Jedna z mieszkanek gminy wystąpiła do prezydenta miasta z wnioskiem o pomoc finansową w formie zasiłku celowego.
Prezydent odmówił kobiecie przyznania świadczenia.
Przyczyną była jej nieuzasadniona odmowa współdziałania z organami pomocowymi przy przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. W ocenie organów pomocy społecznej, kobieta świadomie uchylała się od współpracy z pracownikiem socjalnym w zakresie próby przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego.
Z kolei zdaniem wnioskodawczyni, to pracownik socjalny nie chciał z nią współpracować, a nie ona z nim. W związku z tym wniosła skargę do sądu administracyjnego.
WSA zwrócił uwagę, iż obowiązek współdziałania wnioskodawcy musi być dostosowany do konkretnej sytuacji i osoby.
Z akt sprawy wynika, że skarżąca jest osobą bezdomną.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
W ocenie sądu organy nie wykazały dlaczego kwestionują wiarygodność skarżącej w zakresie oświadczenia, że "śpi wszędzie i przebywa na ulicy", co jest przecież istotą bezdomności.
Zdaniem sądu nie sposób uznać, że brak wskazania przez skarżącą adresu pobytu uniemożliwia organowi prawidłowe ustalenie jej rzeczywistej sytuacji materialno-bytowej.
Gdyby przyjąć, iż brak podania adresu uniemożliwia przeprowadzenie wywiadu środowiskowego, z możliwości korzystania z pomocy społecznej wykluczone byłyby osoby bezdomne, które to przede wszystkim powinny być jej beneficjentami – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 5 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Kr 1333/16, nieprawomocny
