Czy finansowane karnety na siłownię podlegają opodatkowaniu i oskładkowaniu?
\

Pytanie pochodzi z publikacji Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

Pracodawca dofinansowuje pracownikom ze środków obrotowych karnety na wejście na siłownie. Od kwoty dofinansowania naliczany jest podatek od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Czy w tej sytuacji przy wprowadzeniu zmian w układzie zbiorowym jest możliwość skorzystania z § 2 pkt 26 rozporządzenia? Czy karnety na siłownie mieszczą się w katalogu "niektórych artykułów, przedmiotów lub usług"?

Jak prawidłowo powinien być sformułowany zapis w układzie zbiorowym, aby nie budził wątpliwości do skorzystania ze zwolnienia?

Odpowiedź:

Wartość karnetów na siłownię należy uznać za przychód pracowników podlegający opodatkowaniu i oskładkowaniu. W przypadku składek dość łatwo jednak skorzystać ze zwolnienia - wystarczy wprowadzenie częściowej odpłatności.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f. - za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przekazany pracownikowi karnet na siłownię powoduje powstanie u niego strumienia przychodu. Pracownik uzyskuje korzyść majątkową w postaci możliwości nieodpłatnego korzystania z siłowni.

Skoro zaś mamy do czynienia z przychodem, należy odprowadzić od niego podatek i składki ZUS. Tych ostatnich można uniknąć wprowadzając częściową odpłatność. Zgodnie bowiem z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Wystarczy więc stosowny zapis np. w regulaminie wynagradzania, żeby nie powstał obowiązek opłacania składek ZUS. Zapis mógłby brzmieć następująco: „Pracownicy mają prawo do zakupu od pracodawcy karnetu na siłownię za odpłatnością w wysokości…”. Odpłatność może być przy tym symboliczna (np. 1 zł).

Paweł Ziółkowski, autor współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

Odpowiedzi udzielono 29 września 2014 r.

Data publikacji: 30 września 2014 r.