Przepis ten nakłada od 1 stycznia 2019 roku na podmioty prowadzące gabinety stomatologiczne, w których stosowany jest amalgamat stomatologiczny lub w których usuwane są wypełnienia z amalgamatu stomatologicznego lub zęby zawierające takie wypełnienia, obowiązek wyposażenia gabinetów w separatory amalgamatu. Przepis ten nie przewiduje odpowiedniej vacatio legis, co czyni art. 10 ust. 4 rozporządzenia niewykonalnym – podkreśla Rada.
Chodzi o rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 z 17 maja 2017 roku w sprawie rtęci oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1102/2008 (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 137 z 24.5.2017, str. 1).
Rada podkreśla, że z pisma ministra zdrowia z 22 maja 2017 roku (znak MDL.0762.1.2016) wynika, rząd polski nie popierał wprowadzenia obowiązku instalacji separatorów amalgamatu oraz wnioskował o wyznaczenie znacznie późniejszego terminu wprowadzenia takiego obowiązku.
W Unii Europejskiej pracuje około 300 000 lekarzy dentystów. Niezależnie od tego, jaka część gabinetów ma już zainstalowane separatory amalgamatu, liczba stanowisk, w których należałoby w terminie 18 miesięcy zainstalować te urządzenia, może wynosić setki tysięcy.
[-DOKUMENT_HTML-]
Według Rady pozbawia to placówki medyczne zupełnie możliwości należytego rozeznania oferty rynkowej, zmusza do działania pod presją czasu i rynku producenta. Sytuację pod względem technicznym komplikuje różnorodność konstrukcji unitów stomatologicznych. Tak krótki okres wdrażania tak szeroko zakreślonego projektu uniemożliwia też potencjalnym nowym producentom uzyskanie niezbędnych pozwoleń i homologacji.
Samorząd lekarski zgłasza ponadto wątpliwości, czy przepis ten został wprowadzony z należytym rozważeniem samej jego racjonalności, w szczególności pod kątem proporcjonalności obciążeń do spodziewanych efektów dla ochrony środowiska.
Źródło: www.nil.org.pl