Pytanie pochodzi z publikacji Serwis BHP
Gdzie wprowadzono pojęcie ryzyka resztkowego? Co ono w rzeczywistości oznacza?
Odpowiedź
Pojęcie ryzyka resztkowego zostało zdefiniowane w normie PN-EN ISO 12100:2012 „Bezpieczeństwo maszyn. Ogólne zasady projektowania. Ocena ryzyka i zmniejszanie ryzyka” jako ryzyko pozostające po zastosowaniu środków ochronnych.
Uzasadnienie
Ryzyko resztkowe to ryzyko, które nie mogło być wyeliminowane przez projektanta maszyny poprzez projektowanie maszyny bezpiecznej z założenia lub zastosowanie urządzeń ochronnych. Przykładem ryzyka resztkowego może być np. hałas emitowany przez maszynę wynikający z procesu technologicznego, którego nie można było wyeliminować metodami konstrukcyjnymi. Resztkowym będzie również ryzyko wynikające z możliwości uszkodzenia elementów systemu sterowania.
Ryzyko resztkowe może zatem całkowicie wyeliminować (lub znacząco zmniejszyć) jedynie użytkownik maszyny, który o pozostającym ryzyku resztkowym powinien być poinformowany np. w instrukcji obsługi lub za pomocą sygnałów ostrzegawczych, akustycznych i optycznych oraz odpowiedniego oznakowania na maszynie. Użytkownik maszyny powinien być poinformowany o ryzyku resztkowym oraz sposobach jego zapobiegania poprzez:
odpowiednią organizację pracy (np. wykonywanie pracy przez co najmniej dwie osoby, skracanie czasu pracy itp.),
stosowanie środków ochrony indywidualnej (np. ochronników słuchu itp.),
dokonywanie okresowych kontroli, w tym sprawdzania elementów i podzespołów maszyny,
zapewnienie pracownikom szkoleń w zakresie bezpiecznej obsługi.
Podjęte w ten sposób działania mają na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia wypadku przy obsłudze danej maszyny.
Maciej Ambroziewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.
Odpowiedzi udzielono: 3 października 2015 r.