Jeden z mieszkańców gminy zwrócił się do prezydenta miasta o przyznanie mu pomocy finansowej w formie zasiłku okresowego.
Prezydent odmówił przyznania pomocy.
Tłumaczył to faktem, że wnioskodawca nie dotrzymał postanowień zawartych w zawartym wcześniej kontrakcie socjalnym, w szczególności nie podjął terapii mającej na celu wyjście z problemu alkoholowego.
Mieszkaniec wniósł skargę do sądu administracyjnego.
NSA przypomniał, iż obowiązkiem osób korzystających z pomocy społecznej jest współdziałanie w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej, a kontrakt socjalny jest jednym z instrumentów pracy socjalnej.
W ocenie NSA brak współpracy skarżącego z organem społecznym należało utożsamić z niewywiązaniem się postanowień kontraktu, co dawało podstawę do odmowy przyznania świadczeń.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Sąd wyjaśnił, iż osoby dotknięte problemem alkoholowym mogą być objęte pomocą społeczną, niemniej od osób tych również wymaga się aktywności w dążeniu do poprawy sytuacji bytowej i materialnej.
Z wnioskodawcą zawarto kontrakt socjalny zobowiązujący go do określonego zachowania, którego celem było przezwyciężenie nałogu. Stworzono mu warunki do podjęcia leczenia, jednak nie wykazał on żadnej inicjatywy w tym kierunku.
Każda osoba ma obowiązek pełnego wykorzystania własnych uprawnień, zasobów i możliwości w celu pokonania trudnej sytuacji życiowej, a jeżeli nie wykonuje takiego obowiązku, to nie występuje podstawowa przesłanka udzielenia takiej osobie pomocy ze środków publicznych – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok NSA z 2 września 2016 r., sygn. akt I OSK 2902/14, prawomocny
