Sprawa dotyczyła bezrobotnej, która wystąpiła do starosty z wnioskiem o zorganizowanie stażu i przyznanie jej prawa do stypendium.

Organ odmowił skierowania jej do odbycia stażu.

Kobieta poskarżyła się do sądu administracyjnego.

WSA uznał skargę za niezasadną.

Sąd wyjaśnił, iż celem stażu jest nabycie przez bezrobotnego doświadczenia zawodowego oraz umiejętności, które mają poprawić jego sytuację jako podmiotu poszukującego zatrudnienia na rynku pracy.

Nie można jednak traktować stażu jako swoistej formy stałego zatrudnienia.

Stosowanie form pomocy określonych w ustawie, w tym m.in. stażu, nie realizuje bowiem w żaden sposób postulatu pełnego i produktywnego zatrudnienia. Celem stażu jest rozwój zasobów ludzkich i zwiększenie mobilności na rynku pracy.
Brak jest również instrumentów prawnych po stronie samego bezrobotnego, zainteresowanego stażem, żądania - "wymuszenia" na organizatorze stażu jego zorganizowania.

Z art. 53 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz.U. z 2013r., poz. 674 ze zm.) wynika bowiem, że stosowanie działań określonych w tym przepisie nie ma charakteru obligatoryjnego, lecz pozostawione zostało tzw. uznaniu administracyjnemu.

Oznacza to, że nawet w przypadku spełnienia przesłanek wymienionych w ustawie, organ zatrudnienia nie ma obowiązku skierowania osoby bezrobotnej do obycia stażu.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Łodzi z 5 sierpnia 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 228/15, nieprawomocny