Z uwagi na nie zawsze zadowalający sposób świadczenia usług przez operatora publicznego, jak również wysokie koszty tych usług, służby doręczeniowe utworzone w sądach częściowo przejmą zadania operatora publicznego oraz innych operatorów pocztowych w rozumieniu ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159 z późn. zm.), działających na terenie kraju.
Projekt przewiduje tworzenie sądowych służb doręczeniowych w poszczególnych sądach pod warunkiem posiadania w budżecie jednostki środków na pokrycie kosztów z tym związanych. Racjonalizacja kosztów wymagać będzie przedstawienia we wnioskach prezesów, o których mowa w art. 131 § 3 k.p.c., analizy ekonomicznej efektywności doręczeń pism sądowych. Informacje te pozwolą na bardziej wiarygodną ocenę niezbędnych wydatków związanych z utworzeniem służby doręczeniowej przy porównaniu z kosztami ponoszonymi na rzecz usług świadczonych przede wszystkim przez operatora publicznego, a także realne planowanie wydatków budżetowych w sądach podejmujących inicjatywę organizacji doręczeń przez własne służby.
Zakłada się, że sądowa służba doręczeniowa tworzona będzie z pracowników sądowych zatrudnianych na etatach doręczycieli, jak również pracowników zatrudnionych na innych stanowiskach, dla których doręczanie pism sądowych stanowić będzie dodatkowe czynności poza godzinami pracy, o ile wyrażą na to zgodę. W tym celu, prezes sądu będzie zawierał z pracownikiem umowę cywilnoprawną na wykonywanie czynności doręczyciela. Rozwiązanie takie umożliwi pozyskanie większej liczby osób niezbędnych do zapewnienia sprawnego doręczania pism sądowych na określonym obszarze działania, bez konieczności znacznego wzrostu zatrudnienia, a w związku z tym powstania kosztów.
W celu ograniczenia kosztów tworzenia służb doręczeniowych, a ponadto w celu właściwego wykorzystania potencjału służb doręczeniowych, w projekcie dopuszcza się możliwość dokonywania doręczeń pism innych sądów przez doręczycieli zatrudnionych w jednym z sądów funkcjonujących w tej samej miejscowości bądź aglomeracji (np. śląska, gdańska), jeżeli właściwe organy podpiszą porozumienie.
Dla zapewnienia jak największego stopnia skuteczności doręczeń sądowej służby doręczeniowej, wprowadza się możliwość pracy zmianowej.
W związku z tym, że zarówno urzędnicy, jak i inni pracownicy sądów nie są wyposażeni w legitymacje pracownicze, w projekcie przewiduje się ustanowienie identyfikatorów dla doręczycieli wydawanych przez prezesów sądów, które będą jedynym dokumentem potwierdzającym ich tożsamość jako doręczycieli sądowej służby doręczeniowej oraz dane instytucji – nazwę sądu i jego siedzibę - przez nich reprezentowanej w czasie pełnienia czynności.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line