Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Gmina domagała się od wójta udostępnienia jej poświadczonej za zgodność z oryginałem kserokopii wniosku taryfowego. Wniosek był podstawą do ustalenia taryf na wodę i ścieki w gminie.
Wójt odmówił udostępnienia dokumentu, uznał bowiem, iż nie stanowi on informacji publicznej.
Zdaniem gminy wniosek taryfowy jako nośnik konkretnych informacji potwierdzających przestrzeganie procedury ustalania taryf, a więc dokument, którego gmina używa do zrealizowania powierzonych jej prawem zadań jest zbiorem informacji publicznej.
WSA przyznał rację gminie.
Sąd wyjaśnił, iż wniosek taryfowy zawiera alokację kosztów, będących podstawą do ustalenia obowiązujących stawek opłat za wodę.
Zbiorowe zaopatrzenie w wodę stanowi zadanie własne gminy i niewątpliwie jest sprawą publiczną.
W sprawie gmina jest jednocześnie przedsiębiorcą wodociągowym. W tej sytuacji, w ocenie sądu, nie może budzić wątpliwości, że wniosek taryfowy stanowi informację publiczną.
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Kielcach z 22 października 2014 r., sygn. akt II SAB/Ke 42/14, nieprawomocny