Sprawa dwóch spółek odbiła się szeroki echem w mediach. Spółkami Royal i K.U.K. zajął się prokurator, gdy okazało się, że nie odprowadzają one składek do ZUS i nie płacą podatków.
Umowy o świadczenie usług
Z żądaniem ustalenia istnienia stosunku pracy wystąpiła szwaczka Jadwiga K. przeciwko przedsiębiorstwu odzieżowemu, które prowadziła Bożena Z. z mężem. Występując z powództwem powołała się na art. 189 kpc i art. 22 kp. Twierdziła, iż stosunek pracy łączy ją nadal ze stroną pozwaną.
W przedsiębiorstwie pracowała od 2009 r. i w 2012 r. , spółka Royal przejęła 165 pracowników firmy odzieżowej Bożeny Z. na podstawie art. 23 (1) kp. Bożena Z. twierdziła, że poprzez umowę outsorcingu pracowniczego chciała zmniejszyć koszty zatrudniania. W umowie napisano, że jest to kompleksowa usługa świadczona przez pozwaną na rzecz Royal, która nieodpłatnie przekazuje sprzęt i pomieszczenie kontrahentowi. Zadania pozostały te same. Część kosztów miała pokrywać spółka Royal.
Tymczasem kolejna umowa podpisana w kilka miesięcy później stanowiła, że spółka Royal przekazała pracowników spółce K.U.K. Była to umowa o świadczenie usług między spółkami. O tych zmianach powódkę nie poinformowano. Jadwiga K. mimo przejścia do nowego pracodawcy wykonywała w okresie od 1 czerwca 2012 r. do 31 listopada 2013 r. nadal tę samą pracę na tych samych maszynach i w tych samych pomieszczeniach. Wypowiedziała umowę, gdy spółka przestała jej płacić wynagrodzenie. Powódka od czerwca 2013 r. przebywała na urlopie macierzyński i wychowawczym. Otrzymywała jednak zasiłek. Powódka chciała wrócić do pracy po urlopie wychowawczym, ale nie została przyjęta.
Zadania te same, ale konto bankowe inne
Sąd I instancji orzekł, że nie doszło do zmiany pracodawcy na podstawie art.23 (1) kp. Jeśli nawet w pewnym okresie przejęto pracowników przez spółki Royal i K.U.K. , to po wypowiedzeniu przez szwaczki umowy na podstawie art. 58 par.1 kp. wróciły ona do zakładu odzieżowego Bożeny Z. Sąd uwzględnił więc powództwo Jadwigi K.
Apelację od wyroku złożyła pozwana. Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych 10 września 2015 r. orzekł, że outsorcing pracowników był pozorny i apelację oddalił. Spółki, które miały przejąć personel nie płaciły składek do ZUS i w ciągu kilku miesięcy powstały zaległości sięgające 13 mln zł
Skargę kasacyjną złożyła pozwana Bożena Z. , która poniosła ogromne straty. Powoływała się na Dyrektywę Rady z 31 marca 2001 r. , Konstytucje RP oraz art.10 Traktatu o ustanowieniu UE. Sąd Najwyższy jednak oddalił.
Nie doszło do outsorcingu
SN jednoznacznie stwierdził, że pracodawcą powódki była Bożena Z. Cechy charakterystyczne dla stosunku pracy łączące podmioty stosunku pracy zostały wypełnione. - Powódka świadczyła pracę podporządkowaną na rzecz dotychczasowego pracodawcy - powiedział sędzia sprawozdawca Marek Procek. - Jeżeli nie ma zmiany podmiotu stosunku pracy, to nie mamy do czynienia ze zmianą pracodawcy, według kodeksu pracy. Powódka jest w dalszym ciągu pracownikiem strony pozwanej, łączy ją trwała wieź, otrzymuje polecenia w tym samym miejscu, za tym samym wynagrodzeniem, lecz ktoś inny wypłaca jej wynagrodzenie - dodał sędzia.
Pozwana nie może powoływać się na przepis dyrektywy Rady Europy 2001/23 z 21 marca 2001 r., gdyż dotyczy ona tylko podmiotów publicznych - podkreślił SN.
Jednostka musi utracić tożsamość
Sąd Najwyższy zajmował się outsorcingiem pracowniczym kilka razy, choćby w wyroku z 13 marca 2014 r. , w wyroku z 27 stycznia 2016 r. ( I PK 21/15) i w postanowieniu z 19 września 2016 r. ( I PK 302/15). SN wskazał wówczas, że o przejściu zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę decyduje ustalenie, czy jednostka gospodarcza zachowała tożsamość. A w szczególności zależy od tego, czy działanie jednostki opiera się na pracy ludzkiej, czy na składnikach majątkowych, czy nowy pracodawca przejął decydującą o zachowaniu tożsamości część majątku lub pracowników.
O przejściu pracowników do nowego zakładu decydują nie tylko zadania lecz przejęcie maszyn i urządzeń, założenia technologiczno-organizacyjne. A w omawianej sprawie - nie doszło do przejęcia maszyn, nie zmieniły się zadania, nadal szyto odzież specjalistyczną w dotychczasowych pomieszczeniach na podstawie tej samej technologii - podkreślił sąd. - A zatem przejęcie nei spełniało warunków outsorcingu pracowniczego, usprawiedliwiającego zastosowanie art. 23 ((1) kp
Sygnatura akt I PK 72/16. wyrok SN z 8 lutego 2017 r.
