Krajowy plan działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017 przyjęty

<p>Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie Krajowego planu działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017, przedłożoną przez ministra pracy i...

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie Krajowego planu działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017, przedłożoną przez ministra pracy i polityki społecznej. Celem jest wzrost wskaźnika zatrudnienia do 68,1 proc. w 2017 r. dla osób w wieku 20-64 lat.

Osiągnięcie tego celu będzie wymagało zmniejszenia stopy bezrobocia ogółem i zwiększenia aktywności zawodowej. Na program w ciągu 3 lat jego realizacji zaplanowano 29.915.297 tys. zł, w tym środki krajowe – 26.652.737 tys. zł i zagraniczne – 3.262.560 tys. zł.

„Krajowy plan działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017” (KPDZ) będzie służył wytyczaniu kierunków polityk państwa w dziedzinie rynku pracy, dotyczących szczególnie: promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.

W KPDZ przyjęto dwa priorytety: zwiększenie efektywności zarządzania rynkiem pracy w celu wsparcia wzrostu zatrudnienia oraz zwiększenie adaptacyjności na rynku pracy.

W ramach pierwszego priorytetu będą realizowane m.in. zadania:

- wspieranie młodych na rynku pracy (chodzi o osoby w wieku 15-24 lat, w tym zwłaszcza pozostające jednocześnie poza zatrudnieniem, edukacją i szkoleniem, czyli tzw. NEET; wsparciem objęte będzie ok. 4,5 tys. osób);

- doskonalenie działania Krajowego Funduszu Szkoleniowego i jego promocja wśród pracodawców;

- wspieranie powiatowych i wojewódzkich urzędów pracy w monitorowaniu zawodów, nadwyżkowych i deficytowych, z pomocą specjalnego narzędzia informatycznego;

- wspieranie przedsiębiorstw, które ucierpiały z powodu ograniczeń w eksporcie towarów do innych krajów (chodzi o ochronę zatrudnienia w firmach, w których przejściowo pogorszyły się warunki prowadzenia działalności gospodarczej wskutek spadku obrotów);

- doskonalenie usług pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego świadczonych przez publiczne służby zatrudnienia (chodzi m.in. o wykorzystywanie tzw. profilowania pomocy przez urzędy pracy, czyli dostosowanie jej do potrzeb bezrobotnych);

- wdrażanie systemu pożyczkowego w ramach programu „Pierwszy biznes” (chodzi o wspieranie przedsiębiorczości, w tym akademickiej);

- wspieranie tworzenia partnerstw na rzecz zatrudnienia na poziomie lokalnym (np. tworzenie i wsparcie działalności sieci współpracy międzysektorowej na rzecz aktywizacji młodych);

- sięganie po niewykorzystane zasoby na rynku pracy, czyli po biernych zawodowo i cudzoziemców (cudzoziemcy, objęci ochroną międzynarodową w Polsce, uzyskają pomoc w wejściu na rynek pracy przez udział w szkoleniach zawodowych, przewidziano również aktywizację zawodową rolników i ich domowników, w tym przez umożliwienie im zatrudnienia poza rolnictwem).

Drugi priorytet przewiduje realizację miedzy innymi takich zadań, jak:

- wspieranie mobilności zawodowej pracowników na europejskim rynku pracy przez usługi realizowane w ramach sieci EURES na rzecz poszukujących pracy i pracodawców;

- zwiększenie mobilności społeczno-zawodowej młodzieży defaworyzowanej na rynku pracy (chodzi o kształtowanie wśród młodzieży w wieku 15-18 lat aktywnej postawy w nabywaniu kompetencji niezbędnych na rynku pracy, np. przez udział w kursach i szkoleniach, oraz kompensowanie deficytów społecznych wśród młodych zagrożonych wykluczeniem społecznym);

- kontynuację programu taniego budownictwa mieszkaniowego (powinno to przyczynić się do większej mobilności ludzi poszukujących pracy i aktywizacji zawodowej wykluczonych społecznie);

- wspieranie edukacji zawodowej i ustawicznej (np. realizacja projektu „Akademia PARP”, którego celem jest podnoszenie umiejętności i kompetencji osób, firm i instytucji szkoleniowych w zakresie jakości szkoleń online oraz podniesienie umiejętności i kwalifikacji przedsiębiorców, pracowników i osób zamierzających rozpocząć działalność gospodarczą);

- rozwój internetowego systemu informacji edukacyjno-zawodowej powiązanego z rynkiem pracy;

- poprawa jakości i atrakcyjności kształcenia zawodowego oraz jego dostosowanie do potrzeb rynku pracy;

- wdrożenie Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (w praktyce chodzi o wzrost liczby osób legitymujących się kwalifikacjami o wysokiej wiarygodności);

- realizacja działań służących zwiększaniu szans na rynku pracy absolwentów szkół wyższych (np. kształcenie z uwzględnieniem potrzeb gospodarki);

- wspieranie osób marginalizowanych na rynku pracy, czyli takich, które mają problemy z wejściem i powrotem na rynek pracy oraz utrzymaniem się na nim (chodzi o osoby młode, długotrwale bezrobotne, kobiety, osoby 50+, grupę NETT, a także rodziców z małymi dziećmi, osoby niepełnosprawne);

- wspieranie tworzenia nowych miejsc pracy, zwłaszcza w branżach gospodarczych o wysokim potencjale wzrostu zatrudnienia i w sektorze ekonomii społecznej.

Źródło: www.premier.gov.pl, stan z dnia 11 marca 2015 r.