Rozporządzenie 1010/2000 dotyczące dalszych wezwań Europejskiego Banku Centralnego o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1010/2000

z dnia 8 maja 2000 r.

dotyczące dalszych wezwań Europejskiego Banku Centralnego o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Protokół w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej "Statutem"), w szczególności jego art. 30 ust. 4,

uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego (EBC)⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komisji Wspólnot Europejskich⁽³⁾, stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 107 ust. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską ("Traktat") i art. 42 Statutu oraz zgodnie z warunkami wymienionymi w art. 122 ust. 5 Traktatu i ust. 7 Protokołu dotyczącego niektórych przepisów odnoszących się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 30 ust. 1 Statutu wymaga, aby EBC został wyposażony w rezerwy dewizowe przez krajowe banki centralne Państw Członkowskich, inne niż waluty Państw Członkowskich, euro, saldo rezerw walutowych danego kraju w MFW i Specjalne Prawa Ciągnienia (SDR), do kwoty 50 000 mln EUR.

(2) Artykuł 30 ust. 4 Statutu stanowi, że dalsze wezwania o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych ponad limit wymieniony w art. 30 ust. 1 Statutu mogą być dokonane przez EBC w ramach limitów i zgodnie z warunkami ustanowionymi przez Radę.

(3) Artykuł 123 ust. 1 wraz z art. 107 ust. 6 Traktatu stanowi, że niezwłocznie po dniu 1 lipca 1998 r. Rada przyjmuje przepisy określone w art. 30 ust. 4 Statutu.

(4) Niniejsze rozporządzenie ustanawia limit dalszych wezwań o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych, tym samym umożliwiając Radzie Prezesów EBC podjęcie decyzji w sprawie bieżących wezwań w niedalekiej przyszłości w celu uzupełnienia już wyczerpanych zasobów rezerwowych aktywów walutowych i aby nie zwiększać zasobów EBC ponad kwotę równoważną 50.000 mln EUR, ustaloną dla początkowych transferów wpłaty rezerwowych aktywów walutowych dokonanych przez krajowe banki centralne do EBC.

(5) Żadne uzupełnienia rezerwowych aktywów walutowych nie pociągają za sobą wzrostu w kapitale subskrybowanym EBC.

(6) Artykuł 30 ust. 4 Statutu wymaga, aby dalsze wezwania o rezerwy dewizowe były dokonywane zgodnie z art. 30 ust. 2 Statutu; art. 30 ust. 2 wraz z art. 43 ust. 6 Statutu i ust. 10 lit. b) Protokołu w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej wymaga wyznaczenia wysokości wkładów każdego z krajowych banków centralnych w stosunku do jego udziału w kapitale EBC subskrybowanym przez każdy z krajowych banków centralnych uczestniczących Państw Członkowskich.

(7) Artykuł 10 ust. 3 wraz z art. 43 ust. 4 Statutu stanowi, że do podjęcia wszelkich decyzji na mocy art. 30 Statutu, głosy w Radzie Prezesów EBC przypadają według udziałów i krajowych banków centralnych uczestniczących Państw Członkowskich w kapitale subskrybowanym EBC.

(8) Artykuł 30 ust. 4 Statutu wraz z art. 43 ust. 4 i art. 43 ust. 6 Statutu oraz ust. 8 Protokołu w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i ust. 2 protokołu w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do Danii nie nadaje żadnych praw ani nie nakłada żadnych obowiązków na nieuczestniczące Państwa Członkowskie.

(9) Artykuł 49 ust. 1 Statutu wraz z ust. 10 lit. b) Protokołu w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej wymaga, aby bank centralny Państwa Członkowskiego, którego derogacja została zniesiona lub który jest traktowany na takich samych zasadach jak bank Państwa Członkowskiego, którego derogacja została zniesiona, dokonał transferu do EBC rezerwowych aktywów walutowych zgodnie z art. 30 ust. 1 Statutu; art. 49 ust. 1 Statutu wymaga, aby wielkość wpłaty wyznaczona była przez pomnożenie wartości euro, po aktualnym kursie wymiany rezerwowych aktywów walutowych, które już zostały przelane do EBC zgodnie z art. 30 ust. 1, przez stosunek ilości udziałów subskrybowanych przez krajowe banki centralne, których to dotyczy, do ilości udziałów, które zostały opłacone przez krajowe banki centralne.

(10) Wszystkie odniesienia do wielkości podanych w euro w wymienionych wyżej przepisach Traktatu, w niniejszym rozporządzeniu i każdym wezwaniu lub żądaniu EBC o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych stanowią odniesienia do wielkości nominalnych podanych w euro, obowiązujących w czasie, gdy takie wezwanie jest wystosowane przez EBC,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

– "rezerwy dewizowe" oznaczają oficjalne rezerwy dewizowe uczestniczących Państw Członkowskich, utrzymywane przez krajowe banki centralne, które są denominowane lub obejmują waluty, jednostki rozliczeniowe lub złoto, a inne niż waluty Państw Członkowskich, euro, saldo rezerw walutowych danego kraju w MFW i Specjalne Prawa Ciągnienia (SDR),

– "krajowy bank centralny" oznacza bank centralny uczestniczącego Państwa Członkowskiego, i

– "uczestniczące Państwo Członkowskie" oznacza Państwo Członkowskie, które przyjmuje jednolitą walutę zgodnie z Traktatem.

Artykuł  2

Dalsze wezwania o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych.

1. EBC może wystosowywać dalsze wezwania o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych przez krajowe banki centralne ponad limit wymieniony w art. 30 ust. 1 Statutu do wielkości stanowiącej ekwiwalent dodatkowych 50 000 mln EUR, w razie zapotrzebowania na taką wysokość rezerwowych aktywów walutowych.

2. Bank centralny Państwa Członkowskiego, którego derogacja została zniesiona lub który jest traktowany na takich samych zasadach jak bank centralny Państwa Członkowskiego, którego derogacja została zniesiona, dokonuje transferu kwoty rezerwowych aktywów walutowych do EBC obliczonej przez pomnożenie wartości euro według aktualnych kursów wymiany rezerwowych aktywów walutowych, które zostały już przekazane do EBC zgodnie z ust. 1, przez stosunek ilości udziałów subskrybowanych przez bank centralny do liczby udziałów, które zostały opłacone przez inne krajowe banki centralne.

Artykuł  3

Przepisy końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 maja 2000 r.

	W imieniu Rady
	J. PINA MOURA
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 269 z 23.9.1999, str. 9.

⁽²⁾ Opinia wydana dnia 17 marca 2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Opinia wydana dnia 8 marca 2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2000.115.2
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 1010/2000 dotyczące dalszych wezwań Europejskiego Banku Centralnego o wpłaty rezerwowych aktywów walutowych
• Data aktu: 08/05/2000
• Data ogłoszenia: 16/05/2000
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 17/05/2000