• lęk egzystencjonalny,
  • lęk przed porażką,
  • lęk przed odrzuceniem.
  • panujemy nad emocjami,
  • lepiej znosimy frustrację i panujemy nad złością,
  • unikamy potyczek słownych i nieodpowiedniego zachowania,
  • mamy lepszą zdolność wyrażania złości w odpowiedni sposób,
  • rzadziej zachowujemy się agresywnie i autodestrukcyjnie,
  • mamy bardziej pozytywne uczucia w stosunku do własnej osoby, rodziny i współpracowników,
  • lepiej radzimy sobie ze stresem,
  • przejawiamy mniejszy niepokój w stosunkach z innymi i mniejsze poczucie osamotnienia,
  • rzadziej jesteśmy zwalniani z pracy.
  • należy zwracać uwagę na emocjonalny klimat firmy, działu (zespołu) w równym stopniu jak na poziom i rozwój emocjonalny poszczególnych pracowników, ukształtować właściwe stosunki międzyludzkie, aby wykorzystać cały zespół dla wspólnych osiągnięć,
  • brak inteligencji emocjonalnej u menedżera pociąga wiele negatywnych konsekwencji: obniża efekty pracy, wpływa na pomijanie potrzeb podwładnych, niekorzystnie oddziałuje na atmosferę pracy, uniemożliwia pełne wykorzystanie wiedzy i doświadczenia podwładnych,
  • pracowników należy traktować jak indywidualność, a nie tylko jako jednostkę wykonującą swoją, określoną pracę,
  • pracownicy poszukują zrozumienia i współczucia w swoim szefie,
  • sprawiedliwe i niepowierzchowne ocenianie współpracowników zachęca do osiągania wyznaczonego celu, natomiast system oceniania oparty na ujawnianiu ludzkich słabości i wad nie motywuje do działania,
  • przełożony powinien koncentrować się na porozumieniu z ludźmi, a nie na informowaniu ich, musi nauczyć się współpracować w oparciu o zespoły, zamiast kierować przez wydawanie bezwzględnych poleceń.