Starosta cofnął uprawnienie diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów w związku z wyrokiem sądu karnego oraz przeprowadzoną kontrolą stacji potwierdzającą, iż mężczyzna w zamian za korzyści majątkowe dokonywał wypisów do dowodów rejestracyjnych pojazdów niezgodnie ze stanem faktycznym i obowiązującymi przepisami prawa.
Mężczyzna odwołał się od decyzji, jednak SKO utrzymało ją w mocy.
Diagnosta złożył skargę do sądu administracyjnego.
Tłumaczył, iż ukończył szkolenie i zdał egzaminy związane z wykonywaniem badań technicznych przed wejściem w życie obecnie obowiązujących zapisów ustawy, które jako nowy obowiązek wprowadziły, wymaganie zaliczenia egzaminu kwalifikacyjnego przed Dyrektorem TDT.
WSA uznał skargę za niezasadną.
W ocenie sądu, analiza kolejnych zmian wprowadzanych przez ustawodawcę w przepisach ustawowych i przepisach wykonawczych, dotyczących podmiotów upoważnionych do dokonywania badań technicznych pojazdów, prowadzi do wniosku, że zaświadczenie jakim legitymuje się skarżący nie jest zaświadczeniem potwierdzającym fakt odbycia szkolenia oraz zdania z wynikiem pozytywnym egzaminu kwalifikacyjnego, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.).
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Mężczyzna otrzymując w 1997 roku zaświadczenie o ukończeniu przeszkolenia w zakresie przeprowadzania badań technicznych pojazdów skarżący nie nabył żadnych uprawnień.
Załączone przez niego zaświadczenie potwierdza jedynie fakt ukończenia z wynikiem ogólnym pozytywnym przeszkolenia na poziomie podstawowym w zakresie przeprowadzania badań technicznych pojazdów i dawało w ówczesnym stanie prawnym, po spełnieniu innych jeszcze wymagań co do wykształcenia i praktyki, możliwość wykonywania czynności diagnosty.
Sąd wyjaśnił, iż aby skarżący mógł ponownie uzyskać uprawnienie diagnosty musi spełniać wszystkie warunki określone w ustawie i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu, obowiązujące w dacie wydania decyzji.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Łodzi z 17 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 1287/15, nieprawomocny
