Spółka zaskarżyła rozstrzygnięcie Ministra Administracji i Cyfryzacji dotyczące oceny jej wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z budżetu Unii Europejskiej.


Sąd pierwszej instancji stwierdził, że przesłane wraz ze skargą akta sprawy zawierały braki formalne. W związku z tym zarządzeniem wezwano spółkę do przedłożenia sądowi prawidłowo sporządzonej dokumentacji załączonej do skargi w terminie 3 dni pod rygorem pozostawienia skargi bez rozpatrzenia. Wezwanie zostało doręczone za pośrednictwem poczty elektronicznej. Spółka nie usunęła wskazanych uchybień w terminie i w związku z tym sąd pierwszej instancji nie rozpatrzył skargi.
 

W odpowiedzi spółka zarzuciła, iż zarządzenie wzywające do uzupełnienia braków formalnych zostało doręczone jej w sposób nieprawidłowy, a znajdujący się w aktach sprawy dokument w postaci wydruku listu elektronicznego, nie stanowi potwierdzenia transmisji danych.
 

NSA rozpatrując sprawę przypomniał, iż zgodnie z art. 65 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) pismo może być doręczone za pośrednictwem telefaksu lub poczty elektronicznej. W takim wypadku dowodem doręczenia jest potwierdzenie transmisji danych. Sąd zwrócił uwagę, iż ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie precyzuje, co jest potwierdzeniem transmisji danych w przypadku wskazanego sposobu doręczania pism.


Brak jest definicji legalnej zwrotu "potwierdzenie transmisji danych". Nie ma on także jednoznacznej treści w języku prawniczym ani w języku potocznym. W tej sytuacji konieczne jest uruchomienie procedur interpretacyjnych na podstawie dyrektyw pozajęzykowych. Stosując dyrektywy celowościowe należało zatem ustalić znaczenie omawianego zwrotu (a w konsekwencji całej normy, której ten zwrot jest częścią) ze względu na cel, do którego osiągnięcia zmierza ustawodawca. Przede wszystkim podkreślić należy, że doręczenie stanowi czynność materialno-techniczną, która polega na zgodnym z przepisami umożliwieniu określonej osobie zapoznania się z treścią przeznaczonej dla niej korespondencji. Trzeba przy tym zauważyć, że z uwagi na znaczenie tej czynności dla toku postępowania sądowoadministracyjnego, doręczeń dokonuje się za pomocą instytucji spełniających określone prawem standardy (operator pocztowy w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe - Dz. U. z 2012 r., poz. 1529), bądź osób, które z uwagi na zatrudnienie w sądzie lub stosowne upoważnienie dają gwarancję prawidłowego doręczenia pisma.


Skoro do realizacji tego samego celu zmierza doręczenie w trybie art. 65 § 3 p.p.s.a., to i w tym przypadku środek służący do przekazania pisma określonej osobie musi być wiarygodny i dawać gwarancję, że pismo z sądu rzeczywiście dotarło do adresata. Wobec tego "potwierdzenie transmisji danych", o jakim mowa w art. 65 § 3 p.p.s.a. należy rozumieć jako dokument, z którego niezbicie wynika, że faks lub list elektroniczny zawierający odzwierciedlenie pisma sądowego zapisał się w pamięci faksu adresata, natomiast w przypadku doręczenia pocztą elektroniczną – że list elektroniczny został wyświetlony w programie pocztowym adresata. W praktyce takim dokumentem może być wydrukowany z faksu sądu raport potwierdzenia wysłania wiadomości, z którego będzie wynikać pozytywny wynik tej operacji/transmisji. Z kolei w przypadku doręczenia pisma za pomocą poczty elektronicznej, takim dokumentem może być wydrukowane ze skrzynki pocztowej nadawcy (na ogół pracownika sądu) automatyczne potwierdzenie wyświetlenia wiadomości w programie pocztowym adresata (o ile taka opcja potwierdzenia została wcześniej wybrana przez nadawcę). Nie może również budzić wątpliwości, że potwierdzeniem transmisji danych, o jakim mowa w art. 65 § 3 p.p.s.a. będzie również przesłany przez adresata faks lub list elektroniczny zawierający informację o otrzymaniu pisma sądowego wysłanego w omawianej formie.

NSA ustalił, iż wezwanie zawarte w zarządzeniu powinno zostać przesłane faksem. Ze znajdującej się w aktach sprawy notatki służbowej wynika natomiast, że faks w kancelarii pełnomocnika skarżącej był nieczynny i że pracownik tejże kancelarii poprosił o przesłanie żądania na adres internetowy. W aktach znajduje się także wydruk listu elektronicznego zawierającego treść zarządzenia. Zdaniem NSA sam wydruk listu elektronicznego nie stanowi jeszcze potwierdzenia transmisji danych. Nie ma bowiem pewności, czy wiadomość taka rzeczywiście została wyświetlona w programie pocztowym odbiorcy, a więc czy w ogóle miał on możliwość zapoznania się z treścią zarządzenia.

Na podstawie:
Postanowienie NSA z 24 kwietnia 2013 r., sygn. akt II GSK 504/13, prawomocne