Starosta udzielił spółce zezwolenia na przetwarzanie odpadów.
Po pewnym czasie spółka złożyła oświadczenie, że nie zamierza jednak realizować przedsięwzięcia. W związku z tym starosta, uwzględniając wniosek spółki, wygasił ostateczną decyzję zezwalającą na przetwarzanie odpadów.
Prokurator zażądał stwierdzenia nieważności decyzji starosty w sprawie udzielenia zezwolenia na przetwarzanie odpadów.
Spółka wniosła o umorzenie postępowania nieważnościowego z uwagi na wygaszenie decyzji i jej eliminację z obrotu prawnego.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
WSA rozpatrując sprawę uznał, iż wbrew zarzutom skargi, dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności decyzji, co do której orzeczono o jej wygaśnięciu na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 K.p.a.
Postępowanie o stwierdzenie nieważności dotyczące decyzji wygaszonej nie jest w takiej sytuacji bezprzedmiotowe.
Sąd wyjaśnił, iż decyzja zezwalająca w okresie między jej wydaniem a złożeniem wniosku o jej wygaszenie pozostawała w obrocie prawnym i wywoływała (lub mogła wywołać) skutki prawne. A jeśli tak, to postępowanie o stwierdzenie jej nieważności nie było bezprzedmiotowe odnośnie okresu między jej wydaniem a stwierdzeniem wygaśnięcia.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 18 października 2016 r., sygn. akt II SA/Bk 524/16, nieprawomocny
