a także mając na uwadze, co następuje:A. PROCEDURA
1. Obowiązujące środki
(1) Rada, w następstwie dochodzenia antydumpingowego ("dochodzenie pierwotne") nałożyła rozporządzeniem (WE) nr 91/2009 2 , ostatnio zmienionym rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 924/2012 3 , ostateczne cło antydumpingowe ("środki pierwotne") na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali ("ISF") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL").
(2) Środki te, po zmianie wprowadzonej rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 924/2012, przyjęły formę cła ad valorem ustalonego dla indywidualnych chińskich producentów eksportujących objętych próbą na poziomie od 0,0 % do 69,7 %. Jednocześnie cło antydumpingowe dla współpracujących producentów eksportujących w ChRL nieobjętych próbą ustalono na poziomie 54,1 %, zaś cło rezydualne dla niewspółpracujących chińskich producentów eksportujących wyniosło 74,1 % ("obowiązujące cła").
(3) Rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 723/2011 4 , ostatnio zmienionym rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 693/2012 5 , pierwotne środki zostały rozszerzone na przywóz ISF wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji.
2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia
(4) Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu 6 obowiązujących ostatecznych środków antydumpingowych Komisja otrzymała w dniu 1 października 2013 r. wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia tych środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Wniosek został wniesiony przez Europejski Instytut Przemysłowych Elementów Złącznych ("wnioskodawca") w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji ISF.
(5) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.
3. Wszczęcie przeglądu wygaśnięcia
(6) Ustaliwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, w dniu 30 stycznia 2014 r. zawiadomieniem opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 7 ("zawiadomienie o wszczęciu") Komisja ogłosiła wszczęcie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
4. Dochodzenie
4.1. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany
(7) Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP"). Badanie tendencji istotnych z punktu widzenia oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. ("okres badany").
4.2. Strony zainteresowane dochodzeniem
(8) Komisja oficjalnie zawiadomiła o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia wnioskodawcę, innych znanych producentów unijnych, producentów eksportujących w ChRL oraz przedstawicieli ChRL. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu.
(9) Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.
(10) Ze względu na dużą liczbę producentów eksportujących w ChRL oraz producentów i niepowiązanych importerów w Unii zaangażowanych w dochodzenie w zawiadomieniu o wszczęciu przewidziano kontrolę wyrywkową zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Aby Komisja mogła podjąć decyzję, czy konieczna jest kontrola wyrywkowa, i w razie potrzeby dokonać doboru próby, wymienione powyżej strony wezwano do zgłoszenia się do Komisji w ciągu 15 dni od wszczęcia przeglądu i do przedstawienia Komisji informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.
(11) Z 325 znanych chińskich producentów 24 dostarczyło odpowiedź na kwestionariusz w sprawie kontroli wyrywkowej. Jednak 13 spośród nich zgłosiło, że nie dokonywało wywozu do UE, podczas gdy trzech innych, jak stwierdzono w pierwotnym dochodzeniu, nie stosowało dumpingu, a zatem nie są oni objęci obowiązującym środkiem. Pozostałe osiem przedsiębiorstw zgłosiło 11 800 ton wywozu do UE, co według Eurostatu odpowiadało 132 % całkowitego przywozu z Chin do UE w ODP. Zaproponowano próbę składającą się z trzech największych eksporterów. Jednak jedno z przedsiębiorstw objętych próbą stwierdziło, że błędnie zgłosiło swój wywóz do UE w formularzu kontroli wyrywkowej i w rzeczywistości powinno podać zerowy poziom wywozu.
(12) Ustalono zatem, że próba powinna składać się z trzech największych pozostałych eksporterów. Wszystkie trzy przedsiębiorstwa objęte próbą wycofały się ze współpracy na różnych etapach procedury przez nieudzielenie odpowiedzi na kwestionariusze lub odmowę weryfikacji na miejscu. W związku z tym do każdego z trzech przedsiębiorstw wysłano pismo informujące o zamiarze Komisji dotyczącym zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego. Nie otrzymano żadnej odpowiedzi od tych producentów eksportujących.
(13) Komisja zbadała sytuację czterech pozostałych producentów eksportujących, którzy odpowiedzieli na kwestionariusz dotyczący kontroli wyrywkowej. Ich wywóz do Unii był tak niski, tzn. mniejszy niż 1 % łącznego wywozu, że nie uznano za stosowne lub reprezentatywne ustanowienie nowej próby i oparcie ustaleń dochodzenia na ich sytuacji. Za właściwsze uznano oparcie ustaleń dochodzenia na szerszej i bardziej reprezentatywnej podstawie, czyli na dostępnych faktach w świetle braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących objętych próbą. Pozostałe cztery przedsiębiorstwa zostały poinformowane o zamiarze Komisji, aby wykorzystać dostępne fakty.
(14) W świetle niewystarczającej współpracy zgłoszono również władzom Chin, że Komisja zamierza zastosować art. 18. Komisja nie otrzymała żadnych uwag ani wniosków o interwencję rzecznika praw stron w sprawie odpowiednich pism do przedsiębiorstw i władz chińskich.
(15) Na wstępnym etapie dochodzenia z Komisją współpracowało 91 producentów unijnych/grup producentów, którzy reprezentowali około 50 % unijnej produkcji ISF. Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów współpracujących, Komisja zastosowała kontrolę wyrywkową. Wybrana próba pierwotnie składała się z dziewięciu przedsiębiorstw/grup przedsiębiorstw spośród najbardziej reprezentatywnych pod względem wielkości, rozmiaru, asortymentu rodzajów produktu oraz położenia geograficznego w Unii. Jedno z przedsiębiorstw objętych próbą wycofało się ze współpracy i nie odpowiedziało na pytania zawarte w kwestionariuszu. W związku z tym Komisja poinformowała przedsiębiorstwo o jego wykluczeniu z próby ze względu na brak współpracy. Próba zredukowana do pozostałych ośmiu przedsiębiorstw/grup przedsiębiorstw została jednak uznana za reprezentatywną, ponieważ obejmowała 24 % całkowitej szacowanej produkcji unijnej ISF w ODP.
(16) Odpowiedzi na kwestionariusze otrzymano od dwóch importerów unijnych. Ze względu na stosunkowo niewielką liczbę przedsiębiorstw przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie było wymagane.
(17) W odniesieniu do użytkowników, żaden nie zgłosił się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania lub na późniejszym etapie procedury. W związku z powyższym uznaje się, że w toku dochodzenia nie współpracował żaden użytkownik.
(18) Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:
a) Producenci unijni:
Wizyty te miały miejsce w jedenastu przedsiębiorstwach (co najmniej po jednym z każdej z ośmiu objętych próbą grup przedsiębiorstw). Ci producenci unijni zwrócili się na podstawie art. 19 rozporządzenia podstawowego z wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności. Twierdzili oni, że ujawnienie ich tożsamości mogłoby spowodować ryzyko znaczących niekorzystnych skutków dla ich działalności gospodarczej. Wniosek po rozpatrzeniu uznano za uzasadniony. W związku z tym nazwy tych przedsiębiorstw nie znajdują się na liście.
b) Importerzy unijni:
Adolf Würth GmbH & Co - Niemcy
Marcopol z o.o. - Polska
c) Producenci w państwach o gospodarce rynkowej:
ACKU Metal Industries (M) Sdn. Bhd., Penang, Malezja
Bhd, Penang, Bhd., Penang, Malezja
Kalisma Steel Pvt Ltd, Mumbai, Indie
5. Ujawnienie ustaleń
(19) Wszystkie zainteresowane strony poinformowano o istotnych faktach i ustaleniach, które doprowadziły do ustaleń niniejszego przeglądu wygaśnięcia, oraz zaproszono do składania uwag (ujawnienie ostatecznych ustaleń). Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Uwagi otrzymano od wnioskodawcy, Chińskiej Izby Gospodarczej ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych, dwóch importerów/producentów unijnych oraz ich powiązanego producenta chińskiego, a także dwóch stowarzyszeń unijnych dystrybutorów. Przedstawione uwagi i komentarze, o ile były uzasadnione, zostały należycie uwzględnione.
B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
1. Produkt objęty postępowaniem
(20) Produktem objętym postępowaniem są niektóre elementy złączne z żeliwa lub stali, inne niż ze stali nierdzewnej, tj. wkręty do drewna (z wyłączeniem wkrętów do podkładów), wkręty samogwintujące, inne śruby i wkręty z główką (nawet z nakrętkami lub podkładkami, ale z wyłączeniem wkrętów toczonych ze sztab, prętów, profili lub drutu, o pełnym przekroju, o grubości trzpienia nieprzekraczającej 6 mm oraz z wyłączeniem śrub i wkrętów do mocowania kolejowych, torowych materiałów konstrukcyjnych) oraz podkładki, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej, obecnie objęte kodami CN 7318 12 90, 7318 14 91, 7318 14 99, 7318 15 59, 7318 15 69, 7318 15 81, 7318 15 89, ex 7318 15 90, ex 7318 21 00 i ex 7318 22 00.
2. Produkt podobny
(21) Produkt objęty postępowaniem oraz elementy złączne z żeliwa lub stali produkowane i sprzedawane w Unii przez przemysł unijny oraz elementy złączne z żeliwa lub stali produkowane i sprzedawane na rynku krajowym w Malezji ("państwo analogiczne") mają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz mają takie same podstawowe zastosowania jak elementy złączne z żeliwa lub stali produkowane w ChRL i sprzedawane na wywóz do Unii. Dlatego uważa się, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY
(22) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy jest prawdopodobne, że wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadzi do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL.
1. Uwagi wstępne
(23) Jak wyjaśniono w motywach 11-14 powyżej, żaden z chińskich producentów eksportujących wybrany do próby nie współpracował w dochodzeniu. Wobec braku wystarczającej współpracy ze strony producentów eksportujących z ChRL ogólną analizę, w tym obliczenie dumpingu, oparto na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(24) W związku z tym prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oceniono na podstawie wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia w połączeniu z innymi źródłami informacji, takimi jak statystyki handlowe dotyczące przywozu i wywozu (dane Eurostatu i chińskie dane dotyczące wywozu) oraz inne informacje dostępne publicznie (takie jak deklaracja własna Stowarzyszenia Chińskiego Przemysłu Elementów Złącznych).
(25) Brak współpracy miał wpływ na porównanie wartości normalnej z ceną eksportową, ponieważ dokładny asortyment produktów wywożonych przez chińskich producentów do Unii nie był znany.
2. Przywóz po cenach dumpingowych w ODP
2.1. Wybór państwa analogicznego i obliczanie wartości normalnej
(26) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja zwróciła się do wszystkich zainteresowanych stron o ustosunkowanie się do propozycji wykorzystania Indii jako państwa trzeciego o gospodarce rynkowej w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do ChRL. Indie były już wykorzystywane jako państwo analogiczne w pierwotnym dochodzeniu.
(27) Oprócz Indii wnioskodawca zaproponował Stany Zjednoczone jako potencjalne państwo analogiczne. Inne zainteresowane strony wyraziły zastrzeżenia co do propozycji dotyczącej Indii i zasugerowały Malezję, Tajwan, Tajlandię i Wietnam jako alternatywne państwa analogiczne.
(28) Oprócz sugestii przekazanych przez zainteresowane strony Komisja sama starała się zidentyfikować właściwe państwo analogiczne. Ustaliła, że Japonia mogłaby być dodatkowym potencjalnym państwem analogicznym ze względu na dużą wielkość produkcji elementów złącznych podobną do chińskiej.
(29) Wnioski o współpracę wysłano do producentów w Indiach, Japonii, Malezji (do producentów, nieobchodzących środków 8 ), Tajwanie, Tajlandii i USA. Nie skontaktowano się z wietnamskimi producentami, ponieważ Wietnam nie jest uważany za kraj o gospodarce rynkowej. Nawiązano współpracę z producentami eksportującymi w Indiach i Malezji oraz przeprowadzono wizyty weryfikacyjne w tych dwóch krajach.
(30) Stwierdzono, że jedno z indyjskich przedsiębiorstw współpracujących nie było producentem, a przedsiębiorstwem handlowym, zaś drugie współpracujące przedsiębiorstwo indyjskie rozpoczęło swoją działalność dopiero po ODP. Dane dotyczące kosztów i sprzedaży z Indii nie mogły być zatem wykorzystane. Dwa malezyjskie przedsiębiorstwa współpracujące okazały się być producentami eksportującymi, a ich dane z ODP były w pełni dostępne. Jako właściwe państwo analogiczne dla ustalenia wartości normalnej dla ChRL zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wybrano zatem Malezję.
(31) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w pierwszej kolejności zbadano, czy całkowita wielkość sprzedaży produktu podobnego, dokonywanej przez współpracujących producentów malezyjskich na rynku krajowym na rzecz klientów niezależnych, była reprezentatywna w porównaniu z całkowitą wielkością sprzedaży eksportowej do Unii, tzn. czy całkowita wielkość sprzedaży krajowej wynosiła przynajmniej 5 % całkowitej wielkości sprzedaży eksportowej produktu objętego postępowaniem do Unii. Na tej podstawie ustalono, że sprzedaż krajowa w państwie analogicznym była reprezentatywna.
(32) Zbadano również, czy sprzedaż krajowa produktu podobnego może być traktowana jako dokonana w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W tym celu ustalono, jaki odsetek sprzedaży krajowej dokonanej na rzecz niezależnych klientów na rynku krajowym w ODP przyniósł zysk. Sprzedaż na rynku krajowym jednego z producentów była dokonywana w zwykłym obrocie handlowym, podczas gdy sprzedaż drugiego producenta nie.
(33) W ten sposób ustalono wartość normalną pierwszego producenta na podstawie rzeczywistej ceny krajowej, obliczonej jako średnia ważona cena krajowej sprzedaży z zyskiem dokonanej w ODP. Wartość normalna drugiego producenta została skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.
(34) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń dwie zainteresowane strony skomentowały wybór państwa analogicznego. Strony te argumentowały, że Japonii nie należało uwzględniać jako potencjalnego państwa analogicznego ze względu na ukierunkowanie tego państwa na produkty wysokiej klasy oraz wysokie koszty produkcji. Jedna z tych stron wyraziła także opinię, że na państwo analogiczne należało wybrać Tajwan z uwagi na dużą liczbę producentów, porównywalne z Chinami koszty oraz znaczną wielkość wywozu do Europy i Ameryki Północnej.
(35) Komisja zaznacza, że wybór państwa analogicznego został przeprowadzony po rozważeniu sześciu możliwych państw. Do wszystkich tych państw zwrócono się o współpracę. Odpowiedzi w sprawie współpracy otrzymano tylko z Malezji i Indii. Nie uzyskano odpowiedzi o współpracy z Tajwanu ani Japonii. Z przyczyn wyjaśnionych w motywie 30 zdecydowano się na wybór Malezji.
2.2. Określenie ceny eksportowej
(36) Mając na uwadze brak współpracy z chińskimi producentami eksportującymi objętymi próbą i w związku z tym brak szczegółowych informacji na temat chińskich cen, cena eksportowa została ustalona na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, przy wykorzystaniu źródeł statystycznych (Eurostat).
2.3. Porównanie i korekty
(37) Wartość normalną i cenę eksportową porównywano na podstawie ceny ex-works. Zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego dokonano należytego dostosowania do ceny eksportowej, jeżeli było to konieczne. W celu wyrażenia ceny eksportowej na poziomie ex-works Komisja dostosowała cenę CIF na podstawie danych Eurostatu w odniesieniu do frachtu, ubezpieczenia, przeładunku i kosztów kredytu.
2.4. Dumping w ODP
(38) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu został ustalony na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową. Średnie ceny przywozu podawane przez Eurostat w porównaniu z wartościami normalnymi państwa analogicznego nie wykazały istnienia dumpingu.
(39) W ODP jednak tylko niewielka ilość - 9 000 ton - ISF (o wartości 23 mln EUR) była przywożona do Unii z ChRL, z wyłączeniem ISF produkowanych przez producentów eksportujących, którzy nie stosowali dumpingu, jak stwierdzono w dochodzeniu pierwotnym. Ponadto w związku z brakiem współpracy ze strony chińskich eksporterów objętych próbą nie było dostępnych informacji dotyczących asortymentu produktów chińskiego wywozu, dlatego porównanie z wartością normalną w państwie analogicznym można było przeprowadzić jedynie w ujęciu zbiorczym.
(40) W związku z tym, uwzględniając szeroką gamę produkowanych i sprzedawanych elementów złącznych, ustalenie braku dumpingu podczas ODP uznaje się za mające ograniczone znaczenie z uwagi na małą wielkość przywozu oraz brak informacji na temat asortymentu przywożonych produktów.
(41) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń trzy zainteresowane strony stwierdziły, że środki powinny zostać uchylone, ponieważ w ODP nie stwierdzono dumpingu. Ich zdaniem pomimo małej wielkości wywozu z ChRL ustalenie braku dumpingu ma duże znaczenie.
(42) Komisja zaznacza, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego ustalenia opierają się na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu, a nie stwierdzeniu istnienia dumpingu w ODP.
3. Dowody wskazujące na prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu
(43) W świetle okoliczności przedstawionych w motywach od 38 do 40 powyżej Komisja zbadała następnie, czy istnieją dowody na prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków. W tym badaniu przeanalizowano następujące czynniki: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL, cenę eksportową z ChRL na inne rynki, praktyki obchodzenia środków oraz atrakcyjność rynku unijnego.
3.1. Moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL
(44) Szacuje się, że ChRL jest największym na świecie producentem ISF. Według danych pochodzących od Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Elementów Złącznych 9 ("CFIA") moce produkcyjne oszacowano na 6,6 mln ton w 2012 r. Oszacowano, że moce te zostały wykorzystane na poziomie 75 %, pozostawiając tym samym znaczne wolne moce produkcyjne, porównywalne z całkowitą konsumpcją w Unii.
(45) CFIA szacuje także, że 40-50 % produkcji ISF (2,5 mln ton) trafiło na wywóz w 2012 r. Oczywiste jest, że wywóz stanowi ważną część działalności chińskich producentów ISF. Wywóz z Chin był zatem o ponad 40 % wyższy niż całkowita konsumpcja w Unii w tym samym okresie.
3.2. Ceny eksportowe z ChRL na rynki państw trzecich
(46) Wniosek zawiera dowody prima facie dotyczące chińskich cen eksportowych na inne rynki, takie jak USA i Tunezja. Dowody te oparto na szacunkach cen uzyskanych przez przemysł unijny. Te ceny eksportowe były niższe od wartości normalnej ustalonej powyżej. Ponadto na podstawie chińskich cen eksportowych dla Chorwacji w 2012 r. i 1 kw. 2013 r., to jest przed przystąpieniem Chorwacji do UE i rozszerzeniem unijnych środków ochronnych na to państwo, można stwierdzić, że poziom cen eksportowych z Chin, który doprowadził do nałożenia środków w pierwotnym dochodzeniu, pozostaje dość podobny, a co za tym idzie niższy od wartości normalnej określonej powyżej.
(47) Środki antydumpingowe wobec elementów złącznych z ChRL zostały przyjęte w kilku państwach trzecich (np. w Kanadzie 10 , Kolumbii 11 , Meksyku 12 , Republice Południowej Afryki 13 i USA 14 ). Środki te dotyczą różnych podkategorii elementów złącznych, w tym produktu objętego postępowaniem. Wspomniane środki antydumpingowe zostały uznane za dalszą oznakę występowania dumpingu na rynkach państw trzecich.
(48) W świetle powyższych ustaleń Komisja doszła do wniosku, że producenci eksportujący z ChRL sprzedawali i obecnie sprzedają ISF do państw trzecich, o których mowa w motywach 46 i 47, po cenach dumpingowych. W związku z tym Komisja uważa, że gdyby istniejące środki miały zostać uchylone, prawdopodobne jest, że producenci eksportujący z ChRL sprzedawaliby również produkt objęty postępowaniem na rynek unijny po cenach dumpingowych.
3.3. Praktyki mające na celu obejście środków
(49) W dochodzeniu w sprawie obejścia środków 15 stwierdzono, że obchodzenie środków mających zastosowanie wobec chińskich elementów złącznych odbywało się za pośrednictwem Malezji. Środki te zostały zatem rozszerzone na Malezję, z wyjątkiem dziewięciu malezyjskich producentów, którzy zostali uznani za rzeczywistych producentów nieobchodzących środków i wyłączeni z zakresu środków. Praktyki mające na celu obejście środków pokazują, że eksporterom stosującym dumping zależy na tym, by dotrzeć na rynek unijny po cenach dumpingowych bez konieczności uiszczania ceł. W związku z tym, gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków, istnieje prawdopodobieństwo, że staraliby się oni skierować przywóz towarów po cenach dumpingowych na rynek unijny bezpośrednio, bez konieczności uciekania się do obejścia środków.
(50) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń dwie zainteresowane strony stwierdziły, że niższe stawki cła ograniczyłyby ryzyko obejścia środków. Strony argumentowały również, że środki szczególne, o których mowa w motywie 129, nakładające na chińskich eksporterów płacących indywidualne stawki cła obowiązek przedstawiania faktur, były oznaką, że stawki cła były zbyt wysokie i zachęcały do obchodzenia środków.
(51) Komisja zaznacza, że poziom obowiązujących stawek cła nie może zostać zmieniony w kontekście art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Ponadto środki szczególne wobec chińskich eksporterów mają na celu zaradzenie możliwemu ryzyku obejścia środków przez chińskich producentów z powodu różnic indywidualnych stawek cła. Natomiast praktyka obejścia środków za pośrednictwem Malezji była analizowana jako wskaźnik prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL do Unii. Komisja uważa, że te dwie kwestie nie są bezpośrednio powiązane: wymóg przedstawiania faktur przez chińskich producentów nie zmienia ustalenia, że praktyka obejścia środków za pośrednictwem innych krajów jest oznaką prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu, w razie gdyby pozwolono na wygaśnięcie środków.
3.4. Atrakcyjność rynku unijnego
(52) Praktyki obejścia środków za pośrednictwem Malezji pokazują, że rynek unijny jest wciąż atrakcyjny dla chińskich producentów ze względu na wyższe ceny na rynku unijnym. Istnienie środków antydumpingowych na innych rynkach eksportowych dodatkowo zwiększa atrakcyjność rynku unijnego w przypadku uchylenia środków. Można zatem rozsądnie oczekiwać, że w przypadku uchylenia środków znaczna część obecnego wywozu z Chin zostałaby ponownie skierowana do Unii. Warto przypomnieć, że przed nałożeniem pierwotnych środków chiński udział w rynku unijnym wynosił 26 %. Dlatego oczekuje się, że w przypadku wygaśnięcia środków wywóz z Chin obecnie wynoszący 0,5 % udziału w rynku unijnym znacznie wzrośnie, podcinając ceny unijne.
3.5. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu
(53) Dochodzenie wykazało, że elementy złączne z ChRL były wywożone do kilku państw trzecich po cenach dumpingowych i że niektóre z tych państw trzecich przyjęły środki antydumpingowe mające zastosowanie wobec elementów złącznych z Chin. Zachowania cenowe chińskich eksporterów na rynkach państw trzecich wskazują na prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu na rynku unijnym w przypadku wygaśnięcia środków.
(54) Istnienie praktyk obchodzenia środków uznano za dalszą oznakę prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu.
(55) Ponadto atrakcyjność rynku unijnego oraz fakt, że inne rynki pozostają zamknięte z powodu środków antydumpingowych, wskazują, że istnieje ryzyko, iż chiński wywóz zostanie ponownie skierowany na rynek unijny w przypadku wygaśnięcia środków.
(56) Ponadto wolne moce produkcyjne produktu objętego postępowaniem w ChRL są znaczące w stosunku do konsumpcji w Unii podczas ODP. Gdyby moce te zostały wykorzystane do celów wywozu do Unii i konkurowania w zakresie cen z producentami unijnymi, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że taki wywóz byłby dokonywany po cenach dumpingowych ze względu na nadwyżki produkcji, która musiałaby trafić na rynki eksportowe, co stanowi zachętę do dumpingu.
(57) W związku z powyższym istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia ponownego dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków.
D. DEFINICJA PRZEMYSŁU UNIJNEGO
(58) Dochodzenie wykazało, że produkt podobny produkowany jest przez dużą liczbę producentów w Unii, w tym małe i średnie przedsiębiorstwa, a także kilka dużych przedsiębiorstw. Producenci unijni, w imieniu których złożono wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, współpracowali w dochodzeniu, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa, jak wyjaśniono w motywie 15. Kilku innych producentów, popierający lub przeciwstawiających się wnioskowi, dostarczyło ogólne dane dotyczące wielkości produkcji i sprzedaży. Precyzyjne zdefiniowanie całkowitej wielkości produkcji unijnej i liczby producentów na podstawie danych pojedynczych przedsiębiorstw było niemożliwe, ponieważ wielu producentów unijnych, w większości małych przedsiębiorstw, nie współpracowało w dochodzeniu.
(59) W konsekwencji wielkość produkcji unijnej oszacowano przy użyciu informacji zawartych we wniosku o przeprowadzenie przeglądu wygaśnięcia i opracowanych na podstawie danych Eurostatu dotyczących produkcji przemysłowej. Na tej podstawie łączną produkcję unijną w ODP oszacowano na ok. 1,2 mln ton.
(60) Ponadto wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia oraz dane zgromadzone w trakcie dochodzenia pozwalają oszacować, że podczas ODP produkt podobny był wytwarzany przez 378 producentów unijnych. Stanowią oni przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i będą zwani dalej "przemysłem unijnym".
(61) Jak wskazano w motywie 15 powyżej, ośmiu producentów/grup producentów unijnych zostało objętych próbą i dostarczyło informacje, o które się do nich zwrócono. Szacuje się, że przedsiębiorstwa objęte próbą odpowiadają za około 24 % łącznej produkcji unijnej, a ich sytuację uznaje się za reprezentatywną dla przemysłu unijnego.
E. SYTUACJA NA RYNKU UNIJNYM
1. Uwagi wstępne
(62) Do celów analizy szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Wskaźniki makroekonomiczne w okresie badanym zostały ustalone, przeanalizowane i zweryfikowane na podstawie danych dostarczonych przez przemysł unijny. Wskaźniki mikroekonomiczne ustalono na podstawie danych zebranych i zweryfikowanych na poziomie producentów unijnych objętych próbą.
(63) W poniższych sekcjach do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, zapasy, wielkość sprzedaży, udział w rynku i jego wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu i poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu. Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt produkcji, rentowność, przepływy pieniężne, inwestycje, zwrot z inwestycji, zdolność do pozyskania kapitału i koszty pracy.
2. Konsumpcja w Unii
(64) Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym, z wykorzystaniem wartości szacunkowych w odniesieniu do producentów niewspółpracujących oraz danych dotyczących przywozu pochodzących z Eurostatu na poziomie kodu TARIC.
(65) W okresie badanym konsumpcja w Unii wzrosła o 3 %. W 2011 r. nastąpił znaczny wzrost, lecz konsumpcja w Unii nadal jest bardzo daleka od poziomów odnotowanych w trakcie OD pierwotnego dochodzenia, gdy konsumpcja wynosiła powyżej 2,2 mln ton.
Tabela 1
Konsumpcja
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Konsumpcja (w tonach) |
1 761 591 |
1 978 967 |
1 779 434 |
1 808 139 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
112 |
101 |
103 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, Eurostat. |
3. Wielkość, ceny i udział w rynku przywozu z ChRL
(66) Analizę wielkości i udziału w rynku przywozu z ChRL przeprowadzono na podstawie danych Eurostatu oraz danych zebranych zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.
a) Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem
(67) Stwierdzono, że w okresie badanym przywóz produktu objętego postępowaniem z ChRL do Unii kształtował się następująco pod względem wielkości i udziału w rynku:
Tabela 2
Wielkość i udział w rynku przywozu objętego postępowaniem
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| ChRL |
| Wielkość przywozu (w tonach) |
11 108 |
9 628 |
6 839 |
8 214 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
87 |
62 |
74 |
| Udział w rynku (w %) |
0,6 |
0,5 |
0,4 |
0,5 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
77 |
61 |
72 |
| Źródło: Eurostat. |
(68) Wielkość przywozu z ChRL zmniejszyła się znacząco w stosunku do poziomów odnotowanych w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (o ponad 98 %, jeżeli porównamy pierwotny OD z ODP). Zmniejszył się również odpowiednio chiński udział w rynku - z 26 % w pierwotnym OD do 0,5 % w ODP. W rezultacie oficjalny wywóz z Chin prawie przestał być obecny na rynku unijnym. Dane przedstawione w tej i w następnej tabeli nie obejmują wielkości wywozu trzech chińskich producentów eksportujących, którzy nie stosowali dumpingu, jak wykazało dochodzenie pierwotne. Wielkość ich wywozu w badanym okresie wynosi średnio około 30 % łącznego chińskiego wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii.
b) Ceny przywozu i podcięcie cenowe
(69) W poniższej tabeli przedstawiono średnią cenę chińskiego przywozu. W okresie badanym średnia cena przywozu z ChRL wzrosła o 28 %. Istnieją jednak powody, by sądzić, że cena ta (która jest wyższa o ponad 250 % od średniej ceny chińskiego wywozu w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem) nie może być uznana za miarodajny wskaźnik z powodu bardzo małych ilości przywożonych z Chin. Wydaje się bowiem - biorąc pod uwagę wysokie cła antydumpingowe, małe wielkości przywozu i dowody zebrane od współpracujących importerów - że ilości wywożone przez chińskich producentów w ODP składają się z bardzo małych zamówień lub bardzo szczególnych rodzajów produktu, prowadzących zatem do wyższych cen.
Tabela 3
Średnia cena przywozu z ChRL
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| ChRL |
| Średnia cena (w EUR/tonę) |
1 975 |
2 158 |
3 137 |
2 524 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
109 |
159 |
128 |
| Źródło: Eurostat. |
(70) Ponieważ żaden z chińskich producentów eksportujących objętych próbą nie współpracował w dochodzeniu przeglądowym, a dane dostępne od innych chińskich producentów eksportujących były ograniczone, podcięcie cenowe podczas ODP określono przez porównanie średnich ważonych cen stosowanych przez producentów unijnych przy sprzedaży niepowiązanym klientom na rynku unijnym, na podstawie ceny ex-works, ze średnią ceną eksportową chińskiego wywozu, na podstawie CIF, uzyskaną od Eurostatu, przy odpowiednich dostosowaniach uwzględniających należności celne.
(71) Wynik tego porównania, wyrażony jako wartość procentowa obrotów w ODP producentów unijnych objętych próbą, daje średni ważony margines podcięcia cenowego na rynku unijnym wynoszący 12 %. Z przyczyn wyjaśnionych w motywie 69 powyżej należy jednak uznać, że ceny zarejestrowane dla chińskiego wywozu produktu objętego postępowaniem w okresie badanym są dużo wyższe niż te, które miałyby miejsce w przypadku braku środków. Na tej podstawie stwierdza się, że istnieją powody, aby sądzić, że gdyby środki zostały uchylone, wywóz produktu objętego postępowaniem z ChRL nadal byłby w stanie wywierać poważną presję cenową na producentów unijnych.
4. Przywóz z innych państw trzecich nieobjętych środkami
Tabela 4
Przywóz z innych państw trzecich
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Tajwan |
| Wielkość przywozu (w tonach) |
266 795 |
351 067 |
323 405 |
319 326 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
132 |
121 |
120 |
| Cena (w EUR/tonę) |
1 805 |
1 905 |
2 003 |
1 895 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
106 |
111 |
105 |
| Udział w rynku (w %) |
15,1 |
17,7 |
18,2 |
17,7 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
117 |
120 |
117 |
| Wietnam |
| Wielkość przywozu (w tonach) |
41 981 |
59 270 |
57 704 |
74 764 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
141 |
137 |
178 |
| Cena (EUR/tonę) |
1 349 |
1 496 |
1 528 |
1 365 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
111 |
113 |
101 |
| Udział w rynku (w %) |
2,4 |
3,0 |
3,2 |
4,1 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
126 |
136 |
174 |
| Tajlandia |
| Wielkość przywozu (w tonach) |
27 232 |
59 979 |
50 226 |
45 759 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
220 |
184 |
168 |
| Cena (w EUR/tonę) |
1 259 |
1 325 |
1 362 |
1 246 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
105 |
108 |
99 |
| Udział w rynku (w %) |
1,5 |
3,0 |
2,8 |
2,5 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
196 |
183 |
164 |
| Pozostałe państwa trzecie ogółem (1) |
| Wielkość przywozu (w tonach) |
228 589 |
202 362 |
165 618 |
165 659 |
| Wskaźnik (2009 = 100) |
100 |
89 |
72 |
72 |
| Cena (w EUR/tonę) |
2 816 |
3 232 |
3 729 |
3 751 |
| Wskaźnik (2009 = 100) |
100,0 |
115 |
132 |
133 |
| Udział w rynku (w %) |
13,0 |
10,2 |
9,3 |
9,2 |
| Wskaźnik (2009 = 100) |
100,0 |
79 |
72 |
71 |
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Ogółem państwa trzecie (1) |
| Wielkość przywozu (w tonach) |
564 597 |
672 679 |
596 954 |
605 509 |
| Wskaźnik (2009 = 100) |
100 |
119 |
106 |
107 |
| Cena (w EUR/tonę) |
2 154 |
2 217 |
2 382 |
2 288 |
| Wskaźnik (2009 = 100) |
100 |
103 |
111 |
106 |
| Udział w rynku (w %) |
32,1 |
34,0 |
33,5 |
33,5 |
| Wskaźnik (2009 = 100) |
100 |
106 |
105 |
104 |
|
(1) W tym przywóz z chińskich przedsiębiorstw, w przypadku których nie stwierdzono stosowania dumpingu w dochodzeniu pierwotnym. Źródło: Eurostat.
|
(72) Wielkość przywozu z państw trzecich na rynek unijny wykazywała lekką tendencję wzrostową w okresie badanym, zgodną z rosnącą tendencją w konsumpcji. Udział w rynku przywozu ISF wszystkich państw trzecich utrzymywał się w okresie badanym na względnie stabilnym poziomie, oscylując około jednej trzeciej wielkości konsumpcji w Unii.
(73) Średnie ceny przywozu z państw trzecich utrzymywały się w okresie badanym na ogólnie stabilnym poziomie, poniżej poziomu cen przemysłu unijnego. Niezależnie od tego ceny z państw trzecich są znacznie wyższe niż ceny, które zostały zarejestrowane z Chin w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Z powodów wymienionych w motywie 69 powyżej ceny chińskiego przywozu ISF do Unii w ODP, chociaż wyższe niż średnie ceny przywozu z państw trzecich, nie mogą zostać uznane za reprezentatywne.
(74) Jeśli rozważy się państwa trzecie osobno, oczywiste jest, że Tajwan jest obecnie najbardziej znaczącym zagranicznym graczem na rynku Unii. Wielkość jego wywozu wzrosła o 20 % w okresie badanym i stanowi niemal połowę przywozu na rynku UE. Biorąc pod uwagę, że wielkość wywozu w ODP jest o 70 % wyższa niż w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (i to bez względu na fakt, że konsumpcja w ODP jest niższa), oczywiste jest, że znaczna część wywozu z Chin została zastąpiona przez tajwańskie produkty. Należy jednak zaznaczyć, że wielkość tajwańskiego przywozu w ODP stanowiła jedynie połowę wielkości wywożonej z Chin w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem i średnie ceny tajwańskiego przywozu w ODP były prawie dwa razy wyższe (+ 97,8 %) od średnich cen chińskiego wywozu w pierwotnym OD. Ponadto chińscy eksporterzy kontynuowali sprzedaż po podobnie niskich cenach na innych rynkach w Europie, na których nie miały zastosowania środki antydumpingowe, jak na przykład w Chorwacji przed jej przystąpieniem do UE.
(75) Także Wietnam i Tajlandia można wskazać jako państwa, które skorzystały ze zniknięcia chińskiego wywozu, gdyż odnotowały znaczący wzrost (rzędu 70-80 %), mimo że zaczynały one od znacznie mniejszych wielkości.
(76) Ponadto należy wziąć pod uwagę fakt, że produkty przywożone są uznawane za charakteryzujące się większym asortymentem produktów standardowych niż te produkowane przez przemysł unijny.
(77) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń cztery zainteresowane strony argumentowały, że ustalenia Komisji dotyczące częściowego zastąpienia na rynku Unii chińskiego przywozu przywozem z Tajwanu, Tajlandii i Wietnamu powinny prowadzić do wniosku, że produkty, które byłyby prawdopodobnie przywożone z Chin, są standardowe i dlatego nie stanowiłyby bezpośredniej konkurencji dla bardziej zaawansowanych produktów wytwarzanych przez przemysł unijny.
(78) W odpowiedzi na ten argument stwierdza się, że fakt, iż przywóz z państw trzecich wydaje się rzeczywiście wypełniać lukę na rynku pozostawioną przez chińskich eksporterów, nie oznacza, że przyszły przywóz z Chin nie powodowałby szkody. Po pierwsze, jak wyjaśniono bardziej szczegółowo w motywie 115, przemysł unijny składa się z producentów produkujących zarówno standardowe, jak i specjalne elementy złączne. Po drugie, wiele wskazuje na to, że przyszły przywóz z Chin również obejmowałby bardziej wyspecjalizowane i wysokiej klasy produkty. Z dostępnych informacji dotyczących planów rozwoju, takich jak przemowa prezesa Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Elementów Złącznych (CFIA) 16 wyraźnie wynika, że chiński sektor elementów złącznych przewiduje rozwój bardziej zróżnicowanych, złożonych i wysokiej klasy produktów. Powyższy argument należy zatem odrzucić.
5. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
(79) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie czynniki i wskaźniki ekonomiczne, które mogą wpływać na stan przemysłu unijnego.
(80) Badanie sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego do celów analizy szkody opiera się na takich wskaźnikach jak produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku i jego wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu, średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, rentowność, przepływ pieniężny, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału, zapasy oraz koszty pracy.
a) Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(81) Produkcja przemysłu unijnego w okresie badanym była na ogół stabilna. Przypomina się, że popyt na produkt objęty postępowaniem jest w dużym stopniu zależny od takich branż, jak przemysł motoryzacyjny i budowlany, a także innych dóbr konsumpcyjnych. Poza niewielkim wzrostem w 2011 r. produkcja przemysłu unijnego utrzymywała się ogólnie na stabilnym poziomie w okresie badanym, dotrzymując kroku powoli rosnącemu popytowi w gospodarce europejskiej.
Tabela 5
Produkcja unijna ogółem
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Produkcja (w tonach) |
1 204 336 |
1 376 855 |
1 208 232 |
1 197 189 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
114 |
100 |
99 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wniosek o dokonanie przeglądu. |
(82) Poziom mocy produkcyjnych w okresie badanym również pozostał względnie stabilny, przy czym w 2011 r. i w ODP nastąpił niewielki wzrost. Zgodnie z faktem, że produkcja utrzymywała się na stałym poziomie w latach 2010-2013, poziom wykorzystania mocy produkcyjnych przeważnie był stabilny, przy czym stosunkowo najwyższy poziom odnotowano w 2011 r.
Tabela 6
Moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Moce produkcyjne (w tonach) |
2 510 509 |
2 527 863 |
2 497 078 |
2 535 889 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
101 |
99 |
101 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%) |
48 |
54 |
48 |
47 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
114 |
101 |
98 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wniosek o dokonanie przeglądu. |
b) Wielkość sprzedaży, udział w rynku i jego wzrost
Tabela 7
Sprzedaż przemysłu unijnego niepowiązanym klientom
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Wielkość (w tonach) |
914 869 |
1 031 862 |
931 956 |
939 395 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
113 |
102 |
103 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu oraz wniosek o dokonanie przeglądu. |
(83) Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym niepowiązanym klientom wykazywała tę samą tendencję, co konsumpcja i produkcja w latach 2010-2013, tj. niewielką tendencję wzrostową w okresie badanym, poza znacznym wzrostem między 2010 a 2011 r.
Tabela 8
Udział przemysłu unijnego w rynku i jego wzrost
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Udział przemysłu unijnego w rynku (w %) |
67 |
66 |
66 |
66 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
97 |
98 |
98 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, Eurostat. |
(84) Udział w rynku przemysłu unijnego utrzymywał się na stałym poziomie (obliczanym przy uwzględnieniu również sprzedaży stronom powiązanym) w okresie badanym i wynosił około dwóch trzecich rynku. Taki wynik jest zgodny z jednej strony ze spadkiem konsumpcji w Unii w porównaniu z okresem objętym pierwotnym dochodzeniem, a z drugiej strony z zastąpieniem chińskiego przywozu przywozem z innych źródeł.
c) Zatrudnienie i wydajność
(85) Zatrudnienie w unijnym przemyśle związanym z produktem objętym postępowaniem utrzymywało się na ogólnie stałym poziomie w okresie badanym. Niewielki wzrost odnotowany w 2011 r. jest zgodny z większą wydajnością, którą zarejestrowano w tamtym roku. Zważywszy, że również wydajność była wyższa w 2011 r., widać, że przemysł unijny zareagował na większy popyt częściowo przez rekrutację nowych pracowników, a częściowo przez zwiększenie wydajności już zatrudnionych pracowników (godziny nadliczbowe). Gdy wielkość zmniejszyła się ponownie w kolejnych latach, oba te skutki zniknęły, a sytuacja powróciła do poziomu z 2010 r.
Tabela 9
Zatrudnienie i wydajność
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Liczba pracowników |
20 036 |
20 854 |
20 238 |
19 950 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
104 |
101 |
100 |
| Wydajność (jednostka/pracownik) |
60 |
66 |
60 |
60 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
110 |
99 |
100 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wniosek o dokonanie przeglądu. |
d) Wielkość rzeczywistego marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu
(86) Jak wskazano w motywie 36 powyżej, z uwagi na brak współpracy ze strony objętych próbą producentów eksportujących z ChRL marginesy dumpingu dla ChRL nie mogły zostać obliczone z wystarczającą dokładnością, dlatego uważa się, że ustalenie o braku dumpingu podczas ODP ma ograniczone znaczenie. Analiza wskaźników szkody dostarczyła dowodów na to, że następuje poprawa sytuacji przemysłu po wcześniejszym dumpingu. Ożywienie to zostało jednak spowolnione na skutek zastoju popytu na najważniejsze sektory zależne. Ponadto należy zaznaczyć, że względnie stabilna sytuacja obserwowana w okresie badanym ma miejsce w warunkach ochrony zapewnianej przez obowiązujące środki antydumpingowe. W sytuacji uchylenia środków można się spodziewać znacznego wpływu wywozu po cenach dumpingowych z ChRL na przemysł unijny.
e) Średnie ceny jednostkowe sprzedaży na rynku unijnym i jednostkowe koszty produkcji
(87) Średnie ceny sprzedaży dokonywanej przez producentów unijnych objętych próbą na rzecz niepowiązanych klientów w Unii wzrosły w latach 2010-2013 o 8 %, przy czym najwyższy względny poziom osiągnęły w 2012 r. Średnia cena sprzedaży jest zazwyczaj w stanie pokryć koszty produkcji i zagwarantować niewielki zysk dla przemysłu unijnego.
Tabela 10
Ceny sprzedaży i koszty
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Średnia jednostkowa cena sprzedaży w Unii na rzecz klientów niepowiązanych (w EUR/tonę) |
2 748 |
2 953 |
3 049 |
2 974 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
107 |
111 |
108 |
| Jednostkowy koszt produkcji (w EUR/ tonę) |
2 528 |
2 811 |
2 937 |
2 765 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
111 |
116 |
109 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
f) Rentowność, przepływ pieniężny, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
(88) W okresie badanym przepływ pieniężny, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność producentów unijnych do pozyskiwania kapitału kształtowały się następująco:
Tabela 11
Rentowność, przepływ pieniężny, inwestycje, zwrot z inwestycji
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Rentowność sprzedaży w Unii na rzecz klientów niepowiązanych (% obrotu ze sprzedaży) |
1,5 |
1,1 |
2,0 |
3,6 |
| Przepływ pieniężny (w EUR) |
39 046 890 |
30 835 484 |
68 050 584 |
56 369 460 |
| Inwestycje (w EUR) |
48 809 766 |
58 881 586 |
38 561 986 |
39 453 739 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
121 |
79 |
81 |
| Zwrot z inwestycji (%) |
1,0 |
2,6 |
5,3 |
7,5 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
(89) Rentowność producentów unijnych objętych próbą ustalono, wyrażając zysk przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek odpowiednich obrotów. W okresie badanym marża zysku była niska, a w przypadku niektórych producentów unijnych ujemna; w szczególności warto zauważyć, że w żadnym z badanych lat marża zysku nie osiągnęła poziomu odnotowanego w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (4,4 %). Bez względu na stabilne tendencje w sprzedaży i produkcji oraz znaczący udział przemysłu unijnego w rynku, marże zysku są nadal stosunkowo niskie dla tej gałęzi przemysłu. W szczególności należy zaznaczyć, że w 2011 r. marża zysku była bardzo niska, mimo że wielkość sprzedaży przemysłu unijnego osiągnęła najwyższy poziom w okresie badanym. Budzi to obawy co do przyszłego kształtowania się marż zysku przemysłu unijnego, jeśli sytuacja ekonomiczna nadal będzie w zastoju. Należy również zauważyć, że marża zysku w okresie badanym również zawsze utrzymywała się poniżej docelowego zysku określonego w dochodzeniu pierwotnym (5 %).
(90) Przepływ środków pieniężnych, który jest wskaźnikiem zdolności przemysłu do samofinansowania swojej działalności, był dodatni w całym okresie badanym. Wskaźnik ten uległ jednak poprawie tylko w 2012 r., a w ODP odnotowano znaczny spadek o 17 %. Budzi to wątpliwości co do zdolności przemysłu unijnego do niezbędnego samofinansowania własnej działalności.
(91) Poziom inwestycji był stosunkowo wysoki i stabilny w okresie badanym, osiągając najwyższy poziom w 2011 r. Zwrot z inwestycji, wyrażony jako procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji, wykazywał taką samą tendencję jak marża zysku. W związku z tym wskaźnik ten również osiągnął najwyższy poziom w ODP. Sygnał ten może być postrzegany jako ambiwalentny, ponieważ z jednej strony odzwierciedla najwyższy poziom marży zysku spośród rejestrowanych w okresie badanym, lecz z drugiej strony odzwierciedla również niski poziom inwestycji, co jest znakiem, że prognozy przemysłu dotyczące perspektyw gospodarczych tego sektora są nadal niepewne.
(92) W świetle powyższego można stwierdzić, że chociaż wyniki finansowe producentów unijnych utrzymywały się na stałym poziomie w okresie badanym, to - z wyjątkiem inwestycji - wciąż jednak nie osiągały poziomów notowanych w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem.
g) Zapasy
(93) Poziom stanu zapasów na koniec okresu sprawozdawczego współpracujących producentów unijnych wykazywał tendencję obserwowaną już w przypadku produkcji i sprzedaży, a więc raczej stałą tendencję i stosunkowo najwyższy poziom w 2011 r. Ponadto, zważywszy że produkt podobny produkowany jest w Unii głównie na zamówienie, poziom zapasów nie stanowi istotnego wskaźnika dla tego produktu.
Tabela 12
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (w tonach) |
283 330 |
321 795 |
315 784 |
292 740 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
114 |
111 |
103 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
h) Koszty pracy
(94) W przypadku średniego wynagrodzenia pracowników w okresie badanym odnotowano stały wzrost o 4 % rocznie. Wzrost ten można jednak tłumaczyć dostosowaniem do inflacji, a także, choć w mniejszym stopniu, wykorzystaniem dodatkowego czasu pracy (jak miało to miejsce w 2011 r. przez wzrost wydajności na pracownika).
Tabela 13
Koszty pracy
|
2010 |
2011 |
2012 |
ODP |
| Średnie koszty pracy na pracownika (w EUR) |
41 604 |
43 300 |
45 006 |
46 742 |
| Wskaźnik (2010 = 100) |
100 |
104 |
108 |
112 |
| Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. |
6. Wnioski dotyczące sytuacji przemysłu unijnego
(95) W toku dochodzenia wykazano, że przywóz produktów z ChRL prawie zniknął na rynku unijnym po nałożeniu pierwotnych środków w 2009 r. Pozwoliło to przemysłowi unijnemu osiągnąć dobry i stabilny poziom produkcji, wielkości sprzedaży i udziału w rynku. Z drugiej strony rentowność nadal utrzymuje się poniżej poziomów osiąganych w okresie objętym dochodzeniem pierwotnym, a także poniżej docelowego zysku dla tego sektora.
(96) W związku z powyższym uznaje się, że przemysł unijny nie poniósł istotnej szkody w ODP. Biorąc jednak pod uwagę powolny wzrost konsumpcji oraz fakt, że marże zysku utrzymują się poniżej poziomu niezbędnego do zapewnienia długoterminowej żywotności, sytuacja przemysłu unijnego może być nadal uważana za podatną na zagrożenia.
(97) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń trzy zainteresowane strony wystąpiły z twierdzeniem, że wnioski Komisji dotyczące braku istotnej szkody dla przemysłu unijnego w ODP powinny prowadzić do uchylenia środków. Rzeczywiście Komisja stwierdziła, że nie było istotnej szkody w ODP. Decyzja o przedłużeniu środków nie jest jednak podejmowana w oparciu o istotną szkodę w ODP, lecz na podstawie ustaleń dotyczących prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Argument ten należało zatem odrzucić.
F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY
1. Uwagi wstępne
(98) Aby ocenić prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków, przeanalizowano prawdopodobny wpływ chińskiego wywozu na rynek unijny i na przemysł unijny, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
(99) Analizę skoncentrowano na tendencjach w zakresie konsumpcji na rynku unijnym, wolnych mocach produkcyjnych, przepływach handlowych i atrakcyjności rynku unijnego, a także na polityce cenowej ChRL. Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich eksporterów analizę przeprowadzono na podstawie dostępnych faktów, które obejmują dane statystyczne (dane Eurostatu i chińskie statystyki handlu) i dokumentację przemysłową (np. przemówienie wygłoszone przez prezesa CFIA, wspomniane w motywie 78 powyżej) przedstawione we wniosku o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia.
2. Konsumpcja w Unii
(100) Jak wskazano w motywach 64 i 65, konsumpcja produktu objętego postępowaniem w Unii wykazywała na ogół stałą tendencję w okresie badanym. Jednocześnie konsumpcja w ODP jest wciąż niższa o prawie 20 % w stosunku do poziomu sprzed kryzysu w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Spadek konsumpcji produktu objętego postępowaniem jest wynikiem spadku produkcji w sektorze motoryzacyjnym i budowlanym w Unii, jak również w innych sektorach towarów konsumpcyjnych, w których wykorzystuje się znaczne ilości produktu objętego postępowaniem (urządzenia elektroniczne i urządzenia gospodarstwa domowego, meble itp.). W tych okolicznościach uważa się zatem, że powrót bardzo taniego przywozu z Chin w przypadku wygaśnięcia środków miałby nagły i dramatyczny wpływ na sytuację przemysłu unijnego. Można oczekiwać, że przywóz ten podcinałby, a w każdym razie wywierałby niekorzystną presję na ceny unijne i zakłócałby konkurencję na rynku. W związku z tym prawdopodobne jest, że w przypadku wygaśnięcia środków doszłoby do ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.
3. Wolne moce produkcyjne, przepływy handlowe, atrakcyjność rynku unijnego oraz polityka cenowa ChRL
(101) Jak opisano w motywie 44, moce produkcyjne chińskiej produkcji ISF w 2012 r. wyniosły 6,6 mln ton. Należy zauważyć, że 2012 r. został uznany przez chiński przemysł elementów złącznych jako trudny w związku z niekorzystnym wpływem szeregu czynników gospodarczych (inflacja, spowolnienie gospodarki Chin i kryzys w strefie euro). Po raz pierwszy od 2000 r. chińskie moce produkcyjne odnotowały spadek (z 6,8 mln ton w 2011 r.).
(102) W każdym razie, niezależnie od przyszłych scenariuszy (stagnacji lub wzrostu), należy zwrócić uwagę, że nawet obecne chińskie moce produkcyjne wynoszące 6,6-6,8 mln ton były jedynie wykorzystane w 75 % w latach 2010-2012. Pozostawia to wolne moce produkcyjne w Chinach (1,6-1,7 mln ton), które już są bardzo wysokie i mieszczą się dokładnie w takim samym przedziale, jak cała konsumpcja na rynku unijnym odnotowana w tym okresie.
(103) Wielkość wywozu ISF z ChRL na cały świat utrzymywała się w okresie badanym na stosunkowo stabilnym poziomie 2,2-2,6 mln ton, co odpowiadało 40-50 % chińskiej sprzedaży. Oczywiste jest zatem, że wywóz stanowi ważną część działalności chińskich producentów ISF. Zgodnie z planami rozwoju zapowiedzianymi przez CFIA dla tego sektora oczekiwany wzrost popytu na rynku krajowym prawdopodobnie doprowadzi do spadku udziału wywozu do poziomu 30-40 % produkcji. Spadek ten należy jednak analizować w kontekście ogólnego zmniejszenia mocy produkcyjnych, jak wyjaśniono w motywie 101, oraz z uwzględnieniem faktu, że wolne moce produkcyjne są tak wielkie, jak cała konsumpcja Unii. Ponadto prognoza CFIA nie przedstawia żadnych ram czasowych dotyczących redukcji udziału wywozu z Chin, ani nie wskazuje na to, że zmiana ta już się rozpoczęła. W konsekwencji plan rozwoju zgłoszony przez CFIA należy uznać za zbyt ogólnikowy i nieokreślony program, szczególnie w zestawieniu z ewentualnym wygaśnięciem środków, które wywarłoby natychmiastowy skutek. Dlatego istnienie tego planu na tym etapie nie może mieć wpływu na wnioski dotyczące prawdopodobnego ponownego wystąpienia szkody, jeżeli pozwolono by na wygaśnięcie środków.
(104) Obecność Chin na rynku unijnym jest teraz bardzo ograniczona i nie przekracza 0,5 % udziału w rynku pod względem wielkości. Niemniej jednak rynek unijny jest wciąż atrakcyjny dla chińskich producentów, ze względu na wyższe ceny na rynku UE. Dowodzą tego próby obejścia środków antydumpingowych UE podejmowane przez chińskich producentów eksportujących. Jak wskazano w motywie 3 tego typu zachowanie poskutkowało już rozszerzeniem środków na wywóz z Chin przez Malezję.
(105) Ponadto zorientowany na wywóz chiński przemysł ma coraz więcej problemów ze znalezieniem kanałów prowadzących na ich tradycyjne rynki eksportowe, ponieważ coraz więcej tych rynków wprowadziło ostatnio środki antydumpingowe w odniesieniu do wywozu różnych rodzajów ISF z Chin, jak wyjaśniono w motywie 47.
(106) Można zatem rozsądnie przewidywać, że z uwagi na atrakcyjność rynku unijnego z jego rozmiarem i poziomami cen w przypadku uchylenia środków znaczna część obecnego wywozu z Chin zostałaby ponownie skierowana do Unii. Warto przypomnieć, że przed nałożeniem pierwotnych środków chiński udział w rynku unijnym wynosił 26 %.
(107) Wreszcie, jeśli chodzi o poziom cen chińskiego przywozu, należy przypomnieć, że w pierwotnym dochodzeniu stwierdzono bardzo wysokie poziomy marginesów dumpingu i szkody, obliczonych na podstawie cen eksportowych stosowanych przez chińskich eksporterów. Na podstawie chińskich cen eksportowych dla Chorwacji w 2012 r. i w 1 kw. 2013 r., to jest przed przystąpieniem Chorwacji do UE i przed rozszerzeniem unijnych środków ochronnych na ten kraj, można stwierdzić, że poziom cen przywozu z Chin, który doprowadził do nałożenia środków w pierwotnym dochodzeniu, pozostaje dość podobny. Ponadto działania w zakresie ochrony handlu podejmowane przez inne państwa trzecie w stosunku do wywozu chińskich ISF potwierdzają, że nieuczciwe zachowania cenowe chińskich producentów eksportujących są kontynuowane i nie są ograniczone tylko do rynku unijnego.
4. Podsumowanie
(108) Ustalenia dochodzenia ujawniły szereg budzących obawy elementów, w tym duże wolne moce produkcyjne dostępne w ChRL, kontynuację dumpingu i praktyki zaniżania cen na całym świecie, planowany rozwój zdolności produkcyjnych, asortyment i złożoność produktów w ChRL, a także rosnące bariery handlowe na innych najważniejszych rynkach państw trzecich. Z drugiej strony konsumpcja w Unii nie wzrastała w ostatnich 5 latach z uwagi na niski popyt w wielu sektorach zależnych. To sprawiło, że przemysł unijny stał się podatny na zagrożenia, co charakteryzuje się pewnym stopniem wolnych mocy produkcyjnych, niskimi zyskami i niepewnością działalności gospodarczej (o czym świadczy w szczególności spadek inwestycji). W takiej sytuacji uważa się, że uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do nagłego powrotu na rynek chińskiego przywozu po cenach dumpingowych, co osłabiłoby pozycję przemysłu unijnego na jego podstawowym rynku, powodując ponowną szkodę dla przemysłu unijnego.
(109) Strony twierdziły, że przemysł unijny podwoił swoje zyski w porównaniu z 2010 r., a więc jego zyski nie mogą być uznane za niskie. Ponadto zwrócono uwagę, że przemysł unijny nie potrzebuje dalszych inwestycji, ponieważ podjął znaczące inwestycje w przeszłości.
(110) Choć przemysł unijny rzeczywiście podwoił swoje zyski, to jednak wciąż są one niższe od zysków odnotowanych w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (4,4 %) oraz od docelowego zysku 5 %. To samo odnosi się do przepływów pieniężnych, które były o 14 % niższe od poziomu w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. Wreszcie, rentowność przemysłu unijnego zależy od ciągłych inwestycji w nowoczesne maszyny i szerszą gamę produktów. Dlatego powyższe argumenty zostają odrzucone.
(111) Gdyby środki miały zostać uchylone, w obecnej sytuacji na rynku prawdopodobne jest, że chwilowa poprawa wyników przemysłu unijnego szybko uległaby pogorszeniu. Jak wspomniano powyżej, warunki te byłyby niezwykle korzystne dla wzrostu przywozu z ChRL na rynek unijny po cenach dumpingowych i w znacznych ilościach. Prawdopodobnie podważyłoby to pozytywne zmiany na rynku unijnym osiągnięte w okresie badanym. Prawdopodobny przywóz po cenach dumpingowych byłby w stanie wywierać presję na ceny sprzedaży przemysłu unijnego i spowodować utratę jego udziałów w rynku, a w konsekwencji mieć negatywny wpływ na wyniki finansowe przemysłu unijnego, który nadal jest podatny na zagrożenia. Należy przypomnieć, że w okresie badanym w pierwotnym dochodzeniu (1 stycznia 2003 r. - 30 września 2007 r.), a więc przed nałożeniem środków antydumpingowych, przemysł unijny musiał ograniczyć produkcję w niektórych segmentach produktu objętego dochodzeniem z powodu ogromnego przywozu z Chin 17 . Wywarło to znaczący niekorzystny wpływ na wykorzystanie mocy produkcyjnych i rentowność.
(112) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń jedna zainteresowana strona twierdziła, że w analizie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody Komisji nie udało się ustalić skutków chińskiego wywozu pod względem wielkości sprzedaży oraz ich związku ze środkami. Zainteresowana strona argumentowała, że:
(i) przywóz z innych źródeł zastąpił przywóz z Chin; towary z tego przywozu są sprzedawane po cenach niższych od cen przemysłu unijnego, a jednak przemysł unijny nie poniósł w związku z tym istotnej szkody;
(ii) obniżenie poziomu środków po wdrożeniu zalecenia WTO nie poskutkowało zwiększoną wielkością przywozu z Chin na rynek unijny;
(iii) wielkość przywozu innych rodzajów elementów złącznych z Chin, które nie podlegają środkom antydumpingowym, również znacząco spadła, począwszy od 2009 r., kiedy nałożono pierwotne środki;
(iv) biorąc pod uwagę rosnący popyt na chińskim rynku krajowym, prawdopodobieństwo przyszłego zwiększenia chińskiego wywozu do Unii jest ograniczone;
(v) rynek elementów złącznych będzie się nadal powiększał, zarówno w Chinach, jak i innych krajach Azji, co ograniczy prawdopodobieństwo znaczącego wzrostu przywozu do UE.
(113) W odpowiedzi na te argumenty należy zaznaczyć, że:
(i) prawdopodobne szkodliwe skutki chińskiego przywozu nie mogą być porównywane ze skutkami przywozu z państw trzecich, takich jak Tajwan, Wietnam czy Tajlandia. Jak wskazano w motywie 74 powyżej istnieją dowody sugerujące, że chińscy eksporterzy nadal sprzedawali produkt na rynku Chorwacji (przed przystąpieniem tego państwa do UE) po podobnych średnich cenach, jak ceny zarejestrowane w dochodzeniu pierwotnym. Ceny te są zatem znacznie niższe od cen zgłaszanych przez te państwa trzecie podczas ODP. Ponadto, jak wskazano w motywie 115 poniżej, przemysł unijny sprzedaje znaczne ilości produktów, zarówno standardowych, jak i specjalnych, a więc prawdopodobne jest, że chiński wywóz (obejmujący produkty standardowe i specjalne) będzie w stanie wyrządzić szkodę, jeśli obowiązujące cła zostaną zniesione;
(ii) biorąc pod uwagę niewielką redukcję poziomu obowiązujących ceł w następstwie wdrożenia zaleceń WTO, a więc z 85 % przed zmianą do 74,1 % po zmianie, nie należało oczekiwać istotnego zwiększenia przywozu z Chin;
(iii) domniemany spadek wielkości przywozu elementów złącznych nieobjętych środkami nie znajduje potwierdzenia w dostępnych danych statystycznych. W rzeczywistości w latach 2009-2013 przywóz ten utrzymywał się na stałym poziomie 20-30 tys. ton miesięcznie, podczas gdy wielkość przywozu elementów złącznych objętych środkami zmalała natychmiast w lutym 2009 r. z ponad 60 tys. ton na miesiąc do poziomu bliskiego zeru;
(iv) oczekiwana zmiana stosunku wielkości chińskiej sprzedaży krajowej do sprzedaży eksportowej, odzwierciedlająca wzrost chińskiego popytu krajowego, zostanie zrównoważona przez zwiększenie całkowitych chińskich mocy produkcyjnych i wielkości sprzedaży, jak wyjaśniono w motywie 101; a także
(v) twierdzenie, że wzrasta popyt na elementy złączne na rynkach Azji opiera się na przestarzałym źródle, które prognozuje, że w 2016 r. światowy popyt na elementy złączne wyniesie 83 mld USD. W nowych badaniach rynku opublikowanych przez Fastener Industry News Inc. w grudniu 2014 r. 18 popyt na światowym rynku szacuje się na 81 mld USD w 2018 r., a więc przewiduje się mniejszy wzrost w dłuższym okresie. Ponadto wzrostowi popytu na rynkach Azji i Pacyfiku towarzyszy zwiększenie zdolności produkcyjnych w kilku państwach poza Chinami (np. Indonezji, Malezji, Tajlandii i Wietnamie). Instalacja dodatkowych zdolności produkcyjnych w zakresie elementów złącznych charakteryzuje się stosunkowo niskim poziomem barier wejścia (pod względem czasu, kapitału i know-how), dlatego też podaż może względnie szybko reagować na wzrost popytu.
Powyższe argumenty należy zatem odrzucić.
(114) Ta sama zainteresowana strona argumentowała, że w analizie ponownego wystąpienia szkody Komisja nie wzięła pod uwagę faktu, że produkty niskiej klasy przywożone z Chin nie mogą wywierać presji cenowej na produkty wysokiej klasy produkowane przez producentów unijnych.
(115) W odpowiedzi na to twierdzenie należy przypomnieć, że produkcja unijna obejmuje pełną gamę elementów złącznych, przy czym niektóre przedsiębiorstwa skupiają się na określonych rodzajach produktów (standardowych lub specjalnych), podczas gdy inne oferują pełną ich gamę. W szczególności, w przypadku przedsiębiorstw objętych próbą znaczną część sprzedaży stanowią standardowe elementy złączne, a w przypadku trzech z tych przedsiębiorstw większość sprzedaży w ODP stanowiły produkty standardowe. Dlatego twierdzenie, jakoby przemysł europejski produkował tylko specjalne lub wysokiej klasy elementy złączne i z tego powodu był chroniony przed wyrządzającym szkodę przywozem z Chin, jest najwyraźniej błędne, ponieważ przeczą mu dowody zebrane i zweryfikowane w toku dochodzenia. Ponadto wiadomo też, że chiński sektor elementów złącznych planuje rozwój produkcji produktów wyższej klasy, jak wyjaśniono w motywie 78. Bardzo prawdopodobne jest więc, że w asortyment produktów chińskiego wywozu w przyszłości obejmować będzie również pełną gamę, od produktów niskiej klasy do produktów wysokiej klasy, i presja cenowa odczuwana będzie przez przemysł unijny w całej rozciągłości, wpływając na jego wykorzystanie mocy produkcyjnych. Argument ten należało zatem odrzucić.
(116) Wreszcie, dwie inne zainteresowane strony wystąpiły z twierdzeniem, że Komisja w swojej analizie błędnie założyła, iż ceny przywozu z Chin będą tak samo niskie jak podczas pierwotnego dochodzenia. Według tych stron taka sytuacja nie miałaby miejsca, ponieważ w Chinach odnotowano znaczny wzrost cen, głównie z powodu zwiększenia kosztów surowców i pracy oraz opracowania norm środowiskowych. W efekcie podcięcie cenowe będzie niższe i nie będzie uzasadniało przedłużenia obowiązywania środków na tak wysokich poziomach.
(117) Nie naruszając faktu, że poziom środków nie mógłby zostać zmieniony w ramach przeglądu wygaśnięcia, a krajowe chińskie ceny i koszty uznane zostały za niewiarygodne w pierwotnym dochodzeniu, ponieważ chińscy producenci nie uzyskali traktowania na zasadach rynkowych, należy zaznaczyć, co następuje: Po pierwsze, brak współpracy ze strony chińskich producentów nie pozwolił Komisji na zweryfikowanie kosztów i domniemanych zmian, jakie zaszły w Chinach. Wspomniane zainteresowane strony nie przedstawiły żadnych dowodów ani uzasadnionych faktów na poparcie swojej uwagi. Po drugie, powołano się na poziom cen odnotowany w Chorwacji przed jej przystąpieniem do Unii, co wyraźnie wskazuje, że chińscy eksporterzy utrzymali stosowane ceny na bardzo podobnym poziomie do cen obserwowanych podczas pierwotnego dochodzenia (zob. motyw 74). Powyższy argument należało zatem odrzucić.
G. INTERES UNII
1. Wprowadzenie
(118) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków nie zaszkodzi interesowi Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie analizy wszystkich zaangażowanych interesów, tj. interesu przemysłu unijnego, importerów oraz użytkowników. Zainteresowane strony otrzymały możliwość przedstawienia swoich opinii zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.
(119) Z uwagi na to, że niniejsze dochodzenie stanowi przegląd obowiązujących środków, umożliwiło ono ocenę wszelkiego niepożądanego negatywnego wpływu obecnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.
2. Interes przemysłu unijnego
(120) W motywie 108 powyżej stwierdzono, że prawdopodobnie nastąpiłoby poważne pogorszenie sytuacji przemysłu unijnego w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków antydumpingowych. Dlatego też utrzymanie środków działałoby na korzyść przemysłu unijnego, ponieważ producenci unijni byliby w stanie utrzymać wielkość sprzedaży, udział w rynku, rentowność i ogólnie pozytywną sytuację ekonomiczną. Natomiast wygaśnięcie środków mogłoby poważnie zagrozić rentowności przemysłu unijnego, ponieważ istnieją powody, aby oczekiwać przeniesienia chińskiego przywozu na rynek unijny po cenach dumpingowych i w znacznych ilościach, co doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody.
3. Interes importerów
(121) Wszystkich znanych importerów poinformowano o wszczęciu przeglądu. Jednakże tylko dwóch importerów współpracowało w toku dochodzenia i udzieliło odpowiedzi na kwestionariusze Komisji. Dochodzenie wykazało, że importerzy mogą z łatwością dokonywać zakupów z różnych źródeł dostępnych obecnie na rynku, w szczególności od przemysłu unijnego oraz największych eksporterów z państw trzecich prowadzących sprzedaż po cenach niedumpingowych. Ponadto żaden z dwóch współpracujących importerów nie sprzeciwił się przedłużeniu obecnych środków antydumpingowych, chociaż kwestionowali ich wysokie poziomy. W tym względzie należy zauważyć, że dochodzenie w sprawie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego nie może prowadzić do zmiany poziomu środków. Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz ogólny brak zainteresowania ze strony importerów, stwierdzono, że utrzymanie środków nie byłoby sprzeczne z ich interesem.
(122) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń dwie zainteresowane strony, a mianowicie dwa stowarzyszenia unijnych dystrybutorów elementów złącznych, wystąpiły z twierdzeniem, że nałożenie obowiązujących ceł na tak wysokim poziomie nie skutkowało przywróceniem uczciwej konkurencji na rynku unijnym, lecz raczej uniemożliwiało przywozowi chińskiemu wejście na rynek Unii. Te zainteresowane strony twierdziły, że przedłużenie środków skutkować będzie dalszym zawężeniem możliwości wyboru międzynarodowych źródeł dostaw, dostępnych dla unijnych użytkowników i importerów. W odpowiedzi na ten argument należy po pierwsze zauważyć, że środki antydumpingowe nakłada się nie po to, by uniemożliwić lub zablokować przywóz z danego państwa, ale przede wszystkim po to, by przywrócić uczciwą konkurencję na rynku. Poziom obowiązujących ceł jest wynikiem obliczeń marginesów dumpingu i szkody, które ustalono na podstawie ustaleń pierwotnego dochodzenia. Po drugie, Komisja nie zgadza się z twierdzeniem, że obowiązujące cła ograniczają źródła dostaw na rynek Unii. Z dostępnych statystyk przywozu wynika, że przywóz z państw trzecich zwiększył się po wprowadzeniu środków wobec Chin. W dochodzeniu nie stwierdzono niczego, co wskazywałoby na fakt, że te tendencje nie utrzymają się w przyszłości. Powyższe argumenty należy zatem odrzucić.
(123) Ponadto jedno ze wspomnianych stowarzyszeń stwierdziło, że choć uważa, iż pierwotne środki nie są całkiem odpowiednie i spowodowały radykalne i niepotrzebne zakłócenia na rynku elementów złącznych, ich nagłe usunięcie w tej chwili mogłoby się okazać tak samo destruktywne, jak ich pierwotne nałożenie. Oznacza to, że dystrybutorzy elementów złącznych byli w stanie dostosować swoje łańcuchy dostaw, aby uwzględnić obowiązujące środki.
4. Interes użytkowników
(124) Mimo że użytkownicy nie współpracowali, możliwe było jednak ustalenie poglądów i stanowisk użytkowników z informacji przekazanych przez przemysł unijny i przez importerów. Wydaje się, że użytkowników można po pierwsze podzielić na dwie kategorie: wysokiej klasy użytkowników, którzy potrzebują elementów złącznych o standardach bardzo wysokiej jakości, oraz innych użytkowników. Użytkownicy wysokiej klasy mogą zwykle znaleźć produkty, których potrzebują, od producentów unijnych i niektórych wysoko wyspecjalizowanych producentów eksportujących. Z drugiej strony, pozostała kategoria użytkowników (która może również obejmować wysokiej klasy użytkowników potrzebujących tańszych produktów do mniej wymagających zastosowań) oznacza kategorię użytkowników, którzy normalnie korzystali z produktów chińskich. Tę kategorię użytkowników zwykle obsługują importerzy. Z opinii zebranych podczas wizyt u importerów współpracujących wynika, że ta kategoria użytkowników jest obecnie w wystarczającym stopniu zaspokojona przez przywóz z innych państw, w tym z Tajwanu, Tajlandii i Wietnamu. Na podstawie tej interpretacji, a także ze względu na to, że żaden z użytkowników nie zdecydował się interweniować w obecnym dochodzeniu, stwierdza się, że przedłużenie obowiązywania środków nie będzie sprzeczne z interesem użytkowników, który wydają się być dobrze i bez negatywnych skutków dostosowani do obecności środków nałożonych na ISF z ChRL.
5. Wnioski dotyczące interesu Unii
(125) W związku z powyższym stwierdza się, że nie ma istotnych powodów dotyczących interesu Unii, przemawiających przeciwko utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych.
H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(126) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Przedstawione uwagi i komentarze, o ile były uzasadnione, zostały należycie uwzględnione.
(127) Z powyższych ustaleń wynika, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego środki antydumpingowe mające zastosowanie do przywozu niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z ChRL, wprowadzone rozporządzeniem (WE) nr 91/2009, ostatnio zmienionym rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 924/2012, powinny zostać utrzymane.
(128) Jak przedstawiono powyżej w motywie 3, obowiązujące cła antydumpingowe na przywóz z ChRL produktu objętego postępowaniem zostały rozszerzone, by dodatkowo objąć przywóz tego samego produktu wysyłanego z Malezji, bez względu na to, czy został zgłoszony jako pochodzący z Malezji. Cło antydumpingowe, które ma zostać utrzymane wobec przywozu produktu objętego postępowaniem, określone w motywie 3 powyżej, powinno być nadal rozszerzone na przywóz ISF wysyłanych z Malezji, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Malezji. Producenci eksportujący, których zwolniono ze środków rozszerzonych rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 723/2011, powinni być również zwolnieni ze środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem.
(129) W celu zminimalizowania ryzyka obejścia cła w związku z dużą różnicą między stawkami celnymi stosowanymi wobec różnych chińskich eksporterów uznaje się, że w tym przypadku potrzebne są specjalnie środki w celu zapewnienia odpowiedniego stosowania ceł antydumpingowych. Te specjalne środki, mające zastosowanie jedynie do przedsiębiorstw, wobec których zastosowano indywidualną stawkę celną, obejmują: przedstawienie organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi być zgodna z wymogami określonymi w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega rezydualnemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do wszystkich pozostałych producentów.
(130) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
