Odpowiedź

W opisanym przypadku pracodawca będzie zobowiązany do skierowania pracownicy na kontrolne badania lekarskie.

Uzasadnienie

Realizując jeden z podstawowych obowiązków wynikający z art. 229 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.), w przypadku niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą, trwającą dłużej niż 30 dni, pracodawca powinien go skierować na kontrolne badania lekarskie. Celem powyższych badań jest ustalenie zdolności do dalszego wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku pracy.

Badania te mają ścisły związek z dokumentem wystawionym przez lekarza, lekarza dentystę, starszego felczera lub felczera, potwierdzającym niezdolność pracownika do pracy, jakim zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 229), jest druk ZUS-ZLA (wydany do 1 stycznia 2016 r.) lub wydane po 1 stycznia 2016 r. zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych, o których mowa w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 listopada 2015 r. w sprawie trybu i sposobu orzekania o czasowej niezdolności do pracy, wystawiania zaświadczenia lekarskiego oraz trybu i sposobu sprostowania błędu w zaświadczeniu lekarskim (Dz. U. poz. 2013).

Z uwagi na to, że zaświadczenie może dotyczyć nie tylko choroby pracownika, ale również konieczności osobistego sprawowania przez pracownika opieki nad chorym członkiem rodziny (np. dziecko), należy wyjaśnić, że pracodawca, obliczając okres niezdolności pracownika do pracy, od którego zależy obowiązek skierowania go na badania kontrolne, powinien uwzględnić wyłącznie zwolnienia związane z chorobą pracownika.

W przypadku, w którym pracownica przebywająca na urlopie macierzyńskim bezpośrednio przed porodem przebywała na zwolnieniu lekarskim powyżej 30 dni, pracodawca – jeszcze przed dopuszczeniem jej do pracy po tym urlopie – jest obowiązany skierować ją na badania kontrolne.

Maciej Ambroziewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 28 stycznia 2016 r.