Czy ustne poinformowanie kierownika przez pracownicę o chęci wzięcia urlopu wychowawczego chroni ją przed wręczeniem wypowiedzenia umowy o pracę?

Pytanie pochodzi z Serwisu Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

Odpowiedź: ustne poinformowanie o zamiarze skorzystania z urlopu wychowawczego nie może być uznane za złożenie wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego, gdyż wymagany jest w celu wniosek w formie pisemnej - art. 186 § 7 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – dalej k.p.

Tym samym, mając na uwadze fakt, iż pracownik w sytuacji przedstawionej w pytaniu nie złożył wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego (poinformował jedynie o zamiarze), nie może korzystać z ochrony przed wypowiedzeniem umowy ani rozwiązaniem umowy o pracę (ochrona przed wypowiedzeniem, o czym mowa szerzej w uzasadnieniu, dotyczy tylko pracowników zatrudnionych u pracodawców zatrudniających mniej niż 20 pracowników).

Zgodnie z art. 1868 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy – dalej k.p., pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego do dnia zakończenia tego urlopu.

Dowiedz się więcej z książki
Czas pracy. 50 najważniejszych problemów
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł

 

Uzasadnienie: pracownikom przebywającym na urlopie wychowawczym przysługuje szczególna ochrona trwałości stosunku pracy, z wyłączeniem w następujących sytuacji:

- ogłoszenia upadłości pracodawcy,

- likwidacji pracodawcy,

- gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Polecamy: Jak można wykorzystać urlop rodzicielski po zmianach?

Należy podkreślić, iż regulacja Kodeksu pracy dotycząca ochrony zatrudnienia na urlopie wychowawczym znajduje swoje zastosowanie, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 20 osób.

W przypadku, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników, wówczas w sytuacji, gdy pracodawca podjął decyzję o rozstaniu z pracownikiem, a przyczyna rozwiązania umowy o pracę jest przyczyną leżącą po stronie pracodawcy, należy stosować ustawę z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników - dalej u.z.g.

Dodatkowo, należy wspomnieć, iż w uchwale z dnia 15 lutego 2006 r., II PZP 13/05, OSNP 2006, nr 21-22, poz. 315 Sąd Najwyższy stwierdził jednoznacznie, że: "Przepisy art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (...) mogą stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem w okresie urlopu wychowawczego także w sytuacjach, gdy nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 1861 § 1 zdaniu drugim kodeksu pracy". Powołany w uzasadnieniu wyroku art. 1861 § 1 kodeksu pracy obowiązywał do 1 stycznia 2016 r. ale uzasadnienie należy uznać za obowiązujące również w obecnym stanie prawnym, gdyż w tym zakresie obowiązuje nowy art. 1868 k.p.