Zakres regulacji rozporządzenia Ministra Energii z 16.03.2017 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz.U. poz. 1052) obejmuje m.in.:
1) organizację, szczegółowe zadania i wymagania dla służb ratownictwa górniczego przedsiębiorcy oraz podmiotu zawodowo trudniącego się ratownictwem górniczym;
2) szczegółowe wymagania dotyczące specjalistycznych badań lekarskich, specjalistycznych badań psychologicznych oraz specjalistycznych szkoleń w zakresie ratownictwa górniczego, w tym przypadki, w których szkolenia te są przeprowadzane przez przedsiębiorcę;
3) szczegółowe wymagania dotyczące dokumentacji w zakresie ratownictwa górniczego oraz planu ratownictwa górniczego;
4) przypadki, w których wykonuje się prace profilaktyczne;
5) sposób prowadzenia akcji ratowniczych w zależności od rodzaju i natężenia zagrożeń występujących w zakładach górniczych.
Przepisy rozporządzenia stosuje się do wszystkich rodzajów zakładów górniczych. Wyjątek w tym zakresie stanowią przepisów rozdziałów 2–5 rozporządzenia, których nie stosuje się do zakładów górniczych wydobywających kopaliny metodą odkrywkową.
Mocą nowego rozporządzenia dokonano implementacji: 1) dyrektywy Rady 92/91/EWG z 3.11.1992 r. dotyczącej minimalnych wymagań mających na celu poprawę warunków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (Dz.Urz. WE L 348 z 28.11.1992, str. 9 ze. zm.); 2) dyrektywy Rady 92/104/EWG z 3.12.1992 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego (Dz.Urz. WE L 404 z 31.12.1992, str. 10 ze zm.).
Było ono poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z 12.06.2002 r. w sprawie ratownictwa górniczego (Dz.U. poz. 838 ze zm.), które utraci moc z dniem wejścia w życie nowej regulacji.