Komisja Egzaminacyjna II Stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego utrzymała w mocy zaskarżoną uchwałę o negatywnym wyniku egzaminu zawodowego Marka K. w 2016 roku.
Skarżący przystąpił do egzaminu radcowskiego przed Komisją Egzaminacyjną, która stwierdziła, że egzaminowany uzyskał wynik negatywny z egzaminu radcowskiego. W uzasadnieniu wskazano, że uzyskał on następujące oceny z zadań z zakresu:
- z prawa karnego - ocenę dostateczną,
- z prawa cywilnego - ocenę niedostateczną,
- z prawa gospodarczego - ocenę dostateczną,
- z prawa administracyjnego - ocenę niedostateczną,
- zaś z zadania z zakresu zasad wykonywania zawodu lub zasad etyki - ocenę dobrą.
Całość egzaminu była niedostateczna i tę ocenę potwierdziło dwóch egzaminatorów.
W odwołaniu skarżący wniósł o uchylenie uchwały w części dotyczącej ustalenia ocen niedostatecznych z dwóch przedmiotów. Jednak Komisja Odwoławcza po rozpatrzeniu odwołania w październiku 2016 r. utrzymała uchwałę w mocy.
Ważny interes strony
Komisja wyjaśniła, że zgodnie z art. 36(4) ust. 1 ustawy o radach prawnych, egzamin radcowski polega na sprawdzeniu przygotowania prawniczego osoby przystępującej do egzaminu radcowskiego do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu radcy prawnego.
W zadaniu z prawa cywilnego aplikant wybrał apelację jako rozwiązanie problemu, co było słuszne, jednak w pracy znalazło się szereg błędów merytorycznych i proceduralnych, np. zakres zaskarżenia był nieprawidłowy. A przede wszystkim - zdający nie zadbał o interes strony.
Natomiast w zadaniu z prawa administracyjnego aplikant słusznie sporządził skargę do sądu I instancji, ale zabrakło w niej prawidłowego zarzutu z prawa budowlanego.
Zdający zaskarżył uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Jednak ten oddalił skargę Marka K. jako niezasadną.
Wyczerpujące uzasadnienie
WSA w Warszawie 4 lipca 2017 r. za niezasadne uznał zarzuty naruszenia przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Komisja Odwoławcza w sposób staranny i wnikliwy zbadała wszystkie istotne okoliczności.
W ocenie sądu, w rozpoznawanej sprawie Komisja Odwoławcza uczyniła zadość obowiązkowi przedstawienia wyczerpującego i przekonującego uzasadnienia uchwały. Zaskarżona uchwała zawiera dokładne wskazania mankamentów prac z wymienionych dziedzin prawa. Opisane wyżej uchybienia pracy egzaminowanego dostrzeżone przez obie Komisje egzaminacyjne, uniemożliwiły wystawienie ocen pozytywnych.
W skardze do NSA Marek K. zarzucił :
- błędną wykładnię art. 36 (4) ust. 1 ustawy o radcach prawnych
- za dobrze rozwiązanie zadanie postawiono ocenę niedostateczną i należy się wyższy stopień
- naruszenie art. 36 (6) ustawy o radcach prawnych
- sąd nie ustalił prawidłowo stanu fatycznego
- sąd dowolnie ocenił dowody
- WSA nie uzasadnił dostatecznie swego orzeczenia
Naczelny Sąd Administracyjny nie zgodził się z tymi zarzutami i oddalił skargę. Według sądu II instancji WSA miał rację co do oceny końcowej egzaminu.
Wiedza niedostateczna
- Uzasadnienie wyroku sądu I instancji było wyczerpujące - powiedziała sędzia Joanna Sieńczyło-Chlabicz. - Komisja zauważyła, że Marek K. część zadań wykonał prawidłowo, a więc była obiektywna. Jednak aplikant powinien wykazać się większą wiedzą. Marek K. poprawnie rozwiązał zadanie z prawa cywilnego, apelacja byłaby przyjęta, lecz niewłaściwy zakres zaskarżenia naraziłby klienta na dodatkowe, niepotrzebne koszty opłaty sądowej.
NSA podkreślił, że aplikant w zadaniach egzaminacyjnych musi brać pod uwagę słuszny interes strony.
Sygnatura akt II GSK 3497/17, wyrok prawomocny z 5 listopada 2019 r.
