We wniosku zdefiniowano pyłek, zgodnie z międzynarodowymi normami WTO, jako naturalny komponent miodu, nie zaś jego składnik.
Trybunał oparł swoją wykładnię na dyrektywie 2001/110/WE w sprawie miodu (Dz.U.UE.L.2002.10.47). Uznał on pyłek za składnik miodu, twierdząc, że pyłek znajduje się miodzie głównie w wyniku działań pszczelarza. We wniosku Komisji uznano jednak pyłek za naturalny komponent, a nie składnik miodu. Obecność pyłku w ulu jest rezultatem działalności pszczół i znajduje się on w miodzie niezależnie od działań pszczelarza. W związku z tym, że pyłek uważa się za naturalny komponent miodu, nie będą miały zastosowania przepisy UE wymagające zamieszczenia wykazu składników na etykiecie.
Wniosek Komisji pozostaje bez wpływu na ustalenia Trybunału dotyczące stosowania przepisów dotyczących GMO do genetycznie zmodyfikowanego pyłku w żywności. W szczególności, propozycja Komisji nie zmienia wniosku Trybunału, zgodnie z którym miód zawierający genetycznie zmodyfikowany pyłek może być wprowadzany do obrotu tylko pod warunkiem uzyskania pozwolenia zgodnie z odpowiednimi przepisami. Zastosowanie będą miały także przepisy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 dotyczące etykietowania GMO w żywności (Dz.U.UE.L.2003.268.1). Wniosek Komisji ma również na celu dostosowanie obecnych uprawnień wykonawczych Komisji, określonych w dyrektywie 2001/110/WE w sprawie miodu, do uprawnień wprowadzonych Traktatem z Lizbony.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line
Źródło: www.europa.eu/rapid, stan z dnia 24 września 2012 r.