Czy lekarz POZ może wystawić receptę/zlecenie na środki pomocnicze (pampersy), gdy pacjent przebywa w szpitalu?
Zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - dalej u.ś.o.z., świadczeniobiorcy przyjętemu do szpitala lub innego przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych i pielęgnacyjnych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy w stanach nagłych, zapewnia się bezpłatnie leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne, jeżeli są one konieczne do wykonania świadczenia. Jako, że świadczenia hospitalizacji cechuje swoista kompleksowość (w rozumieniu całościowej opieki nad pacjentem), to przyjąć należy, że świadczeniodawca prowadzący szpital lub inne przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego wykonujące działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne zobowiązany jest zapewniać świadczeniobiorcy także i takie wyroby medyczne, jak choćby pieluchomajtki. Za niedopuszczalne uznać bowiem należy pozostawienie pacjenta bez opieki czy leczenia w trakcie pobytu w szpitalu w odniesieniu do występujących u niego schorzeń, których nieleczenie może spowodować pogorszenie stanu zdrowia, czy nawet zagrożenie życia, bez względu czy zachorowanie nastąpiło przed czy w trakcie pobytu pacjenta w szpitalu. W konsekwencji wskazanych wyżej zobowiązań szpitala uznać należy, iż lekarz podstawowej opieki zdrowotnej nie jest uprawniony do wystawiania zlecenia na wyroby medyczne w okresie hospitalizacji pacjenta.
Zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, świadczenia gwarantowane z zakresu leczenia szpitalnego obejmują w szczególności badania diagnostyczne oraz leki lub wyroby medyczne, w zakresie niezbędnym do wykonania świadczeń gwarantowanych szpitalnych. Podobnie jak stanowi art. 35 u.ś.o.z., świadczeniobiorcy przyjętemu do szpitala lub innego przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych i pielęgnacyjnych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione do udzielania świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy w stanach nagłych, zapewnia się bezpłatnie leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne, jeżeli są one konieczne do wykonania świadczenia.
Mimo, że użyte przez ustawodawcę sformułowani "zapewnia się (...) wyroby medyczne, jeżeli są one konieczne do wykonania świadczenia" budzić może wątpliwości interpretacyjne w kontekście zakresu obowiązków leżących po stronie świadczeniodawcy realizującego świadczenia zdrowotne z zakresu leczenia szpitalnego, to uwzględniając jednak okoliczność, iż świadczenia hospitalizacji cechuje swoista kompleksowość w rozumieniu całościowej opieki nad pacjentem, przyjąć należy, że świadczeniodawca prowadzący szpital lub inne przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego wykonujące działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne zobowiązany jest zapewniać świadczeniobiorcy także i takie wyroby medyczne, jak choćby pieluchomajtki. Jak się bowiem wydaje niedopuszczalne jest pozostawienie pacjenta bez opieki czy leczenia w trakcie pobytu w szpitalu w odniesieniu do występujących u niego schorzeń, których nieleczenie może spowodować pogorszenie stanu zdrowia, czy nawet zagrożenie życia, bez względu czy zachorowanie nastąpiło przed czy w trakcie pobytu pacjenta w szpitalu. W kontekście powyższych ustaleń przywołać należy również normę § 12 ust. 9 Ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, osoby uprawnione na podstawie art. 48 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych nie mogą w czasie leczenia w przedsiębiorstwach, w których jest wykonywana działalność lecznicza w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, ordynować świadczeniobiorcy, koniecznych do wykonania świadczenia, leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych dostępnych w aptece na receptę. W konsekwencji uznać należy, iż lekarz podstawowej opieki zdrowotnej nie jest uprawniony do wystawiania zlecenia na wyroby medyczne w okresie hospitalizacji pacjenta.