I Prezes SN: zmiany w ustawie o ustroju sądów nie były z nami konsultowane

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego Stanisław Dąbrowski przesłał do Sejmu uwagi do rządowego projektu nowelizacji ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw. Niezależnie jednak od konkretnych uwag do rozwiązań proponowanych w samym projekcie, szef SN stwierdza jednoznacznie, że nie był on z Sądem Najwyższym konsultowany. Oświadczenie sędziego Stanisława Dąbrowskiego stoi w sprzeczności z opublikowanym niedawno komunikatem Ministerstwa Sprawiedliwości, w którym podano, że projekt ustawy był konsultowany ze środowiskiem sędziowskim oraz najważniejszymi instytucjami wymiaru sprawiedliwości.

Projekt ustawy — wbrew informacji w jego uzasadnieniu, a także treści komunikatu prasowego Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 12 stycznia 2011 r. — nie był przedstawiony Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego do zaopiniowania - czytamy w oświadczeniu I prezesa SN. - W związku z oświadczeniami MS należy wyjaśnić, że co prawda do SN wpłynęły pisma ministra: z dnia 20 maja 2009 r. oraz z dnia 13 października 2009 r., znak DK-I-023/09, na które udzielono odpowiedzi, niemniej jednak nie stanowiły one bynajmniej wniosku o zaopiniowanie projektu w trybie art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052 z późn. zm.) - dodaje Stanisław Dąbrowski. Szef SN przypomina, że zgodnie z art. 118 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, inicjatywa ustawodawcza przysługuje m.in. Radzie Ministrów, tzn. organowi władzy publicznej, który — zgodnie z przepisami Konstytucji (art. 146 i nast.), a także niższej rangi — działa kolegialnie. W przypadku wątpliwości co do trybu prac rządu należy przyjąć, że przy wymienionych wyżej pismach Pierwszemu Prezesowi SN przedstawiano dokumenty, które zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199 z późn. zm.; dalej: „u.RM”) podlegają zakwalifikowaniu jako założenia do projektu, a nie projekt ustawy. Dowodzi tego fakt, że na skutek m.in. uwag SN tekst noweli ulegał zmianom. Pierwszy Prezes SN nie otrzymał natomiast finalnego projektu ustawy, przed jego przyjęciem we właściwym trybie przez Radę Ministrów, co pozwoliłoby temu organowi ustosunkować się do niezwykle istotnej konstytucyjnie kwestii reorganizacji systemu sądownictwa.
W konkluzji Sąd Najwyższy stwierdza, że omawiany projekt ustawy (a nie dokumenty robocze MS jako organu wnioskującego o przyjęcie projektu dokumentu rządowego, powstające w trakcie prac nad tym projektem) nie był przedmiotem opinii SN, zaś dalsze uwagi zgłasza się z własnej inicjatywy.

 Opinia do projektu ustawy

Czytaj także: MS: zmiany w sądownictwie były konsultowane