Według MSWiA definicja „informacji handlowej” w obecnym brzmieniu (art. 2 pkt 2 u.ś.u.d.e.) budzi wiele wątpliwości interpretacyjnych wśród partnerów społecznych. W trakcie konsultacji z zainteresowanymi podmiotami zwrócono uwagę między innymi na taki element definicji jak „wizerunek przedsiębiorcy”, któremu próbuje się przypisać znaczenie inne, niż przyjęte w polskim prawie. Taki sam pogląd prezentuje Xawery Konarski w Komentarzu do ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Warszawa 2004, s. 55), który za niezgrabność językową popełnioną przez polskiego ustawodawcę uznał wprowadzenie w definicji informacji handlowej pojęcia „wizerunek”, mającego na gruncie prawa polskiego inne znaczenie (por. np. przepisy prawa autorskiego lub przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące ochrony dóbr osobistych).
Zadaniem MSWiA, według prawa autorskiego użyty w art. 81 termin "wizerunek" oznacza wytwór niematerialny, który za pomocą środków plastycznych przedstawia rozpoznawalną podobiznę danej osoby (lub danych osób). Obok klasycznych portretów malarskich są to także fotografie i karykatury. Proponuje się zatem przebudowę definicji "informacji handlowej” w ten sposób, że w pojęciu „wizerunek przedsiębiorcy” skreśla się słowo wizerunek, a także zastępuje się zwrot „osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach” zwrotem „osoby wykonującej zawód regulowany”, z jednoczesnym wprowadzeniem w słowniczku definicji „zawodu regulowanego”. Ponadto doprecyzowuje się definicję poprzez wskazanie informacji, które nie stanowią „informacji handlowej”, w ślad za art. 2 lit. f dyrektywy 2000/31/WE. Mając powyższe na uwadze w projekcie proponuje się by informację handlową stanowiła każda informacja przeznaczona bezpośrednio lub pośrednio do promowania towarów, usług lub przedsiębiorcy lub osoby wykonującej zawód regulowany, z wyłączeniem informacji umożliwiających bezpośredni dostęp do działalności przedsiębiorstwa, organizacji lub osoby, w szczególności nazwa domeny lub adres poczty elektronicznej lub informacji odnoszących się do towarów, usług lub przedsiębiorcy, organizacji lub osoby, opracowane w sposób niezależny, w szczególności, jeżeli są one udzielane bez wzajemnych świadczeń finansowych.
Ponadto wprowadza się zmianę porządkową w definicji systemu teleinformatycznego (art. 2 pkt 3 u.ś.u.d.e.), polegającą na zastąpieniu zwrotu: „urządzenia końcowego” w rozumieniu ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjnej (Dz. U. Nr 73, poz. 852, z 2001 r. Nr 122, 7 poz. 1321 i Nr 154, poz. 1800 i 1802 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 74, poz. 676), zwrotem „ telekomunikacyjnego urządzenia końcowego” w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.). Ustawa Prawo telekomunikacyjne określa wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe, w tym zawiera omawianą definicję.
MSWiA poinformowało, że projektowana ustawa zmienia aktualne brzmienie definicji „usługi świadczonej drogą elektroniczną”, w ten sposób, że będzie wskazywała także na jej odpłatny charakter. Wskazany element został zawarty w definicji „usługi społeczeństwa informacyjnego” określonej w dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, do której nawiązuje art. 2 ust. 1 dyrektywy 2000/31/WE. Według stanowiska MSWiA, ponadto proponowana zmiana byłaby spójna z definicją „usługodawcy” (art. 2 pkt 6 u.ś.u.d.e.), zgodnie z którą jest nim każdy podmiot, który chociażby ubocznie prowadził działalność zarobkową lub zawodową. W związku z powyższym świadczenie usługi drogą elektroniczną powinno stanowić wykonanie usługi bez jednoczesnej obecności stron (na odległość), w szczególności za wynagrodzeniem, poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową, i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.
W projekcie wprowadza się również nową definicję: „zawodu regulowanego” w związku z koniecznością uzupełnienia wdrożenia do krajowego porządku prawnego postanowień dyrektywy 2000/31/WE w zakresie zagadnień dotyczących dopuszczalności reklamy internetowej w stosunku do tzw. zawodów regulowanych. Proponuje się, by definicja zawodu regulowanego odwoływała się do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 63, poz. 394).
Zadaniem MSWiA, według prawa autorskiego użyty w art. 81 termin "wizerunek" oznacza wytwór niematerialny, który za pomocą środków plastycznych przedstawia rozpoznawalną podobiznę danej osoby (lub danych osób). Obok klasycznych portretów malarskich są to także fotografie i karykatury. Proponuje się zatem przebudowę definicji "informacji handlowej” w ten sposób, że w pojęciu „wizerunek przedsiębiorcy” skreśla się słowo wizerunek, a także zastępuje się zwrot „osoby wykonującej zawód, której prawo do wykonywania zawodu jest uzależnione od spełnienia wymagań określonych w odrębnych ustawach” zwrotem „osoby wykonującej zawód regulowany”, z jednoczesnym wprowadzeniem w słowniczku definicji „zawodu regulowanego”. Ponadto doprecyzowuje się definicję poprzez wskazanie informacji, które nie stanowią „informacji handlowej”, w ślad za art. 2 lit. f dyrektywy 2000/31/WE. Mając powyższe na uwadze w projekcie proponuje się by informację handlową stanowiła każda informacja przeznaczona bezpośrednio lub pośrednio do promowania towarów, usług lub przedsiębiorcy lub osoby wykonującej zawód regulowany, z wyłączeniem informacji umożliwiających bezpośredni dostęp do działalności przedsiębiorstwa, organizacji lub osoby, w szczególności nazwa domeny lub adres poczty elektronicznej lub informacji odnoszących się do towarów, usług lub przedsiębiorcy, organizacji lub osoby, opracowane w sposób niezależny, w szczególności, jeżeli są one udzielane bez wzajemnych świadczeń finansowych.
Ponadto wprowadza się zmianę porządkową w definicji systemu teleinformatycznego (art. 2 pkt 3 u.ś.u.d.e.), polegającą na zastąpieniu zwrotu: „urządzenia końcowego” w rozumieniu ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjnej (Dz. U. Nr 73, poz. 852, z 2001 r. Nr 122, 7 poz. 1321 i Nr 154, poz. 1800 i 1802 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 74, poz. 676), zwrotem „ telekomunikacyjnego urządzenia końcowego” w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.). Ustawa Prawo telekomunikacyjne określa wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe, w tym zawiera omawianą definicję.
MSWiA poinformowało, że projektowana ustawa zmienia aktualne brzmienie definicji „usługi świadczonej drogą elektroniczną”, w ten sposób, że będzie wskazywała także na jej odpłatny charakter. Wskazany element został zawarty w definicji „usługi społeczeństwa informacyjnego” określonej w dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, do której nawiązuje art. 2 ust. 1 dyrektywy 2000/31/WE. Według stanowiska MSWiA, ponadto proponowana zmiana byłaby spójna z definicją „usługodawcy” (art. 2 pkt 6 u.ś.u.d.e.), zgodnie z którą jest nim każdy podmiot, który chociażby ubocznie prowadził działalność zarobkową lub zawodową. W związku z powyższym świadczenie usługi drogą elektroniczną powinno stanowić wykonanie usługi bez jednoczesnej obecności stron (na odległość), w szczególności za wynagrodzeniem, poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową, i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.
W projekcie wprowadza się również nową definicję: „zawodu regulowanego” w związku z koniecznością uzupełnienia wdrożenia do krajowego porządku prawnego postanowień dyrektywy 2000/31/WE w zakresie zagadnień dotyczących dopuszczalności reklamy internetowej w stosunku do tzw. zawodów regulowanych. Proponuje się, by definicja zawodu regulowanego odwoływała się do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 63, poz. 394).