W sprawach nieruchomości warszawskich związanych z dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy [(Dz. U. 1945 nr 50 poz. 275), dalej jako „dekret”] szkoda dawnych właścicieli lub ich następców prawnych wynika niekiedy z zaniechania w rozpoznaniu - złożonego w trybie art. 7 ust. 2 dekretu - wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej. Szkoda wiąże się wówczas z tym, że na skutek powstałych w okresie zwłoki w rozpoznaniu wniosku dekretowego zdarzeń faktycznych lub prawnych, organ rozpoznający wniosek dekretowy zobowiązany był wydać odmowną decyzję dekretową, do czego by nie doszło, gdyby wniosek dekretowy został rozpoznany bez zbędnej zwłoki.

Obowiązek rozpatrzenia wniosku dekretowego od dnia wejścia w życie dekretu, tj. od dnia 21 listopada 1945 r., do dnia 12 kwietnia 1950 r. spoczywał na gminie m. st. Warszawy. W dniu 13 kwietnia 1950 r., wobec likwidacji związków samorządu terytorialnego, obowiązek ten przeszedł na Skarb Państwa. Z kolei w dniu 27 maja 1990 r., tj. w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. 1990 nr 32 poz. 191), obowiązek ten przeszedł na miasto stołeczne Warszawę.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 2006 r., I CSK 222/06, LEX nr 421407; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 marca 2010 r., III CZP 129/09, LEX nr 583849), termin przedawnienia roszczeń odszkodowawczych za zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej należy liczyć od momentu jego ustania. Na tle takiego poglądu Sąd Apelacyjny w Warszawie prezentuje różne stanowiska co do tego, od kiedy należy liczyć 10-letni termin przedawnienia roszczeń odszkodowawczych względem Skarbu Państwa za nierozpoznanie wniosku dekretowego pomiędzy 13 kwietnia 1950 r. i 26 maja 1990 r., jeżeli stan zaniechania był kontynuowany przez m. st. Warszawę.
Krzysztof Wiktor i Radosław Wiśniewski w linii orzeczniczej pt. Początek biegu terminu przedawnienia roszczeń odszkodowawczych przeciwko Skarbowi Państwa z tytułu zaniechania w rozpoznaniu do dnia 27 maja 1990 r. wniosku dekretowego złożonego w trybie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r., w sytuacji, gdy owe zaniechanie trwało nadal po dniu 27 maja 1990 r., nie tylko definiują istniejące poglądy orzecznicze w ramach omawianego zagadnienia, ale również przytaczają fragmenty orzeczeń na ich poparcie oraz wskazują czy któryś z prezentowanych poglądów ma status dominującego w judykaturze.

Powyższa analiza orzecznictwa oraz inne publikacje omawiające zagadnienia wzbudzające wątpliwości interpretacyjne znajdują się w Systemie LEX.
LEX Linie Orzecznicze to baza autorskich opracowań stanowiących pogłębioną analizę orzecznictwa. Linie orzecznicze to aktualizowane dokumenty, których zadaniem jest prezentacja, w usystematyzowany sposób, istniejących (najczęściej różnych) poglądów interpretacyjnych organów orzeczniczych (organów administracji oraz sądów) w kontekście określonego zagadnienia prawnego.

Zobacz więcej: http://www.produkty.lex.pl/linie-orzecznicze>>