Prezydent podpisał ustawę z 21 czerwca 2013 r. o ratyfikacji polsko-amerykańskiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie 13 lutego 2013 r.
Konwencja ta, ma zastosowanie do osób fizycznych i osób prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce, w USA lub w obu państwach, oparta jest na aktualnej wersji Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku i zastąpi obowiązującą dotychczas umowę z 1974 roku.
Na wniosek strony amerykańskiej wprowadzono do niej przepis, który przyznaje każdemu z państw prawo do opodatkowania dochodów byłych obywateli lub osób długo zamieszkujących dany kraj – w odniesieniu do dochodów uzyskanych w tym państwie, również w okresie 10 lat po zmianie miejsca zamieszkania lub utracie obywatelstwa.
Umowa reguluje kwestie opodatkowania różnych dochodów od osób prawnych i fizycznych, takich np. jak odsetki, należności licencyjne, zyski ze sprzedaży majątku, dywidendy, emerytury, alimenty, renty itp. W miejsce dotychczasowego zwolnienia z podatku za uzyskane odsetki, wprowadzona zostaje stawka podatkowa 5 proc., podobnie jak w odniesieniu do należności licencyjnych (poprzednio było to 10 proc.).
Wynagrodzenia pracowników najemnych mających miejsce zamieszkania w jednym państwie a zatrudnionych w drugim, mogą być w nim opodatkowane, jeśli pobyt w tym państwie trwa dłużej niż 183 dni w każdym 12 miesięcznym okresie w danym roku podatkowym. Osobno uregulowane jest opodatkowanie wynagrodzeń dyrektorów, artystów, sportowców. Co do zasady, emerytury, ubezpieczenia społeczne, renty kapitałowe, alimenty i świadczenia na rzecz dzieci, będą opodatkowane w państwie rezydencji danej osoby, z przewidzianymi w konwencji wyjątkami. Emerytury i renty pochodzące z państwowego systemu zabezpieczeń społecznych podlegać będą opodatkowaniu jedynie w państwie, w którym są wypłacane. Konwencja ustala tez zasady opodatkowania świadczeń innych niż wynagrodzenie za pracę a otrzymywanych przez studentów, uczniów i praktykantów.
Dla rezydentów obu umawiających się stron wprowadzona zostaje metoda wyłączenia z progresją, jako właściwa dla unikania podwójnego opodatkowania. Oznacza ona, że dochód osiągnięty za granicą jest zwolniony z podatku w kraju rezydencji podatkowej, natomiast jest brany pod uwagę przy obliczaniu stawki podatkowej, wedle której podatnik będzie zobowiązany rozliczyć podatek od dochodów uzyskanych w kraju rezydencji podatkowej. Dla dochodów od dywidend, odsetek, należności licencyjnych , zysków majątkowych i innych dochodów – Polska będzie stosowała metodę zaliczenia proporcjonalnego. Polega ona na tym, iż podatek zapłacony od dochodu osiągniętego za granicą jest zaliczany na poczet podatku należnego w kraju rezydencji podatkowej, obliczonego od całości dochodów w takiej proporcji, w jakiej dochód ze źródeł zagranicznych pozostaje w stosunku do całości dochodu podatnika. Do tej pory Polska stosowała tę metodę dla wszystkich kategorii dochodów.
Obywatel USA podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w USA, bez względu na jego rezydencję podatkową. Konwencja zawiera przepisy zapewniające eliminację potencjalnego podwójnego opodatkowania obywateli amerykańskich będących jednocześnie rezydentami podatkowymi Polski. Zawiera także postanowienia dotyczące opodatkowania członków misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych, zachowując ich przywileje na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.
Zgodnie z obowiązującą treścią Modelowej Konwencji OECD, przewidziana została pełna klauzula wymiany informacji między stronami umowy.
Opracowanie: Jolanta Mazur, RPE WKP
Źródło: www.prezydent.pl, stan z dnia 7 sierpnia 2013 r.