Jeden z mieszkańców wystąpił o udostępnienie mu skanów poleceń wyjazdów służbowych wystawionych na burmistrza oraz poleceń delegacji zagranicznych finansowanych ze środków gminy.
Burmistrz poinformował wnioskodawcę, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej.
Tłumaczył, iż polecenia służbowe bowiem są narzędziem pracodawcy w zakresie kierownictwa przy wykonywaniu pracy przez pracownika i wynikają z zasady podporządkowania pracownika. Jeżeli na skutek wykonywania poleceń służbowych dochodzi do nienależytego wykonywania zadań przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego przewidują odrębny tryb załatwiania tego rodzaju spraw.
WSA uznał, iż wnioskowane dane są informacją publiczną. Zdaniem sądu jest to bowiem rodzaj informacji o treści dokumentów, w tym w szczególności o dysponowaniu majątkiem i środkami publicznymi.
Sad podkreślił, iż wydatki przeznaczone na delegacje służbowe niewątpliwie należą do sfery wydatków publicznych.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Zgodnie zaś z brzmieniem art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.) jednostki samorządu terytorialnego tworzą sektor finansów publicznych.
W ustawie została uregulowana jedna z naczelnych zasad rządzących gospodarką środkami publicznymi, zasada jawności finansów publicznych.
Od tej zasady przewiduje się jedynie dwa wyjątki. Jawność może być wyłączona w stosunku do środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za informację niejawną na podstawie odrębnych przepisów lub jeżeli wynika to z umów międzynarodowych.
Zasada jawności gospodarki środkami publicznymi jest zatem zasadą, która musi być bezwzględnie przestrzegana przez każdą jednostkę dysponującą publicznymi środkami finansowymi.
Wydatkujący środki publiczne podlegają kontroli odpowiednich urzędów oraz kontroli ze strony samych obywateli.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Opolu z 15 lutego 2016 r., sygn. akt II SAB/Op 5/16, nieprawomocny
