Prezydent miasta st. Warszawy odmówiła 17 września 2014 r. dwóm braciom Tadeuszowi B. i Jerzemu M. przyznania i wypłaty odszkodowania za wywłaszczenie. Powodem było przekroczenie terminu ustawowego na złożenie wniosku i błąd w dowodzie osobistym.

Wywłaszczenie bez odszkodowania
Wywłaszczenie dotyczyło fragmentu nieruchomości położonej w Warszawie-Imielin przy ul. Postułki.
Nastąpiło w 1998 roku z powodu budowy drogi publicznej, na mocy art. 73 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Stanowi on, że nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne,  1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.
Odszkodowanie, wypłaca  gmina - w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi, albo - Skarb Państwa - w odniesieniu do pozostałych dróg. Odszkodowanie jest ustalane i wypłacane na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r.
Wnioskodawcy Tadeusz i Jerzy złożyli stosowne pisma w ratuszu przed tą datą końcową.

Uchylenie decyzji prezydent stolicy
Wojewoda mazowiecki uchylił decyzję prezydent Warszawy i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, gdyż uznał, że naruszyła ona przepisy ustawy. Ponadto stwierdził, że całe postępowanie ratusza oparło się o zakwestionowanie imienia matki wnioskodawców - Lucyna Łucja. Gdy tymczasem w dowodzie było tylko jedno imię - Łucja. Po ośmiu latach ustalono też, że obaj uczestnicy postępowania byli braćmi. Nie sporządzono natomiast wyceny nieruchomości i nie określono wysokości odszkodowania.
Prezydent Warszawy złożyła skargę na decyzję wojewody mazowieckiego o
WSA w Warszawie oddalił 18 maja br. skargę prezydent Warszawy. Sędzia Anita Wielopolska-Fonfara stwierdziła, że wojewoda słusznie zakwestionował decyzję ratusza, gdyż żadne postępowanie nie zostało przeprowadzone.
Urzędnicy ratusza znaleźli pretekst w postaci braku dwóch imion matki wnioskodawców, aby wydać decyzję odmowną.

Sygnatura IV SA/Wa 384/14, wyrok WSA z 18 maja 2015 r.

 

  Rok wydania: 2011
  Renata Alicja Strachowska
  Ustawa o drogach publicznych. Komentarz