Macedonia-Wspólnota Europejska. Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem.

UMOWA PRZEJŚCIOWA
w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony *

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niektóre zmiany niniejszego aktu prawnego nie zostały bezpośrednio naniesione na tekst, ponieważ akty wprowadzające zmiany nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Jednostki redakcyjne tekstu zmienione przez te akty zostały wyróżnione kursywą, natomiast ich aktualna treść została podana w wersji anglojęzycznej w przypisie znajdującym się przy zmienionej jednostce.

.................................................

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

zwana dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII,

z drugiej strony,

mając na uwadze, co następuje:

(1) Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, został podpisany w drodze wymiany listów w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 roku.

(2) Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu ma na celu ustanowienie bliskich i trwałych stosunków, opartych na wzajemności i wspólnym interesie, które powinny umożliwić Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii dalsze wzmocnienie i poszerzenie już istniejących stosunków.

(3) Niezbędne jest zapewnienie rozwoju więzi handlowych poprzez wzmocnienie i poszerzenie stosunków ustanowionych w przeszłości, w szczególności Umową o współpracy, podpisaną w dniu 29 kwietnia 1997 roku w drodze wymiany listów, która weszła w życie dnia 1 stycznia 1998 roku.

(4) W tym celu niezbędne jest jak najszybsze wprowadzenie w życie, na mocy Umowy przejściowej, postanowień Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem.

(5) Do czasu wejścia w życie Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu oraz utworzenia Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia, należy zapewnić Radzie Współpracy, ustanowionej Umową o współpracy, możliwość wykonywania kompetencji nadanych przez Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu Radzie Stabilizacji i Stowarzyszenia, które są niezbędne do wprowadzenia w życie Umowy przejściowej,

POSTANOWIŁY zawrzeć niniejszą Umowę i w tym celu powołują jako swoich pełnomocników:

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA:

Anna LINDH,

Minister Spraw Zagranicznych Królestwa Szwecji,

Urzędujący Przewodniczący Rady Unii Europejskiej,

Christopher PATTEN,

Członek Komisji Wspólnot Europejskich,

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII:

Ljubco GEORGIEVSKI,

Premier Rządu Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii,

KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  1 (SAA 2)

Przestrzeganie zasad demokratycznych i praw człowieka, które zostały proklamowane w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, i które zostały określone w Akcie Końcowym z Helsinek i w Karcie Paryskiej dla Nowej Europy, przestrzeganie zasad prawa międzynarodowego i zasad państwa prawa, jak też reguł gospodarki rynkowej, takich jakie zostały wyrażone w dokumencie z konferencji KBWE w Bonn w sprawie współpracy gospodarczej, stanowią podstawy polityki wewnętrznej i zagranicznej Stron oraz istotny element niniejszej Umowy.

TYTUŁ  II

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

Artykuł  2 (SAA 15)
1.
Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii ustanowią stopniowo strefę wolnego handlu w okresie przejściowym maksimum dziesięciu lat od daty wejścia w życie niniejszej Umowy, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy i z postanowieniami GATT 1994 i WTO. Czyniąc to, będą one miały na uwadze szczególne wymagania przewidziane poniżej.
2.
Nomenklatura Scalona towarowa używana jest do klasyfikacji towarów w handlu między obu Stronami.
3.
Dla każdego produktu podstawowa stawka celna, na podstawie której dokonywane będą obniżki przewidziane w niniejszej Umowie, jest stawką rzeczywiście stosowaną erga omnes przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii w dniu poprzedzającym podpisanie niniejszej Umowy.
4.
Jeśli po podpisaniu niniejszej Umowy obniżka cła będzie stosowana erga omnes, w szczególności obniżki wynikające z negocjacji taryfowych WTO, obniżona stawka celna zastępuje podstawową stawkę celną określoną w ustępie 3, od dnia, z którym ta obniżka została zastosowana.
5.
Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii powiadomią się wzajemnie o swoich podstawowych stawkach celnych.

Rozdział  I

Produkty przemysłowe

Artykuł  3 (SAA 16)
1.
Postanowienia niniejszego rozdziału mają zastosowanie do produktów pochodzących ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, które są wymienione w działach 25-97 Nomenklatury Scalonej, z wyjątkiem produktów wymienionych w punkcie 1 ppkt ii) załącznika I do Porozumienia w sprawie rolnictwa (GATT 1994).
2.
Postanowienia artykułów 4 i 5 nie mają zastosowania do wyrobów włókienniczych ani do wyrobów stalowych, tak jak jest to określone w artykułach 9 i 10.
3.
Handel, między Stronami, produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej jest prowadzony zgodnie z postanowieniami tego Traktatu.
Artykuł  4 (SAA 17)
1.
Należności celne w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii zostaną zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.
2.
Ograniczenia ilościowe w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, oraz środki o skutku równoważnym, zostaną zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.
Artykuł  5 (SAA 18)
1.
Należności celne w przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii towarów pochodzących ze Wspólnoty, innych niż te wymienione w załączniku I i II, zostaną zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.
2.
Należności celne w przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii towarów pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku I, będą stopniowo obniżane, zgodnie z następującym harmonogramem:

– w dniu 1 stycznia pierwszego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 90 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia drugiego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 80 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia trzeciego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 70 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia czwartego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 60 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia piątego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 50 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia szóstego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 40 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia siódmego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 30 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia ósmego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 20 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia dziewiątego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy każda stawka celna zostanie obniżona do 10 % podstawowej stawki celnej,

– w dniu 1 stycznia dziesiątego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy pozostałe cła zostaną zniesione.

3.
Należności celne w przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii towarów pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku II, będą stopniowo obniżane, zgodnie z harmonogramem określonym w tym załączniku.
4.
Ograniczenia ilościowe w przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii towarów pochodzących ze Wspólnoty, oraz środki o skutku równoważnym, zostaną zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.
Artykuł  6 (SAA 19)

Wspólnota oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zniosą, z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy, w handlu między sobą wszystkie opłaty o skutku równoważnym z należnościami celnymi przywozowymi.

Artykuł  7 (SAA 20)
1.
Wspólnota oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zniosą między sobą, z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy, należności celne wywozowe oraz opłaty o skutku równoważnym.
2.
Wspólnota oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zniosą między sobą, z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy, wszystkie ograniczenia ilościowe w wywozie oraz wszystkie środki o skutku równoważnym.
Artykuł  8 (SAA 21)

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii oświadcza, że jest gotowa do obniżenia należności celnych w handlu ze Wspólnotą, szybciej niż to przewidziano w artykule 5, jeśli ogólna sytuacja gospodarcza i sytuacja odnośnego sektora gospodarki na to pozwalają.

Rada Współpracy wydaje w tym celu zalecenia.

Artykuł  9 (SAA 22)

Protokół 1 określa uzgodnienia mające zastosowanie do wyrobów włókienniczych, które są w nim wymienione.

Artykuł  10 (SAA 23)

Protokół 2 określa uzgodnienia mające zastosowanie do produktów stalowych, które są w nim wymienione.

Rozdział  II

Rolnictwo i rybołówstwo

Artykuł  11 (SAA 24)

Definicja

1.
Postanowienia niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do handlu produktami rolnymi i produktami rybołówstwa pochodzącymi ze Wspólnoty i z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.
2.
Określenie "produkty rolne i produkty rybołówstwa" odnosi się do produktów wymienionych w działach 1-24 Nomenklatury Scalonej oraz produktów wymienionych w punkcie 1 ppkt ii) załącznika I do Porozumienia w sprawie rolnictwa (GATT 1994).
3.
Definicja ta mieści w sobie ryby i produkty rybołówstwa określone w rozdziale 3 pozycja 1604 i 1605 oraz podpozycja 0511 91, 2301 20 00 i ex 1902 20(1).
Artykuł  12 (SAA 25)

Protokół 3 określa uzgodnienia dotyczące handlu mające zastosowanie do przetworzonych produktów rolnych, które są w nim wymienione.

Artykuł  13 (SAA 26)
1.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Wspólnota zniesie wszystkie ograniczenia ilościowe oraz środki o skutku równoważnym, w przywozie produktów rolnych i produktów rybołówstwa pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.
2.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zniesie wszystkie ograniczenia ilościowe oraz środki o skutku równoważnym, w przywozie produktów rolnych i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty.
Artykuł  14 (SAA 27)

Produkty rolne

1.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Wspólnota zniesie wszystkie należności celne i opłaty o skutku równoważnym, w przywozie produktów rolnych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, innych niż te objęte pozycjami 0102, 0201, 0202 i 2204 Nomenklatury Scalonej.

Odnośnie produktów objętych działami 7 i 8 Nomenklatury Scalonej, dla których Wspólna Taryfa Celna przewiduje stosowanie ceł ad valorem oraz ceł specyficznych, zniesienie ma zastosowanie tylko do części ad valorem cła.

2.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Wspólnota ustala należności celne mające zastosowanie do przywozu do Wspólnoty młodej wołowiny, określonej w załączniku III i pochodzącej z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, na 20 % cła ad valorem i na 20 % cła specyficznego, ustanowionego przez Wspólną Taryfę Celną Wspólnot Europejskich, w granicach rocznego kontyngentu taryfowego 1.650 ton wyrażonego w masie tuszy.
3.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Była Jugosłowiańska Republika Macedonii:

a) zniesie należności celne stosowane w przywozie niektórych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku IVa;

b) zniesie należności celne stosowane w przywozie niektórych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku IVb, w granicach kontyngentów taryfowych wskazanych dla każdego produktu w wymienionym załączniku. Odnośnie ilości przewyższających kontyngenty taryfowe, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii stopniowo obniży należności celne, zgodnie z harmonogramem wskazanym dla każdego produktu w wymienionym załączniku;

c) stopniowo obniży należności celne stosowane w przywozie niektórych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty, wymienionych w załączniku IVc, w granicach kontyngentów taryfowych i zgodnie z harmonogramem wskazanym dla każdego produktu w wymienionym załączniku.

d) 1 (dodana).

4.
Uzgodnienia dotyczące handlu mające zastosowanie do win i wyrobów spirytusowych, zostaną określone w oddzielnej umowie w sprawie win i wyrobów spirytusowych.
Artykuł  15 (SAA 28)

Produkty rybołówstwa

1.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Wspólnota zniesie wszystkie należności celne na ryby i produkty rybołówstwa pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Produkty wymienione w załączniku Va podlegają postanowieniom ustanowionym w niniejszej Umowie.

2. 2
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zniesie wszystkie opłaty o skutku równoważnym z należnościami celnymi i obniży należności celne na ryby i produkty rybołówstwa pochodzące ze Wspólnoty Europejskiej o 50 % cła KNU. Pozostałe stawki celne będą obniżane przez okres sześciu lat, zanim zostaną zniesione na koniec tego okresu.

Zasady zawarte w niniejszym ustępie nie mają zastosowania do produktów wymienionych w załączniku Vb, które podlegają zmniejszeniu ceł ustanowionemu we wspomnianym załączniku.

Artykuł  16 (SAA 29)
1.
Biorąc pod uwagę wielkość handlu produktami rolnymi i produktami rybołówstwa między Stronami, ich szczególną wrażliwość, zasady wspólnej polityki Wspólnoty w zakresie rolnictwa i rybołówstwa, zasady polityki rolnej Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, rolę rolnictwa w gospodarce Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, możliwości produkcyjne i eksportowe tradycyjnych sektorów i rynków tego państwa oraz konsekwencje wielostronnych negocjacji handlowych w ramach WTO, Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zbadają w Radzie Współpracy, najpóźniej do dnia 1 stycznia 2003 roku, produkt po produkcie, na zasadzie proporcjonalności i wzajemności, możliwość przyznania dalszych koncesji, w celu większej liberalizacji handlu produktami rolnymi i produktami rybołówstwa.
2.
Postanowienia niniejszego rozdziału w żaden sposób nie szkodzą jednostronnemu stosowaniu korzystniejszych środków przez jedną lub drugą Stronę.
Artykuł  17 (SAA 30)

Nie naruszając innych postanowień niniejszej Umowy, w szczególności jej artykułu 24, jeśli, uwzględniając szczególną wrażliwość rynków produktów rolnych i produktów rybołówstwa, przywóz produktów pochodzących z jednej ze Stron i podlegających koncesjom przyznanym na mocy artykułu 12, 14 i 15 powoduje poważne zaburzenia na rynkach bądź w krajowych mechanizmach regulacyjnych drugiej Strony, obie Strony niezwłocznie rozpoczynają konsultacje, mające na celu znalezienie właściwego rozwiązania. W oczekiwaniu na rozwiązanie, zainteresowana Strona upoważniona jest do powzięcia środków, jakie uzna za niezbędne.

Rozdział  III

Postanowienia wspólne

Artykuł  18 (SAA 31)

Postanowienia niniejszego rozdziału mają zastosowanie do handlu wszystkimi produktami, jaki odbywa się między Stronami, z wyjątkiem postanowień przeciwnych, przewidzianych w tym rozdziale lub w protokole 1, 2 i 3.

Artykuł  19 (SAA 32)

Status quo

1.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy żadne nowe należności celne przywozowe bądź wywozowe, ani opłaty o skutku równoważnym, nie zostaną wprowadzone w handlu między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, a te, które już się stosuje, nie zostaną podwyższone.
2.
Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy żadne nowe ograniczenia ilościowe w przywozie lub wywozie ani środki o skutku równoważnym nie zostaną wprowadzone w handlu między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, a te, które już istnieją, nie staną się bardziej restrykcyjne.
3.
Bez uszczerbku dla koncesji przyznanych na mocy artykułu 13, postanowienia ustępu 1 i 2 niniejszego artykułu nie ograniczają w żaden sposób prowadzenia polityki rolnej w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii i we Wspólnocie, ani podejmowania środków w ramach tej polityki, o ile nie wpływa to na system przywozu, przewidziany w załączniku III, załączniku IVa, IVb, IVc i załączniku Va, Vb.
Artykuł  20 (SAA 33)

Zakaz dyskryminacji podatkowej

1.
Strony powstrzymują się od stosowania jakiegokolwiek środka lub praktyki o wewnętrznym charakterze fiskalnym powodującego bezpośrednio lub pośrednio dyskryminację między produktami jednej ze Stron a podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium innej Strony, i znoszą te środki lub praktyki, jeśli takie istnieją.
2.
Produkty wywożone na terytorium jednej ze Stron nie mogą korzystać ze zwrotu wewnętrznych podatków pośrednich w wielkościach przekraczających podatki pośrednie nakładane na nie.
Artykuł  21 (SAA 34)

Postanowienia dotyczące zniesienia należności celnych przywozowych mają zastosowanie również do należności celnych o charakterze fiskalnym.

Artykuł  22 (SAA 35)

Unie celne, strefy wolnego handlu, umowy transgraniczne

1.
Niniejsza Umowa nie stanowi przeszkody w utrzymaniu lub ustanowieniu unii celnych, stref wolnego handlu lub uzgodnień dotyczących handlu przygranicznego, o ile ich skutkiem nie jest zmiana uzgodnień dotyczących handlu przewidzianych przez niniejszą Umowę.
2.
W trakcie okresów przejściowych określonych w artykule 4 i 5, niniejsza Umowa nie ma wpływu na wprowadzenie w życie szczególnych uzgodnień preferencyjnych dotyczących przepływu towarów, ustanowionych w umowach transgranicznych zawartych wcześniej między jednym lub kilkoma Państwami Członkowskimi a Federalną Socjalistyczną Republiką Jugosławii, i przejętych przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii, lub wynikających z umów dwustronnych zawartych przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii w celu wspierania handlu regionalnego.
3.
Strony odbywają konsultacje w Radzie Współpracy dotyczące uzgodnień opisanych w ustępie 1 i 2 niniejszego artykułu i, w danym przypadku, dotyczące wszystkich istotnych problemów związanych z ich polityką handlową wobec państw trzecich. W szczególności w przypadku przystąpienia jednego z państw trzecich do Wspólnoty, takie konsultacje przeprowadzane są z uwzględnieniem wspólnych interesów Wspólnoty i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, określonych w niniejszej Umowie.
Artykuł  23 (SAA 36)

Dumping

1.
Jeśli jedna ze Stron stwierdzi istnienie praktyk dumpingowych w handlu z drugą Stroną w rozumieniu artykułu VI GATT 1994, może ona podjąć właściwe kroki przeciw tym praktykom, zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VI GATT 1994 i zgodnie ze swoim odnośnym ustawodawstwem wewnętrznym.
2.
W odniesieniu do ustępu 1 niniejszego artykułu, Rada Współpracy musi być poinformowana o przypadku dumpingu, z chwilą kiedy władze Strony przywozu rozpoczęły dochodzenie. Jeśli nie wyeliminowano dumpingu w rozumieniu artykułu VI GATT lub jeśli nie znaleziono żadnego satysfakcjonującego rozwiązania w terminie trzydziestu dni po przedłożeniu sprawy Radzie Współpracy, Strona przywozu może podjąć właściwe środki.
Artykuł  24 (SAA 37)

Ogólna klauzula ochronna

1.
Jeśli przywóz produktu jednej Strony na terytorium drugiej Strony odbywa się w zwiększonych ilościach i na warunkach takich, że powoduje ono lub może powodować:

– poważną szkodę dla krajowego przemysłu produktów podobnych lub bezpośrednio konkurujących na terytorium Strony przywozu, lub

– poważne zaburzenia w sektorze gospodarki bądź trudności mogące spowodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej w regionie Strony przywozu,

dana Strona przywozu może podjąć stosowne środki na warunkach i zgodnie z procedurami ustanowionymi w niniejszym artykule.

2.
Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii stosują środki ochronne tylko między sobą, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy. Takie środki nie wykraczają poza środek niezbędny do usunięcia trudności, które się pojawiły, i zwyczajowo powinny polegać na zawieszeniu dalszej obniżki stosownej stawki celnej przewidzianej w niniejszej Umowie dla danego produktu lub na podwyższeniu stawki celnej dla danego produktu.

Środki te obejmują postanowienia przewidujące ich stopniowe zniesienie najpóźniej do końca ustalonego okresu. Środki te powinny być powzięte na okres nie dłuższy niż jeden rok. W wyjątkowych okolicznościach okres ten może wynosić maksymalnie trzy lata. Nie stosuje się żadnych środków ochronnych w przywozie produktu, co do którego wcześniej zastosowano taki środek, przez okres co najmniej trzech lat, licząc od dnia wygaśnięcia stosowania środka.

3.
W przypadkach określonych w niniejszym artykule, przed podjęciem środków w nim przewidzianych lub w przypadkach, do których ma zastosowanie ustęp 4 litera b) niniejszego artykułu, Wspólnota lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, w zależności od przypadku, dostarczy Radzie Współpracy wszelkich informacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie Strony.
4.
W celu stosowania powyższych ustępów stosuje się następujące postanowienia:

a) trudności wynikające z sytuacji określonej w niniejszym artykule przedkłada się do zbadania Radzie Współpracy, która może podjąć każdą właściwą decyzję, aby usunąć trudności. Jeśli Rada Współpracy lub Strona wywozu nie powzięła decyzji, która by usunęła trudności, lub jeśli nie zostało znalezione żadne inne satysfakcjonujące rozwiązanie w terminie 30 dni po przedłożeniu sprawy Radzie Współpracy, Strona przywozu może podjąć środki właściwe do rozwiązania problemu zgodnie z niniejszym artykułem. W wyborze środków ochronnych pierwszeństwo należy przyznać tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie uzgodnień określonych w niniejszej Umowie;

b) jeśli wyjątkowe i poważne okoliczności, wymagające podjęcia natychmiastowych działań, uniemożliwiają, w danym przypadku, wcześniejsze informowanie lub zbadanie, zainteresowana Strona może, w sytuacjach wyszczególnionych w niniejszym artykule, zastosować środki ostrożności niezbędne do zaradzenia sytuacji, o czym zawiadamia niezwłocznie drugą Stronę.

5.
Rada Współpracy jest niezwłocznie powiadamiana o środkach ochronnych i stanowią one w Radzie przedmiot okresowych konsultacji, w szczególności w celu uchwalenia harmonogramu ich znoszenia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.
6.
Jeśli Wspólnota lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii uzależnia przywóz produktów, mogących powodować trudności określone w niniejszym artykule, od procedury administracyjnej, której przedmiotem jest szybkie dostarczenie informacji dotyczących tendencji w przepływach handlu, zawiadamia o tym drugą Stronę.
Artykuł  25 (SAA 38)

Klauzula o niedoborach

1.
Jeśli przestrzeganie postanowień niniejszego tytułu prowadzi do:

a) poważnych niedoborów lub zagrożenia wystąpienia niedoborów artykułów żywnościowych lub innych produktów istotnych dla Strony wywozu, lub

b) powrotnego wywozu do państwa trzeciego produktu, który w Stronie wywozu stanowi przedmiot wywozowych ograniczeń ilościowych, należności celnych wywozowych lub środków lub opłat o skutku równoważnym, i jeśli sytuacje określone powyżej powodują lub mogą powodować poważne trudności dla Strony wywozu, Strona ta może podjąć stosowne środki na warunkach i zgodnie z procedurami ustanowionymi w niniejszym artykule.

2.
W wyborze środków ochronnych pierwszeństwo należy przyznać tym, które w jak najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie uzgodnień określonych w niniejszej Umowie. Środki te nie powinny być stosowane w sposób, który stanowiłby metodę arbitralnej lub nieuzasadnionej dyskryminacji, jeżeli istnieją takie same warunki, bądź metodę ukrytego ograniczenia w handlu; powinny zostać zniesione, jeśli warunki nie uzasadniają już ich utrzymywania.
3.
Przed podjęciem środków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu lub, najwcześniej jak to tylko możliwe w przypadkach, do których ma zastosowanie ustęp 4 niniejszego artykułu, Wspólnota lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, w zależności od przypadku, dostarczy Radzie Współpracy wszelkich istotnych informacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez Strony. Strony w Radzie Współpracy mogą uzgadniać środki niezbędne do usunięcia trudności. Jeśli nie doszło do porozumienia w ciągu 30 dni po przedłożeniu sprawy Radzie Współpracy, Strona wywozu może podjąć środki, na mocy niniejszego artykułu, odnoszące się do wywozu danego produktu.
4.
Jeśli wyjątkowe i poważne okoliczności, wymagające podjęcia natychmiastowych działań, uniemożliwiają, w danym przypadku, wcześniejsze informowanie lub zbadanie, Wspólnota lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, odpowiednio, może w sytuacjach wyszczególnionych w niniejszym artykule zastosować środki ostrożności niezbędne do zaradzenia sytuacji, o czym zawiadamia niezwłocznie drugą Stronę.
5.
Rada Współpracy jest niezwłocznie powiadamiana o środkach ochronnych i stanowią one w Radzie przedmiot okresowych konsultacji, w szczególności w celu uchwalenia harmonogramu ich znoszenia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.
Artykuł  26 (SAA 39)

Monopole państwowe

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii stopniowo dostosuje wszystkie monopole państwowe o charakterze handlowym w sposób gwarantujący, że do końca piątego roku następującego po wejściu w życie niniejszej Umowy, nie będzie już istniała dyskryminacja, ze względu na warunki, na jakich towary są nabywane i zbywane, między obywatelami Państw Członkowskich a obywatelami Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Rada Współpracy będzie informowana o środkach podjętych dla realizacji tego celu.

Artykuł  27 (SAA 40)

Protokół 4 ustanawia reguły pochodzenia dotyczące stosowania preferencji taryfowych przewidzianych w niniejszej Umowie.

Artykuł  28 (SAA 41)

Dopuszczalne ograniczenia

Niniejsza Umowa nie stanowi przeszkody dla zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub tranzytowych towarów, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi i zwierząt lub ochrony roślin, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, a także ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub postanowień dotyczących złota i srebra. Jednakże takie zakazy lub ograniczenia nie stanowią środka arbitralnej dyskryminacji, ani ukrytego ograniczenia w wymianie handlowej między Stronami.

Artykuł  29 (SAA 42)

Strony postanawiają współpracować w celu ograniczenia możliwych nadużyć finansowych w stosowaniu postanowień handlowych niniejszej Umowy.

Nie naruszając postanowień niniejszej Umowy, w szczególności artykułu 17, 24 i 36 oraz protokołu 4, w przypadku gdy jedna ze Stron uważa, że istnieje wystarczająco dużo dowodów nadużyć finansowych, takich jak znaczący wzrost handlu produktami jednej Strony z drugą Stroną, ponad poziom odpowiadający warunkom ekonomicznym, takim jak normalne możliwości produkcyjne i wywozowe, bądź dowodów braku współpracy administracyjnej wymaganej do weryfikacji dowodów pochodzenia przez drugą Stronę, obie Strony niezwłocznie rozpoczynają konsultacje mające na celu znalezienie właściwego rozwiązania. W oczekiwaniu na rozwiązanie zainteresowana Strona może podjąć środki, jakie uzna za niezbędne. W wyborze środków pierwszeństwo należy przyznać tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie uzgodnień określonych w niniejszej Umowie.

Artykuł  30 (SAA 43)

Zastosowanie niniejszej Umowy nie narusza stosowania postanowień prawa wspólnotowego do Wysp Kanaryjskich.

TYTUŁ  III

PŁATNOŚCI, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

Artykuł  31 (SAA 58)

Strony zobowiązują się zezwolić na dokonywanie, w walucie w pełni wymienialnej w rozumieniu postanowień artykułu VIII statutu Międzynarodowego Funduszu Walutowego, wszelkich płatności i transferów rozrachunków bieżących w ramach bilansu płatniczego między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii.

Artykuł  32 (SAA 65)
1.
Strony czynią wysiłki w celu uniknięcia, w każdym przypadku gdy będzie to możliwe, stosowania środków ograniczających, w szczególności odnoszących się do przywozu, do celów bilansu płatniczego. W przypadku przyjęcia takich środków, Strona, która je przyjęła, przedstawia drugiej Stronie, tak szybko jak jest to możliwe, harmonogram znoszenia tych środków.
2.
W przypadku gdy jedno lub kilka Państw Członkowskich lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii napotka poważne trudności w zrównoważeniu bilansu płatniczego lub gdy zaistnieje ryzyko takich trudności, Wspólnota lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, w zależności od przypadku, może, zgodnie z warunkami określonymi w Porozumieniu WTO, podjąć na ograniczony okres, środki ograniczające, w szczególności środki odnoszące się do przywozu, których zakres nie może wykraczać poza to co jest niezbędne dla naprawy sytuacji bilansu płatniczego. Wspólnota lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, w zależności od przypadku, niezwłocznie zawiadamia o tym drugą ze Stron.
3.
Żaden środek ograniczający nie ma zastosowania do transferów związanych z inwestowaniem, w szczególności z repatriacją sum zainwestowanych lub ponownie zainwestowanych, ani też do jakiegokolwiek przychodu, który z nich pochodzi.
Artykuł  33 (SAA 69)

Konkurencja i inne postanowienia gospodarcze

1.
Poniżej wymienione praktyki są niezgodne z właściwym funkcjonowaniem niniejszej Umowy w zakresie, w jakim mogą wpływać na handel między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii:

i) wszystkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje związków przedsiębiorstw i praktyki uzgodnione między przedsiębiorstwami, które mają na celu lub których skutkiem jest zapobieganie, ograniczanie lub zakłócanie konkurencji;

ii) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na terytoriach Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii jako całości lub na znacznej części tych terytoriów;

iii) jakakolwiek pomoc publiczna, zakłócająca lub grożąca zakłóceniem konkurencji przez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub niektórym produktom.

2.
Każda praktyka niezgodna z niniejszym artykułem oceniania jest na podstawie kryteriów wynikających ze stosowania postanowień przewidzianych w artykule 81, 82 i 87 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
3.
a) Do celów stosowania postanowień ustępu 1 ppkt iii) Strony uzgadniają, że w ciągu pierwszych czterech lat po wejściu w życie niniejszej Umowy każda pomoc publiczna przyznana przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii będzie oceniania biorąc pod uwagę fakt, że Była Jugosłowiańska Republika Macedonii uważana jest za taki sam obszar jak obszary Wspólnoty, określone w artykule 87 ustęp 3 litera a) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

b) Każda ze Stron zapewni przejrzystość w zakresie pomocy publicznej, między innymi informując corocznie drugą Stronę, o wielkości całkowitej i o rozdziale przyznanej pomocy, oraz dostarczając, na wniosek, informacji dotyczących systemów pomocy. Na wniosek jednej ze Stron, druga Strona dostarczy informacji na temat szczególnych indywidualnych przypadków pomocy publicznej.

Każda ze Stron zapewni, że postanowienia niniejszego artykułu będą stosowane w terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszej Umowy.

4.
W odniesieniu do produktów określonych w tytule II rozdział II:

– ustęp 1 ppkt iii) nie ma zastosowania,

– jakakolwiek praktyka niezgodna z ustępem 1 ppkt i), powinna być oceniania zgodnie z kryteriami ustalonymi przez Wspólnotę na podstawie artykułu 36 i 37 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i szczególnych dokumentów wspólnotowych przyjętych na tej podstawie.

5.
Jeśli Wspólnota lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii uważają, że praktyka jest niezgodna z ustępem 1 niniejszego artykułu, oraz:

– jeśli taka praktyka powoduje lub może spowodować poważną szkodę interesom drugiej Strony, lub szkodę majątkową jej przemysłowi krajowemu, w szczególności sektorowi usług, może ona podjąć właściwe środki po konsultacji w ramach Rady Współpracy lub po upływie 30 dni roboczych od zwrócenia się o konsultację.

W przypadku praktyk niezgodnych z ustępem 1 ppkt iii), jeśli znajduje do nich zastosowanie Porozumienie WTO, właściwe środki mogą być przyjęte tylko zgodnie z procedurami i na warunkach określonych w Porozumieniu WTO lub stosownym wewnętrznym prawodawstwie wspólnotowym.

6.
Strony dokonują wymiany informacji uwzględniając granice dopuszczalne przez wymagania tajemnicy zawodowej i tajemnicy handlowej.
Artykuł  34 (SAA 70)

W odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych, oraz do przedsiębiorstw, którym przyznano specjalne lub wyłączne uprawnienia, każda Strona zapewni przestrzeganie, od trzeciego roku licząc od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy, zasad Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w szczególności jego artykułu 86.

Artykuł  35 (SAA 71)

Własność intelektualna, przemysłowa i handlowa

1.
Zgodnie z niniejszym artykułem oraz załącznikiem VI, Strony potwierdzają znaczenie, jakie przywiązują do zapewnienia wystarczającej i skutecznej ochrony oraz stosowania praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej.
2.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii przyjmuje środki niezbędne do zagwarantowania, w okresie pięciu lat od wejścia w życie niniejszej Umowy, ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, na poziomie porównywalnym do poziomu osiągniętego we Wspólnocie, w tym środki skutecznego przestrzegania tych praw.
3.
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zobowiązuje się przystąpić, we wspomnianym wyżej okresie, do wielostronnych konwencji w zakresie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej określonych w załączniku VI.
4.
W przypadku problemów w dziedzinie własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, wpływających na warunki wymiany handlowej, są one niezwłocznie przedkładane Radzie Współpracy, na wniosek jednej lub drugiej Strony, w celu osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonujących rozwiązań.
Artykuł  36 (SAA 88(3))

Władze celne

Wzajemna pomoc między władzami administracyjnymi Stron w sprawach celnych podlega postanowieniom protokołu 5.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  37

Rada Współpracy, ustanowiona Umową o współpracy, podpisaną dnia 29 kwietnia 1997 roku, w drodze wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, wykonuje obowiązki, nałożone na nią niniejszą Umową, zgodnie z procedurami stosowanymi do tej pory w ramach Umowy o współpracy.

Artykuł  38 (SAA 110 i 112)
1.
Dla osiągnięcia celów niniejszej Umowy, Rada Współpracy ma prawo podejmowania decyzji w ramach niniejszej Umowy w przypadkach w niej przewidzianych. Podjęte decyzje są wiążące dla Stron, które są zobowiązane do podjęcia środków niezbędnych do wykonywania podjętych decyzji.
2.
Rada Współpracy może również formułować wszelkie odpowiednie zalecenia. Rada opracowuje swoje decyzje i zalecenia za zgodą obu Stron.
3.
Rada Współpracy może w wykonywaniu swoich obowiązków być wspierana przez Wspólny Komitet, składający się z przedstawicieli Wspólnoty, z jednej strony, i z przedstawicieli Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, z drugiej strony, zwyczajowo na poziomie wyższych urzędników służby cywilnej.

Zadania Wspólnego Komitetu powinny polegać w szczególności na przygotowywaniu posiedzeń Rady Współpracy.

4.
Rada Współpracy może przekazać Wspólnemu Komitetowi wszystkie swoje uprawnienia. W takim przypadku Wspólny Komitet podejmuje swoje decyzje na warunkach ustanowionych w ustępie 1 i 2.
5.
Wspólny Komitet powinien przyjąć, w zależności od potrzeby, swój regulamin. Wspólny Komitet zbiera się raz do roku. Specjalne posiedzenia mogą zostać zwołane za obopólną zgodą, na wniosek jednej lub drugiej Strony. Wspólnemu Komitetowi przewodniczy przemiennie każda z Umawiających się Stron. Gdy jest to możliwe, porządek dzienny posiedzeń Wspólnego Komitetu jest ustalany z wyprzedzeniem.
Artykuł  39 (SAA 111)

Każda ze Stron może odwołać się do Rady Współpracy, w przypadku sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy. Rada Współpracy może rozstrzygać spory w drodze wiążących decyzji.

Artykuł  40 (SAA 115)

W zakresie niniejszej Umowy, każda ze Stron zobowiązuje się zapewnić, osobom fizycznym i prawnym drugiej Strony, wolny od dyskryminacji w stosunku do swoich własnych obywateli, dostęp do właściwych sądów i władz administracyjnych Stron, aby mogły przed nimi dochodzić swoich praw osobistych i rzeczowych.

Artykuł  41 (SAA 116)

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie stanowi przeszkody, dla podjęcia przez Stronę środków, które:

a) uważa za niezbędne w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji szkodzących ich podstawowym interesom bezpieczeństwa;

b) odnoszą się do produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi, lub też do badań, rozwoju lub produkcji niezbędnej do celów obronnych, o ile środki te nie osłabiają warunków konkurencji w zakresie produktów nie przeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

c) uważa za istotne dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych niepokojów wewnętrznych, wpływających na utrzymanie prawa i porządku publicznego, w przypadku wojny lub poważnego napięcia na arenie międzynarodowej, grożącego wybuchem wojny, lub w celu wypełnienia zobowiązań przyjętych na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł  42 (SAA 117)
1.
W dziedzinach objętych niniejszą Umową oraz nie naruszając jakichkolwiek zawartych w nim postanowień szczególnych:

– uzgodnienia stosowane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii w odniesieniu do Wspólnoty nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, ich spółkami lub przedsiębiorstwami;

– uregulowania stosowane przez Wspólnotę w stosunku do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub też ich spółkami lub przedsiębiorstwami.

2.
Postanowienia ustępu 1 nie stanowią przeszkody wobec prawa Stron do stosowania właściwych postanowień ich ustawodawstwa podatkowego względem podatników, którzy nie znajdują się w sytuacji identycznej ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Artykuł  43 (SAA 118)
1.
Strony podejmują wszelkie niezbędne środki o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy. Zapewniają one osiągnięcie celów określonych w niniejszej Umowie.
2.
Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie spełniła zobowiązania, jakie nakłada na nią niniejsza Umowa, może ona podjąć odpowiednie środki. Przedtem jednak, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, powinna dostarczyć Radzie Współpracy wszelkich informacji wymaganych dla dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania zadowalającego obie Strony.

W wyborze środków pierwszeństwo należy przyznać tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. Rada Współpracy jest niezwłocznie powiadamiana o podjęciu tych środków i stanowią one w Radzie przedmiot okresowych konsultacji, jeżeli wnioskuje o to druga Strona.

Artykuł  44 (SAA 119)

Strony zgadzają się prowadzić konsultacje w trybie pilnym właściwymi kanałami, na wniosek jednej ze Stron, aby rozpatrzyć wszelkie kwestie związane z interpretacją lub wdrażaniem niniejszej Umowy oraz innymi istotnymi aspektami wzajemnych stosunków między Stronami.

Postanowienia niniejszego artykułu nie wpływają w żaden sposób na postanowienia artykułu 17, 24, 25 i 29 oraz nie powodują uszczerbku dla tych artykułów.

Artykuł  45 (SAA 121)

Protokół 1, 2, 3, 4 i 5, jak też załączniki I-VI, stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  46 (SAA 122)

Niniejszą Umowę stosuje się do dnia wejścia w życie Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu, podpisanego w Luksemburgu, dnia 9 kwietnia 2001 roku.

Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę poprzez powiadomienie drugiej Strony. Niniejsza Umowa przestaje obowiązywać po sześciu miesiącach od dnia takiego powiadomienia.

Artykuł  47 (SAA 124)

Niniejsza Umowa stosuje się z jednej strony do terytoriów, do których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, i na warunkach ustanowionych w tym Traktacie, a z drugiej strony do terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł  48 (SAA 125)

Depozytariuszem niniejszej Umowy jest Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  49 (SAA 126)

Niniejsza Umowa sporządzona jest w dwóch egzemplarzach w każdym z języków urzędowych Stron, a każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł  50 (SAA 127)

Strony zatwierdzają niniejszą Umowę zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym powiadomiły się wzajemnie o zakończeniu procedur określonych w akapicie pierwszym.

Od chwili wejścia w życie niniejszej Umowy, artykuły 13-32 Umowy o współpracy między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, podpisaną dnia 29 kwietnia 1997 roku, zostają zawieszone.

______

(1) ex 1902 20 odpowiada "Makaronom nadziewanym zawierającym w masie powyżej 20 % ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych".

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

PRZYWÓZ DO BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII MNIEJ WRAŻLIWYCH PRODUKTÓW PRZEMYSŁOWYCH POCHODZĄCYCH ZE WSPÓLNOTY

(określonych w artykule 5 ustęp 2)

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

PRZYWÓZ DO BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII WRAŻLIWYCH PRODUKTÓW PRZEMYSŁOWYCH POCHODZĄCYCH ZE WSPÓLNOTY

(określone w artykule 5 ustęp 3)

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

DEFINICJA WSPÓLNOTOWA "MŁODEJ WOŁOWINY"

(określonej w artykule 14 ustęp 2)

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVa 3

PRZYWÓZ DO BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII PRODUKTÓW ROLNYCH POCHODZĄCYCH ZE WSPÓLNOTY (ZEROWA STAWKA CELNA)

(określonych w artykule 14 ustęp 3 litera a))

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVb 4

PRZYWÓZ DO BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII PRODUKTÓW ROLNYCH POCHODZĄCYCH ZE WSPÓLNOTY (ZEROWA STAWKA CELNA W RAMACH KONTYNGENTÓW TARYFOWYCH)

(określonych w artykule 14 ustęp 3 litera b))

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVc

PRZYWÓZ DO BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII PRODUKTÓW ROLNYCH POCHODZĄCYCH ZE WSPÓLNOTY

(KONCESJE W RAMACH KONTYNGENTÓW TARYFOWYCH)

(określonych w artykule 14 ustęp 3 litera c))

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVd 5

(dodany)

ZAŁĄCZNIK  Va 6

PRZYWÓZ DO WSPÓLNOTY RYB I PRODUKTÓW RYBOŁÓWSTWA POCHODZĄCYCH Z BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII

(określonych w artykule 15 ustęp 1)

grafika

ZAŁĄCZNIK  Vb 7

PRZYWÓZ DO BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII RYB I PRODUKTÓW RYBOŁÓWSTWA POCHODZĄCYCH ZE WSPÓLNOTY

(określonych w artykule 15 ustęp 2)

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ

(określone w artykule 35)

1. Artykuł 35 ustęp 3 dotyczy następujących konwencji wielostronnych:

Traktatu budapesztańskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytu drobnoustrojów do celów postępowania patentowego (1977, zmienionego w 1980 roku);

Protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków (Madryt, 1989);

– Międzynarodowej konwencji o ochronie nowych odmian roślin (UPOV)(Akt genewski, 1991).

Rada Współpracy może zdecydować, aby artykuł 35 ustęp 3 był również stosowany do innych konwencji wielostronnych.

2. Strony potwierdzają znaczenie, jakie przywiązują do zobowiązań wynikających z następujących konwencji wielostronnych:

– Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów i organizacji nadawczych (Rzym, 1961);

Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967, zmienionej w 1979 roku);

Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków (Akt sztokholmski, 1967, zmienionego w 1979 roku);

Układu o Współpracy Patentowej (Waszyngton, 1970, zmienionego w 1979 roku i 1984 roku);

– Konwencji o ochronie producentów nagrań fonograficznych przed nieupoważnionym powielaniem ich nagrań fonograficznych (Genewa, 1971);

Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt paryski, 1971);

Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa, 1977, zmienionego w 1979 roku).

3. Od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, przyznaje, w zakresie uznawania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, przedsiębiorstwom i obywatelom Wspólnoty, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie przyznaje dla jakiegokolwiek państwa trzeciego w ramach umów dwustronnych.

PROTOKÓŁ  1

w sprawie wyrobów włókienniczych i odzieżowych

Artykuł  1

Niniejszy protokół stosuje się do wyrobów włókienniczych i odzieżowych (zwanych dalej "wyrobami włókienniczymi") wymienionych w sekcji XI (działy 50-63) Nomenklatury Scalonej.

Artykuł  2
1.
Wyroby włókiennicze objęte sekcją XI (działy 50-63) Nomenklatury Scalonej i pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, jak określono w protokole 4 do niniejszej Umowy, z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy zostają zwolnione w przywozie do Wspólnoty z należności celnych.
2.
Stawki celne stosowane w bezpośrednim przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI (działy 50-63) Nomenklatury Scalonej i pochodzących ze Wspólnoty, jak określono w protokole 4 do niniejszej Umowy, zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w załączniku I do niniejszego protokołu, w odniesieniu do których stawki celne będą obniżane stopniowo, zgodnie z postanowieniami tego załącznika.
3.
Z zastrzeżeniem niniejszego protokołu, postanowienia niniejszej Umowy, w szczególności artykułu 6 i 21 Umowy, mają zastosowanie do handlu wyrobami włókienniczymi między Stronami.
Artykuł  3

Uzgodnienia dotyczące podwójnej kontroli i inne odnośne kwestie dotyczące wywozu do Wspólnoty wyrobów włókienniczych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz dotyczące wywozu do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wyrobów włókienniczych pochodzących ze Wspólnoty określone są w Umowie między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi, odnowionej i stosowanej od dnia 1 stycznia 2000 roku.

Artykuł  4

Od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy, nie można wprowadzać żadnych nowych ograniczeń ilościowych ani środków o skutku równoważnym, z wyjątkiem środków przewidzianych na mocy powyższej Umowy i protokołów do niej.

ZAŁĄCZNIK  I

NALEŻNOŚCI CELNE OKREŚLONE W ARTYKULE 2 USTĘP 2

PROTOKÓŁ  2

w sprawie wyrobów stalowych

Artykuł  1

Niniejszy protokół stosuje się do wyrobów wymienionych w dziale 72 Wspólnej Taryfy Celnej. Stosuje się go również do innych gotowych wyrobów stalowych, które mogą w przyszłości, w ramach tego działu, pochodzić z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł  2

Należności celne przywozowe stosowane we Wspólnocie w odniesieniu do wyrobów stalowych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii zostają zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.

Artykuł  3

Należności celne przywozowe stosowane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w odniesieniu do wyrobów stalowych pochodzących ze Wspólnoty będą stopniowo znoszone, zgodnie z następującym harmonogramem:

1. Każda stawka celna zostanie obniżona do 80 % podstawowej stawki celnej z początkiem pierwszego roku następującego po dniu wejścia w życie niniejszej Umowy;

2. Dalsze obniżki do 60 %, 40 %, 20 % i 0 % podstawowej stawki celnej będą dokonywane odpowiednio z początkiem drugiego, trzeciego, czwartego i piątego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy.

Artykuł  4
1.
Ograniczenia ilościowe w przywozie do Wspólnoty wyrobów stalowych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz środki o skutku równoważnym znosi się z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.
2.
Ograniczenia ilościowe w przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wyrobów stalowych pochodzących ze Wspólnoty oraz środki o skutku równoważnym znosi się z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy.
Artykuł  5
1.
Z uwzględnieniem zasad określonych w artykule 33 niniejszej Umowy, Strony uznają pilną potrzebę, aby każda Strona zaradziła niezwłocznie trudnościom strukturalnym w sektorze stalowym, w taki sposób, aby zapewnić konkurencyjność swojego przemysłu na poziomie światowym. Dlatego Była Jugosłowiańska Republika Macedonii powinna ustanowić w terminie dwóch lat program restrukturyzacji i rekonwersji swojego przemysłu stalowego, umożliwiającej temu sektorowi osiągnięcie efektywności w normalnych warunkach rynkowych. Wspólnota dostarczy Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, na jej wniosek, jakiejkolwiek porady technicznej, mogącej pomóc w osiągnięciu tego celu.
2.
Poza zasadami określonymi w artykule 33 niniejszej Umowy, każdą praktykę niezgodną z niniejszym artykułem ocenia się na podstawie szczególnych kryteriów wynikających z zastosowania zasad odnoszących się do pomocy państwa we Wspólnocie, łącznie z prawem wtórnym, oraz wszystkimi szczególnymi zasadami odnoszącymi się do kontroli pomocy państwa mającymi zastosowanie do sektora stalowego po wygaśnięciu Traktatu EWWiS.
3.
Do celów stosowania postanowień artykułu 33 ustęp 1 ppkt iii) niniejszej Umowy w odniesieniu do wyrobów stalowych, Wspólnota zgadza się, aby w ciągu pięciu lat następujących po wejściu w życie niniejszej Umowy, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii mogła wyjątkowo przyznawać pomoc państwa do celów restrukturyzacji, pod warunkiem że:

– pomoc ta prowadzi do osiągnięcia efektywności korzystających przedsiębiorstw w normalnych warunkach rynkowych, na koniec okresu restrukturyzacji, oraz

– kwotę i intensywność tej pomocy są ściśle ograniczone do tego, co jest całkowicie niezbędne w celu przywrócenia tej efektywności, i będą one stopniowo zmniejszane, oraz

– program restrukturyzacji jest związany z ogólnym planem racjonalizacji i ograniczenia zdolności produkcyjnych w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

4.
Każda ze Stron zapewnia pełną przejrzystość wprowadzania w życie programu niezbędnej restrukturyzacji i rekonwersji, poprzez pełną i stałą wymianę informacji z drugą Stroną, obejmującą szczegóły dotyczące planu restrukturyzacji, a także wysokość, intensywność i cel przyznanej pomocy państwa, zgodnie z ustępem 2 i 3 niniejszego artykułu.
5.
Rada Współpracy monitoruje spełnianie wymogów określonych w powyższych ustępach 1-4.
6.
Jeżeli jedna ze Stron uzna, że określona praktyka drugiej Strony jest niezgodna z postanowieniami niniejszego artykułu i jeżeli praktyka ta powoduje lub może spowodować naruszenie interesów pierwszej ze Stron lub szkodę majątkową dla jej przemysłu krajowego, Strona ta może podjąć właściwe środki, po przeprowadzeniu konsultacji w Grupie kontaktowej, określonej w artykule 8, lub po upływie trzydziestu dni roboczych od zwrócenia się o przeprowadzenie takich konsultacji.
Artykuł  6

Postanowienia artykułu 6, 7 i 21 Umowy stosuje się w handlu wyrobami stalowymi między Stronami.

Artykuł  7
1.
Umawiające się Strony uznają potrzebę procedury administracyjnej mającej na celu szybkie dostarczanie informacji w sprawie tendencji w przepływach handlowych w handlu wyrobami stalowymi pochodzącymi z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w celu zwiększenia przejrzystości i uniknięcia ewentualnych zakłóceń w handlu.
2.
Dlatego Umawiające się Strony postanawiają ustanowić system podwójnej kontroli, bez ograniczeń ilościowych, przy przywozie do Wspólnoty wyrobów stalowych pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, wymieniać informacje statystyczne dotyczące wywozu oraz dokumenty nadzoru, a także rozpocząć niezwłocznie konsultacje dotyczące jakiegokolwiek problemu wynikającego z funkcjonowania takiego systemu.
3.
Szczegóły systemu podwójnej kontroli zawarte są w załączniku I do niniejszego protokołu. Regularnie będzie się przystępować do przeglądu tego systemu w celu sprawdzenia, czy istnieje konieczność jego zachowania. W następstwie tego załącznik może być zmieniony, a system podwójnej kontroli może zostać zniesiony w drodze decyzji Rady Współpracy.
Artykuł  8

Strony postanawiają, że Rada Współpracy ustanowi specjalny organ, tzw. "Grupę kontaktową do spraw wyrobów żelaznych i stalowych"(1), której zadaniem będzie wprowadzenie niniejszego protokołu.

______

(1) Decyzja nr 1/98 z dnia 20 marca 1998 roku.

ZAŁĄCZNIK  I

dotyczący wprowadzenia systemu podwójnej kontroli w przywozie do Wspólnot Europejskich niektórych wyrobów stalowych pochodzących z Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii

Artykuł  1
1.
Od daty wejścia w życie Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosławiańską Republiką Macedonii (zwane dalej odpowiednio "Umową" i "Wspólnotą"), przywóz do Wspólnoty wyrobów wymienionych w dodatku 1, pochodzących z Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii, jest uzależniony od przedstawienia dokumentu nadzoru zgodnego z wzorem zamieszczonym w dodatku 2, wystawionego przez władze we Wspólnocie.
2.
Klasyfikacja wyrobów objętych niniejszym protokołem oparta jest na nomenklaturze taryfowej i statystycznej Wspólnoty, zwanej dalej "Nomenklaturą Scaloną", lub w formie skróconej "CN". Pochodzenie wyrobów objętych niniejszym protokołem określa się zgodnie z przepisami obowiązującymi we Wspólnocie.
3.
Właściwe organy Wspólnoty zobowiązują się poinformować Byłą Jugosławiańską Republikę Macedonii o jakiejkolwiek zmianie Nomenklatury Scalonej (CN) w odniesieniu do wyrobów objętych systemem podwójnej kontroli, przed datą ich wejścia w życie we Wspólnocie.
4.
Przywóz do Wspólnoty wyrobów żelaznych i stalowych, wymienionych w dodatku 1 i pochodzących z Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii, dodatkowo uzależnione są od wystawienia przez właściwe organy Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii dokumentu wywozowego. Aby uniknąć problemów na koniec roku, importer zobowiązany jest przedstawić oryginał dokumentu wywozowego nie później niż dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym zostały wysłane towary objęte tym dokumentem.
5.
Nie wymaga się dokumentu wywozowego dla towarów już wysłanych przed datą wejścia w życie Umowy, pod warunkiem że miejsce przeznaczenia tych towarów nie zostało zmienione z miejsca przeznaczenia leżącego poza Wspólnotą, i że wyrobom, które w ramach wcześniejszego systemu nadzoru stosowanego w 1996 roku mogły być przywożone tylko pod warunkiem przedstawienia dokumentu nadzoru, taki dokument rzeczywiście towarzyszy.
6.
Wysyłka uważana jest za dokonaną w dniu załadunku na środek transportu służący do wywozu.
7.
Dokument wywozowy odpowiada wzorowi zamieszczonemu w dodatku 3. Jest on ważny dla wywozu na cały obszar celny Wspólnoty.
8.
Była Jugosławiańska Republika Macedonii notyfikuje Komisji Wspólnot Europejskich nazwy i adresy właściwych władz rządowych Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii, które są uprawnione do wystawiania i weryfikowania dokumentów wywozowych i wraz ze wzorami pieczęci i podpisów, jakich używają. Była Jugosławiańska Republika Macedonii notyfikuje także Komisji każdą zmianę tych danych.
9.
Niektóre postanowienia techniczne w sprawie wprowadzenia w życie systemu podwójnej kontroli są wymienione w dodatku 4.
Artykuł  2
1.
Była Jugosławiańska Republika Macedonii zobowiązuje się do dostarczenia Wspólnocie szczegółowych informacji statystycznych dotyczących dokumentów wywozowych wystawionych przez władze Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii na podstawie artykułu 1.

Informacje te przekazywane są Wspólnocie na koniec miesiąca następującego po miesiącu, do którego te informacje się odnoszą.

2.
Wspólnota zobowiązuje się do dostarczenia władzom Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii szczegółowych informacji statystycznych dotyczących dokumentów nadzoru wystawionych przez Państwa Członkowskie odnośnie wyrobów wymienionych w dodatku 1. Informacje te przekazywane są władzom Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii na koniec miesiąca następującego po miesiącu, do którego te informacje się odnoszą.
Artykuł  3

Jeśli jest to niezbędne, na wniosek jednej ze Stron odbywają się konsultacje w sprawie jakichkolwiek problemów wynikających z funkcjonowania systemu podwójnej kontroli. Konsultacje takie odbywają się niezwłocznie. Wszelkie konsultacje odbywające się na mocy niniejszego artykułu obie Strony prowadzą w duchu współpracy i pragnienia osiągnięcia wzajemnego porozumienia.

Artykuł  4

Wszelkie uwagi kieruje się:

– w odniesieniu do Wspólnoty, do Komisji Wspólnot Europejskich (DG do spraw Handlu E/2 i DG do spraw Przedsiębiorczości C/2),

– w odniesieniu do Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii, do jej Przedstawicielstwa przy Wspólnotach Europejskich, Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Gospodarki.

DODATEK  1

WYKAZ WYROBÓW PODLEGAJĄCYCH PODWÓJNEJ KONTROLI

Cała pozycja CN 7208

Cała pozycja CN 7209

Cała pozycja CN 7210

Cała pozycja CN 7211

Cała pozycja CN 7212

Pozostałe załączniki techniczne będą dodane na etapie późniejszym i będą uwzględniały obecnie obowiązujące załączniki techniczne.

PROTOKÓŁ  3

w sprawie handlu między Byłą Jugosławiańską Republiką Macedonii a Wspólnotą przetworzonymi produktami rolnymi

Artykuł  1
1.
Do przetworzonych produktów rolnych Wspólnota i Była Jugosławiańska Republika Macedonii stosują stawki celne wymienione odpowiednio w załączniku I i załączniku II, zgodnie z podanymi w nich warunkami, nawet jeśli przywóz jest ograniczony kontyngentami.
2.
Rada Współpracy podejmuje decyzje dotyczące:

– rozszerzenia wykazu przetworzonych produktów rolnych, na mocy niniejszego protokołu,

– zmian stawek celnych określonych w załączniku I i II,

– powiększenia lub zniesienia kontyngentów taryfowych.

3.
Rada Współpracy może zastąpić stawki celne określone w niniejszym protokole systemem ustanowionym w oparciu o odpowiednie ceny rynkowe we Wspólnocie i w Byłej Jugosławiańskiej Republice Macedonii na produkty rolne rzeczywiście używane do produkcji przetworzonych produktów rolnych podlegających niniejszemu protokołowi. Sporządza ona wykaz towarów podlegających tym kwotom, oraz wykaz produktów podstawowych; uchwala w tym celu ogólne zasady stosowania.
Artykuł  2

Stawki celne stosowane na podstawie artykułu 1 mogą zostać obniżone decyzją Rady Współpracy:

– jeżeli w handlu między Wspólnotą i Byłą Jugosławiańską Republiką Macedonii, stawki celne stosowane do produktu podstawowego są obniżone, lub

– w odpowiedzi na obniżenie wynikające z wzajemnych koncesji dotyczących przetworzonych produktów rolnych.

Obniżkę przewidzianą w tiret pierwszym oblicza się w oparciu o część stawki celnej wskazanej jako element rolny, który powinien odpowiadać produktom rolnym rzeczywiście używanym do produkcji określonych przetworzonych produktów rolnych i który powinien zostać odliczony od stawki celnej stosowanej do podstawowych produktów rolnych.

Artykuł  3

Wspólnota i Była Jugosławiańska Republika Macedonii informują się wzajemnie o porozumieniach administracyjnych przyjętych dla produktów objętych niniejszym protokołem. Porozumienia te powinny zapewnić równe traktowanie wszystkich zainteresowanych stron i powinny być możliwie jak najprostsze i jak najbardziej elastyczne.

ZAŁĄCZNIK  I

STAWKI CELNE STOSOWANE W PRZYWOZIE DO WSPÓLNOTY TOWARÓW POCHODZĄCYCH Z BYŁEJ JUGOSŁOWIAŃSKIEJ REPUBLIKI MACEDONII

ZAŁĄCZNIK  II 8

Stawki celne stosowane do towarów pochodzących ze Wspólnoty w przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii

PROTOKÓŁ  4

dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem i operacjami szczególnymi;

b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu;

c) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) "towary" oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 roku (Porozumienie Światowej Organizacji Handlu w sprawie ustalania wartości celnej);

f) "cena ex works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex works producentowi we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów z wyjątkiem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony;

g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w czasie przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów, jak zdefiniowano w literze g) stosowanym mutatis mutandis;

i) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) używane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, zwanego w niniejszym protokole "Zharmonizowanym Systemem" lub "HS";

k) "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnej pozycji;

l) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo wysłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo objęte jednym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy albo, w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

m) "terytoria" obejmują wody terytorialne.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł  2

Wymogi ogólne

1.
Do celów wykonania niniejszej Umowy, następujące produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu.

2.
Do celów wykonania niniejszej Umowy, następujące produkty uważa się za pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii zawierające materiały, które nie zostały tam całkowicie uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu.

Artykuł  3 9

Kumulacja dwustronna we Wspólnocie

Materiały pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii są uważane za materiały pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli są włączone do produktu tam uzyskanego. Nie jest niezbędne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 6 ustęp 1 niniejszego protokołu.

Artykuł  4 10

Kumulacja dwustronna w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii

Materiały pochodzące ze Wspólnoty są uważane za materiały pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, jeżeli są włączone do produktu tam uzyskanego. Nie jest niezbędne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 6 ustęp 1 niniejszego protokołu.

Artykuł  5

Produkty całkowicie uzyskane

1.
Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii:

a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty pochodzące od żywych zwierząt tam wyhodowanych;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków-przetwórni wyłącznie z produktów określonych w literze f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzyskiwania surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub podgłębia poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do eksploatacji tego dna lub podgłębia;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w literach a)-j).

2.
Określenia "statki tego kraju" i "statki-przetwórnie" użyte w ustępie 1 litera f) i g) odnoszą się tylko do statków i statkówprzetwórni:

a) 11 które są zarejestrowane lub odnotowane w Państwie Członkowskim lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

b) 12 które pływają pod banderą Państwa Członkowskiego WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

c) 13 które w przynajmniej 50 % są własnością obywateli Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub spółki z siedzibą zarządu w jednym z tych państw, której dyrektorem lub dyrektorami, przewodniczącym zarządu lub rady nadzorczej i większością członków tych zarządów są obywatele Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i w których, ponadto, w przypadku spółek osobowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych państw, do ich podmiotów publicznych lub obywateli tych państw;

d) 14 których kapitan i oficerowie są obywatelami Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii; i

e) 15 w których przynajmniej 75 % załogi stanowią obywatele Państw Członkowskich WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

Artykuł  6

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

1.
Do celów stosowania artykułu 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu wtedy, gdy spełnione są warunki określone w wykazie załącznika II.

Warunki określone powyżej wskazują, dla wszystkich produktów objętych niniejszą Umową, obróbki lub przetworzenia, które muszą zostać dokonane na materiałach niepochodzących, użytych przy wytwarzaniu, i są stosowane wyłącznie w odniesieniu do tych materiałów. Odpowiednio, jeśli produkt, który nabył status produktu pochodzącego poprzez spełnienie warunków określonych w wykazie, jest użyty do wytworzenia innego produktu, to warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania.

2.
Nie naruszając postanowień ustępu 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w wykazie nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte, pod warunkiem że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny ex works produktu;

b) żaden z udziałów procentowych określonych w wykazie jako maksymalna wartość materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu niniejszego ustępu. Niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

3.
Postanowienia ustępu 1 i 2 stosuje się z wyjątkiem przewidzianym w artykule 7.
Artykuł  7

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1.
Nie naruszając postanowień ustępu 2, następujące operacje są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi określone w artykule 6 zostały spełnione:

a) czynności mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania;

b) łączenie i rozłączanie przesyłek;

c) mycie, czyszczenie, odkurzanie, usuwanie tlenku, oleju, farby lub innych warstw;

d) prasowanie wyrobów włókienniczych;

e) zwykłe czynności malowania i polerowania;

f) łuskanie, częściowe lub całkowite bielenie, polerowanie zbóż lub ryżu;

g) czynności polegające na dodawaniu barwników do cukru lub formowaniu kostek cukru;

h) obieranie ze skóry, drylowanie lub łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, zwykłe szlifowanie lub przycinanie;

j) przesiewanie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikowanie, ocenianie, dobieranie (łącznie z kompletowaniem zestawów artykułów);

k) zwykłe umieszczanie w butelkach, kolbach, torbach, skrzynkach, pudełkach, umieszczanie na kartach lub tablicach itp.; oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) umieszczanie lub drukowanie na produktach lub ich opakowaniach znaków, etykiet, logo i innych podobnych znaków odróżniających;

m) zwykłe mieszanie produktów, także różnych rodzajów;

n) zwykły montaż części artykułu dla otrzymania kompletnego artykułu lub demontaż produktu na części;

o) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w literach a)-n);

p) ubój zwierząt.

2.
Wszystkie takie czynności przeprowadzone bądź we Wspólnocie, bądź w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w odniesieniu do danego produktu będą rozważane łącznie do celów określenia, czy przetworzenie lub obróbka jakim został poddany dany produkt są uważane za niewystarczające w rozumieniu ustępu 1.
Artykuł  8

Jednostka kwalifikacyjna

1.
Jednostką kwalifikacyjną do celów stosowania postanowień niniejszego protokołu jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu.

Odpowiednio, jak następuje:

a) jeśli produkt składający się z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest na warunkach przewidzianych w Zharmonizowanym Systemie w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;

b) jeśli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie do celów stosowania postanowień niniejszego protokołu.

2.
Jeśli przy zastosowaniu reguły ogólnej 5 Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie do celów określania pochodzenia.
Artykuł  9

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia wysyłane z częścią wyposażenia, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są oddzielnie fakturowane, są uważane za stanowiące całość z częścią wyposażenia, maszyną, aparaturą lub pojazdem, o których mowa.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy, jak zdefiniowano w regule ogólnej 3 Zharmonizowanego Systemu, są uważane za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex works zestawu.

Artykuł  11

Elementy neutralne

Aby ustalić, czy produkt jest pochodzący, nie jest niezbędne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania:

a) energii i paliwa;

b) fabryki i wyposażenia;

c) maszyn i narzędzi;

d) towarów, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  12

Zasada terytorialności

1.
Warunki dotyczące nabywania statusu pochodzenia określone w tytule II muszą być nieprzerwanie spełniane we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.
2.
Jeśli produkty pochodzące, wywiezione ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do innego państwa, zostaną zwrócone, to muszą być uważane za niepochodzące, chyba że można wykazać, zgodnie z wymogami organów celnych, że:

a) towary powracające są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione; oraz

b) nie zostały one poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne dla zachowania ich w dobrym stanie gdy znajdowały się w tamtym państwie lub gdy były przedmiotem wywozu.

Artykuł  13

Transport bezpośredni

1.
Preferencyjne traktowanie przewidziane w Umowie dotyczy tylko produktów, spełniających wymogi niniejszego protokołu które są transportowane bezpośrednio między Wspólnotą a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii. Jednakże produkty stanowiące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, gdzie mogą być przeładowywane lub czasowo składowane, pod warunkiem że pozostają pod dozorem organów celnych w kraju tranzytu lub składowania i że nie zostaną one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla zachowania ich w dobrym stanie.

Produkty pochodzące mogą być transportowane rurociągiem przez terytoria inne niż terytorium Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

2.
Dowody, że warunki określone w ustępie 1 zostały spełnione, dostarcza się organom celnym kraju przywozu poprzez okazanie:

a) jednolitego dokumentu przewozowego obejmującego przejazd z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wystawionego przez organy celne kraju tranzytu zawierającego:

(i) dokładny opis produktów;

(ii) datę wyładunku i ponownego załadunku produktów oraz, o ile ma to zastosowanie, nazwy statków lub innych użytych środków transportu, oraz

(iii) poświadczającego warunki, na jakich produkty pozostawały w państwie tranzytu; lub

c) w przypadku braku powyższych, jakiegokolwiek dokumentu uzupełniającego.

Artykuł  14

Wystawy

1.
Produkty pochodzące wysłane w celu wystawienia w innym państwie niż państwa Wspólnoty lub Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, korzystają w przywozie z postanowień Umowy, pod warunkiem że zgodnie z wymogami organów celnych zostanie potwierdzone, że:

a) eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do państwa, w którym wystawa się odbyła i tam je wystawił;

b) produkty zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera osobie we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

c) produkty zostały wysłane w trakcie wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę, oraz

d) produkty nie były od momentu ich wysyłki na wystawę używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2.
Dowód pochodzenia musi zostać wystawiony lub sporządzony zgodnie z postanowieniami tytułu V i przedstawiony organom celnym kraju przywozu w normalnym trybie. Musi być w nim wskazana nazwa i adres wystawy. Gdy jest to niezbędne, może być wymagana dodatkowa dokumentacja dotycząca warunków, na których produkty były wystawione.
3.
Ustęp 1 stosuje się do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemieślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach czy pomieszczeniach handlowych w celu sprzedaży produktów zagranicznych i w trakcie której dane produkty pozostają pod kontrolą celną.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  15

Zakaz zwrotu lub zwolnienia z należności celnych

1. 16
Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie podlegają we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii z jakiegokolwiek zwrotu lub zwolnienia z należności celnych.
2. 17
Zakaz określony w ustępie 1, znajduje zastosowanie do wszelkich uzgodnień w zakresie zwrotu, umorzenia lub warunkowego zwolnienia, w całości lub części, z należności celnych lub opłat o skutku równoważnym stosowanych we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii w odniesieniu do materiałów użytych w procesie wytwarzania, jeśli ten zwrot, umorzenie lub warunkowe zwolnienie stosuje się, w sposób bezpośredni lub pośredni, gdy produkty uzyskane z tych materiałów są wywożone, a nie w przypadku gdy są one zatrzymane do odprawy ostatecznej.
3.
Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia w każdym momencie, na wniosek organów celnych, wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskał żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych przy wytworzeniu danych produktów i że wszystkie należności celne lub opłaty o skutku równoważnym, stosowane w odniesieniu do takich materiałów, zostały uiszczone.
4.
Postanowienia ustępów 1-3 stosuje się również do opakowań w rozumieniu artykułu 8 ustęp 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu artykułu 9 oraz produktów w zestawie w rozumieniu artykułu 10, gdy są niepochodzące.
5.
Postanowienia ustępów 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów będących przedmiotem Umowy. Ponadto nie stanowią one przeszkody dla stosowania systemu refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych, stosowanych przy wywozie zgodnie z postanowieniami Umowy.
6. 18
Nie naruszając postanowień ustępu 1, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii może stosować uzgodnienia dotyczące zwrotu lub zwolnienia z należności celnych lub opłat o skutku równoważnym mających zastosowanie do materiałów użytych przy wytwarzaniu produktów pochodzących, z zastrzeżeniem następujących postanowień:

a) w odniesieniu do produktów objętych działami 25-49 i 64-97 Zharmonizowanego Systemu zostaje utrzymana 5 % stawka należności celnych lub jakakolwiek inna niższa stawka obowiązująca w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

b) w odniesieniu do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu zostaje utrzymana 10 % stawka należności celnych lub jakakolwiek inna niższa stawka obowiązująca w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się od dnia 1 stycznia 2003 roku i mogą podlegać przeglądowi za wspólnym porozumieniem.

7. 19
(dodany).

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  16

Wymogi ogólne

1.
Produkty pochodzące ze Wspólnoty przy przywozie do Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz produkty pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii przy przywozie do Wspólnoty, korzystają z postanowień niniejszej Umowy po przedstawieniu:

a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór zamieszczony jest w załączniku III; lub

b) w przypadkach określonych w artykule 21 ustęp 1 deklaracji, której tekst zamieszczony jest w załączniku IV, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym opisującym dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej "deklaracją na fakturze").

2.
Nie naruszając postanowień ustępu 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego protokołu korzystają, w przypadkach określonych w artykule 26, z postanowień Umowy bez konieczności przedkładania jakiegokolwiek z dokumentów określonych powyżej.
Artykuł  17

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1

1.
Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiane jest przez organy celne kraju wywozu na pisemny wniosek sporządzony przez eksportera lub na jego odpowiedzialność przez jego upoważnionego przedstawiciela.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR.1 oraz formularz wniosku, których wzory zamieszczone są w załączniku III. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzona została Umowa oraz zgodnie z przepisami prawa kraju wywozu. Jeśli sporządzane są odręcznie, wypełnia się je tuszem, drukowanymi literami. Opis produktów musi być zamieszczony w polu do tego przeznaczonym bez pozostawienia wolnych wierszy.

Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, należy nakreślić linię poziomą poniżej ostatniej linijki opisu, przekreślając tym samym puste miejsce.

3.
Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 jest zobowiązany do przedłożenia w każdym czasie na żądanie organów celnych kraju wywozu, w którym świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów i spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.
4. 20
Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego WE lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i spełniają pozostałe warunki niniejszego protokołu.
5.
Organy celne wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1 podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia innych wymogów niniejszego protokołu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dokumentów i ksiąg rachunkowych eksportera lub przeprowadzić każdą innego rodzaju kontrolę, którą uznają za odpowiednią. Organy celne wystawiające świadectwo zapewnią także, aby formularze określone w ustępie 2 były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w sposób wykluczający możliwość dokonania fałszywych wpisów.
6.
Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 wskazuje się w polu 11 świadectwa EUR.1.
7.
Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiają organy celne i, od chwili faktycznego dokonania wywozu lub jego zapewnienia, udostępniają eksporterowi.
Artykuł  18

Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawiane z mocą wsteczną

1.
Nie naruszając postanowień artykułu 17 ustęp 7, świadectwo przewozowe EUR.1 może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po dokonaniu wywozu produktów, do których się odnosi, jeżeli:

a) nie zostało wystawione w chwili dokonywania wywozu z powodu błędu lub niezamierzonych pominięć lub zaistnienia innych szczególnych okoliczności; lub

b) zgodnie z wymogami organów celnych wykazano, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało z przyczyn technicznych przyjęte przy przywozie.

2.
Do celów stosowania ustępu 1, eksporter musi wskazać w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1 oraz podać przyczyny wystąpienia z wnioskiem.
3.
Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną jedynie po sprawdzeniu, że informacje zawarte we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach.
4.
Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną muszą być opatrzone jednym z następujących wpisów:

– "EXPEDIDO A POSTERIORI",

– "UDSTEDT EFTERFØLGENDE",

– "NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT",

– "ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ" ,

– "ISSUED RETROSPECTIVELY",

– "DÉLIVRÉ A POSTERIORI",

– "RILASCIATO A POSTERIORI",

– "AFGEGEVEN A POSTERIORI",

– "EMITIDO A POSTERIORI",

– "ANNETTU JÄLKIKÄTEEN",

– "UTFÄRDAT I EFTERHAND",

– "DOPOLNITELNO IZDADENO".

5.
Wpis określony w ustępie 4 umieszcza się w rubryce "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR.1.
Artykuł  19

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1

1.
W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1, eksporter może zwrócić się do organów celnych, które je wystawiły, z wnioskiem o wystawienie duplikatu w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w ich posiadaniu.
2.
Duplikat wystawiony w ten sposób musi być opatrzony jednym z następujących wpisów:

– "DUPLICADO",

– "DUPLIKAT",

– "DUPLIKAT",

– "ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ",

– "DUPLICATE",

– "DUPLICATA",

– "DUPLICATO",

– "DUPLICAAT",

– "SEGUNDA VIA",

– "KAKSOISKAPPALE",

– "DUPLIKAT",

– "DUPLIKAT".

3.
Wpis określony w ustępie 2 umieszcza się w polu "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1.
4.
Duplikat, który musi być opatrzony datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, staje się skuteczny od tej daty.
Artykuł  20

Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio

Jeżeli produkty pochodzące są umieszczane pod kontrolą urzędu celnego we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, oryginalny dowód pochodzenia może zostać zastąpiony, do celów wysłania wszystkich tych produktów lub niektórych z nich do innego miejsca we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, jednym lub kilkoma świadectwami przewozowymi EUR.1. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR.1 wystawiane są przez urząd celny, pod kontrolą którego znajdują się produkty.

Artykuł  21

Warunki sporządzania deklaracji na fakturze

1.
Deklaracja na fakturze określona w artykule 16 ustęp 1 litera b), może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22; lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6.000 EUR.

2.
Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i jeżeli spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
3.
Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia w każdym czasie, na wniosek organów celnych kraju wywozu, wszystkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.
4.
Eksporter sporządza deklarację na fakturze wpisując na maszynie, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, deklarację, której tekst zamieszczony jest w załączniku IV, w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku oraz zgodnie z przepisami prawa kraju wywozu. Jeśli deklaracja jest sporządzana odręcznie; powinna być napisana tuszem, drukowanymi literami.
5.
Deklaracje na fakturze są opatrzone własnoręcznym oryginalnym podpisem eksportera. Jednakże od upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22 nie wymaga się podpisu na takiej deklaracji, pod warunkiem że dostarczy on organom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie, w którym przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jakby była podpisana przez niego odręcznie.
6.
Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty do których się odnosi, są wywożone lub po dokonaniu ich wywozu, pod warunkiem że zostanie ona przedstawiona w kraju przywozu nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu produktów, do których się odnosi.
Artykuł  22

Upoważniony eksporter

1.
Organy celne kraju wywozu mogą upoważnić eksportera, który dokonuje częstych wysyłek produktów na mocy niniejszej Umowy, aby sporządzał deklaracje na fakturze niezależnie od wartości danych produktów. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie musi przedstawić, zgodnie z wymogami organów celnych, wszelkie gwarancje niezbędne do zweryfikowania pochodzenia produktów oraz spełnienia wszystkich innych wymogów niniejszego protokołu.
2.
Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.
3.
Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który musi zostać zamieszczony na deklaracji na fakturze.
4.
Organy celne kontrolują sposób używania upoważnienia przez upoważnionego eksportera.
5.
Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć upoważnienie. Dokonują tego, jeśli upoważniony eksporter nie daje już gwarancji określonych w ustępie 1, nie spełnia już warunków określonych w ustępie 2 lub w inny sposób niewłaściwie używa upoważnienia.
Artykuł  23

Termin ważności dowodu pochodzenia

1.
Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące od daty wystawienia w kraju wywozu i musi być przedłożony w wymienionym okresie organom celnym kraju przywozu.
2.
Dowody pochodzenia przedstawiane organom celnym kraju przywozu po końcowej dacie ich przedstawienia określonej w ustępie 1, mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, jeżeli nieprzedłożenie dokumentów przed ustaloną datą końcową jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.
3.
W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem, organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed upływem wspomnianej daty końcowej.
Artykuł  24

Przedkładanie dowodu pochodzenia

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Organy te mogą zażądać przedstawienia tłumaczenia dowodu pochodzenia oraz zażądać, aby do zgłoszenia przywozowego zostało dołączone oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki wymagane do stosowania Umowy.

Artykuł  25

Przywóz partiami

Jeżeli na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne kraju przywozu, produkty zdemontowane lub niezmontowane, w rozumieniu reguły ogólnej 2 litera a) Zharmonizowanego Systemu, należące do sekcji XVI i XVII lub klasyfikowane pod pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu, przywożone są partiami, organom celnym wraz z pierwszą przesyłką przedstawiany jest jeden dowód pochodzenia.

Artykuł  26

Zwolnienia z dowodu pochodzenia

1.
Produkty wysłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub stanowiące część bagażu osobistego podróżnych, mogą zostać uznane za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszego protokołu i że nie ma żadnych wątpliwości co do wiarygodności takiego oświadczenia. W przypadku przesyłek pocztowych takie oświadczenie może zostać umieszczone na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na załączonej do tego dokumentu kartce papieru.
2.
Przywóz, który jest okazjonalny, i dotyczy wyłącznie produktów do osobistego użytku ich odbiorców albo podróżnych, lub ich rodzin nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.
3.
Ponadto łączna wartość takich produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek i 1.200 EUR w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.
Artykuł  27

Dokumenty uzupełniające

Na dokumenty określone w artykule 17 ustęp 3 i artykule 21 ustęp 3, wykorzystane do celów potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu, mogą składać się w szczególności:

a) bezpośredni dowód procesów przeprowadzonych przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych towarów, zawarty na przykład w jego rachunkach lub dokumentach księgowych;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, jeśli takie dokumenty są używane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające dokonanie obróbki lub przetworzenia materiałów we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii obróbki lub przetworzenia materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, jeśli takie dokumenty są używane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające pochodzenie użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii zgodnie z niniejszym protokołem.

Artykuł  28

Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1.
Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 przechowuje dokumenty określone w artykule 17 ustęp 3 przez okres co najmniej trzech lat.
2.
Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze, jak również dokumenty określone w artykule 21 ustęp 3 przez okres co najmniej trzech lat.
3.
Organy celne kraju wywozu wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1 przechowują formularz wniosku określony w artykule 17 ustęp 2, przez okres co najmniej trzech lat.
4.
Organy celne kraju przywozu przechowują przedstawione im świadectwa przewozowe EUR.1 i deklaracje na fakturze przez okres co najmniej trzech lat.
Artykuł  29

Niezgodności i błędy formalne

1.
Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych w urzędzie celnym w celu spełnienia formalności dla przywozu produktów, nie unieważnia tym samym dowodu pochodzenia, jeżeli zostanie odpowiednio dowiedzione, że dany dokument rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.
2.
Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy maszynowe na dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeśli błędy te nie wzbudzają wątpliwości, co do poprawności oświadczeń złożonych w dokumencie.
Artykuł  30

Kwoty wyrażone w euro

1.  21 Do celów stosowania postanowień artykułu 21 ustęp 1 litera b) i artykułu 26 ustęp 3, w przypadkach gdy produkty są fakturowane w walucie innej niż euro, to kwoty wyrażone w walucie krajowej Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, stanowiące równowartość kwot wyrażonych w euro, ustala się corocznie.

2.
Przesyłka korzysta z postanowień artykułu 21 ustęp 1 litera b) lub artykułu 26 ustęp 3 poprzez odniesienie do waluty, w której sporządzona jest faktura, zgodnie z kwotą ustaloną przez Wspólnotę i Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii.
3. 22
Kwoty, które mają być stosowane w jakiejkolwiek walucie krajowej, stanowią równowartość w tej walucie krajowej kwot wyrażonych w euro pierwszego dnia roboczego października. Do dnia 15 października kwoty te podawane są do wiadomości Komisji Europejskiej i stosuje się je od dnia 1 stycznia następnego roku. Komisja Europejska notyfikuje przedmiotowe kwoty Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.
4.
Wspólnota i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii mogą zaokrąglić w górę lub w dół kwoty otrzymane po przeliczeniu kwoty wyrażonej w euro na swoją walutę krajową. Kwota po zaokrągleniu nie może różnić się od kwoty otrzymanej po przeliczeniu o więcej niż o 5 %. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii może pozostawić bez zmian kwoty wyrażone w walucie krajowej stanowiące równowartość kwot wyrażonych w euro, jeżeli w wyniku corocznego ich dostosowywania przewidzianego w ustępie 3, kwoty te po dokonaniu przeliczenia, a przed zaokrągleniem, są podwyższone o nie więcej niż o 15 % równowartości kwoty wyrażonej w walucie krajowej. Równowartość kwoty wyrażonej w walucie krajowej może być pozostawiona bez zmian, jeżeli po przeliczeniu byłaby ona niższa niż równowartość kwoty wyrażonej w walucie krajowej.
5.
Kwoty wyrażone w euro podlegają przeglądowi Rady Współpracy na wniosek Wspólnoty lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Przeprowadzając przegląd Rada Współpracy rozważy celowość zachowania wielkości odnośnych ograniczeń w ujęciu realnym. W tym celu może ona zadecydować o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ  VI

METODY WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  31

Wzajemna pomoc

1. 23
Organy celne Państw Członkowskich WE i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii udostępnią sobie wzajemnie za pośrednictwem Komisji Europejskiej wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych przy wystawianiu świadectw przewozowych EUR.1 oraz adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze.
2.
W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego protokołu, Wspólnota i Była Republika Jugosłowiańska Macedonii będą udzielać sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem właściwej administracji celnej, przy sprawdzaniu autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze i poprawności informacji podanych w tych dokumentach.
Artykuł  32

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1.
Dodatkowa weryfikacja dowodów pochodzenia jest przeprowadzona wyrywkowo lub za każdym razem, kiedy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości odnośnie autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub spełnienia innych wymogów niniejszego protokołu.
2.
Do celów stosowania postanowień ustępu 1, organy celne kraju przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 oraz fakturę, jeżeli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów organom celnym kraju wywozu, podając, w zależności od przypadku, powody wnioskowania o weryfikację. Wszelkie otrzymane dokumenty i informacje zawierające sugestię, że informacja podana w dowodzie pochodzenia nie jest poprawna przekazuje się wraz z wnioskiem o weryfikację.
3.
Weryfikację przeprowadzają organy celne kraju wywozu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub każdą innego rodzaju kontrolę, którą uznają za odpowiednią.
4.
Jeżeli organy celne kraju przywozu podejmą decyzję o zawieszeniu przyznania preferencyjnego traktowania w odniesieniu do danego produktu, w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, to zaproponują one importerowi zwolnienie produktów, z zastrzeżeniem podjęcia wobec nich wszelkie środki zapobiegawcze, które uznają za niezbędne.
5.
Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację zostaną poinformowane o wynikach takiej weryfikacji tak szybko jak jest to możliwe. Wyniki muszą wyraźnie wskazywać czy dokumenty są autentyczne, czy dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, i czy spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu.
6.
Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w terminie dziesięciu miesięcy od dnia przedstawienia wniosku o weryfikację lub, jeśli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających dla stwierdzenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne wnioskujące o weryfikację, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, odmówią uprawnienia do preferencji.
Artykuł  33

Rozstrzyganie sporów

Jeżeli spory dotyczące procedur weryfikacji określone w artykule 32, nie mogą zostać rozstrzygnięte między organami celnymi, które wystąpiły z wnioskiem o weryfikację, a organami odpowiedzialnymi za przeprowadzenie takiej weryfikacji lub, jeżeli pojawi się problem związany z interpretacją niniejszego protokołu, spór taki jest przedkładany Radzie Współpracy.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega ustawodawstwu wspomnianego kraju.

Artykuł  34

Kary

Kary nakładane są na każdą osobę, która w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów, sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu, który zawiera nieprawdziwe informacje.

Artykuł  35

Strefy wolnocłowe

1.
Wspólnota i Była Republika Jugosłowiańska Macedonii podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że produkty, będące przedmiotem handlu i objęte dowodem pochodzenia, których transport ma miejsce z wykorzystaniem strefy wolnocłowej znajdującej się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami lub nie zostały poddane innym czynnościom niż normalne czynności mające na celu zapobieganie ich zepsuciu.
2.
W drodze zwolnienia od postanowień zawartych w ustępie 1, gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii są przywożone do strefy wolnocłowej na podstawie dowodu pochodzenia i zostają poddane obróbce lub przetworzeniu, to jeżeli dana obróbka lub przetworzenie jest zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu, właściwe organy celne wystawiają na wniosek eksportera nowe świadectwo przewozowe EUR.1.

TYTUŁ  VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł  36

Stosowanie protokołu

1.
Użyte w artykule 2 określenie "Wspólnota" nie obejmuje Ceuty i Melilli.
2.
Produkty pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii korzystają, w przywozie do Ceuty i Melilli, w pełnym zakresie, z takiej samej procedury celnej ja ta, która znajduje zastosowanie do produktów pochodzących z obszaru celnego Wspólnoty na mocy protokołu 2 Aktu Przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich. Była Republika Jugosłowiańska Macedonii wyraża zgodę na stosowanie do przywozu produktów objętych Umową i pochodzących z Ceuty i Melilli takiej samej procedury celnej, jak ta, która znajduje zastosowanie do produktów przywożonych ze Wspólnoty i pochodzących z niej.
3.
Do celów stosowania ustępu 2 w odniesieniu do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, niniejszy protokół stosuje się mutatis mutandis, z zastrzeżeniem warunków specjalnych określonych w artykule 37.
Artykuł  37

Warunki specjalne

1.
Pod warunkiem że produkty były transportowane bezpośrednio, zgodnie z postanowieniami artykułu 13, następujące produkty uważa się za:

1) pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melili;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, do których wytworzenia użyto produktów innych niż wymienione w literze a) pod warunkiem że:

i) wymienione produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu; lub że

ii) produkty te pochodzą z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszego protokołu, o ile zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 7 ustęp 1.

2) pochodzące z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii:

a) produkty całkowicie uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

b) produkty uzyskane w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, do których wytworzenia użyto produktów innych niż wymienione w literze a) pod warunkiem że:

i) wymienione produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu; lub że

ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, w rozumieniu niniejszego protokołu, o ile zostały poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 7 ustęp 1.

2.
Ceutę i Melillę uważa się za jedno terytorium.
3.
Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza wpis "Była Jugosłowiańska Republika Macedonii" i "Ceuta i Melilla" w polu 2 świadectwa przewozowego EUR.1 lub na deklaracji na fakturze. Dodatkowo, w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, pochodzenie towarów powinno być wskazane w polu 4 świadectwa przewozowego EUR.1 lub na deklaracji na fakturze.
4.
Organy celne Hiszpanii są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego protokołu w Ceucie i Melilli.

TYTUŁ  VII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  38

Zmiany w protokole

Rada Współpracy może zdecydować o zmianach w postanowieniach niniejszego protokołu.

ZAŁĄCZNIK  I

UWAGI WPROWADZAJĄCE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU II

Uwaga 1:

Wykaz ustala dla wszystkich produktów, warunki wymagane do tego, aby produkty te mogły zostać uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, w rozumieniu artykułu 6.

Uwaga 2:

1.1. Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub działu Zharmonizowanego Systemu, a druga wyszczególnienie towarów użyte w tym systemie dla tej pozycji lub działu. Dla każdego wpisu w pierwszych dwóch kolumnach podana jest reguła wymieniona w kolumnie 3 lub 4. Jeżeli w pewnych przypadkach wpis w pierwszej kolumnie poprzedzony jest oznaczeniem "ex", oznacza to, że regułę podaną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się tylko do części pozycji opisanej w kolumnie 2.

2.2. Jeżeli w kolumnie 1 znajduje się większa liczba pozycji lub też podany jest tam numer działu, i w związku z tym produkty z kolumny 2 opisane są tam w sposób ogólny, odpowiednią regułę wymienioną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się do wszystkich produktów które, w ramach Systemu Zharmonizowanego, klasyfikowane są pod różnymi pozycjami danego działu lub pod pozycjami podanymi w kolumnie 1.

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów z tej samej pozycji, w każdym akapicie zawarte jest wyszczególnienie odnoszące się do części pozycji będącej przedmiotem odpowiedniej reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4. W przypadku gdy wpisowi w pierwszych dwóch kolumnach odpowiada reguła wymieniona zarówno w kolumnie 3 jak i 4, eksporter może wybrać alternatywnie zastosowanie albo reguły określonej w kolumnie 3, albo reguły określonej w kolumnie 4. Jeśli żadna reguła pochodzenia nie jest podana w kolumnie 4, stosuje się regułę określoną w kolumnie 3.

Uwaga 3:

3.1. Postanowienia artykułu 6 dotyczące produktów, które nabyły status produktów pochodzących i które są używane przy wytwarzaniu innych produktów, stosuje się bez względu na to, czy uzyskały ten status w fabryce, w której te produkty zostały użyte czy też w innej fabryce Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub we Wspólnocie.

Przykład:

Silnik objęty pozycją 8407, dla którego reguła określa, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład nie może przekraczać 40 % ceny ex works produktu, wytwarzany jest z innej stali stopowej pobieżnie ukształtowanej przez kucie objętej pozycją 7224.

Jeżeli ta odkuwka została wykonana w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dotyczącą pozycji ex 7224 w wykazie. Może ona potem być zaliczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce, czy też w innej fabryce w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości wykorzystanych materiałów niepochodzących.

3.2. Reguła podana w wykazie określa minimalny stopień obróbki lub przetworzenia, którego należy dokonać, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; odwrotnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie nadaje statusu pochodzenia. A więc, jeżeli reguła stanowi, że materiały niepochodzące będące na określonym etapie przetworzenia mogą zostać użyte, wykorzystanie tego rodzaju materiałów będących na mniej zaawansowanym etapie przetworzenia jest również dopuszczalne, podczas gdy nie jest dopuszczalne użycie takich materiałów znajdujących się na bardziej zaawansowanym etapie przetworzenia.

3.3. Nie naruszając postanowień uwagi 3.2, jeżeli reguła stanowi, że mogą być użyte "materiały objęte dowolną pozycją", to materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą być również użyte, Jednakże z zastrzeżeniem szczególnych ograniczeń, które mogą być również zawarte w regule. Jednakże wyrażenie "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami objętymi pozycją ........." wiąże się z dopuszczeniem użycia jedynie materiałów klasyfikowanych pod tą samą pozycją co produkt, którego wyszczególnienie różni się od wyszczególnienia produktu umieszczonego w kolumnie 2 wykazu.

3.4. Jeżeli podana w wykazie reguła określa, że produkt może zostać wytworzony z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że można użyć jednego lub większej liczby tych materiałów. Nie wymaga to, aby wszystkie były użyte.

Przykład:

Reguła mająca zastosowanie do tkanin objętych pozycjami 5208-5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne i że, między innymi, mogą być użyte materiały chemiczne. Reguła ta nie oznacza, że włókna naturalne i materiały chemiczne muszą być jednocześnie używane; można wykorzystywać jeden lub drugi rodzaj tych materiałów lub oba rodzaje.

3.5. Jeżeli zamieszczona w wykazie reguła przewiduje, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten oczywiście nie stanowi przeszkody dla wykorzystania innych materiałów które, ze względu na właściwe im cechy, nie mogą spełnić warunków reguły (patrz również uwaga 6.2 poniżej odnosząca się do wyrobów włókienniczych).

Przykład:

Reguła dotycząca przetworów spożywczych objętych pozycją 1904, która wyraźnie wyklucza użycie zbóż i ich pochodnych nie zabrania w oczywisty sposób wykorzystania soli mineralnych, materiałów chemicznych lub innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż.

Jednakże reguły tej nie stosuje się do produktów które, chociaż nie mogą być wytwarzane z materiałów wymienionych w wykazie, to mogą być wytwarzane z tego samego rodzaju materiałów znajdujących się na mniej zaawansowanym etapie przetworzenia.

Przykład:

W przypadku artykułu odzieżowego klasyfikowanego jako ex w dziale 62, wykonanego z materiałów nietkanych, jeżeli dla tej klasy artykułu dozwolone jest tylko używanie przędzy niepochodzącej, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego materiałów nietkanych, nawet jeżeli materiały nietkane nie mogą być w normalny sposób wykonane z przędzy. W takich przypadkach, materiałem, materiał wyjściowy występowałby na ogół na etapie przed etapem przędzy, to jest na etapie włókna.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe materiałów niepochodzących, które mogą zostać wykorzystane, wartości tych nie można sumować. Wynika z tego, że maksymalna wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższej wartości procentowej. Co więcej, poszczególne wartości procentowe, nie mogą być przekraczane w odniesieniu do określonych materiałów, do których się odnoszą.

Uwaga 4:

4.1. Określenie "włókna naturalne", użyte w wykazie, odnosi się do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne. Dotyczy ono tylko etapów przed przędzeniem; obejmuje odpady i, o ile nie ustalono inaczej, włókna zgrzeblone, czesane lub w inny sposób przetworzone, ale nieprzędzone.

4.2. Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie z pozycji 0503, jedwab z pozycji 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji 5101-5105, włókna bawełniane z pozycji 5201-5203 oraz pozostałe włókna roślinne z pozycji 5301-5305.

4.3. Określenia "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały papiernicze" są używane w wykazie do opisywania materiałów, które nie są klasyfikowane w działach 50-63, a które mogą być używane do włókien sztucznych, syntetycznych, papierniczych lub przędz.

4.4. Określenie "włókna odcinkowe chemiczne" są używane w wykazie w odniesieniu, do kabla z włókna ciągłego syntetycznego lub sztucznego, włókien odcinkowych lub odpadów z pozycji 5501-5507.

Uwaga 5:

5.1. Jeżeli dla produktów ujętych w wykazie czynione jest odniesienie do niniejszej uwagi, warunków określonych w kolumnie 3 nie stosuje się do żadnych materiałów tekstylnych, użytych do wytworzenia tych produktów, jeżeli stanowią one razem 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich użytych podstawowych materiałów tekstylnych (patrz również uwagi 5.3 i 5.4 poniżej).

5.2. Jednakże tolerancja określona w uwadze 5.1 może mieć zastosowanie wyłącznie do produktów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów tekstylnych.

Podstawowymi materiałami tekstylnymi są:

– jedwab,

– wełna,

– gruba sierść zwierzęca,

– cienka sierść zwierzęca,

– włosie końskie,

– bawełna,

– materiały papiernicze i papier,

– len,

– konopie,

– juta i inne tekstylne włókna łykowe,

– sizal i inne włókna przędne z gatunku "Agava",

– włókno kokosowe, manila, ramia i inne roślinne włókna przędne,

– syntetyczne włókna ciągłe chemiczne,

– sztuczne włókna ciągłe,

– włókna przewodzące prąd,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z polipropylenu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliestru,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliamidu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z poliamidu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z polifenylenu sulfonowego,

– syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne z polichlorku winylu,

– pozostałe syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne,

– sztuczne włókna odcinkowe chemiczne z wiskozy,

– pozostałe sztuczne włókna odcinkowe chemiczne,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru także skręconego,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru także skręconego,

– produkty z pozycji 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego także powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, wklejonego za pomocą przezroczystego lub barwnego kleju między dwie warstwy tworzywa sztucznego,

– pozostałe produkty z pozycji 5605.

Przykład:

Przędza z pozycji 5205 wykonana z włókien bawełnianych z pozycji 5203 i syntetycznych włókien chemicznych odcinkowych z pozycji 5506 jest przędzą mieszaną. Dlatego niepochodzące syntetyczne włókna odcinkowe chemiczne, które nie spełniają reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej) mogą być wykorzystywane do 10 % masy przędzy.

Przykład:

Wełniana tkanina z pozycji 5112, wykonana z przędzy wełnianej z pozycji 5107 i syntetycznej przędzy z włókien chemicznych odcinkowych z pozycji 5509 jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie spełnia reguł pochodzenia (które wymagają wytworzenia z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej) lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (które wymagają wytworzenia z włókien naturalnych niezgrzeblonych ani nieczesanych ani inaczej przygotowanych do przędzenia) lub mieszanina tych dwóch może być użyta, pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny.

Przykład:

Rózgowa tkanina włókiennicza z pozycji 5802, wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji 5210 jest produktem mieszanym tylko jeśli sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną wykonaną z przędzy sklasyfikowanych w dwóch oddzielnych pozycjach lub jeżeli użyte przędze bawełniane są mieszaninami.

Przykład:

Jeżeli dana rózgowa tkanina włókiennicza została wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny syntetycznej z pozycji 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami tekstylnymi i rózgowa tkanina włókiennicza jest odpowiednio produktem mieszanym.

5.3. W przypadku produktów zawierających "przędzę z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, także skręconego", tolerancja dla tej przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających "pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstwy tworzywa sztucznego także powlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nie przekraczającej 5 mm, wklejonego za pomocą przezroczystego lub barwnego kleju pomiędzy dwie warstwy tworzywa sztucznego, tolerancja w odniesieniu do tego pasma wynosi 30 %."

Uwaga 6:

6.1. Jeżeli w wykazie czynione jest odniesienie do niniejszej uwagi, materiały włókiennicze (z wyjątkiem podszewek i materiałów ocieplających oraz usztywniających), które nie spełniają warunków reguły podanej w kolumnie 3 wykazu dla danego produktu konfekcjonowanego, mogą być wykorzystywane, pod warunkiem że są klasyfikowane w pozycji innej niż produkt a ich wartość nie przekracza 8 % ceny ex works produktu.

6.2. Nie naruszając uwagi 6.3, materiały, które nie są klasyfikowane w działach 50-63, mogą być swobodnie wykorzystywane do produkcji wyrobów włókienniczych, także zawierających materiały włókiennicze.

Przykład:

Jeżeli podana w wykazie reguła przewiduje dla szczególnego artykułu z materiału włókienniczego (takiego jak spodnie), konieczne jest wykorzystanie przędzy, nie powoduje to zakazu wykorzystania artykułów metalowych, takich jak guziki, ponieważ guziki nie są klasyfikowane w działach 50-63. Z tego samego powodu nie powoduje to zakazu wykorzystania zamków błyskawicznych, mimo że normalnie zawierają one materiały włókiennicze.

6.3. Jeżeli stosowana jest norma procentowa, przy obliczaniu wartości użytych materiałów niepochodzących. musi zostać uwzględniona wartość materiałów, które nie są klasyfikowane w działach 50-63.

Uwaga 7:

7.1. "Procesami specyficznymi" do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania(1);

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą następujące operacje: poddanie działaniu kwasu siarkowego lub oleum bądź bezwodnika siarkowego, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja.

7.2. "Procesami specyficznymi", do celów pozycji 2710-2712, są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania(1);

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą następujące operacje: poddanie działaniu kwasu siarkowego lub oleum bądź bezwodnika siarkowego, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

ij) izomeryzacja;

k) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich z ciężkich z pozycji ex 2710, odsiarczanie z wykorzystaniem wodoru, prowadzące do obniżenia o co najmniej 85 % zawartości siarki w odsiarczanych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

l) wyłącznie w odniesieniu do produktów z pozycji 2710, odparafinowywanie z zastosowaniem innego procesu niż filtrowanie;

m) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich z pozycji ex 2710, poddawanie działaniu wodoru przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250 °C przy użyciu katalizatora z wykorzystaniem katalizatora, innego niż do celów odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze poddawanie działaniu wodoru olejów smarowych z pozycji ex 2710, 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie uważa się za proces specyficzny;

n) wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych z pozycji ex 2710, destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że mniej niż 30 % objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, przy 300 °C, z zastosowaniem metody ASTM D 86;

o) wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje napędowe do silników i oleje napędowe i oleje opałowe z pozycji ex 2710, poddawanie działaniu elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości.

7.3. Do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, proste operacje takie jak czyszczenie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtracja, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki, wszelkiego rodzaju kombinacje tych lub podobnych operacji nie nadają pochodzenia.

______

(1) Patrz uzupełniająca uwaga wyjaśniająca 4 litera b) działu 27 Nomenklatury Scalonej.

ZAŁĄCZNIK  II 24

WYKAZ OBRÓBEK LUB PRZETWORZEŃ DO WYKONANIA NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH DLA UZYSKANIA PRZEZ PRZETWORZONY PRODUKT STATUSU POCHODZENIA

ZAŁĄCZNIK  III

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR.1 I WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

ZAŁĄCZNIK  IV

DEKLARACJA NA FAKTURZE

Deklaracja na fakturze, której tekst jest podany poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Jednakże

przypisy nie muszą być zamieszczone.

Wersja angielska

The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No ...(1)) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of ...(2) preferential origin.

Wersja hiszpańska

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera nº ...(1)) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial ...(2).

Wersja duńska

Eksportøren af varer, der er omfattet at nærværende dokument, (toldmyndighedernes tilladelse nr. ...(1)), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i ...(2).

Wersja niemiecka

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungsnr. ...(1)) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nichts anderes angegeben ist, präferenzbegünstigte Ursprungswaren ...(2).

Wersja grecka

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο [άδεια τελωνείου υπ' αριθ. ...(1)] δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής ...(2).

Wersja francuska

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière no ...(1)) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ...(2).

Wersja włoska

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n. ...(1)) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale ...(2).

Wersja holenderska

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr. ...(1)), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële ... oorsprong zijn(2).

Wersja portugalska

O abaixo assinado, exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira n.º...(1)), declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial ...(2).

Wersja fińska

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupan:o ...(1)) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja ... alkuperätuotteita(2).

Wersja szwedzka

Exportören av de produkter som omfattas av detta dokument (tulltillstånd nr. ...(1)) deklarerar att produkterna om inte annat tydligt angivits har förmånsursprung(2).

Wersja Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii

Извозникот на производите што ти покрива овој документ (паринска доэвола бр. ...(1)) изјавува дека, освен ако тоа не е јасно поинаку назначено, овие произвди имаат преференцкјално потекло(2).

..............................(3)

(Miejsce i data)

..............................(4)

(Czytelny podpis eksportera;

______

(1) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer upoważnienia tego eksportera musi być umieszczony w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach są opuszczane lub miejsce pozostawia się niewypełnione.

(2) Należy podać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja na fakturze dotyczy, w całości lub w części, produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym deklaracja jest sporządzana, za pomocą skrótu "CM".

(3) Te oznaczenia mogą być opuszczone, jeśli informacja na ten temat jest zawarta w dokumencie.

(4) W przypadkach gdzie nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu powoduje również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.

WSPÓLNA DEKLARACJA   25

(dodana)

WSPÓLNA DEKLARACJA   26

(dodana)

PROTOKÓŁ  5

w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza wszelkie przepisy ustawowe lub wykonawcze stosowane na terytoriach Wspólnoty Europejskiej i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów i objęcie ich innym systemem celnym lub procedurą celną, łącznie ze środkami zakazu, ograniczeń i kontroli;

b) "władza wnioskująca" oznacza właściwą władzę administracyjną, która została w tym celu wyznaczona przez Umawiającą się Stronę i która występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych na podstawie niniejszego protokołu;

c) "władza, do której kierowany jest wniosek" oznacza właściwą władzę administracyjną, która została w tym celu wyznaczona przez Umawiającą się Stronę i która przyjmuje wniosek o udzielenie pomocy w sprawach celnych na podstawie niniejszego protokołu;

d) "dane osobowe" oznaczają wszelkie informacje odnoszące się do zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej;

e) "działanie sprzeczne z ustawodawstwem celnym" oznacza każde naruszenie lub próbę naruszenia ustawodawstwa celnego.

Artykuł  2

Zakres

1.
Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy w dziedzinach znajdujących się w granicach ich właściwości, w sposób i na warunkach określonych w niniejszym protokole, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności poprzez zapobieganie działaniom sprzecznym z ustawodawstwem celnym, prowadzenie postępowań w sprawie tych działań i zwalczanie ich.
2.
Pomoc w sprawach celnych, przewidzianą w niniejszym protokole, stosuje się do każdej władzy administracyjnej Umawiających się Stron, która jest właściwa w zakresie stosowania niniejszego protokołu. Nie narusza to zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje to również informacji uzyskanych w wyniku wykonywania uprawnień na wniosek władz sądowych, chyba że na przekazanie takich informacji uzyskano zgodę tych władz.
3.
Niniejszy protokół nie obejmuje pomocy w celu odzyskania opłat celnych, podatków lub grzywien.
Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1.
Na żądanie władzy wnioskującej, władza, do której kierowany jest wniosek dostarcza wszystkie stosowne informacje umożliwiające właściwe stosowanie ustawodawstwa celnego, włącznie z informacjami dotyczącymi ujawnionych lub planowanych działań, które naruszają lub mogłyby naruszyć ustawodawstwo celne.
2.
Na żądanie władzy wnioskującej, władzae, do której kierowany jest wniosek, informuje ją:

a) czy towary wywiezione z terytorium jednej z Umawiających się Stron zostały właściwie przywiezione na terytorium drugiej Strony, określając, w zależności od przypadku, procedurę celną zastosowaną do danych towarów;

b) czy towary przywiezione na terytorium jednej z Umawiających się Stron zostały właściwie wywiezione z terytorium drugiej Strony, określając, w zależności od przypadku, procedurę celną zastosowaną do danych towarów.

3.
Na żądanie władzy wnioskującej, władza, do której kierowany jest wniosek podejmuje, w ramach swoich przepisów ustawowych lub wykonawczych, niezbędne kroki w celu zapewnienia szczególnego nadzoru nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że uczestniczą lub uczestniczyły w działaniach sprzecznych w ustawodawstwem celnym;

b) miejscami, w których zapasy towarów są gromadzone lub mogą być gromadzone w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że towary te są lub mają być wykorzystywane do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

c) towarami, które są lub mogą być transportowane w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że towary te są lub mają być wykorzystywane do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

d) środkami transportu, które są lub mogą być wykorzystywane w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że są lub mają być wykorzystywane do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Umawiające się Strony udzielają sobie, z własnej inicjatywy i zgodnie ze swoimi przepisami ustawodawczymi i wykonawczymi, wzajemnej pomocy, jeżeli uznają, że jest to niezbędne dla właściwego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności poprzez dostarczanie informacji dotyczących:

– działań, które są sprzeczne lub wydają im się sprzeczne z tym ustawodawstwem i które mogą zainteresować drugą Umawiającą się Stronę;

– nowych środków i metod wykorzystywanych do prowadzenia działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

– osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że uczestniczą lub uczestniczyły w działaniach sprzecznych z ustawodawstwem celnym;

– środków transportu, wobec których istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że były, są lub mogą być wykorzystywane do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym.

Artykuł  5

Dostarczanie dokumentów i powiadamianie

Na żądanie władzy wnioskującej, władze, do których kierowany jest wniosek, podejmują, zgodnie ze swoimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, wszelkie niezbędne środki w celu:

– dostarczenia wszelkich dokumentów, lub

– powiadomienia o wszystkich decyzjach,

pochodzących od władzy wnioskującej i objętych zakresem niniejszego protokołu, adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na terytorium władz, do których kierowany jest wniosek.

Wnioski o dostarczenie dokumentów lub powiadomienie o decyzji sporządzane są w formie pisemnej, w języku urzędowym władzy, do której kierowany jest wniosek lub w języku akceptowanym przez tą władzę.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o udzielenie pomocy

1.
Wnioski, stosownie do niniejszego protokołu, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków dołączane są dokumenty niezbędne do zapewnienia zgodności z wnioskiem. Jeżeli wymaga tego nagła sytuacja, mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, które muszą zostać niezwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.
2.
Wnioski, zgodnie z ustępem 1, zawierają następujące informacje:

a) władza wnioskująca;

b) żądane środki;

c) przedmiot i przyczyna wniosku;

d) przepisy ustawowe i wykonawcze oraz pozostałe instrumenty prawne;

e) na ile jest to możliwe, jak najdokładniejsze i jak najbardziej wyczerpujące wskazówki na temat osób fizycznych lub prawnych, będących celem postępowania;

f) streszczenie związanych ze sprawą faktów i już przeprowadzonych postępowań.

3.
Wnioski są przedkładane w języku urzędowym władz, do których kierowany jest wniosek lub w języku akceptowanym przez te władze. Wymóg ten nie ma zastosowania do dokumentów towarzyszącym wnioskowi określonych w ustępie 1.
4.
Jeśli wniosek nie spełnia podanych wyżej wymogów formalnych, można zażądać jego poprawienia lub uzupełnienia. Równocześnie mogą być podjęte środki zapobiegawcze.
Artykuł  7

Realizacja wniosków

1.
W celu zrealizowania wniosku o pomoc władza, do której kierowany jest wniosek, działa w granicach swojej właściwości i dostępnych środków, tak jak gdyby działała z własnej inicjatywy lub na żądanie innych władz tej samej Umawiającej się Strony, przez dostarczanie znanych już informacji, przez prowadzenie odpowiednich postępowań lub inicjowanie ich prowadzenia. Niniejsze postanowienie ma zastosowanie również do każdego innego organu, do którego władza, do której kierowany jest wniosek, wystąpiła z wnioskiem, w przypadku gdy ona sama nie może działać.
2.
Wnioski o pomoc realizowane są zgodnie z przepisami ustawowymi oraz wykonawczymi Umawiającej się Strony, do której zostały skierowane.
3.
Należycie upoważnieni urzędnicy Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i na warunkach przez nią określonych, otrzymać od urzędów władzy, do której kierowany jest wniosek lub innych zainteresowanych władz w rozumieniu ustępu 1, informacje o działaniach, które są lub mogą być sprzeczne z ustawodawstwem celnym, których władza wnioskująca potrzebuje do celów niniejszego protokołu.
4.
Należycie upoważnieni urzędnicy Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i na warunkach przez nią określonych, uczestniczyć w postępowaniach prowadzonych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł  8

Forma przekazywanych informacji

1.
Władze, do których kierowany jest wniosek, przekazują wyniki postępowań władzom wnioskującym, w formie pisemnej, wraz ze wszystkimi odnośnymi dokumentami, uwierzytelnionymi odpisami lub innymi elementami.
2.
Informacje te mogą być przekazane w formie komputerowej.
3.
Oryginały dokumentów przekazywane są jedynie na wniosek, w przypadkach gdy uwierzytelnione odpisy są niewystarczające. Oryginały są jak najszybciej zwracane.
Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1.
Można odmówić udzielenia pomocy lub uzależnić jej udzielenie od spełnienia pewnych warunków lub wymogów, w przypadkach gdy Strona uzna, że pomoc w ramach niniejszego protokołu:

a) mogłaby naruszyć suwerenność Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub Państwa Członkowskiego, do którego skierowano wniosek o udzielenie pomocy na mocy niniejszego protokołu; lub

b) mogłaby naruszyć porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne podstawowe interesy, w szczególności w przypadkach określonych w artykule 10 ustęp 2; lub

c) mogłaby spowodować naruszenie tajemnicy przemysłowej, handlowej lub zawodowej.

2.
Władza, do której skierowano wniosek, może odroczyć udzielenie pomocy ze względu na możliwość zakłócenia toczącego się śledztwa, dochodzenia lub postępowania sądowego. W takim przypadku władza, do której kierowany jest wniosek, zasięga opinii władzy wnioskującej w celu ustalenia, czy można udzielić pomocy, z zastrzeżeniem warunków wymaganych przez władzę, do której kierowany jest wniosek.
3.
Jeśli władza wnioskująca wnioskuje o pomoc, której sama nie byłaby w stanie udzielić, gdyby została o to poproszona, powinna zwrócić na ten fakt uwagę w swoim wniosku. Decyzja w sprawie wykonania takiego wniosku należy do władzy, do której kierowany jest wniosek.
4.
W przypadkach określonych w ustępie 1 i 2, decyzja władzy, do której kierowany jest wniosek oraz jej przyczyny muszą być niezwłocznie podane do wiadomości władzy wnioskującej.
Artykuł  10

Wymiana informacji i poufność

1.
Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie, zgodnie z niniejszym protokołem, posiada poufny charakter lub jest przeznaczona do ograniczonego rozpowszechnienia, w zależności od postanowień mających zastosowanie w każdej z Umawiających się Stron. Jest ona objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy urzędowej i korzysta z ochrony rozszerzonej na podobne informacje na podstawie odpowiednich postanowień ustawowych Umawiającej się Strony, która je otrzymała oraz odpowiednich postanowień mających zastosowanie w stosunku do władz wspólnotowych.
2.
Dane osobowe mogą podlegać wymianie tylko w przypadku, jeśli Umawiająca się Strona, która ma je otrzymać, zobowiąże się do ochrony takich danych, co najmniej równoważnej ochronie stosowanej w tym szczególnym przypadku przez Umawiającą się Stronę, która ma je dostarczyć. W tym celu Umawiające się Strony przekazują sobie wzajemnie informacje dotyczące przepisów swojego prawa krajowego, które mają zastosowanie łącznie, o ile zaistnieje taka potrzeba, z informacjami dotyczącymi przepisów prawa obowiązującego w Państwach Członkowskich Wspólnoty.
3.
Wykorzystanie w postępowaniach sądowych lub administracyjnych wszczętych w związku z działaniami sprzecznymi z ustawodawstwem celnym, informacjami uzyskanymi zgodnie z niniejszym protokołem, traktuje się jak wykorzystanie do celów niniejszego protokołu. Dlatego Umawiające się Strony mogą przedstawiać jako dowód w swoich rejestrach, sprawozdaniach i zeznaniach oraz w postępowaniach i sprawach sądowych, informacje uzyskane i dokumenty opiniowane zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Właściwa władza, która dostarczyła te informacje lub udostępniła dokumenty, jest zawiadamiana o takim ich użyciu.
4.
Uzyskane informacje wykorzystywane są wyłącznie do celów niniejszego protokołu. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron pragnie wykorzystać te informacje do innych celów, musi wcześniej uzyskać na to pisemną zgodę władzy, która je dostarczyła. Takie wykorzystanie podlega zatem ograniczeniom określonym przez te władze.
Artykuł  11

Eksperci i świadkowie

Urzędnik władz, do których kierowany jest wniosek, może być upoważniony do występowania, w ramach udzielonego upoważnienia, jako ekspert lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym protokołem, i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione kopie, jakie mogą być potrzebne w postępowaniu. Wniosek o takie występowanie musi dokładnie określać, przed jaką władzą sądową lub administracyjną urzędnik będzie występował, w jakiej sprawie, a także z jakiego tytułu i w jakim zakresie będzie przesłuchiwany.

Artykuł  12

Koszty pomocy

Umawiające się Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z realizacją niniejszego protokołu, z wyjątkiem, jeżeli jest to właściwe, niezbędnych wydatków na świadków, ekspertów oraz tłumaczy, którzy nie są pracownikami administracji publicznej.

Artykuł  13

Stosowanie

1.
Stosowanie niniejszego protokołu powierza się krajowym organom celnym Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, z jednej strony oraz właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich i, w zależności od przypadku, organom celnym Państw Członkowskich, z drugiej strony. Decydują one w sprawie wszystkich środków praktycznych i uzgodnień niezbędnych do jego stosowania, z uwzględnieniem obowiązujących postanowień, w szczególności w dziedzinie ochrony danych. Mogą zalecać właściwym organom poprawki, które ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego protokołu.
2.
Umawiające się Strony konsultują się wzajemnie i informują o szczegółowych zasadach stosowania, które przyjęto zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.
Artykuł  14

Inne umowy

1.
Uwzględniając właściwe kompetencje Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich, postanowienia niniejszego protokołu:

– nie naruszają zobowiązań Umawiających się Stron wynikających z jakiejkolwiek innej umowy międzynarodowej lub konwencji;

– są uważane za uzupełnienie umów o wzajemnej pomocy, które zostały lub mogą być zawarte między poszczególnymi Państwami Członkowskimi a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii; oraz

– nie naruszają postanowień wspólnotowych regulujących przekazywanie, między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich a organami celnymi Państw Członkowskich, wszelkich informacji uzyskanych na mocy niniejszego protokołu, które mogłyby stanowić przedmiot zainteresowania Wspólnoty.

2.
Nie naruszając postanowień ustępu 1, postanowienia niniejszego protokołu mają pierwszeństwo nad postanowieniami każdej umowy dwustronnej w sprawie wzajemnej pomocy, która została lub może zostać zawarta między poszczególnymi Państwami Członkowskimi a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, w zakresie, w jakim postanowienia takiej umowy są niezgodne z postanowieniami niniejszego protokołu.
3.
W odniesieniu do kwestii dotyczących stosowania niniejszego protokołu, Umawiające się Strony konsultują się wzajemnie w celu rozwiązywania problemów w ramach Rady Współpracy ustanowionej na mocy Umowy o współpracy, podpisanej dnia 29 kwietnia 1997 roku, w drodze wymiany listów.
* Umowa przejściowa uzupełniona:

- z dniem 1 stycznia 2002 r. Umową między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii w sprawie wzajemnych preferencyjnych koncesji handlowych na niektóre wina (Dz.U.UE.L.01.342.29).

- z dniem 1 stycznia 2002 r. Umową między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii w sprawie wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli nazw win (Dz.U.UE.L.01.342.31).

- z dniem 1 stycznia 2002 r. Umową między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii w sprawie wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli oznaczeń napojów spirytusowych i napojów aromatyzowanych (Dz.U.UE.L.01.342.36).

1 Art. 14 ust. 3 lit. d) dodana przez art. 3 pkt 1 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 2/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. W wersji opublikowanej pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) dodana art. 14 ust. 3 lit. d) brzmi następująco:

"(d) reduce progressively the customs duties applicable on imports of certain agricultural products originating in the Community, listed in Annex IV(d), in accordance with the following timetable:

- on 1 January 2004 each duty shall be reduced to 95 % of MFN,

- on 1 January 2005 each duty shall be reduced to 90 % of MFN,

- on 1 January 2006 each duty shall be reduced to 85 % of MFN,

- on 1 January 2007 each duty shall be reduced to 80 % of MFN,

- on 1 January 2008 each duty shall be reduced to 70 % of MFN,

- on 1 January 2009 each duty shall be reduced to 60 % of MFN,

- on 1 January 2010 each duty shall be reduced to 50 % of MFN,

- on 1 January 2011 the remaining duties shall be abolished."

2 Art. 15 ust. 2 zmieniony przez art. 5 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 2/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. W wersji opublikowanej pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) zmieniony art. 15 ust. 2 brzmi następująco:

"2. The Former Yugoslav Republic of Macedonia shall abolish all charges having an equivalent effect to a customs duty and abolish the customs duties applicable on imports of fish and fisheries products originating in the Community with the exception of products listed in Annex V(b) of the Interim Agreement, which shall lay down the tariff reductions for the products listed therein."

3 Załącznik IVa zmieniony przez art. 1 decyzjiRady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedoniinr 2/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowęz dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.
4 Załącznik IVb zmieniony przez art. 2 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 2/2003z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowęz dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.
5 Załącznik IVd dodany przez art. 3 pkt 2 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 2/2003z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowęz dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.
6 Załącznik Va zmieniony przez art. 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 2/2003z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowęz dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) załącznik Va zmienia się następująco: w tabelach w nagłówkach ostatnich kolumnwyrazy "Year 3" zastępuje się wyrazami "Year 3 and beyond".
7 Załącznik Vb zmieniony przez art. 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 2/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) załącznik Vb zmienia się następująco: w tabelach w nagłówkach ostatnich kolumnwyrazy "Year 3" zastępuje się wyrazami "Year 3 and beyond".
8 Protokół 3 załącznik II zmieniony przez art. 7 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 2/2003z dnia 22 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.346.88) zmieniającej nin. Umowęz dniem 1 stycznia 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.
9 Protokół 4 art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 i 4 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 3 zmienia się następująco: (1) tytuł otrzymuje brzmienie "Bilateral cumulation in the Community"; (2) ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie "It shall not be necessary that such materials have undergone sufficient working or processing, provided they have undergone working or processing going beyond the operations referred to in Article 7."
10 Protokół 4 art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 5 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 4 ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie "It shall not be necessary that such materials have undergone sufficient working or processing, provided they have undergone working or processing going beyond the operations referred to in Article 7."
11 Protokół 4 art. 5 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 5 ust. 2 lit. a) zmienia się następująco: wyrazy "EC Member State" i "EC Member States" zastępuje się wyrazami "Member State of the Community" i "Member States of the Community".
12 Protokół 4 art. 5 ust. 2 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 5 ust. 2 lit. b) zmienia się następująco: wyrazy "EC Member State" i "EC Member States" zastępuje się wyrazami "Member State of the Community" i "Member States of the Community".
13 Protokół 4 art. 5 ust. 2 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 5 ust. 2 lit. c) zmienia się następująco: wyrazy "EC Member State" i "EC Member States" zastępuje się wyrazami "Member State of the Community" i "Member States of the Community".
14 Protokół 4 art. 5 ust. 2 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 5 ust. 2 lit. d) zmienia się następująco: wyrazy "EC Member State" i "EC Member States" zastępuje się wyrazami "Member State of the Community" i "Member States of the Community".
15 Protokół 4 art. 5 ust. 2 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 5 ust. 2 lit. e) zmienia się następująco: wyrazy "EC Member State" i "EC Member States" zastępuje się wyrazami "Member State of the Community" i "Member States of the Community".
16 Protokół 4 art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. W wersji opublikowanej pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) zmieniony art. 15 ust. 1 brzmi następująco:

"1. Non-originating materials used in the manufacture of products originating in the Community or in the Former Yugoslav Republic of Macedonia, for which a proof of origin is issued or made out in accordance with the provisions of Title V shall not be subject in the Community or the Former Yugoslav Republic of Macedonia to drawback of, or exemption from, customs duties of whatever kind."

17 Protokół 4 art. 15 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 8 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. W wersji opublikowanej pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) zmieniony art. 15 ust. 2 brzmi następująco:

"2. The prohibition in paragraph 1 shall apply to any arrangement for refund, remission or non-payment, partial or complete, of customs duties or charges having an equivalent effect, applicable in the Community or in the Former Yugoslav Republic of Macedonia to materials used in the manufacture, where such refund, remission or non-payment applies, expressly or in effect, when products obtained from the said materials are exported and not when they are retained for home use there."

18 Protokół 4 art. 15 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 9 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) w art. 15 ust. 6 uchyla się ostatni akapit.
19 Protokół 4 art. 15 ust. 7 dodany przez art. 1 pkt 9 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. W wersji opublikowanej pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) dodany art. 15 ust. 7 brzmi następująco:

"7. The provisions of this Article shall apply from 1 January 2003. The provisions of paragraph 6 shall apply until 31 December 2005 and may be reviewed by common accord."

20 Protokół 4 art. 17 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 17 ust. 4 zmienia się następująco: wyrazy "EC Member State" i "EC Member States" zastępuje się wyrazami "Member State of the Community" i "Member States of the Community".
21 Protokół 4 art. 30 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 10 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. W wersji opublikowanej pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) zmieniony art. 30 ust. 1 brzmi następująco:

"1. For the application of the provisions of Article 21(1)(b) and Article 26(3) in cases where products are invoiced in a currency other than euro, amounts in the national currencies of the Member States or of the Former Yugoslav Republic of Macedonia equivalent to the amounts expressed in euro shall be fixed annually by each of the countries concerned."

22 Protokół 4 art. 30 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 11 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 30 ust. 3 zmienia się następująco: wyrazy "European Commission" zastępuje się wyrazami "Commission of the European Communities".
23 Protokół 4 art. 31 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 i 11 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Zgodnie z wersją przepisu zmieniającego opublikowaną pierwotnie w wydaniu angielskim Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich (obecnie Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej) art. 31 ust. 1 zmienia się następująco: (1) wyrazy "EC Member State" i "EC Member States" zastępuje się wyrazami "Member State of the Community" i "Member States of the Community"; (2) wyrazy "European Commission" zastępuje się wyrazami "Commission of the European Communities".
24 Protokół 4 załącznik II zmieniony przez art. 1 pkt 12-15decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002(2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. ((Dz.U.UE.L.02.56.24)) zmieniającej nin. Umowęz dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.
25 Wspólna deklaracja dodana przez art. 2 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.
26 Wspólna deklaracja dodana przez art. 2 decyzji Rady Współpracy WE-Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nr 1/2002 (2002/170/WE) z dnia 30 stycznia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.56.24) zmieniającej nin. Umowę z dniem 1 lutego 2002 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024