Skarga została wniesiona do Trybunału przez austriacką organizację pozarządową. Jej celem jest promowanie kwestii upaństwowienia gruntów leśnych i rolnych z przeznaczeniem na cele publiczne oraz opiniowanie aktów prawnych przyjmowanych w tej mierze. Skarżąca zwróciła się do organu samorządowego odpowiedzialnego za politykę leśną i rolną w Tyrolu o udostępnienie informacji o decyzjach wydanych w latach 2000-2005 r. w formie zanonimizowanej. Skarżąca NGO chciała nawet pokryć koszty przygotowania materiałów - bezskutecznie. Organ uznał, że przygotowanie tych informacji kosztowałoby zbyt dużo czasu i wysiłku, co kolidowałoby z wykonywanymi przez niego zadaniami. Poza tym organ twierdził, że chroni w ten sposób interes osób trzecich, czyli nabywców nieruchomości gruntowych.
Trybunał uznał, iż taki stan rzeczy stanowił naruszenie prawa do otrzymywania informacji, który stanowi aspekt wolności wyrażania opinii chronionej w art. 10 Konwencji o prawach człowieka. Skarżące stowarzyszenie żądało dostępu do informacji dotyczących interesu publicznego, podczas gdy organ państwowy zasłaniał się interesem w postaci ochrony praw innych osób. Trybunał nie uznał tychże argumentów. Skarżąca NGO wnosiła o dostęp do informacji zanonimizowanych i chciała pokryć koszt ich przygotowania. Tymczasem odmowa udostępnienia informacji przez organ była absolutna i bezwarunkowa.
Organ twierdził także, że przygotowanie żądanych informacji byłoby tak czasochłonne i tak pracochłonne, że zdezorganizowałoby pracę całego urzędu. Trybunał zupełnie nie znalazł zrozumienia dla tego rodzaju argumentacji: skoro organ rozstrzygał spory dotyczące praw cywilnych, to powinien publikować w jakiejś formie wyniki swej pracy, na przykład w elektronicznej bazie danych. Wskazane powody podane przez władze austriackie zostały uznane przez Trybunał za ważne, lecz niewystarczające. Lwia część trudności, których powstanie organ przewidywał i których chciał uniknąć, wynikała z dokonanego przez ten organ wyboru, by nie publikować żadnych danych na temat swych rozstrzygnięć. Nie można przerzucać konsekwencji samodzielnie dokonanego wyboru na inne podmioty. Miało zatem miejsce naruszenie art. 10 Konwencji.
Jakkolwiek nie jest zadaniem Trybunału wskazywanie szczegółowych sposobów i zakresu udzielania informacji publicznej przez organy danego państwa, to sytuacja, w której dostęp do takiej informacji zostaje zupełnie zablokowany - jest nieproporcjonalna do uzasadnionego prawnie celu, który blokada ta ma realizować. W omawianej sprawie organ z własnej inicjatywy wprowadził zupełny monopol na informacje dotyczące wydawanych przezeń zadań administracyjnych, a tym samym uniemożliwił skarżącej organizacji prowadzenie badań dotyczących prognozy wzrostu deforestacji regionu i wzrostu liczby prywatnych domków jednorodzinnych na dawnych obszarach leśnych. Skarżąca NGO nie mogła zatem realizować swych celów ani brać udziału w procesie opiniodawczym dotyczącym zmian regulacji prawnych w zakresie prawa własności. Tym samym miało miejsce naruszenie art. 10 Konwencji ze względu na nieproporcjonalność ograniczenia do celu, jaki miało ono realizować.
Tak wynika z wyroku Trybunału z 28 listopada 2013 r. w sprawie nr 39534/07, Österreichische Vereinigung zur Erhaltung, Stärkung und Schaffung eines wirtschaftlich gesunden land und forstwirtschaftlichen Grundbesitzes przeciwko Austrii.