Pisaliśmy o tym również:
Lokalizacja sieci infrastruktury technicznej na terenach leśnych stanowi naruszenie zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (P.II.0911/43/10)

 

Rozstrzygnięcie nadzorcze
 
z dnia 1 kwietnia 2010 r.
 
Wojewoda Podkarpacki
 
P.II.0911/43/10
 
1. Dopuszczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lokalizacji sieci infrastruktury technicznej oraz urządzeń infrastruktury technicznej w terenach leśnych stanowi istotne naruszenie art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, a tym samym zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

2. Niewłaściwe, a zarazem niezgodne z wymogami § 7 rozporządzenia z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164 poz. 1587), jest umieszczenie na rysunku planu informacji dotyczących jednostki projektowej, która wykonała projekt planu zagospodarowania przestrzennego. Stosownie bowiem do § 12 pkt 20 tego rozporządzenia informacja o składzie zespołu autorskiego projektu planu winna znajdować się w sporządzonej dokumentacji prac planistycznych, co stanowi nieistotne naruszenie prawa.
 
 
Sentencja
 
Na podstawie art. 85, 86 i 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142., poz. 1591 z późn. zm.) w związku z art. 15, art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80 poz. 717 z późn. zm.) * i art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121 poz. 1266 z późn. zm.)
STWIERDZAM NIEWAŻNOŚĆ
§ 6 ust. 1 pkt 2 oraz § 9 pkt 3 uchwały Rady Miejskiej w Głogowie Małopolskim Nr XLIX/458/2010 z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów złoża gazu ziemnego Kupno w tym zagospodarowanie odwiertu gazowego Kupno-4 z drogą dojazdową oraz gazociągów kopalnianych położonych w gminie Głogów Małopolski Województwo Podkarpackie
 
Uzasadnienie faktyczne
 
Uchwałą Nr XLIX/458/2010 z dnia 25 lutego 2010 r. Rada Miejska w Głogowie Małopolskim uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenów złoża gazu ziemnego Kupno położonych w gminie Głogów Małopolski.

Dokonując analizy przedmiotowej uchwały organ nadzoru stwierdził, że § 6 ust. 1 pkt 2 oraz § 9 pkt 3 ocenianej uchwały zostały podjęte z rażącym naruszeniem art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121 poz. 1266 z późn. zm.).

Zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 2 pkt 1 wyż. cyt. ustawy, ochrona gruntów leśnych polega na ograniczaniu przeznaczenia ich na cele nieleśne lub nierolnicze. W związku z powyższym zapis § 6 ust. 1 pkt 2 niniejszej uchwały dopuszczający lokalizację sieci infrastruktury technicznej oraz urządzeń infrastruktury technicznej w terenach leśnych stanowi istotne naruszenie art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, a tym samym zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Podobnie z rażącym naruszeniem wyż. cyt. przepisu został określony zapis § 9 pkt 3 przedmiotowej uchwały, w którym Rada Miejska w Głogowie Małopolskim dopuściła lokalizację urządzeń infrastruktury, w tym gazociągów kopalnianych, oznaczonych na rysunku planu symbolami GK. Z tych powodów organ nadzoru zmuszony jest stwierdzić nieważność zarówno § 6 ust. 1 pkt 2 jak i § 9 pkt 3 przedmiotowej uchwały jako sprzecznych z zasadami uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Ponadto organ nadzoru dokonując oceny niniejszej uchwały zauważył, że na rysunku planu na terenach rolniczych oznaczono informacyjnie zalesiania, co jest sprzeczne z ustalonym podstawowym przeznaczeniem tego terenu.

W następnej kolejności organ nadzoru stwierdził także, że niewłaściwe, a zarazem niezgodne z wymogami § 7 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164 poz. 1587), jest umieszczenie na rysunku planu informacji dotyczących jednostki projektowej, która wykonała projekt planu zagospodarowania przestrzennego. Stosownie bowiem do § 12 pkt 20 w/w rozporządzenia informacja o składzie zespołu autorskiego projektu planu winna znajdować się w sporządzonej dokumentacji prac planistycznych, co stanowi nieistotne naruszenie prawa.

W trakcie analizy niniejszej uchwały organ nadzoru zauważył również, że w § 4 ust. 1 pkt 3 została podana błędnie powierzchnia terenów lasów, które na rysunku planu zostały oznaczone symbolem ZL tj. 6 2570 ha zamiast 6. 2570 ha. Identyczny błąd pisarski został popełniony w § 4 ust. 1 pkt 4 uchwały, w którym została podana powierzchnia terenów rolniczych oznaczona na rysunku planu symbolami R, o powierzchni 2 4600 ha, zamiast 2. 4600 ha. Podobnie w § 9 ocenianej uchwały została podana w sposób nieprawidłowy powierzchnia 53900 ha dla terenów leśnych oznaczonych na rysunku planu symbolami 2. ZL, zamiast powierzchnia 5.3900 ha.

Mając na uwadze te uchybienia należy stwierdzić, że zachodzi konieczność sprostowania przez organ gminy oczywistych omyłek pisarskich, jakie wkradły się do planu zagospodarowania przestrzennego przy zapisywaniu powierzchni poszczególnych terenów w celu opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego prawidłowego tekstu uchwały podjętej na sesji rady.

Dodatkowo organ nadzoru zaznacza, że w treści przedmiotowej uchwały nie zostały określone integralne części zgodnie z wymogami określonymi w § 3 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164 poz. 1587), co stanowi również uchybienie zasad opracowywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W tym miejscu wymaga podkreślenia, że kwestionowana uchwała jest aktem prawa miejscowego, który to podlega szczególnym rygorom prawnym, ponieważ jego regulacje dotyczą różnych podmiotów, a w związku z tym zapisy takiej uchwały winny być zgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa oraz z zasadami sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 28 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym naruszenie zasad studium lub planu miejscowego, istotne naruszenie trybu ich sporządzania, a także naruszenie właściwości organów w tym zakresie, powodują nieważność uchwały rady gminy w całości lub w części. Wobec wagi wskazanych wyżej naruszeń przepisów prawa, stwierdzenie w części nieważności przedmiotowej uchwały tj. wyłącznie § 6 ust. 1 pkt 2 jak i § 9 pkt 3 jest całkowicie uzasadnione i konieczne.

Na rozstrzygnięcie nadzorcze przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4A za pośrednictwem Wojewody Podkarpackiego w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia.