W pomieszczeniach typu biura, laboratoria, w których pracują ludzie, instalacja centralnego ogrzewania musi być w wykonaniu tzw. "nisko ciśnieniowym". Zabrania się stosowania tzw. "wysokich parametrów" (czyli temperatury ogrzewania powyżej 100°C oraz podwyższonego ciśnienia medium grzewczego). Czy rzeczywiście zakaz taki obowiązuje?
W pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, w tym pomieszczeniach laboratoryjnych i biurowych, istnieje zakaz stosowania w ogrzewania parowego oraz wodnych instalacji ogrzewczych o temperaturze czynnika grzejnego przekraczającego 90°C.
Przepis § 134 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) - dalej r.w.t.b., mówi o szczytowej mocy cieplnej instalacji i urządzeń do ogrzewania budynku określone w Polskich Normach dotyczących obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń, a także obliczania oporu cieplnego i współczynnika przenikania ciepła przegród budowlanych.
Do obliczania szczytowej mocy cieplnej należy przyjmować temperatury obliczeniowe zewnętrzne zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczeniowych temperatur zewnętrznych, a temperatury obliczeniowe ogrzewanych pomieszczeń:
+5°C - nieprzeznaczone na pobyt ludzi,- przemysłowe - podczas działania ogrzewania dyżurnego (jeżeli pozwalają na to względy technologiczne) magazyny bez stałej obsługi, garaże indywidualne, hale postojowe (bez remontów), akumulatornie, maszynownie i szyby dźwigów osobowych;
+8°C - w których nie występują zyski ciepła, a jednorazowy pobyt osób znajdujących się w ruchu i w okryciach zewnętrznych nie przekracza 1 h klatki schodowe w budynkach mieszkalnych,
- w których występują zyski ciepła od urządzeń technologicznych, oświetlenia itp., przekraczające 25 W na 1 m3 kubatury pomieszczenia hale sprężarek, pompownie, kuźnie, hartownie, wydziały obróbki cieplnej;
+12°C - w których nie występują zyski ciepła, przeznaczone do stałego pobytu ludzi, znajdujących się w okryciach zewnętrznych lub wykonujących pracę fizyczną o wydatku energetycznym powyżej 300 W magazyny i składy wymagające stałej obsługi, hole wejściowe, poczekalnie przy salach widowiskowych bez szatni,
- w których występują zyski ciepła od urządzeń technologicznych, oświetlenia itp., wynoszące od 10 do 25 W na 1 m3 kubatury pomieszczenia hale pracy fizycznej o wydatku energetycznym powyżej 300 W, hale formierni, maszynownie chłodni, ładownie akumulatorów, hale targowe, sklepy rybne i mięsne;
+16°C - w których nie występują zyski ciepła, przeznaczone na pobyt ludzi:- w okryciach zewnętrznych w pozycji siedzącej i stojącej sale widowiskowe bez szatni, ustępy publiczne, szatnie okryć zewnętrznych, hale produkcyjne, sale gimnastyczne,
- bez okryć zewnętrznych, znajdujących się w ruchu lub wykonujących pracę fizyczną o wydatku energetycznym do 300 W kuchnie indywidualne wyposażone w paleniska węglowe,
- w których występują zyski ciepła od urządzeń technologicznych, oświetlenia itp., nie przekraczające 10 W na 1 m3 kubatury pomieszczenia;
+20°C - przeznaczone na stały pobyt ludzi bez okryć zewnętrznych, nie wykonujących w sposób ciągły pracy fizycznej pokoje mieszkalne, przedpokoje, kuchnie indywidualne wyposażone w paleniska gazowe lub elektryczne, pokoje biurowe, sale posiedzeń;
+24°C - przeznaczone do rozbierania,- przeznaczone na pobyt ludzi bez odzieży łazienki, rozbieralnie-szatnie, umywalnie, natryskownie, hale pływalni, gabinety lekarskie z rozbieraniem pacjentów, sale niemowląt i sale dziecięce w żłobkach, sale operacyjne.
Przepis § 135 ust. 5 r.w.t.b. mówi o zakazie stosowania w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi ogrzewania parowego oraz wodnych instalacji ogrzewczych o temperaturze czynnika grzejnego przekraczającego 90°C.
Przepis § 302 ust. 1. r.w.t.b. wskazuje, że w budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi temperatura na powierzchni elementów centralnego ogrzewania, niezabezpieczonych przed dotknięciem przez użytkowników, nie może przekraczać 90°C.
W budynku z ogrzewaniem powietrznym z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi temperatura strumienia powietrza w odległości 1 cm od wylotu do pomieszczenia nie może przekraczać 70°C - jeżeli znajduje się on na wysokości ponad 3,5 m od poziomu podłogi i 45°C - w pozostałych przypadkach.
Ponadto w pomieszczeniach przeznaczonym na zbiorowy pobyt dzieci oraz osób niepełnosprawnych na grzejnikach centralnego ogrzewania należy umieszczać osłony, ochraniające od bezpośredniego kontaktu z elementem grzejnym.
W przypadku występowania w pomieszczeniach budynku instalacji ogrzewczej o temperaturze czynnika grzejnego przekraczającej 90°C są możliwe do zastosowania trzy rozwiązania w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi przebywających w pomieszczeniach:
1. zastosowanie wymiennika ciepła celem obniżenia temperatury czynnika grzejnego do wymaganych maksymalnie 90 °C,
2. zastosowanie pompy obiegowej o mniejszej mocy, co powinno przełożyć się na niższe ciśnienie czynnika grzejnego i spadek temperatury czynnika grzejnego w związku z dłuższym przepływem przez instalację ogrzewczą,
3. zastosowanie na grzejnikach centralnego ogrzewania osłon, ochraniających od bezpośredniego kontaktu z elementem grzejnym.

Krzysztof Zamajtys