Rozporządzenie 3500/90 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2261/84 ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 3500/90

z dnia 27 listopada 1990 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2261/84 ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 136/66 z dnia 22 września 1966 r. w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3499/90⁽²⁾, w szczególności jego art. 5 ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 5 rozporządzenia (EWG) nr 136/66 określa rodzaj pomocy produkcyjnej w odniesieniu do oliwy z oliwek, która ma być udzielana na podstawie ilości wyprodukowanej oliwy plantatorom, których średnia produkcja wynosi przynajmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym oraz innym plantatorom na podstawie liczby i potencjału produkcyjnego drzew oliwkowych i plonów z tych drzew, określonych zgodnie z metodą standardową oraz przy założeniu, że wyprodukowane oliwki zostały przetworzone;

w celu poprawy nadzoru nad ogólną działalnością olejarni oraz nad ilościami uprawnionymi do pomocy, przyznanie tej pomocy powinno we wszystkich przypadkach podlegać temu, czy oliwki są tłoczone w zatwierdzonych olejarniach, a wnioskodawca dysponuje świadectwem tłoczenia;

w celu ustabilizowania poziomu wsparcia uzyskanego ze standardowej pomocy poprzez unikanie dużych fluktuacji plonów z jednego roku gospodarczego na drugi należy ustanowić przepisy, na podstawie których pomoc wypłacana jest na podstawie średnich plonów z czterech poprzednich lat gospodarczych;

w odniesieniu do plantatorów oliwek, których produkcja wynosi przynajmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym, bardziej sprawiedliwa wydaje się zaliczka wypłacana na podstawie ilości oliwy wyprodukowanej przez każdego z plantatorów oliwek; należy również ustanowić przepis dotyczący systemu szybszej wypłaty zaliczki producentom stowarzyszonym, ze względu na konieczność sprawdzania dokumentacji przez ich organizacje;

w celu poprawy zarządzania systemem pomocy należy lepiej określić zadania stojące przed organizacjami i kontrole przeprowadzane przez Państwa Członkowskie w celu wypłaty pomocy;

uwzględniając szczególną sytuację Portugalii, Państwo Członkowskie powinno otrzymać prawo do podjęcia na czas określony specjalnych środków dla zatwierdzonych olejarni i dla sprzedaży oliwek przez producentów;

dlatego rozporządzenie (EWG) nr 2261/84⁽³⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1226/89⁽⁴⁾, powinno zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (EWG) nr 2261/84 wprowadza się następujące zmiany:

1. W art. 2:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W przypadku plantatorów oliwek, których produkcja wynosi przynajmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym, pomoc zostaje przyznana zgodnie z art. 5 ust. 2 tiret pierwszym rozporządzenia (EWG) nr 136/66 w odniesieniu do rzeczywistej ilości oliwy z oliwek wyprodukowanej w zatwierdzonej olejarni.

W przypadku innych plantatorów pomoc przydziela się zgodnie z art. 5 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia (EWG) nr 136/66 i jest równa ilości uzyskanej na podstawie średnich plonów oliwek i średniego uzysku oliwy w ciągu ostatnich czterech lat gospodarczych, ustalonych zgodnie z metodą standardową i zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem liczby drzew oliwkowych wykorzystywanych przy produkcji przy założeniu, że oliwki przetwarzane są na oliwę w zatwierdzonej olejarni.";

b) w ust. 5 akapit pierwszy liczbę "400" zastępuje się liczbą "500".

2. W art. 3:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Plantatorzy oliwek zrzeszeni w organizacji producentów składają, w określonym terminie, do niej, indywidualny wniosek o przyznanie pomocy, zawierający dowód, że oliwki były tłoczone w zatwierdzonej olejarni";

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Plantatorzy oliwek niezrzeszeni w organizacji producentów składają w określonym terminie do właściwych organów zainteresowanych Państw Członkowskich wniosek o przyznanie pomocy, zawierający dowód, że oliwki były tłoczone w zatwierdzonej olejarni".

3. Artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

1. Uznane organizacje producentów nienależące do związku określonego w art. 20c ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 136/66:

- składają, w zgodzie z art. 3 ust. 1, deklaracje upraw wszystkich swoich członków,

- raz w miesiącu przedstawiają wnioski swoich członków o udzielenie pomocy w formie ujednoliconej i odpowiedniej dla komputerowego przetwarzania danych określonych w art. 16. O udzielenie pomocy występuje się dla ilości wyprodukowanej przez tych członków, którzy zakończyli produkcję oliwy, jeżeli przeprowadzone zostały kontrole, określone w art. 8 ust. 1 oraz wypełnione obowiązki wynikającego z tych kontroli.

Wszystkie wnioski dotyczące produkcji w danym roku gospodarczym należy złożyć, pod rygorem wykluczenia, w wyznaczonym terminie,

- otrzymują od zainteresowanych Państw Członkowskich zaliczki na pomoc produkcyjną określoną w art. 12 oraz bilans pomocy i niezwłocznie dzielą je między członków-plantatorów oliwek.

2. W przypadku gdy organizacja producentów należy do związku takich organizacji, deklaracje upraw i wnioski producentów oliwek zrzeszonych w organizacji o udzielenie pomocy należy składać za pośrednictwem związku".

4. Uchyla się art. 7.

5. Artykuł 8 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 8

1. Przed złożeniem wniosku o pomoc każda organizacja producentów sprawdza:

- zgodność dokumentów złożonych przez wszystkich członków z wymaganiami określonymi w art. 3, w szczególności z dołączonym dowodem potwierdzającym tłoczenie oliwek w zatwierdzonej olejarni,

- w odniesieniu do plantatorów oliwek, których produkcja wynosi przynajmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym, zgodność informacji przekazanych przez każdego plantatora w odniesieniu do ilości tłoczonych oliwek i ilości otrzymywanej oliwy z ilościami oliwek i oliwy podanymi w dowodzie tłoczenia.

2. Jeżeli zgodność określona w ust. 1 tiret drugie nie zostanie stwierdzona, organizacja producentów przekazuje dokumenty dotyczące jej członków właściwym organom zainteresowanych Państw Członkowskich."

6. W art. 10 tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:

"- koordynują działalność należących do nich organizacji oraz zapewniają, że działalność ta jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności bezpośrednio i zgodnie z określoną normą procentową weryfikują sposób przeprowadzania kontroli określonej w art. 8,".

7. Artykuł 12 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 12

1. Każdy plantator, którego średnia produkcja wynosi przynajmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym, może otrzymać zaliczkę na kwotę pomocy, o którą wnioskował.

2. Dla plantatorów oliwek zrzeszonych w organizacji producentów zaliczka:

- równa jest kwocie otrzymanej przez pomnożenie wartości jednostkowej pomocy, ustalonej na podstawie art. 17a ust. 2, przez 90 % ilości oliwy podanej we wniosku o przyznanie pomocy,

- nie może być wypłacona, jeżeli nie zostały przeprowadzone kontrole, określone w art. 8 ust. 1 i kontrole na miejscu, określone w art. 14 ust. 3a tiret drugie, bez uszczerbku dla przeprowadzenia innych kontroli, jeżeli jest to niezbędne.

3. W odniesieniu do niezrzeszonych plantatorów oliwek w organizacji producentów oraz w odniesieniu do zrzeszonych plantatorów oliwek, którzy nie mogą powoływać się na ust. 2, zaliczka:

a) równa jest kwocie otrzymanej przez pomnożenie wartości jednostkowej pomocy, ustalonej na podstawie art. 17a ust. 2, przez ilość wskazaną we wniosku o przyznanie pomocy;

b) może zostać przyznana tylko, jeśli:

- plony oliwek i uzysk oliwy zostały ustalone na bieżący rok gospodarczy zgodnie z art. 18,

- przeprowadzone zostały kontrole, określone w art. 8 ust. 1 i kontrole na miejscu określone w art. 14 ust. 3a."

8. W art. 14:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Producenckie Państwa Członkowskie weryfikują działania każdej organizacji producentów i związku producentów, w szczególności to, czy kontrole zostały przeprowadzone przez te organy w rozumieniu art. 8 ust. 1 i art. 10 tiret pierwsze.";

b) wprowadza się ust. 3a w brzmieniu:

"3 a. Do celów wypłacenia pomocy plantatorom oliwek, których średnia produkcja wynosi przynajmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym, producenckie Państwa Członkowskie sprawdzają:

- dokładność deklaracji upraw, na podstawie określonych kryteriów,

- zgodność ilości oliwy określonej we wniosku o pomoc z ilością podaną w ewidencji towarowej zatwierdzonych olejarni,

- zgodność produkcji oliwek zadeklarowanej przez każdego plantatora jako wykonaną w zatwierdzonej olejarni z informacjami podanymi przez tego plantatora w jego deklaracji upraw na podstawie ustalonych kryteriów.";

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W odniesieniu do oliwy z oliwek określonej w Załączniku do rozporządzenia nr 136/66/EWG części 1 wyprodukowanej przez plantatorów oliwek, których średnia produkcja jest niższa niż 500 kilogramów w roku gospodarczym, kontrole powinny weryfikować:

- dokładność deklaracji upraw, na podstawie określonych kryteriów,

- istnienie dowodu, że oliwki były tłoczone w zatwierdzonej olejarni."

9. W art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Jeżeli kontrole określone w art. 13 i 14 nie potwierdzają danych zawartych w rejestrze stanu zapasów zatwierdzonej olejarni, zainteresowane Państwo Członkowskie, bez uszczerbku dla sankcji, które mogą być nałożone na olejarnię, dla każdego producenta, którego średnia produkcja wynosi co najmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym i którego oliwki tłoczone są we wspomnianej olejarni, określa ilość oliwy, na którą udziela się pomoc."

10. Artykuł 17a otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 17a

1. Komisja ustala średnie plony oliwek i średni uzysk oliwy dla czterech poprzednich lat gospodarczych przed 1 grudnia bieżącego roku gospodarczego.

2. Zgodnie z procedurą ustaloną w art. 38 rozporządzenia (EWG) nr 136/66 przed 1 kwietnia w odniesieniu do bieżącego roku gospodarczego ustala się:

- szacowaną produkcję,

- kwotę jednostkową pomocy produkcyjnej, która może być wypłacona zaliczkowo. Kwota ta musi być taka, aby uniknąć ryzyka nieuzasadnionych płatności wobec plantatorów oliwek w warunkach produkcji w danym roku gospodarczym.

3. Nie później niż sześć miesięcy od końca roku gospodarczego ustala się w odniesieniu tego roku i zgodnie z procedurą określoną w ust. 2:

- rzeczywistą ilość wyprodukowaną, której prawo do uzyskania pomocy zostało uznane,

- jednostkową ilość pomocy produkcyjnej określoną w art. 5 ust. 1 akapit piąty lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 136/66, płatną na rzecz producentów, których średnia produkcja wynosi przynajmniej 500 kilogramów w roku gospodarczym,

- ilość podlegająca przeniesieniu na następny rok gospodarczy, jeżeli ilość wyprodukowana, określona w tiret pierwszym jest niższa niż ustanowiona ilość maksymalna.

4. Nie później niż dnia 15 marca Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o swoich szacunkach na bieżący rok gospodarczy w odniesieniu do produkcji oliwy z oliwek. Komisja może skorzystać z innych źródeł informacji i, gdzie jest to niezbędne, przeprowadzić badania i pomiary dotyczące produkcji oliwy z oliwek."

11. W art. 21 datę "dnia 1 stycznia 1990 r." zastępuje się datą "dnia 1 stycznia 1995 r.".

Artykuł  2

1. W celu zapewnienia harmonijnego przejścia od obecnie obowiązujących procedur do procedur ustanowionych na mocy niniejszego rozporządzenia dla roku gospodarczego 1990/91 Komisja może podjąć decyzję w sprawie wszelkich niezbędnych środków, zgodnie z procedurą, określoną w art. 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG.

2. W drodze odstępstwa od przepisów niniejszego rozporządzenia w latach gospodarczych 1990/91, 1991/92:

– tymczasowe zatwierdzenie może być wydane przez Portugalię dla olejarni znajdujących się na jej terytorium, pod warunkiem że ich ewidencje towarowe zawierają przynajmniej dla każdej osoby, której oliwki tłoczone były w takich olejarniach, deklarację o oliwkach tłoczonych i otrzymanej oliwie,

– pomoc produkcyjna może zostać przyznana plantatorowi oliwek w Portugalii, zgodnie z art. 2 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia nr 2261/84, jeżeli w przypadku całkowitej lub częściowej sprzedaży jego oliwy plantator ten nie jest w stanie udowodnić tłoczenia w zatwierdzonej olejarni, pod warunkiem że złoży on fakturę sprzedaży oliwek.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 listopada 1990 r.

	W imieniu Rady
	V. SACCOMANDI
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. 172 z 30.9.1966, str. 3025/66.

⁽²⁾ Dz.U. L 338 z 5.12.1990, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 208 z 3.8.1984, str. 3.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 128 z 11.5.1989, str. 17.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1990.338.3
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 3500/90 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2261/84 ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów
• Data aktu: 27/11/1990
• Data ogłoszenia: 05/12/1990
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 05/12/1990