CO TO ZA PRAWO?
Dostosowanie ustawy o systemie oceny zgodności do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008

Ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 102, poz. 586) znowelizowano ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 z późn. zm.) – dalej u.s.o.z. Celem zmian jest dostosowanie u.s.o.z. do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, s. 30).
Nowelizacja określa szczegółowe warunki i tryb udzielania akredytacji, zasady i tryb autoryzacji jednostek certyfikujących i kontrolujących oraz laboratoriów, sposób zgłaszania Komisji Europejskiej i państwom członkowskim UE autoryzowanych jednostek i laboratoriów, zadania Polskiego Centrum Akredytacji jako krajowej jednostki akredytującej, a także zasady działania systemu kontroli wyrobów zgodnie z ramami nadzoru rynku ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008.
System kontroli wyrobów obejmuje kontrolę spełniania przez wyroby zasadniczych, szczegółowych lub innych wymagań (dotychczas ustawa pomijała wymagania szczegółowe).

W u.s.o.z. dodano bądź zmieniono niektóre definicje. I tak przez:
njednostkę oceniającą zgodność - należy rozumieć jednostkę, która wykonuje czynności z zakresu oceny zgodności, w tym wzorcowanie, badanie, certyfikację i inspekcję;
nakredytację - należy rozumieć poświadczenie przez krajową jednostkę akredytującą, że jednostka oceniająca zgodność spełnia wymagania określone w normach zharmonizowanych oraz w stosownych przypadkach wszelkie dodatkowe wymagania, w tym wymagania określone w odpowiednich systemach sektorowych konieczne do realizacji określonych czynności związanych z oceną zgodności;
nnormę zharmonizowaną - należy rozumieć normę, przyjętą przez jedną z europejskich organizacji normalizacyjnych wymienionych w załączniku I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, s. 37 z późn. zm.) na podstawie wniosku sporządzonego przez Komisję zgodnie z art. 6 tej dyrektywy;
ninne wymagania - należy rozumieć wymagania związane z wyrobem lub projektem wyrobu, określone w dyrektywach nowego podejścia lub w przepisach wydanych na podstawie art. 10 ust. 1 u.s.o.z., inne niż zasadnicze lub szczegółowe wymagania.
Minister właściwy ze względu na przedmiot oceny zgodności może upoważnić kompetentną jednostkę do wykonywania zadań dotyczących oceny zgodności wyrobów, które mogą stwarzać zagrożenie albo służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia, mienia lub środowiska, biorąc pod uwagę rodzaje wyrobów oraz stopień stwarzanych przez nie zagrożeń, a także inne wymagania zawarte w innych aktach prawnych Wspólnoty Europejskiej niż dyrektywy nowego podejścia.

Notyfikowane jednostki certyfikujące, notyfikowane jednostki kontrolujące oraz notyfikowane laboratoria, obecnie dokonują oceny zgodności z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa i innych informacji prawnie chronionych.
Akredytacja jest udzielana przez Polskie Centrum Akredytacji, na wniosek zainteresowanej jednostki. PCA w terminie do 12 miesięcy od dnia złożenia wniosku o udzielenie akredytacji jest obowiązane do zawiadomienia wnioskującej jednostki o udzieleniu albo odmowie udzielenia akredytacji.
Jednostki certyfikujące, jednostki kontrolujące oraz laboratoria w celu uzyskania notyfikacji mogą ubiegać się o autoryzację w zakresie nieprzekraczającym zakresu posiadanej akredytacji. Kontrolę spełniania przez wyroby zasadniczych lub innych wymagań obecnie prowadzą:
1) wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej;
2) inspektorzy pracy;
3) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej;
4) organy Inspekcji Ochrony Środowiska;
5) Prezes Urzędu Trasportu Kolejowego;
6) organy nadzoru budowlanego;
7) Prezes Wyższego Urzędu Górniczego;
8) dyrektorzy urzędów morskich;
9) wojewódzcy inspektorzy transportu drogowego.