otrzymuje:

1) na adres poczty elektronicznej wskazany w systemie informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie o systemie informacji w ochronie zdrowia;

2) na wskazany w systemie informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie o systemie informacji w ochronie zdrowia, numer telefonu, w formie wiadomości tekstowej zawierającej kod dostępu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz informację o wymagalności numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość przy realizacji skierowania;

3) w przypadku braku wskazania w systemie informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie o systemie informacji w ochronie zdrowia danych, o których mowa w pkt 1 i 2, oraz na każde żądanie świadczeniobiorcy, w formie wydruku, a w przypadku udzielania świadczenia zdrowotnego w miejscu wezwania i braku możliwości przekazania informacji w formie wydruku, w innej uzgodnionej formie.

Wskazana wyżej informacja wydawana jest przez osobę wystawiającą skierowanie, ponadto nie może ona zawierać żadnych innych treści, w szczególności o charakterze reklamy. Informacja o wystawionym skierowaniu nie zastępuje skierowania.

Ustawa o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw nadała Prezesowi Narodowego Funduszu Zdrowia nowe uprawnienie do rozpatrywania odwołań od decyzji administracyjnych, o których mowa w art. 53 ust. 2a ustawy z 12 maja 2011 roku o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 345 z późn. zm.) oraz uprawnienie do prowadzenia i utrzymywania elektronicznego systemu monitorowania programów lekowych, o którym mowa w art. 188c u.ś.o.z.