Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Starosta skierował kierowcę na badania lekarskie w celu stwierdzenia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania przez niego pojazdami.
Decyzję wydano wskutek wniosku prokuratora, do którego dołączono opinię sądowo – psychiatryczną dotyczącą kierowcy. Z opinii wynikało, iż u badanego stwierdzono osobowość z cechami zaburzeń w sferze emocjonalnej i społecznej.
Kierowca nie zgodził się z taką decyzją.
Wyjaśnił, iż opinia sądowo - psychiatryczna została sporządzona na potrzeby toczącego się przed sądem procesu, który nie dotyczył naruszania przez niego przepisów prawa o ruchu drogowym oraz przestępstw tzw. komunikacyjnych.
WSA uznał skarę kierowcy za zasadną.
Sąd podkreślił, iż w opinii biegli zgodnie stwierdzili, że kierowca nie jest chory psychicznie, ani upośledzony umysłowo.
Rozpoznano u badanego osobowość z cechami zaburzeń w sferze emocjonalnej i społecznej, czego wyrazem są trudności w zakresie wyrażania uczuć agresji i wrogości w dojrzały, społecznie przystosowany sposób, obniżenie zaufania do otoczenia, podejrzliwość, skłonność do somatyzacji.
Z opisu osobowości kierowcy nie wynika, by jego cechy, związane głównie z wyrażaniem uczuć powodowały zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Skierowanie na badanie lekarskie nie może być dodatkową represją lub szykaną stosowaną wobec osoby poddanej badaniom. Szczególnie, że sprawa, w której badania takie przeprowadzono nie dotyczy przestępstwa związanego z naruszeniem bezpieczeństwa w ruchu drogowym – zaakcentował WSA.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gdańsku z 18 czerwca 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 344/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.