P9_TA(2020)0235Sytuacja humanitarna w Mozambiku Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 września 2020 r. w sprawie sytuacji humanitarnej w Mozambiku (2020/2784(RSP))
(2021/C 385/16)
(Dz.U.UE C z dnia 22 września 2021 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
- uwzględniając międzynarodowe konwencje i protokoły przeciwko terroryzmowi,
- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (MPPOiP) z 1966 r.,
- uwzględniając Agendę ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i cele zrównoważonego rozwoju ONZ,
- uwzględniając sprawozdanie Biura ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA) z 10 września 2020 r. dotyczące sytuacji w Mozambiku 1 ,
- uwzględniając sprawozdanie OCHA dotyczące sytuacji w Mozambiku z 29 czerwca 2020 r.,
- uwzględniając opinię w sprawie Mozambiku przyjętą na 87. sesji grupy roboczej ONZ ds. arbitralnych zatrzymań (UNWGAD) w dniu 1 maja 2020 r.,
- uwzględniając sprawozdania Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka (OHCHR) w sprawie Mozambiku,
- uwzględniając sprawozdanie grupy roboczej ONZ ds. powszechnego okresowego przeglądu praw człowieka z 12 kwietnia 2016 r.,
- uwzględniając Konwencję ONZ z 1984 r. w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 10 grudnia 1984 r., oraz protokół fakultatywny do niej, przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 18 grudnia 2002 r.,
- uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Mozambiku z 22 kwietnia 2020 r.,
- uwzględniając komunikat Komisji z 9 marca 2020 r. zatytułowany "Ku kompleksowej strategii współpracy z Afryką" (JOIN(2020)0004),
- uwzględniając roczne sprawozdanie UE na temat praw człowieka i demokracji na świecie w 2019 r.: Mozambik,
- uwzględniając krajowy program orientacyjny UE dla Mozambiku i 11. Europejski Fundusz Rozwoju na lata 20142020,
- uwzględniając sprawozdanie końcowe misji obserwacji wyborów z ramienia UE (EU EOM) w Mozambiku z 15 października 2019 r. w sprawie wyborów parlamentarnych i samorządowych,
- uwzględniając umowę z Kotonu,
- uwzględniając 28. turę dialogu politycznego między UE a Mozambikiem z 5 czerwca 2020 r.,
- uwzględniając umowę o partnerstwie gospodarczym między Południowoafrykańską Wspólnotą Rozwoju (SADC) a UE,
- uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Mozambiku i regionu SADC,
- uwzględniając oświadczenie współprzewodniczącego Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE z 29 czerwca 2020 r.,
- uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów,
- uwzględniając Afrykańską kartę na rzecz demokracji, wyborów i dobrych rządów,
- uwzględniając konwencję Organizacji Jedności Afrykańskiej w sprawie zapobiegania terroryzmowi i walki z terroryzmem,
- uwzględniając podstawowe zasady SADC,
- uwzględniając konkluzje SADC z 17 sierpnia 2020 r. w sprawie Mozambiku,
- uwzględniając porozumienie w sprawie pokoju i pojednania narodowego z 2019 r.,
- uwzględniając art. 144 ust. 5 i art. 132 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że od października 2017 r. grupa terrorystyczna nazywana Asz-Szabab, rzekomo powiązana z ugrupowaniem zbrojnym określającym się mianem Islamskiego Państwa Afryki Środkowej, przeprowadziła ponad 500 brutalnych ataków w północnej prowincji Cabo Delgado, terroryzując tamtejszą ludność, zabijając ponad 1 500 osób oraz doprowadzając do tego, że ponad 250 000 osób zostało przesiedlonych, a przeszło 700 000 wymagało pomocy;
B. mając na uwadze, że ataki terrorystyczne są coraz bardziej brutalne, zaatakowano wiele wsi, a ponad tysiąc domów spalono lub zniszczono; mając na uwadze doniesienia o tym, że bojownicy zaczęli uprowadzać kobiety i dziewczęta;
C. mając na uwadze, że w sierpniu grupy dżihadystów przejęły strategiczne miasto portowe Mocimboa da Praia, które jest portem o kluczowym znaczeniu dla wydobycia ropy naftowej i skroplonego gazu ziemnego (LNG); mając na uwadze, że ciągłe panowanie nad miastem przez Asz-Szabab sugeruje, że ta grupa terrorystyczna jest coraz silniejsza i bardziej wyrafinowana;
D. mając na uwadze, że źródłem finansowania rebeliantów islamskich coraz częściej staje się handel narkotykami;
E. mając na uwadze, że w przeszłości bojówki islamskie nie były obecne w Mozambiku; mając na uwadze, że około 30 % spośród 31 mln mieszkańców Mozambiku to katolicy, a 18 % to muzułmanie i tylko w dwóch prowincjach: Cabo Delgado i Niassa muzułmanie stanowią większość;
F. mając na uwadze, że działania wojskowe władz Mozambiku nie pozwoliły powstrzymać ataków ani uporać się z tym kryzysem humanitarnym, który pogłębia się w alarmującym tempie;
G. mając na uwadze, że rządowe siły bezpieczeństwa Mozambiku odpowiedziały nieproporcjonalną przemocą, sprzeczną czasami z międzynarodowymi zobowiązaniami w zakresie praw człowieka; mając na uwadze, że prezydent Mozambiku Filipe Nyusi przyznał, że władze Cabo Delgado dopuściły się "nieumyślnych naruszeń" praw człowieka; mając na uwadze doniesienia o przypadkach ograniczania wolności wypowiedzi i nękania dziennikarzy;
H. mając na uwadze, że armia Mozambiku nie jest należycie wyposażona, aby radzić sobie z gwałtownym nasileniem się terroryzmu w regionie; mając na uwadze, że utrzymują się uzasadnione obawy, iż rebelia rozprzestrzeni się na sąsiednie kraje i zdestabilizuje region;
I. mając na uwadze, że ponad połowa osób dotkniętych przemocą w Cabo Delgado to dzieci; mając na uwadze skargi dotyczące werbowania dzieci do grup zbrojnych oraz angażowania ich w porwania i przemoc seksualną wobec kobiet i dziewcząt; mając na uwadze, że ludność cywilna staje się często zakładnikiem w walkach między ugrupowaniami zbrojnymi a armią państwową;
J. mając na uwadze, że Mozambik, ratyfikując różne konwencje międzynarodowe, zobowiązał się do przestrzegania podstawowych standardów praw człowieka, w szczególności w ośrodkach detencyjnych; mając na uwadze, że barbarzyńskie działania przypisywane Asz-Szabab nie powinny spotykać się z dalszymi naruszeniami praw człowieka przez siły bezpieczeństwa Mozambiku;
K. mając na uwadze, że Agencja Zintegrowanego Rozwoju Północy (ADIN) została utworzona w marcu 2020 r. konkretnie w celu uporania się z problemami społeczno-gospodarczymi północy;
L. mając na uwadze, że w sierpniu 2019 r. podpisano porozumienie w sprawie pokoju i pojednania narodowego w celu zaprowadzenia pokoju w kraju, położenia kresu przemocy, osiągnięcia integracji demokratycznej oraz poprawy sytuacji w zakresie praw człowieka i praw obywatelskich;
M. mając na uwadze, że sytuacja Mozambiku jest nadal bardzo niepewna, a kraj ten zmaga się z licznymi wyzwaniami związanymi z bezpieczeństwem, gospodarką i kwestiami społecznymi; mając na uwadze, że Mozambik należy do najbiedniejszych i najsłabiej rozwiniętych krajów, zajmując według wskaźnika rozwoju społecznego 180. miejsce na 189 krajów, a średnia oczekiwana długość życia w chwili urodzenia wynosi zaledwie 58 lat; mając na uwadze, że ponad 10 mln mieszkańców Mozambiku żyje w skrajnym ubóstwie i jest pozbawionych bezpieczeństwa żywnościowego; mając na uwadze, że sytuacja ta dotyka w szczególności kobiety i słabsze grupy społeczne, które doświadczają największych trudności;
N. mając na uwadze, że pandemia COVID-19 dodatkowo unaoczniła słabości gospodarki regionalnej, które przy braku odpowiedniej ochrony socjalnej sprawiły, że miliony osób zatrudnionych w gospodarce nieformalnej i osoby, które straciły pracę, głodują, popadły w skrajne ubóstwo i są podatne na zagrożenia, w tym w niektórych przypadkach na naruszenia podstawowych praw człowieka; mając na uwadze, że na dzień 9 września 2020 r. w 11 prowincjach Mozambiku odnotowano łącznie ponad 4 500 potwierdzonych przypadków COVID-19 i 27 zgonów;
O. mając na uwadze, że w ostatnich latach Mozambik doświadczył niszczycielskich klęsk żywiołowych związanych z klimatem, w tym dwóch dużych cyklonów w 2019 r., które jeszcze spotęgowały ubóstwo i brak bezpieczeństwa; mając na uwadze, że klęski te doprowadziły do powszechnego braku bezpieczeństwa żywnościowego i chronicznego niedożywienia w niektórych częściach kraju, gdzie ponad 43 % dzieci w wieku poniżej pięciu lat cierpi na zahamowanie wzrostu; mając na uwadze, że szacuje się, iż w 2020 r. łącznie 7,9 mln osób potrzebuje pilnej pomocy humanitarnej;
P. mając na uwadze, że w Mozambiku rośnie solidarność, a szczególną uwagę zwraca trudna sytuacja mieszkańców Cabo Delgado, która skłoniła młodych ludzi w Mozambiku do rozpoczęcia krajowej kampanii solidarności na rzecz Cabo Delgado pod hasztagiem #CaboDelgadoTambénÉMocambique (Cabo Delgado to również Mozambik) w celu zwiększenia świadomości na temat tragicznej sytuacji w tym regionie;
Q. mając na uwadze, że w 2010 i 2013 r. w Mozambiku odkryto ogromne zasoby gazu; mając na uwadze, że zasoby te obejmują około 5 000 mld metrów sześciennych, co plasuje je na dziewiątym miejscu pod względem wielkości na świecie; mając na uwadze, że w związku z tym Mozambik mógłby stać się jednym z czterech największych producentów LNG na świecie; mając na uwadze, że według szacunków w najbliższych latach w celu wykorzystania tych rezerw zainwestowane zostanie co najmniej 60 mld USD, co oznacza największą w historii inwestycję w Afryce Subsaharyjskiej;
R. mając na uwadze, że europejskie i wszelkie inne zagraniczne interesy przemysłowe i gospodarcze w Mozambiku powinny być u podstaw prowadzone zgodnie z wytycznymi ONZ dotyczącymi biznesu i praw człowieka; mając na uwadze, że Komisja bada obligatoryjne zobowiązania w zakresie należytej staranności w celu dopilnowania, aby inwestorzy z UE i podmioty działające w przemyśle wydobywczym postępowały odpowiedzialnie i przyczyniały się do rozwoju lokalnego w takich krajach jak Mozambik;
S. mając na uwadze, że Mozambik, a w szczególności region Cabo Delgado, który charakteryzuje się najwyższym poziomem analfabetyzmu, nierówności i niedożywienia dzieci w Mozambiku, jest bogaty w zasoby naturalne i surowce, co przyciągnęło inwestycje wielu przedsiębiorstw międzynarodowych i unijnych, które konkurują o dostęp do rynku zasobów naturalnych; mając na uwadze, że według niektórych sprawozdań dochody z zasobów naturalnych są w Mozambiku nierównomiernie rozłożone;
T. mając na uwadze, że 13 kwietnia 2020 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) zatwierdził natychmiastowe umorzenie obsługi zadłużenia dla 25 państw członkowskich, w tym około 309 mln USD dla Mozambiku w ramach Funduszu Powierniczego Ograniczania Skutków Katastrof i Pomocy dla ich Ofiar, aby pomóc w przeciwdziałaniu skutkom pandemii COVID-19;
U. mając na uwadze, że 4 czerwca 2020 r. koordynator ONZ ds. pomocy humanitarnej dla Mozambiku Myrta Kaulard wezwała społeczność międzynarodową do zwiększenia wsparcia dla Mozambiku;
V. mając na uwadze, że Unia Europejska zobowiązała się przeznaczyć 200 mln EUR na wsparcie odbudowy Mozambiku w następstwie cyklonów z 2019 r., a następnie 110 mln EUR na wsparcie związane z pandemią COVID-19;
W. mając na uwadze, że regionalna strategia antyterrorystyczna Południowoafrykańskiej Wspólnoty Rozwoju (SADC) z 2015 r., opracowana zgodnie z globalną strategią zwalczania terroryzmu ONZ, przewiduje pomoc w zapobieganiu radykalizacji młodzieży, zapewnianiu bezpieczeństwa granic, pomocy humanitarnej i eliminowaniu podstawowych przyczyn terroryzmu;
X. mając na uwadze, że Mozambik sprawuje obecnie rotacyjną prezydencję SADC; mając na uwadze, że podczas 40. szczytu w dniu 17 sierpnia 2020 r. ta organizacja regionalna "pochwaliła Mozambik za stałe wysiłki na rzecz zwalczania terroryzmu i brutalnych ataków" oraz "wyraziła solidarność SADC i zobowiązanie do wspierania tego kraju w walce z terroryzmem i brutalnymi atakami, a także potępiła wszelkie akty terroryzmu i ataki zbrojne";
Y. mając na uwadze, że w kwietniu 2020 r. zarówno delegatura UE w Mozambiku, jak i Rada wyraziły poważne obawy z powodu ataków w Cabo Delgado i eskalacji przemocy wobec ludności cywilnej;
Z. mając na uwadze, że pomimo brutalności i ofiar śmiertelnych sytuacja w Cabo Delgado nie zdołała przyciągnąć uwagi międzynarodowej, przez co utracono cenny czas na skuteczne zajęcie się tą kwestią na wcześniejszym etapie;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją w zakresie bezpieczeństwa w północnym Mozambiku, w szczególności w prowincji Cabo Delgado, i składa kondolencje ponad 1 500 ofiarom przemocy; wyraża solidarność i wsparcie dla obywateli tego kraju, zwłaszcza dla ponad 250 000 osób, które musiały opuścić swoje domy;
2. podkreśla, że obecne problemy z zapewnieniem bezpieczeństwa jeszcze bardziej pogarszają już i tak trudną sytuację humanitarną wynikającą z wysokiego poziomu zapóźnienia rozwojowego, wstrząsów klimatycznych i konfliktów;
3. wzywa władze Mozambiku do podjęcia skutecznych i zdecydowanych działań w celu przeciwdziałania rebelii islamistycznej i ochrony wszystkich obywateli Cabo Delgado; wyraża poważne zaniepokojenie faktem, że rebelia ta zyskuje coraz większe poparcie wśród regionalnych i międzynarodowych organizacji terrorystycznych; w tym kontekście zwraca uwagę na niefortunne podobieństwa z innymi regionami, takimi jak Sahel i Róg Afryki;
4. podkreśla, że jeżeli rebelia nie zostanie powstrzymana, może się rozrosnąć i rozprzestrzenić na kraje sąsiadujące, zagrażając stabilności w regionie; w związku z tym podkreśla potrzebę prowadzenia skutecznej i zrównoważonej polityki zarówno przez rząd krajowy, jak i przez podmioty regionalne i międzynarodowe;
5. przypomina rządowi Mozambiku o jego odpowiedzialności za postawienie przed sądem w drodze sprawiedliwego procesu wszystkich osób podejrzanych o działalność terrorystyczną; wzywa rząd Mozambiku do wszczęcia niezależnego i bezstronnego dochodzenia w sprawie tortur i innych poważnych naruszeń, których rzekomo dopuściły się rządowe siły bezpieczeństwa w Cabo Delgado; przypomina, że Mozambik jest stroną Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, Afrykańskiej karty praw człowieka i ludów oraz konwencji ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur, które zakazują tortur i innego złego traktowania oraz arbitralnego pozbawiania życia;
6. podkreśla znaczenie ochrony praw dziennikarzy, obrońców praw człowieka, działaczy i wszystkich osób, które po prostu korzystają z przysługujących im praw człowieka i wyrażają swoje poglądy w kwestiach dotyczących interesu ogólnego; wzywa władze Mozambiku do przeprowadzenia bezstronnego dochodzenia w sprawie wszystkich podejrzanych przypadków wandalizmu serwisów informacyjnych, ograniczania wolności słowa i oskarżeń dotyczących nękania i zastraszania dziennikarzy;
7. wzywa władze Mozambiku, aby zapewniły propagowanie demokracji, praw człowieka, skutecznego sprawowania władzy na szczeblu lokalnym i skutecznego przywrócenia praworządności w północnym Mozambiku; przypomina, że przestrzeganie międzynarodowego prawa humanitarnego i poszanowanie swobód demokratycznych ma również kluczowe znaczenie dla powodzenia ostatecznego porozumienia pokojowego podpisanego w 2019 r. między Frontem Wyzwolenia Mozambiku (Frelimo) a Narodowym Ruchem Oporu Mozambiku (Renamo);
8. podkreśla znaczenie kontynuacji niezbędnych reform w celu odpowiedniego reagowania na potrzeby obywateli Mozambiku, aby uniknąć sytuacji, w której osoby te staną się podatne na radykalizację postaw; podkreśla w szczególności pilną potrzebę stworzenia miejsc pracy i możliwości dla mieszkańców Cabo Delgado, w szczególności dla ludzi młodych; podkreśla ponadto potrzebę podjęcia działań w celu wyeliminowania niektórych z podstawowych przyczyn terroryzmu, takich jak brak bezpieczeństwa, ubóstwo, łamanie praw człowieka, nierówność, wykluczenie, bezrobocie, degradacja środowiska, korupcja i niewłaściwe wykorzystanie środków publicznych i bezkarność, co w ogromnym stopniu przyczyni się do likwidacji organizacji terrorystycznych;
9. podkreśla potrzebę zadbania o to, by każda interwencja wojskowa w regionie chroniła, szanowała i promowała prawa człowieka, zachęca władze Mozambiku do wspierania organizacji regionalnych i międzynarodowych, organizacji społeczeństwa obywatelskiego i lokalnych stowarzyszeń oraz do współpracy z nimi w celu wprowadzenia platform dla inicjatyw na rzecz budowania pokoju, które zachęcają wszystkie zainteresowane strony do pokojowego zaangażowania, dialogu, pojednania i współistnienia; ubolewa nad wykorzystaniem prywatnych sił bezpieczeństwa w tym konflikcie, co dodatkowo zwiększa koszty finansowe dla kraju i odbywa się bez żadnego nadzoru międzynarodowego;
10. z zaniepokojeniem zwraca uwagę na pogarszającą się sytuację osób wewnętrznie przesiedlonych w Mozambiku; wzywa UE i jej państwa członkowskie do ścisłej współpracy z SADC i jej państwami członkowskimi w celu rozwiązania pogłębiającego się kryzysu humanitarnego w regionie oraz opracowania skutecznego planu działania;
11. wzywa rząd Mozambiku do otwartej współpracy z instytucjami międzynarodowymi, np. ze specjalnymi sprawozdawcami ONZ, oraz do umożliwienia niezależnym śledczym w zakresie praw człowieka i obserwatorom wjazdu do kraju, a także do prawidłowej analizy potrzeb humanitarnych ludności w Cabo Delgado w celu udzielenia jej niezbędnej pomocy; ponadto uważa, że ofiary przemocy muszą być objęte ochroną w postaci planu pomocy, aby były w stanie prowadzić normalne życie;
12. uważa, że potrzebne są bardziej skoordynowane działania regionalne i międzynarodowe, aby zareagować na zbliżający się kryzys bezpieczeństwa i kryzys humanitarny w Cabo Delgado, w tym na zagrożenia o charakterze transgranicznym, takie jak terroryzm, bezpieczeństwo żywnościowe, przesiedleńcy wewnętrzni i przemyt; wzywa w związku z tym Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do rozszerzenia dodatkowego wsparcia dla SADC i Unii Afrykańskiej (UA) w celu osiągnięcia długotrwałego i pokojowego rozwiązania;
13. zwraca uwagę, że Organ ds. Współpracy w Obszarze Polityki, Obrony i Bezpieczeństwa SADC, dysponujący wielonarodowym oddziałem bojowym, który ma za zadanie interweniować w poważnych sytuacjach zagrożenia rebelią, powinien być ważnym aktywnym podmiotem w zarządzaniu tym konfliktem i powinien go potępić w perspektywie krótkoterminowej, zachęcając władze Mozambiku i wspierając je w perspektywie długoterminowej we wdrażaniu dalszych reform mających na celu propagowanie demokracji, praw człowieka i praworządności, które stanowią warunek wstępny stabilności, pokoju i rozwoju;
14. ponownie podkreśla, że UE jest gotowa podjąć dialog z Mozambikiem w celu określenia skutecznych możliwości wdrażania pomocy UE, biorąc pod uwagę złożony i regionalny charakter sytuacji, i zachęca rząd Mozambiku do bardziej elastycznego podejścia w ramach tego dialogu i współpracy z UE i SADC; w związku z tym zachęca do współpracy między władzami Mozambiku a wszystkimi szczeblami społeczeństwa obywatelskiego w celu znalezienia rozwiązania sprzyjającego włączeniu społecznemu i pilnego zaspokojenia potrzeb osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji;
15. wzywa wiceprzewodniczącego Komisji/wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Josepa Borrella i państwa członkowskie UE do dalszego ścisłego monitorowania sytuacji i zwiększenia wsparcia dla władz krajowych i regionalnych; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje konkluzje Rady z dnia 22 czerwca 2020 r., nalega jednak na podjęcie dalszych działań dyplomatycznych, w szczególności ze strony tych państw członkowskich, które łączą historyczne i przyjazne stosunki z tym krajem, w celu podkreślenia potrzeby podjęcia pilnych działań w tej kwestii z uwzględnieniem wymiaru bezpieczeństwa regionalnego i humanitarnego oraz zwrócenia uwagi rządu na konsekwencje geopolityczne wynikające z braku skoordynowanych działań regionalnych i międzynarodowych;
16. wyraża nadzieję, że nowa strategia UE dotycząca Afryki, po jej skutecznym wdrożeniu, przyczyni się do zacieśnienia współpracy między UE a Afryką w oparciu o partnerstwo równych stron na całym kontynencie oraz że obie strony będą współpracować na rzecz poprawy sytuacji gospodarczej i społecznej oraz sytuacji w zakresie bezpieczeństwa i praw człowieka w krajach takich jak Mozambik;
17. uważa, że aktualne wydarzenia w Mozambiku oraz ich skutki społeczne i gospodarcze zostaną należycie uwzględnione w polityce UE wobec Afryki w kolejnych wieloletnich ramach finansowych (WRF) 2021; podkreśla, że ludność Mozambiku, którą często dotykają powodzie i inne klęski żywiołowe, powinna otrzymać wszelkie możliwe wsparcie i pomoc humanitarną;
18. uważa, że zbliżający się szczyt UE-Afryka stanowi doskonałą okazję do bliższego zajęcia się sprawą tej tragedii humanitarnej oraz do zwiększenia wsparcia UE dla organizacji regionalnych i kontynentalnych;
19. przypomina o międzynarodowych zobowiązaniach w zakresie pomocy podjętych na międzynarodowej konferencji darczyńców, która odbyła się w Beirze w dniach 30 maja i 1 czerwca 2019 r. i podczas której Unia Europejska zobowiązała się przeznaczyć 200 mln EUR na wsparcie odbudowy; wzywa UE i jej państwa członkowskie do wywiązania się w pełni z tych zobowiązań; zwraca uwagę, że poprawę sytuacji w długim terminie można osiągnąć jedynie za pomocą zrównoważonego i inkluzywnego rozwoju gospodarczego; apeluje w związku z tym o to, by pomoc UE służyła wsparciu wysiłków Mozambiku na rzecz stabilizacji gospodarki, tworzenia miejsc pracy i zwiększenia konkurencyjności obszarów wiejskich, przy jednoczesnym zapewnieniu włączenia społecznego i ochrony środowiska;
20. z zadowoleniem przyjmuje ustanowiony przez MFW Fundusz Powierniczy Ograniczania Skutków Katastrof i Pomocy dla ich Ofiar (CCRT), uznając go za krok we właściwym kierunku, jeżeli chodzi o wspieranie Mozambiku w walce z gospodarczymi skutkami pandemii COVID-19; wzywa UE i jej państwa członkowskie do dalszych darowizn na rzecz MFW, a MFW do zbadania dalszych możliwości zwiększenia zasobów dostępnych dla CCRT, takich jak wykorzystanie własnych istniejących rezerw; przypomina, że wkłady do funduszu nie mogą w żadnym wypadku zastępować oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA);
21. uważa, że niezwykle ważne jest, aby lokalna ludność, zwłaszcza w najbiedniejszych prowincjach kraju, czerpała korzyści z eksploatacji swoich zasobów naturalnych; wzywa rząd do sprawiedliwego przeznaczania dochodów z eksploatacji zasobów na lokalne projekty rozwojowe, przy jednoczesnym przestrzeganiu wysokich standardów środowiskowych i społecznych;
22. przypomina, że ludność Mozambiku, zarówno wyznania chrześcijańskiego, jak i muzułmańskiego, od dawna żyje w pokojowym współistnieniu, i wyraża przekonanie, że ten model tolerancji i solidarności będzie dominujący pomimo ataków ze strony islamskich terrorystów;
23. podkreśla potrzebę priorytetowego traktowania edukacji i wspierania rozwoju obszarów wiejskich w celu zwalczania radykalizacji postaw, w szczególności wśród młodych ludzi na obszarach wiejskich;
24. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Wiceprzewodniczącemu Komisji/ Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządowi i parlamentowi Mozambiku, a także członkom i przywódcom Południowoafrykańskiej Wspólnoty Rozwoju i Unii Afrykańskiej.
